Ik had al twee weken geen nieuws meer van de vriendengroep. En ik begon eenbeetje te paniekeren. Omdat we alleen niet veel kunnen doen tegen 'Het'. Maar als we samen zijn, zijn we sterker, zijn we minder bang. Dus als we allemaal samen naar 'Het' gaan kunnen we hem waarschijnlijk verslaan. En dan is het gedaan met bang zijn, en is het gedaan met al die verdwijningen.
Met dit idee ben ik dan bij Bevs thuis gegaan. Maar toen ik binnen kwam was er niemand te bespeuren. Tot ik in de badkamer ging. Op de grond lag de vader van Bev met bloed rond zijn hoofd. En op de muur was er met bloed geschreven: 'Als jullie haar komen halen, zullen jullie allemaal sterven.' Bev is dus ontvoerd geweest door 'Het'. Ik moest haar redden! Ik ben dus op mijn fiets gesprongen en heb meteen de vriendengroep verzameld en ik heb ze dan overtuigd om haar te gaan redden. Zonder aarzeling zijn we in het huis gegaan, meteen naar naar de kelder waar de put naar de riolen stond. We zijn rustig naar beneden gegaan. En in de wand van de put was er een groot gat. We zijn daar dan in gekromen en we bevonden ons dan in de rioleringen. Daar werd het moeilijk. 'Het' wist natuurlijk al dat we er waren. Hij probeerde ons uit elkaar te drijven. Maar dat lukte hem niet. We bleven bij elkaar. Maar 1 ding telde, Bev redden en dat monster vernietigen. Na 10 minuutjes rond lopen in de riolen vonden we eindelijk de plaats waar 'Het' leefde. Een soort van grot waar hij alle spullen van de verdwenen kinderen hield. Van poppen tot honkbalknuppels.
En daar lag Bev, bewusteloos. Ben nam haar meteen vast en begon haar in elkaar te schudden maar niets hielp. En we moesten ons haasten want 'Het' was al dichter aan het komen en het speeksel liep al uit zijn mond. Ben zei dan dat er maar 1 ding kon helpen. En voor we iets konden zeggen of vragen, kuste hij haar op de mond! Iedereen was gechokeerd. Maar het werkte wel. Een paar seconden daarna werd ze weer wakker. We gingen dan in een cirkel staan, klaar om te vechten maar 'Het' was nergens te bespeuren. Tot hij mij langs achteren aanviel. Ik heb net genoeg tijd gehad om een stok die ik had meegenomen tussen zijn tanden te steken. Hij kon mij dus niets doen. Maar ik voelde dat ik het niet lang meer ging kunnen volhouden. Op dat moment probeerde Bev om nog eens een ijzeren staaf door zijn hoofd te duwen. Maar jammer genoeg stoot een ezel zich niet twee keer aan dezelfde steen. Hij nam de staaf vast en gooide hem weg. Hij draaide zich dan om naar Bev om haar aan te vallen. Maar Mike kwam tussen hen staan. 'Het' sloeg hem dan zo hard dat hij tientallen meters verder viel. 'Het' ging dan weer naar Bev maar voor hij iets kon doen sprong ik op zijn rug en deed ik een stok in zijn mond om hem in bedwang te houden. Jammer genoeg was hij veel sterker dan mij en gooide hij mij meteen op de grond. 'Het' hield me dan aan de keel en stelde dit voor aan mijn vrienden: 'Als jullie hem hier achterlaten, laat ik jullie weg gaan. Mogen jullie naar huis en ik zal jullie met rust laten. Jullie zullen volwassen worden en een rustig leven leiden.'
Bev zei meteen tegen de anderen dat ze mij niet mochten achterlaten. Maar ik zei dan dat ze weg moesten gaan. Dat het allemaal mijn schuld was. Dat ik ze daar had gebracht en dat ze mij daar maar moesten achterlaten. Richie stond dan recht en zei: 'Ik heb het je nog gezegd, Bill. Ik heb jou gezegd dat ik niet wou sterven. Het is ouw schuld.' En hij liep naar achter en nam een knuppel die daar lag. 'En nu ga ik een f*cking clown moeten vermoorden voor u.'
