19 maart moest ik heel rap naar België terug gaan aangezien mijn oma niet zo goed was. 20 maart dan toegekomen in Belgie en dirrect mijn oma gaan bezoeken in de ijzige koud.! eens bij mijn oma aangekomen kon ik mijn ogen niet geloven ik had mij oma nog nooit zo gezien. Ze hadden me er voor gewaarschuwd maar je kan je echt op niks voorbereiden als je zo lang in het buitenland zit. Spijtig is mijn oma de dag nadien gestorven. :( ik zal haar echt ongelofelijk missen! Ik ben wel blij dat ikhaar nog heb kunnen zien en zij mij ook natuurlijk! Het was echt wel raar om terug in Belgie te zijn ik miste Bolivia echt ongelofelijk hard! En natuurlijk om te beseffen waarom je daar dan terug was. Het was weleens leuk om iedereen terug te zien mijn mama, papa, zus, broer, opa s en mammie, tantes en nonkels, nichtjes en neefjes die zo gegroeid waren, Laure, Catherine, Leen en Stien =) Sorry dat ik niet veel mensen heb kunnen zien of iets laten weten heb maar eerlijk gezegt kon ik de druk van het trugkeer echt niet aan en mijn hoofd stond er ook niet echt naar. Maar ik maak het wel terug goed als ik in juni terug ben. Na 2 weekjes terug naar Bolivia gegaan mer zowel eenvalies vol lekker eten! De Bolivianen moeten wel een paar dingen leren kennen zoals lekkere chocolade, paaseitjes, leo's, dinokoeken, andere theetjes, zelfs tijdschriften ( waarmee mijn mama nu nederlands aan het leren is, maar volgens mij heeft ze het na enkele dagen ook alweer opgegeven ze noemt het een te moeilijke taal). Ook een veranderigkje: de papa werkt niet meer in Sucre dus zien we hem elke dag JOEPIE! en de broer zit niet meer in Denemarken JOEPIE! Mijn vrienden waren echt allemaal kei blij om mij terug te zien. Ze kondenhet maar niet geloven hoeveel ze mij niet gingen missen. blijkbaar meer als ze verwachten. ze willen dus niet dat ik nog naar Belgie ga en gewoon bij hun kan blijven.! Grappig maar dat kan ik ons mama toch ni aan doen :) Mama,papa, broer en zusje ik kom wel terug hoormaak u geen zorgen... =) Bij deze wil ik ook even zegen dat ik echt super verdrietig was en nog altijd ben maar ik geloof dat ons oma nu veel gelukkeger is en niet meer sukkeld en waarschijnlijk haar beste vriendin en ouders terug heeft gevonden. En ze zal altijd bij ons blijven, ze altijd over ons blijven waken. Ze zal trots zijn op ieder van ons en we zullen haar over enkele jaren wel weer zien. Nu zal ze vooral willen dat we verder veel plezier hebben en af en toe een glaasje op haar drinken. Awel OMA zal zeker geen probleem worden. IK ZIE JE GRAAG EN ZAL IK ALTIJD BLIJVEN DOEN!
