Gisterenavond nog even de stad in geweest. Het was heel druk in Reims. Na een Leffe op een terras, om 22 u. gaan slapen. Heel uitgerust ben ik vanmorgen om half 7 opgestaan. Na een moeilijke dag gisteren had ik er weer echt zin in. Om 7 uur stapte ik als eerste de grote refter van het internationaal centrum in voor mijn ontbijt. Even later kwam een man van rond de 40 binnen. Hij vroeg of het stoorde als hij bij mij aan tafel kwam zitten. "Ah non, pas du tout!" Het was een Zwitserse kunstenaar die zijn olieverfschilderijen wou gaan verkopen in Wissant (Picardië, Frankrijk) Het werd een gezellig ontbijt, zodat ik een half uur later dan gepland vertrok, via het jaagpad langs het kanaal van Reims. Joggers en fietsers wensten me "Bonne route". De dag was goed begonnen.
De hele dag heb ik op en top genoten. Ik stapte afwisselend door dorpjes, tussen wijnvelden, door het bos,... met heel vaak prachtige panorama's.
Rond half 10 vanmorgen zag ik een jong everzwijntje op mijn pad. Ik heb er een foto van gemaakt en daarna vlug verder gestapt. Ik wou de moeder van dit schattig ding liever niet ontmoeten.
In het champagnedorpje Hautvillers heb ik een lange pauze genomen. Iets gaan drinken en de abdijkerk bezocht. Ze charmeerde me door haar eenvoud. Ik heb er een tijdje gezeten, luisterend naar heerlijke Gregoriaanse muziek en gezang. Het kaarsje voor degenen die ik het beloofd heb, ben ik niet vergeten.
In de kerk is ook het graf van de Benedictijn, Dom Pérignon, die in de zeventiende eeuw de methode ontdekte om bubbels in wijn te krijgen... Mmm, ik krijg wel zin in een lekker glaasje champagne! Misschien loop ik dadelijk nog wel die 2 km terug naar het enige café in de buurt om de fijne dag lekker af te sluiten. Champagne is wel niet echt een pelgrimsdrankje, maar het eten vandaag was wel op pelgrimsniveau: ook vanavond alleen brood met kaas en water. De mensen van de chambre d' hotes, waar ik logeer, zeiden deze morgen al aan de telefoon dat ik me moest voorzien, want eten maken voor een gast deden ze niet en het enige restaurant in de buurt is op zondag gesloten. Maar dat maakt me niet uit. Ik kreeg wel de code voor internet, zodat ik weer mijn blog kan bijwerken en e-mails kan sturen en ontvangen.
Bedankt voor de fijne reacties en aanmoedigingen en tot morgen, als ik tenminste weer een internetverbinding kan maken. De foto's worden altijd wat later toegevoegd door mijn lieve dochter, Lize, omdat ik ze niet rechtstreeks naar mijn blog kan verzenden.
Dag 14: Van Bazancourt naar Reims 24 km (via omweg)
Om 15.30 u wandelde ik de kathedraal van Reims binnen. Eerst een kaars aangestoken. Aan het onthaal hoorde ik dat ik de vierde pelgrim was die toekwam vandaag. De anderen waren Fransen. Ze stuurden me naar het internationaal centrum voor een slaapplaats. Daar zouden de anderen ook zijn. Ik heb ze nog niet ontmoet. Eerst heb ik een douche genomen en wat gerust. Het was een vermoeiende tocht vandaag. Door het onweer en de felle regen deze nacht waren de veldwegen zeer vettig. Ik had mijn stokken nodig om me recht te houden. De klei plakte in dikke klodders aan mijn schoenen. Dan heb ik me ook nog ergens vergist, zodat ik een hele omweg heb gemaakt. 24 km gedaan i.p.v.18. Ook de hele dag niemand gezien op mijn weg. Maar ik ben er geraakt! Nu ga ik de stad in om wat te eten en wat fruit te kopen voor morgen.
Dag 13: Van Chateau-Porcien naar Bazancourt. 22 km
Deze morgen om 7.15 u vertrokken na het eten van wat brood met chocolade en water. Omdat ik de hele dag geen winkel of café zou tegenkomen en het drukkend warm beloofde te worden, nam ik een extra liter water mee. Dat voelde ik! Om half 10 had ik al 12 km gedaan. Ik was doorweekt van het zweet. Een lange pauze genomen op mijn matje bij de rivier met een appel en veel water. Plots donkere wolken. Vlug mijn matje opgerold en vertrokken. Een flinke bui en een frisse wind lieten even later de zweetdruppels op mijn gezicht verdwijnen.