'Het stond dan weer recht en liep naar Richie die hem een slag in het gezicht gaf met de knuppel. We sloegen hem dan één voor één. Maar hij probeerde zich te verdedigen door zich te veranderen in onze angsten. Maar toen we allemaal tegelijk begonnen te slaan begon hij zwakker te worden. Bev kwetste hem dan als laatste door een staaf door zijn mond te duwen.
Hij was dan volledig verzwakt en kroop naar een andere put die daar stond. En dan heb ik het begrepen. Hij had ons niet vermoord omdat we niet meer bang waren. In tegendeel, hij was nu bang van ons. Hij sprong dan in de put en voor hij naar beneden viel, zagen we hoe zijn gezicht in partikels verdween.
Toen we terug naar buiten zijn gegaan, zijn we in een kring gaan staan, hebben we elkaars handen vast gehouden en we hebben een belofte gedaan. "Als 'Het' nog leeft en hij komt ooit eens terug, zullen we terug samen komen en hem voor eens en altijd vernietigen."
We zijn dan allemaal naar huis gegaan en we hebben weer een normaal leven geleid.
Er is iets heel raars gebeurd vandaag. Maar eigelijk is het vorige nacht begonnen met iets wat volgens mij een droom was.
Ik werd dus midden in de nacht wakker om naar toilet te gaan. En toen ik in de gang kwam, is het licht in de kamer van Georgie plots aangegaan. Ik ben dus gaan kijken omdat ik dacht dat misschien één van mijn ouders daar was. Maar toen ik binnen kwam was er niemand. Ik ben dan gewoon op Georgies bed gaan zitten en heb met veel verdriet rond gekeken. Plots hoorde ik voetstappen in de gang en iemand die lachte. Ik ging dus weer in de gang maar omdat ik niemand zag ben ik naar beneden gegaan. Toen ik in de keuken kwam heb ik Georgie zien langskomen en naar de kelder gaan. Ik was zo verschoten maar gelukkig tegelijk dat ik gewoon achter hem ben gelopen. Maar toen ik in de kelder kwam was er overal water. En Georgie stond in een hoekje naar mij te kijken. Voor ik iets kon zeggen, begon hij te praten. Hij zei: 'Ik ben het kwijt Bill. Mijn bootje. Wees niet boos.' Ik heb dan geantwoord dat ik totaal niet boos was. Hij zei toen: 'Maar ik ben wel gaan drijven. En als je meekomt, zul je ook drijven.' Ik begreep er niets van. Maar voor ik iets kon vragen begon hij te schreeuwen: 'Je zal drijven! Je zal drijven! Je zal drijven!' En terwijl hij dat zei werd zijn stem zwaarder en begon zijn huid helemaal te verdorren. Er kwam water uit zijn mond en zijn ogen waren volledig wit. Op dat moment zag ik hem. De clown. Hij kwam uit het water en liep naar mij om mij te vangen. Maar ik kon net op tijd wegspringen en uit de kelder vluchten. Ik ben dan terug naar mijn kamer gegaan en ben in slaap gevallen toen ik weer kalm werd.
De volgende ochtend werd ik wakker en dacht ik dat dat gewoon een nachtmerrie was. Ik vergat dus eenbeetje wat er was gebeurd. In de namiddag vroeg Beverly ons om langs te komen omdat ze ons iets heel raars wou tonen. We zijn dus met heel de groep met haar naar binnen gegaan. En toen ze de deur van de badkamer open deed, deden we allemaal een stap naar achter. Heel de badkamer was bedekt met bloed! Er was geen enkel tegeltje wit gebleven. Alles was rood.
Toen keek Bev naar ons en vroeg of wij het ook zagen omdat haar vader het niet zag. Ze legde ons uit dat het uit de lavabo was gekomen na dat ze stemmetjes had gehoord. We hebben haar dan geholpen om alles op te kuisen omdat dat nie zo mocht blijven.
Toen we klaar waren zijn we nog eventjes naar buiten gaan stappen. Bev zei dat ze wel blij was dat wij het bloed ook zagen. Omdat ze dacht dat ze zot werd. Eddie zei dan dat als zij zot was, hij het waarschijnlijk ook was. Iedereen keek hem vragend aan. Hij legde dan uit dat hij een lepra-patiënt had gezien en daarna een clown.