Eerst en vooral nen dikke sorry dat ik al zolang niks heb laten weten. ik zal met dit berichtje het hopelijke een beetje beter kunnen maken.Ik zal beginnen met de maand december: de maand van de feestjes =) mijn verjaardag en mijn eindejaarsbal weten julie al dus is het nu tijd voor 24 December 12 uur !!!KERSTMIS! De familie was al helemaal toegekomen enkele dagen voordien. Het was er dus heel druk thuis. De oma sliep op haar gewone kamer. In mijn kamer sliepen we met enkele mensen meer: de nicht sliep bij mijn zus bij in bed, en het broertje kreeg maar de grond. eerst had ik veeel medelijden met de manneke maar hij sliep er species nog goe...:) Op de dag zelf is iedereen nog rap zijn cadeautjes gaan kopeniets wat in belgie totaal niet zou kunnen. Het was wel eens leuk om in short en topjes kerstinkopen te doen. Het was eens iets anders. We konden gerust tot 7 uur ons inkopingen doen omdat het feest toch pas om12 uur stipt begint. Dus na de inkoopjes kon ik gerust nog wat met vrienden afspreken en nog op mijn gemakje alles inpàkken. Om 12 uur moesten we allemaal aan tafel zitten. amai iedereen had zo veel honger. we hebben een typische schotel gegeten. iets dat op soep lijkt met zo alles in. als je het mij vraagt vind ik het eten op kerstmis toch lekkerder in Belgie. Nadien was het de beurt aan de cadeautjes. Het systeem is hier wel anders op elk cadeautje moet je de naam zetten voor wie het is dus dan kan de kleinste al de pakjes uitdelen als al de pakjes uitgedeeld zijnmag iedeen ze samen open doen. niet echt bepaalt een goed systeem omdat sommige zelf niet weten van wie ze wat gekregen hebben. Nu willen julie natuurlijk wel weten wat iik allemaal heb gekocht. Voor de broer een geweertje ( waar ik een week nadien spijt van had aangezien dat altijd een kei stomgeluidje maakte, mijn broer vond het geweldig maar ik en de rest niet echt en zeker niet na 500 keer hetzelfde te horen op een dag), voor mijn zus had ik een pul van mijn reis naar salar meegenomen( ze vond hem schitterend en heeft em dagen een een stuk gedragen) , voor de papa een mooie portomonee, voor de mama weet ik het eigenlijk niet meer, en voor de nicht en neef een kerstmuts.Ook ik heb enkele leuke caseutjes gekregen eesrt een zak voor de ipad ( zodat ik niet altijd met mijn grote rugzak moet gaan, iderdaad veel gemakkelijker), den tweede een mooi beeldje van een boliviaanse keuken. echt mooi!! om 3 uur s'nacht konden we dan eindelijk gaan slapen. De dag nadien 25 word er eigenlijk niet meer gevierd. niet zoals in belgie, dat vond ik wel spijtig. NIEUWJAAR!! =) Ook zo iets helemaal anders dan in Belgie. In Belgie vier je de 31 in de nacht met je vrienden en de ochtend heel vroeg opstaan om toch maar op tijd bij dat familiefeest te komen. Omgekeerd in Bolivia!! Net zoals kerst begint het feest pas om 12uur snachts. Dan word er weer eerst met de fañilie gegeten. Deze keer iets redelijk normaal. maar het dessert telt 12 druiven en druif voor elke maand. Je mag dus 12 wensen doen voor elke maand eentje.Ik vond het niet echt zo gemakkelijk. Ikzou eigenlijk begot niet meer wetenwat ik gewenst heb,maar misschien beter zo anders zou ik ze toch maar verklappen. :) Nadien gaan de jongeren uit met vrienden. Ik was uitgenodigd bij een vriend waar zowat heel mijn klas was opuitgenodigd. maar uiteindelijk zijn enkel de goeie goeie vrienden gekomen. we waren maar met 4 meisjes en15 jongens. We hadden vuurwerkt, kroontje mer 2013 op, hoedjes en natuurlijk veel om te eten en te drinken.:) Als ze hier een feestje organiseren is alles altijd op en top. =) Om 7 in de ochtend naar huis gegaan. Een leuk detail van Nieuwjaar : geen uur hebben om thuis te komen. ( mama hier kan je iets van onthouden). Ook de dag nadien word hiet niet gevierd. Wat een voor en nadeel heeft een feestje minder :( en meer tijd omuit te rusten :) JANUARI: In januari niet echt veel gedaan. vooral