|
Hey
Vandaag neem ik Sabine haar blog over. Mijn naam is Laetitia en ik ben 20 jaar. Zoals ik al gelezen heb in de vorige posts van Sabine ben ik wel eens vernoemd. Ik zat tijdens de laatste 6 dagen van Sabine haar verblijf bij haar in de kelder. Sabine vond het een goed idee dat ik jullie zou vertellen hoe het vandaag is gegaan tijdens de excursie naar de kelder van Dutroux. Het was een akelig ervaring op zijn zachtst gezegd.
Eerst zij we met de hele groep in een grote bus naar zijn huis gebracht. Daarna gingen de juryleden, de advocaten en de rechters naar binnen. Wanneer zij terugkwamen gingen de getuigen en de verdachten naar binnen. Een voor een kwamen ze met een beroerd gezicht naar buiten. Als ik eerlijk ben vond ik diep van binnen dat ze overdreven. Zij hadden tenminste niet moeten verblijven in dat hol. Zij hadden dat hol niet gezien in de nachten, wanneer de stroom uitviel of wanneer we daar opgesloten zaten. Misschien overdrijf ik maar dit zijn toch echt de dingen waaraan ik dacht toen ik ze naar buiten zag komen. Sabine en ik gingen niet als laatst naar beneden. Dutroux kreeg de eer om als laatst de kelder in te gaan. Die nietsnut passeerde ons zonder ons een blik waardig te gunnen. Dat hield Sabine niet tegen om hem nog eens flink uit te schelden. Misérable schreeuwde ze tegen die nietsnut. Je had de mensen hun koppen moeten zien!
Sabine, als je dit leest (wat je waarschijnlijk doet) wil ik je even zeggen dat ondanks je misschien mijn beste vriendin niet bent je toch voor altijd een plek in mijn hart zal hebben. Want wij, wij zijn lotgenoten!
Sabine schrijft jullie snel weer!
Kusjes Laetitia
|
