Ik vroeg eerder al of er mensen met enige juridische achtergrond in de ‘zaal’ aanwezig waren. Ja dus. Goed dat tegenwoordig alles digitaal gaat, anders stond mijn bureau nu tot de nok vol met dozen, dossiers, archiefmateriaal en nog veel meer papier. De conclusie kan eenvoudig zijn; van alle plekken waar ik nu absoluut niet zou willen werken, staat het Ministerie van Media helemaal bovenaan. 

Dat ministerie blijft constant hoog scoren als het om erg vreemde manoeuvres gaat. Al bijna veertig jaar lang ligt het onder vuur. Telkens er een nieuw frequentieplan in de maak is, laait de hoop op een beter radiolandschap op. Hoop die daarna even snel weer omslaat in een soort verbijstering. Zeker als dan weer blijkt, uit documenten die eergisteren opdoken, dat de nationale omroep uitzendt zonder vergunningen, géén opgelegde antenne-hoogtes en géén antenne-diagrammen heeft. 

Laat het duidelijk zijn, een openbare omroep is nuttig. Op zich hebben weinig mensen een probleem met het instituut, wél met de politiek die zich als een stolp boven de VRT heeft gezet. Komt er kritiek dan wordt naar de laatste verantwoordelijke persoon gekeken, naar Minister van Media Sven Gatz dus. Die probeert de aanvallen op een aantal recente beslissingen te pareren. Zo ook die op het ontbreken van de juiste uitzendpapieren van de publieke omroep, waardoor zij, net zoals alle andere zendgemachtigden in dit land zouden kunnen worden gecontroleerd. 

Uit de stapels reacties die ik gisteren kreeg met veel meer voorbeelden dat VRT inderdaad meer mag dan alle anderen bij elkaar, ontwaar ik één constante kritiek. Vele radiomakers willen immers ook graag een frequentie en een vermogen toebedeeld krijgen zonder vastgelegde normen en met BIPT-controles die automatisch zonder gevolgen blijven. Hoe kan je nagaan of de VRT conform zijn wettelijke mogelijkheden uitzendt indien deze niet eens vastliggen? Waarom zijn deze normen in andere Europese landen wel bekend? 

Eén dossier zet ik apart in de schijnwerpers. Daarvoor trekken we naar Halle. De lokale Stadsradio heeft last van storingen door o.a. de… VRT. Er wordt in 2006 een klacht ingediend, waar gevolg aan wordt gegeven. Er wordt zelfs op papier gezet dat er effectief problemen zijn. Alleen kon men bij de VRT niet controleren of er conform de vergunning wordt uitgezonden. Er is immers geen vergunning. Kortom, ja er zijn storingen, maar er wordt geen gevolg aan gegeven. In bijlage zie je de beslissing van het VRM. 

Ik vraag mij af of dat zomaar kan? Bovendien… zelfs als iets in een wet gegoten is, wil het nog niet zeggen dat het conform àlle regels is. Een frequentiebesluit is toch echt iets anders dan het hebben van een zendvergunning. Uiteraard is een lichte lawine aan nieuwe reacties alweer erg welkom! 

* De originele pagina’s van het VRM, vind je bij RadioVisie Retro (Facebook), in betere kwaliteit.