gaan oefenen voor carnaval en een reisje naar Sucre gemaakt. Het reisje naar Sucre was echt de moeite. Samen met al de uitwisselingstudenten van Oruro een ander stadje bezoeken. :) waarom niet? We dachten er een leuk city tripje van te maken, leuke museums bezoeken, en gezellige dingen te zoeken maar neen! 2 belgische uitwisselingsstudenten vonden het nooit goed met andere woorden maar een museum gezien zonder deze twee. Maar iets wat wel demoeite was: paardrijden ( echt niks voormij!!!) en ook rapelin de nacht dus je kan zo heet het stad met lichtjes zien! mooi maar ook niks voor mij.:) =) We hebben er wel een super weekendje van demaakt door gezelg samen te koken. spagentie en fruitsla waren de toppers ( bay the way supper veel nieuw fruit leren kenne, met geluk iets dat in in belgie ook vind) FEBRUARI: Maand van carnaval!!! De dagen waar heel Bolivia naar uitkijkt!! Enkele dagen voordien plaatsen met mijn vrienden gaan kopen. Ik zag het echt mege hard zitten 2 dagen niks anders dan samen carnaval kijken en dansen. beter kan toch niet?? Slapen was deze dagen maar een detail. Het carnaval duurt namelijk non-stop bijna. Het zijn dagen van plezier en vriendschap en moederaarde. De echte wenen daar vaak zelf bij. Ze moeten ook aan moederaarde beloven dat ze 3 jaar zullen dansen. De uitwisselingstudenten moetenspijtig genoeg beloven dat ze alleen als ze kunnen 3 jaar zullen dansen. Dus dat wil zeggen dat ik dat ookheb beloofd dus hopelijk kan ik volgend jaar februari eens terug komen. Verder is er in februari niet veel gebeurd. De unif is begonnen: ik zit dus in het eerste jaar communiciatie in de technische universiteit van ORURO! En ik zie het helemaal zitten! de vakken staan mij echt aan, de leukste zijn: Fotografie, communicatie, psycologie, sociologie, wereldgeschiedenis,... Echt iets voor mij!
Eerst en vooral sorry dat ik nog steeds zoveel moet schrijven :( maar ik zal julie nu iets meer vertellen over welke plannenik nog heb voor dit jaar. Ik hoop natuurlijk dat ik al mijn plannen nog kan doen . Want zoveel tijd heb iknu ook weer niet meer... Er zijn nog maar drie maand en half te gaan. Ik zou echt heel graag nog naar peru gaan een weekje matchu pichu bezoeken.want das wel destreek die je moet gezien hebben als je een jaartje in latijns amerika zit! Voor de restvan mijn plannen is hetin bolivia te doen.
15 december: eindelijk is de dag aangebroken. De dag van mijn eindejaarsbal en mijn diploma uitrijking (wel zonder diploma) . De morgen begon al heel vroeg, omdat de diplomauitrijking al om tien uur begon Wij hadden namelijk enkele problemen vooraf. We moesten er naartoe met ons schooluniform. Maar mijn bleezer lag nog bij de droogkuis. Jullie kunnen wel geloven dat we vol met stress zaten. Maar helukkig bestaat er zo iets als hora boliviana. Dus al de laatkomers moesten gewoon vanachter aansluiten. Dus een uur te laat komen op je eigen diploma uitrijking kan hier niet zo veel kwaad Hoe ziet zo een diploma uitrijking in elkaar? Wel, al de leerlingen worden een voor een afgeroepen en moet je naar het podium stappen begeleid door u papa of mama (in mijn geval papa) dan krijg je eerst een cadeautje van de peter van de klas (een leerkracht) nadien een ander cadeautje van de zuster ( ja al de katolieke scholen hebben hier nog een zuster of een nonneke) nadien moet je naar de directeur stappen en krijg je je certificaat dat mooi in een map steekt. Ik kreeg dus een map zonder certificaat. Maar dat vond ik niet zo erg. Het is het gebaar dat telt he. Nadien sluit je gewoon aan bij al de andere leerlingen. Nadat al de leerlingen afgeroepen zijn, begon het nog maar net. Een hele ceremonie met liedjes, herinneringen en al de diplomas ( zo zijn er diplomas voor de beste klasgenoot, voor de beste in engels, voor de beste van de klas, het hoogste punt, ze vinden voor alles wel iets) ik heb spijtig genoeg niks gewonnen