Waar zijn we eigenlijk mee bezig? Weet u het nog? Gaan we er met onze maatschappij wel op vooruit? Ik weet het niet meer. Waar ieder levend wezen in troepen of kuddes samenleeft, groeien wij steeds verder uit elkaar. Waar mensen vroeger buren, vrienden, familie onvoorwaardelijk hielpen bij moeilijkheden, staan de zwakken er bij ons iedere dag een beetje meer alleen voor. Hebben wij nog keuzes? Mogen we nog een eigen ongezouten mening hebben? Als ik in een artikel lees, geschreven door der Günter Wallraff himself, waarin staat dat bij levenranciers van een grote, duitse warenhuisketen werknemers voor een hongerloon in mensonwaardige omstandigheden voor minder dan het minimumloon moeten werken, ben ik verontwaardigd. Doch als ik enkele dagen later een brood wil kopen en weet dat ik in desbetreffende warenhuisketen, voor hetzelfde bedrag, het viervoud aan brood heb als bij de bakker, schuif ik mijn verontwaardiging snel opzij. Boeren klagen, terecht waarschijnlijk, dat ze te weinig of zelfs geen inkomsten hebben aan hun geteelde gewassen. Wie gaat hier met het kapitaal lopen? Warenhuispersoneel werkt aan lage lonen, om de onkosten te drukken. Hightech produkten worden aan stuntprijzen aangeboden, om u te overtuigen om er langs te gaan, terwijl ze zelden of nooit voorradig zijn. De meeste artikellen die u aangeprezen worden komen uit landen waar nog in mensonwaardige omstandigheden gewerkt wordt, want de winstmarges moeten omhoog. Wat met de kwaliteit? Wij zitten nog in een bevoorrechte positie, want velen moeten moeite doen om rond te komen. Je mag dan nog een harde werker zijn, als je niet over lijken gaat, kom je er toch niet meer. It's all about the money. Ik vraag niet om een revolutie, maar hoop ooit op een mentaliteitsverandering. Straks zijn we allen autisten en kunnen we met onze gevoelens geen weg meer uit.
Tom Boonen heeft zich, zoals u waarschijnlijk reeds weet, laten vangen aan de snow. Tja, het kan inderdaad iedereen gebeuren, maar hoe moet je daarop reageren? Ik hoorde daarnet zijn persconferentie rechtstreeks uit Wielsbeke. "Het spijt mij ten zeerste dat ik mijn naasten, ploeg en supporters de laatste tijd in de steek gelaten heb door mijn daden." Ik mag het hopen zou ik zeggen! Maar moet het wel op deze manier? We spreken over een sport die prachtig om volgen zou moeten zijn, maar helaas de laatste decenia verziekt is door dopingperikelen, een sport die zwaar en intensief is, maar waar, net als bij andere populaire sporten, veel te veel mee te verdienen is en net dat zorgt ervoor dat de eerlijkheid en integriteit uit de sport verdwijnt! Helaas! Voor ons wordt het wat moeilijk om er de sport nog in terug te vinden heren! Had hij niet beter gezegd dat hij inderdaad die coke gesnoven had? Was het om even te kunnen vluchten uit zijn hectische bestaan vol verantwoordelijkheden tegenover de hele wereld, waar hij zijn eigen zelf niet meer in terug kan vinden? Of was het toch de kapitaal- en prestatiedruk die het hem deed? Wat zijn drijfveer ook moge wezen, ik kan u maar één vraag stellen mijnheer Boonen: durf jij in alle eerlijkheid uw misstap toegeven en nuanceren? Eigenlijk hoeft het voor mij niet, maar het zou mijn geloof in jou en de sport in ieder geval terug wat opkrikken. Je bent ook maar een mens, ook al zien velen u als een Hercules. Ik begrijp u wel, maar wees eens echt sportief. Spuug geen voorgekauwde woorden uit! Ook al kraak je uw carrière, wees die jongen uit Balen, wees jezelf, daar ben je nog altijd op je mooist! Alle succes.
Even mijzelf voorstellen en mijn blogske even toelichten. Mijn naam is Olivier, ik ben 31 en doe Donald Duck na. ( sorry jeugdsentiment ) Ik ben zeer gelukkig gehuwd en heb 2 prachtige dochters. ik denk dat dit genoeg info is om mee te beginnen, anders ga ik al vervelen. Wie zich nog meer in mijn persoon interessert, mag mij altijd contacteren. De bedoeling van mijn blog is om mensen wat leesplezier te bieden en indien mogelijk een glimlach op uw gezicht te toveren.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
