|
Wij zijn de wolven van de nacht
die naar elkander huilen
terwijl de spotvogel lacht
omdat we bij het vallen van het duister
verlangen naar een andere vacht
waarop we kunnen rusten
en om de kilte van de
ochtenddauw
die met bevroren tong onze wonden likt
We grommen naar geesten die zich verschuilen
in het geluid van een ritselend blad
en tussen schorsige zuilen behoedzaam sluipen
in de richting van een verlaten hazepad.
Onze dorst wordt gelest aan een donkere poel,
waar sterren dobberen op troebel water
en wij in elke rimpeling de wolven zien die we ooit waren
Wij zijn de wolven van de nacht
die naar elkander huilen
terwijl de spotvogel lacht
omdat de jacht op je eigen schaduw,
altijd eindigt bij het ondergaan van de zon
en om de nacht die zich met haar donkere vacht,
zacht tegen je aanvlijt
01-05-2010 om 15:25
geschreven door Rayenco Leue 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