maar ik weet zeker dat ik het diploma voor beste uitwisselingsstudent in La Salle had gewonnen .. :) we waren namelijk maar met twee en Lea het andere meisje heeft niet deelgenomen aan de diploma uitrijking nog het eindejaarsbal. Nadien moesten we rap naar huis want nog niks stond klaar voor het bal.. Hier moet je het eten meenemen van je bal. Dus elke tafel moest voor zijn eten zorgen.. Er moest dus nog heelwat gekookt worden. Ik heb wel niet zoveel moeten koken. Aangezien ik wel nog naar de kapper moest vooralleer ik klaar was voor het grote moment. Ik heb mijn haar dus mooi laten doen en heb me ook schitterend laten schminken.. Ik was het eerst wel ni van plan om het te laten doen, maar ik dacht ik heb maar een keer een eindejaarsbal in het verre Bolivia dus we doen is zot.. Eens de kapper buiten ( helemaal opgemaakt en schoongemaakt) beginnen natuurlijk nog veel mensen tegen u te praten en nog veel meer mensen die u aanstaren. Ik voelde mij dus echt ni op mijn gemak.! Er kwam zelf een zatte naar mij die beweerde dat ik van Chilli kwam omdat mijn ogen dat konden zeggen of zo iets.. Ik heb maar de helft van zijn gebrabbel verstaan. Gelukkig werd ik gered door een sympatiek koppel..waar ik hun eeuwig dankbaar voor zal zijn want niks zo ongezellig als moeten praten en luisteren naar ne zatte die je ni kent. =) Dus eens thuis (weg van al de gapende blikken) was het tijd om in mijn kleed te springen en hup naar het bal.. Mijn kleed was trouwens beeldig!!! Da mag wel gezegd worden..! Het heeft natuurlijk wel stukken van centen gekost maar het mag wel gezien worden! Op het bal had ik maar 5 inkomticketten (voor mijn, voor mijn zus, de mama, de papa en dan het duits meisje dat niet zelf een tafel wou kopen.. ) maar er zijn zoveel meer mensen binnen geraakt. ! Als iedereen aanwezig is moet je weer inlopen. Dus worden weer al de namen afgeroepen en moet je weer met alle aandacht tot aan de andere kant van de zaal lopen. Deze keer was het de beurt aan de mama. De papa wou deze keer met mij niet inlopen omdat ik hakken aan had en dan zou er een beetje te veel verschil zijn! :) ja de papa is nogal aan de kleine hand. Nadien volgde een heel groot feest met veel dansen en zingen.! XD een taart die weeral degutant was... Maar de hapjes die het heerlijk maakten..de fanfare is weer gekomen. De fanfare is echt een van de leukste dingen die er bestaan! Niet de Belgische fanfare. Die heeft amper leuke liedjes maar hier is dat altijd het moment wanneer het feest begint. Dan begonnen we carnaval dansen te doen..! Ik zonder schoenen al onder tussen en met zo een lang kleed ging het niet zo gemakkelijk maar het was echt een van de beste momenten van mijn leven en zeker van mijn uitwisseling! Het was een dag waar echt alles perfect was..:! A day to remember.. ! :)
7 december.: vandaag was het mijn verjaardag. Dat moest natuurlijk gevierd worden, of niet? dus ben ik een taart gaan kopen. De grootste die er was natuurlijk. Ik had dan enkele vrienden uitgenodigd die mee wilden komen vieren . We hebben het heel klein gehouden maar het was dus echt leuk. De gitaren waren vollenbak muziek aan het maken..ook de ipad was de attractie van de dag..=) nadien was de taart aan de beurt. Een ding kan ik julie wel zeggen. De taarten in Belgie zijn echt de hemel.!!!en zeker tegeover de Boliviaanse taarten..! Het heeft al verschillende kleuren. En is precies sap. Met dan een goe pak creme overgesmeerd. Met andere woorden DEGUTANT!!!!! maar bon de hond vond het wel lekker. Niemand werd vergeten op mijn verjaardag.:) Nadien zijn we ook naar het eindejaarsbal gegaan van de andere uitwisselingstudenten. Daar zijn we niet zolang gebleven, maar het was echt nog wel tof. Ze hadden zelfs uitwisselingsstudenten uitgenodigd van andere steden hier in Bolivia, en het was echt leuk om met hen thuis te praten. Ik kijk met veel zenuwen uit naar mijn eindejaarsbal...!
