Er is iets heel raars gebeurd vandaag. Maar eigelijk is het vorige nacht begonnen met iets wat volgens mij een droom was. 

Ik werd dus midden in de nacht wakker om naar toilet te gaan. En toen ik in de gang kwam, is het licht in de kamer van Georgie plots aangegaan. Ik ben dus gaan kijken omdat ik dacht dat misschien één van mijn ouders daar was. Maar toen ik binnen kwam was er niemand. Ik ben dan gewoon op Georgies bed gaan zitten en heb met veel verdriet rond gekeken. Plots hoorde ik voetstappen in de gang en iemand die lachte. Ik ging dus weer in de gang  maar omdat ik niemand zag ben ik naar beneden gegaan. Toen ik in de keuken kwam heb ik Georgie zien langskomen en naar de kelder gaan. Ik was zo verschoten maar gelukkig tegelijk dat ik gewoon achter hem ben gelopen. Maar toen ik in de kelder kwam was er overal water. En Georgie stond in een hoekje naar mij te kijken. Voor ik iets kon zeggen, begon hij te praten. Hij zei: 'Ik ben het kwijt Bill. Mijn bootje. Wees niet boos.' Ik heb dan geantwoord dat ik totaal niet boos was. Hij zei toen: 'Maar ik ben wel gaan drijven. En als je meekomt, zul je ook drijven.' Ik begreep er niets van. Maar voor ik iets kon vragen begon hij te schreeuwen: 'Je zal drijven! Je zal drijven! Je zal drijven!' En terwijl hij dat zei werd zijn stem zwaarder en begon zijn huid helemaal te verdorren. Er kwam water uit zijn mond en zijn ogen waren volledig wit. Op dat moment zag ik hem. De clown. Hij kwam uit het water en liep naar mij om mij te vangen. Maar ik kon net op tijd wegspringen en uit de kelder vluchten. Ik ben dan terug naar mijn kamer gegaan en ben in slaap gevallen toen ik weer kalm werd. 

De volgende ochtend werd ik wakker en dacht ik dat dat gewoon een nachtmerrie was. Ik vergat dus eenbeetje wat er was gebeurd. In de namiddag vroeg Beverly ons om langs te komen omdat ze ons iets heel raars wou tonen. We zijn dus met heel de groep met haar naar binnen gegaan. En toen ze de deur van de badkamer open deed, deden we allemaal een stap naar achter. Heel de badkamer was bedekt met bloed! Er was geen enkel tegeltje wit gebleven. Alles was rood. 

Toen keek Bev naar ons en vroeg of wij het ook zagen omdat haar vader het niet zag. Ze legde ons uit dat het uit de lavabo was gekomen na dat ze stemmetjes had gehoord. We hebben haar dan geholpen om alles op te kuisen omdat dat nie zo mocht blijven. 

Toen we klaar waren zijn we nog eventjes naar buiten gaan stappen. Bev zei dat ze wel blij was dat wij het bloed ook zagen. Omdat ze dacht dat ze zot werd. Eddie zei dan dat als zij zot was, hij het waarschijnlijk ook was. Iedereen keek hem vragend aan. Hij legde dan uit dat hij een lepra-patiënt had gezien en daarna een clown.

Ik schrok. Zou het dezelfde clown zijn zoals in mijn droom? Of was het geen droom? Ik besloot om het te delen met de vrienden. Daarna zeiden stanley en Ben dat ze hem ook hadden gezien. 

Toen moesten Eddie en Bev naar huis. Maar we hebben morgen afgesproken om hier nog over te praten. Want we hebben misschien onze dader gevonden.

Bill Denbrough