Vandaag gaat het roer even om. De voorbije dagen ben ik vooral in de piratenarchieven gedoken; Radio 227, Mi Amigo en andere zenders die er eigenlijk niet mochten zijn van de overheid. Die hielden (en houden) graag een vinger in de pap over wie zich mag laten horen en zien.
Landpiraten, zeezenders, vrije radio
daar liggen uiteraard mijn roots en daardoor ook die van RadioVisie. Toen we in 1998 als dagelijkse mediakrant online verschenen, werden de kaarten anders geschud. Het radiolandschap was intussen duchtig herschapen. De vrije radio was gelegaliseerd, commerciële zenders met landelijke dekking waren verschenen in de ether.
Al was het aanbod veel groter geworden, toch bleef de aandacht voor het medium in het modale perscircuit, pover, minimaal en bijna verwaarloosbaar. Meer nog, terwijl er tal van trofeeën bestonden voor auteurs, acteurs, films en tv-programmas, moest de radiowereld het doen
zonder.
Op een redactievergadering in Geluwe ergens in 2003, de ruggengraat van RadioVisie werd toen gevormd door Guy Mampaey, Dirk Vanoirbeek en mezelf, besloten we in te grijpen. De RadioPersoonlijkheid werd in het leven geroepen. We keken daarbij een heel klein beetje naar Nederland waar diverse organisaties garant stonden voor de Radioring(en), de Marconi Award en de NTR Radioprijs.
In 2003 was het zover, de lezers van RadioVisie kozen in vele categorieën hun favorieten. Toenmalig minister van Media Marino Keulen werd de allereerste Vlaamse RadioPersoonlijkheid. Nadien volgden nog Greet op de Beeck, Wim Oosterlink en
drie keer na elkaar Peter Van de Veire. Daarnaast waren er tal van nevencategorieën voor o.a. beste stem, beste programma, beste item, beste lokale radio, beste reclame...
Na zes edities hielden we ermee op. De belangstelling en aandacht bleef onveranderd groot, de organisatie maar vooral de uitreiking van de trofeeën bleek te belastend geworden voor de redactie. Toch heeft RV-medewerker Geert Vandevelde nog geprobeerd om een nieuw project, de Vlaamse Radiosterren te koppelen aan de jaarlijkse Vlaamse TV-Sterren. De praktische haalbaarheid bleek evenwel te groot.
Enkel de eerste overhandiging van de oorkondes van bekwaamheid gebeurde zonder bijhorend (groot) feest. Daarna waren achtereenvolgens taverne Dick Martens (van Luc Degroot in Aalst), de Norderney (toen voor anker in Antwerpen), het Feestpaleis in Beervelde en het Wijnigem Shopping Center het decor van zeer druk bijgewoonde radiofeesten.
Uit al die shows heb ik een selectie fotos gemaakt.








|