De dag nadien heb ik het dan samen met mijn familie gevierd. In de ochtend hebben ze mij een cadaeutje gegeven. En in de middag zijn we gezellig iets lekker gaan eten.:) Het waren echt leuke verjaardagsdagen want ik heb het meerdere dagen gevierd..
6 december ben ik voor mijn verjaardag naar een concert van een Boliviaanse groep geweest.. Ik kende de groep niet maar het is een van de meest bekende van heel Bolivia.. De karjas of zo iets..! Het was echt leuk!! Bolivaanse muziek kan u zo blij maken! Wees er maak zeker van dat ik met vele cd terug kom..XD
4 december heb ik weer eens een tripje gemaakt naar La Paz voor twee daagjes.! Ons doel was eigelijk om een galakleed te kopen wat dus echt geen gemakkelijke missie was maar het is mij in het veel te grote La Paz wel geslaagd.! Echt een super mooi kleedje! Ik ben er echt blij mee.! Natuurrlijk hebben we ons niet alleen daarmee mee beziggehouden! In La Paz zijn er zoveel dingen te doen! We zijn suchi gaan eten! Man das lekker dat had ik echt nog nooit eerder gegeten! Maar het is dus echt lekker! mama als je dit leest! Wij gaan dat dus eens eten!!! :) maar we hebben nog veel meer gedaan. We zijn naar een mega center gegaan!. Zo iets als een shopping center maar dan echt met alles, schaatsbaan ( lees fake schaatsbaan) , bowling( waar ze nederlandstalige muziek afspelen, of toch een liedje) lekker eten, cinema en afgesproken met de familie waar ik vorige keer ben blijven slapen. Maar het meeste wat ik gedaan heb was in het openbaar vervoer zitten! Zo lang dat dat kan duren.. Misschien gewoon omdat La Paz immens groot is!!! Maar toch vind ik het een van de leukste steden die ik ken..!
De veelbeloofde reis naar Uyuni kan eindelijk verteld worden! Gelukkig dat Salar Uyuni echt mooi is dat het al de tegenslagen die we hebben meegemaakt hebben, kan overlappen.. Jha we hebben enkele tegenslagen gehad. Maar ik zal daarvoor bij het begin beginen.. Het begint allemaal op 25 november. We moesten heel vroeg opstaan om de treinticketjes te kopen.. Joeppie! Gelukkig was mijn papa mee met ons en heeft hij het allemaal kunnen regelen! Beter als onze stoeme AFS verantwoordelijke die alles behalve verantwoordelijk is. :D maar eens de ticketjes in ons bezit konden we de trein op.! Eerst verliep alles goed. Er waren leuke films opgezet en ik had een deeltje goed kunnen slapen... Tot we ineens stilstonden. In het begin viel het ni echt op maar het bleef maar duren en duren! Wat bleek? Een goederen trein kreeg voorang! Waardoor we 6 uur moesten blijven stilstaan! Wat echt de hel was in the middle of noware!!!! Zonder ontvangst en zonder verwarming! Ik heb dus echt geen minuut mijn ogen kunnen dicht houden! Zo koud ik het had! Ik wou dan ook iets aan mijn ouders hier laten weten maar dat ging dus ook niet.. Het was dus een van de ergste nachten van heel mijn leven.. Dan na 6 uur mochten we dan terug vertrekken. Maar dan was het nog ni gedaan, na twee uur rijden stonden we al terug stil. Wat was de reden? De goederentrein was ontspoord! Kan je het geloven? Wat voor ne stoeme goederetrein is da ni zeg! Gelukkig duurden het deze keer geen 6 uur.. .maar enkel een uurtje en het was onder tussen niet meer zo koud. . Dus in totaal 7 uur vertraging kwamen, we dan eindelijk aan in Uyuni! Van de trein direct begonnen met dingen te bezoeken! AFS had een hele reis in elkaar gestoken! De drie dagen hebben we echt