Reeds om half 1 bereikte ik mijn bestemming. Ik had nog geen slaapplaats kunnen vastleggen en zette me op een bank. De zon was terug en droogde mijn natte kleren vlug. Om 15 u bij de 'mairie' een stempel gevraagd en een slaapplaats. Die kreeg ik bij een boer in het dorp. Gelukkig niet in het hooi. . Mijnheer en mevrouw Leclère waren niet thuis, maar hun zonen verwelkomden me met een glaasje fruitsap. ze toonden me de kamer van hun pas gehuwde zus. Daar kon ik gebruik van maken. Na de douche heb ik een dutje gedaan. Ik was echt moe vandaag.
Morgen zal ik de stad Reims binnenwandelen; de stad waar Clovis gedoopt werd. Er is elke dag van 14 u tot 17 u onthaal voor de pelgrims in de kathedraal. Veel pelgrims van allerlei nationaliteiten vertrekken vanuit Reims. Ik hoop er daar minstens één te ontmoeten.
Gisterenavond buiten gegeten in de mooie tuin van de chambre d'hotes van Claude en Danielle Carpentier. We zaten met zeven aan tafel. De andere gasten waren een koppel uit Heverlee en een uit Luik. De huisgemaakte aperitieven, het eten, de wijn, het dessert... Heerlijk! En heel gezellig! Het was alsof we met goede vrienden aan tafel zaten. De avond werd rond 23.30 u afgesloten met zowaar poëzie van Arthur Rimbaud. Schitterend! Het werd een onvergetelijke avond. Daarna goed geslapen tot 8 u.
Verzonden met mijn Windows Phone
Dag 12: Van Lalobbe-Besace naar Chateau-Porcien 22 km
Vandaag zag en voelde ik de overgang van de Ardennen naar de Champagne-streek. Bossen en heuvels maakten plaats voor eindeloze velden. Ik was vandaag dankbaar voor elke zeldzame boom die me wat schaduw bood. De hitte woog veel zwaarder dan mijn rugzak. Om 15.30 stapte ik uitgeput een café binnen. Ik kreeg er ook de code om binnen te geraken in de gemeentelijke herberg. Het is een kleine herberg met twee stapelbedden. Ik zal er alleen slapen vannacht in mijn slaapzak, maar wel op een goed bed. Er is een douche en een toilet, dus...
Een tevreden pelgrim wenst jullie, lezers van mijn blog, een gezellige zomeravond en een goede nachtrust! Verzonden met mijn Windows Phone
Oef, wat was het warm vandaag! Ik had gelukkig maar 21 km gepland en heb deze middag een extra lange pauze genomen in Signy l'Abbaye. Er naar de winkel geweest, op een terras wat gedronken, in de kerk een kaarsje laten branden, de voeten gekoeld in de rivier en om 13.30 u een stempel gevraagd in de 'mairie' (het gemeentehuis). Net voor ik dat stadje verliet, hoorde ik iemand "bonjour" zeggen, maar ik zag niemand. Naast me een dichte heg. Ik zette enkele stappen terug en zag een oude vrouw in de deuropening van haar huis zitten. Ik begroette haar en maakte een praatje. Tenslotte zei ze dat ze graag een eindje met me mee wou wandelen maar dat dat niet meer ging. Te oud! Maar dat ik even was gestopt om met haar te praten, maakte haar dag goed... Jawel, daar doe ik het voor! Geluk schuilt soms in kleine dingen.
Om 16 u. heel bezweet aangekomen in het boshuis waar ik logeer. Het ligt midden in de natuur en het ziet er heel gezellig uit. Ik werd fantastisch onthaald door Claude en Danièle. Na de douche wat gelezen in een goed boek, in de vorm van een dwarsligger, dat ik net voor mijn vertrek toegestopt kreeg. (Nien ) Heerlijk! En nog dit: speciaal voor mijn petekind Thibaud: een gelukkige verjaardag! En een hartelijke groet aan heeroom Lode Clijsters!