super mooie dingen gezien. Het ziet er meestal gewoon uit maar dit is echt waaauw!!!! Hoe mooi de natuur echt kan zijn! Zo een ongewone effecten kan hebben!? Ik vraag het mij nog altijd af of het kan! We hebben de boom uit steen gezien! Er bestaat dus echt een boom uit steen! =D . Ik heb ook in een hotel geslapen waar alles gemaakt is uit zand! Bedden, tafels, stoelen, muren! Ik denk echt alles, buiten de douches en het eten! |:) gelukkig wel is waar! In de drie dagen hebben we ook wel een beetje autopech gehad! Zo twee keer is onze band gesprongen!!! Kan je het geloven! ? Dan komt hier het hoogtepunt! Salar uyuni! Het mooiste ding dat ik ooit in mijn leven heb gezien!! en daar twijfel ik echt niet aan! Het is echt een plek die iedereen ooit in zijn leven moet gezien hebben!!! Er zijn gewoon geen woorden voor!!! Het is O-N-G-E-L-O-F-E-L-I-J-K!!!! Maar het is ook wel ongelofelijk gevaarlijk! Iets na kerstmis zijn er 5 mensen op vermist geraakt en ze hebben ze nog altijd niet terug gevonden!!het is ook ongelofelijk groot en alles zoet wit! Maar echt een aanrader!!! Je kan de fotos op mijn facebook zien maar dat is echt niks met wat het in het echt is! Je moet het gewoon met je eigen ogen moeten zien!
21 november was een grappige dag! We mochten van 24 uur s avonds tot 24 uur s avonds niet buiten komen. Julie zullen zich wel afvragen waarom als ik vragen mag is dat? Wel de bolivanen hebben hier een leuke bezigheid! Bolivianen en inwoners met de hand komen tellen! Vrijwilligers gingen letterlijk van huis tot huis om te tellen hoeveel inwoners er waren! En daarvoor moesten we 24 uur binnen blijven en deed je dat niet! Hoo, werd je opgepakt door de politie! Zot niet? Ik zie het echt nog niet in België gebeuren! Maar daarvoor zijn we in Bolivia he'! Volgens mij kan dat alleen in Bolivia gebeuren.. :) Julie zullen zich ook wel afvragen of het niet te saai is zo een hele dag in u huis.. Neeendaar vergis je u in! Het is echt nog leuk! Aangezien heel het gezin thuis was . Dus kan je dingen samen doen..wij hebben eens een beetje veel opgeruimd en dan filmavond gedaan met zelfgemaakte popcorn en dan gezellig allemaal voor de tv zitten.. Echt super leuk!! Dat wil ik ook wel eens in Belgie een leuke filmavond met de familie. .! Als het ook zo leuk is als hier teminste! : Mama da moeten we dus echt eens proberen..
Expoteco. Is een grote expo met van alles en nog wat, het gaat van eten tot schilderijen, kleren en tatoes laten zetten. Echt een beetje van alles. Wat ik natuurlijk het leukste vond, waren de bandjes die buiten speelde..ik heb mij echt goed geamusseerd. Gewoon zitten met u vrienden, zitten praten en muziek luisteren ! Er kan niks beter zijn.. Zoiets mis ik wel in het België landje... Zon bandjes die optreden.. Het zou toch zo leuk zijn. Waarschijnlijk bestaat het wel in België, alleen moet je het zoeken. Dus moest iemand van julie weten waar ik zoiets kan, vinden laat het mijn maar weten.. Spijtig dat expoteco maar een keer per jaar is'':( ik zal volgend jaar moeten terug komen he..volgens mij gaan enkele mensen dat niet zo leuk vinden.. Hoo, er was ook een reuzen rad waar ik echt in wou maar ik was er al rap uit.. En beetje heel verschillend van België. Hier wiegeld da echt super hard.! En dan stopt het nog ni! Het piept dan nog eens honderd keer! Nooit meer van mijn leven ga ik daar nog in..! Allée toch niet hier in Bolivia...