Verzonden met mijn Windows Phone
Gisteren heb ik een heerlijke avond gehad bij madame Dumonceau en haar man. Lekker gegeten samen met het koppel. De rode wijn vloeide rijkelijk. Naarmate de avond vorderde, sprak ik steeds vloeiender Frans. Na drie uur tafelen, heb ik samen met madame de afwas gedaan en ondertussen hebben we samen Spaans geoefend. Heel gezellig!
Na een goede nachtrust kreeg ik om 8.30 u. een stevig ontbijt afscheid voorgezet .
Vandaag volgde ik een afwisselend en vrij makkelijk parcours. Bij een riviertje heb ik rond het middaguur mijn matje gespreid onder een boom. Met de voeten in het koude water heb ik mijn boterhammen gegeten. Daarna een korte siësta. Als dat niet genieten is!
Na 23 km kwam ik aan in Aubigny, heel bezweet en dorstig. Ik had nog maar een slokje lauw water over. Een gedienstige man stopte naast me met zijn auto om mij de weg te wijzen naar de Chambre d'hotes. Hij wees naar een huis heel hoog. Het werd een zware klim in deze hitte. Maar het loonde de moeite! Ik werd heel vriendelijk onthaald en kreeg een frisse Leffe aangeboden. En of die smaakte! Je hebt hier een prachtig uitzicht op het dorpje en de velden. En dan kwam de volgende verrassing: een zwembad! Na een verfrissende douche heb ik daar gretig gebruik van gemaakt. Gelukkig dat ik na wat aarzeling thuis toch nog een badpak in mijn rugzak had gepropt. Het was zalig in het water. Dadelijk mag ik met de vrouw des huizes aan tafel. Haar man is enkele dagen weg. Ze zegt blij te zijn met een tafelgenoot. Ik voel me een geluksvogel.
Ik vergat gisteren te vertellen hoe stil het kan zijn zo diep in het bos. Je hoort daar zelfs geen vogeltjes fluiten. Tot gisteren plots een korte angstige kreet die stilte verbrak... 't Was ikke die bijna op/net over een soort slang trapte, die dwars over het pad kronkelde. Ze was grijs, minstens een halve meter lang en een duim dik. :
Voor de rest ben ik nog geen moment bang geweest. Ik geniet met volle teugen.
Goed geslapen vannacht in mijn slaapzak op een goed bed. Om 8 u. kocht ik bij de bakker een brood en een blikje aquarius en ging op weg. Na 2,5 km vond ik in het bos een picknicktafel voor mijn ontbijt. De vogeltjes floten. Het verse brood smaakte.
Mijn camino liep 24 km door het bos vandaag. Geen mens gezien. Het was er koel maar modderig. Na het verlaten van het bos, stapte ik nog 4 km over de weg en reeds om 15.30 belde ik aan bij de chambre d'hotes in Rocroi, die ik telefonisch reserveerde. Madame Dumonceau heeft mijn was in de machine gestopt en in de tuin te drogen gehangen. Pelgrimsservice! Ik heb al lekker gedoucht en ga nu zonder rugzak even dit mooie, stervormig ommuurde stadje bezoeken en een biertje drinken. Straks mag ik hier mee aan tafel.
In totaal heb ik nu al 230 km gestapt. Dat is een tiende van de totale afstand. Nog geen spierpijnen of andere kwaaltjes.
Ik ben Reinhilde Clijsters
Ik ben een vrouw en woon in Opoeteren (België) en mijn beroep is onderwijzeres.
Ik ben geboren op 22/03/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
Ik ben al 28 jaar gehuwd met Marcel en heb twee geweldige kinderen: Tim (26) en Lize( 24)
Ook de hele dag niemand gezien op mijn weg. Maar ik ben er geraakt! Nu ga ik de stad in om wat te eten en wat fruit te kopen voor morgen.
) Heerlijk! 
Het werd een zware klim in deze hitte. Maar het loonde de moeite! Ik werd heel vriendelijk onthaald en kreeg een frisse Leffe aangeboden. En of die smaakte! Je hebt hier een prachtig uitzicht op het dorpje en de velden. En dan kwam de volgende verrassing: een zwembad! Na een verfrissende douche heb ik daar gretig gebruik van gemaakt. Gelukkig dat ik na wat aarzeling thuis toch nog een badpak in mijn rugzak had gepropt. Het was zalig in het water. Dadelijk mag ik met de vrouw des huizes aan tafel. Haar man is enkele dagen weg. Ze zegt blij te zijn met een tafelgenoot. Ik voel me een geluksvogel.