Ik schrok. Zou het dezelfde clown zijn zoals in mijn droom? Of was het geen droom? Ik besloot om het te delen met de vrienden. Daarna zeiden stanley en Ben dat ze hem ook hadden gezien.
Toen moesten Eddie en Bev naar huis. Maar we hebben morgen afgesproken om hier nog over te praten. Want we hebben misschien onze dader gevonden.
Vandaag zijn we met de vriendengroep samengekomen in mijn garage om weer te praten over de rare gebeurtenissen met die clown. Dus, ik heb Georgie gezien, Bev heeft stemmen gehoord en er kwam bloed uit haar lavabo, Eddie heeft en lepra-patiënt gezien, Richie heeft een weerwolf gezien, Stanley zag twee geesten, Ben een mummy en Mike een enorme vogel. Dit wilt zeggen dat 'Het' de vorm aanneemt van onze grootste angsten. Hij voedt zich dus met onze angst.
Ben heeft dan gezegd dat hij denkt dat het maar een tijdje gaat duren. Elke rare gebeurtenis in Derry vindt plaats om de 27 jaar en het duurt 1 jaar. Dit wilt dus zeggen dat 'Het' binnenkort in een soort winterslaap zal gaan en binnen 27 jaar terug zal komen.
Daarna hebben we de plannen van Derry erbij gehaald en er de plannen van de riolen over geprojecteerd. Omdat elke verdwijning bij een riool gebeurd is, moet 'Het' in de riolen leven. Toen we naar de plannen keken zagen we dat alle riolen samen komen in een put die in een verlaten huis staat.
Maar toen we dit te weten zijn gekomen, begonnen de dia's vanzelf te veranderen. Het bleef dan op 1 foto en begon meer en meer in te zoomen om dan 'Het' te zien verschijnen. Hij is dan uit het scherm gekomen en was 10 keer groter dan gewoonlijk. Hij heeft ons dan aangevallen en voor hij Bev kon raken, heeft Ben de garagedeur geopend en is 'Het' verdwenen.
Ik ben dan meteen op mijn fiets gesprongen en ik ben naar dat verlaten huis gegaan met de groep achter mij die me probeerden tegen te houden. Toen we voor het huis stonden probeerden mijn vrienden me nog steeds tegen te houden. Maar nu ik wist waar die clown was en dat hij Georgie had vermoord, moest ik wel naar binnen gaan. Ik heb dan toch een klein deeltje kunnen overtuigen enwe zijn met 4 naar binnen gegaan. Het was een echte nachtmerrie! We zijn 'Het' tegen gekomen. Eerst heeft hij Eddie aangevallen. Hij had zich weer veranderd een een lepra-patiënt en Eddie laten vallen waardoor zijn arm gebroken was. Daarna heeft hij Richie opgesloten in een kamer vol met weerwolven. Maar hij is kunnen vluchten en heeft ons terug gevonden.
Toen we terug naar beneden kwamen was 'Het' op het punt Eddie op te eten. Maar ik heb dan geroepen dat ik hij beter van hem afbleef. Hij heeft zich dan naar bij gedraait en voor hij iets kon doen is Bev binnen gekomen en heeft ze een ijzeren staaf door het hoofd van 'Het' geduwd.
We dachten dat het gedaan was maar 'Het' leefde nog. En hij was heel boos. Hij heeft Ben zelfs aangevallen voor hij terug naar zijn put is gevlucht. Ik wou nog achter hem aangaan maar de vrienden hebben mij tegen gehouden.
Toen we terug naar buiten zijn gegaan waren ze allemaal super boos! Ze hadden dood kunnen zijn. Maar ik lette niet echt op hun commentaren dus zijn ze gewoon naar huis gegaan. Sinsdien heb ik geen nieuws meer. Volgens mij willen ze mij even niet meer zien.
Maar ik laat mij niet doen. Zodra de vrienden terug komen, vallen we weer aan!
De vakantie is vandaag begonnen en we hebben onze vrije tijd gebruikt om Georgie te zoeken. Eerst dacht ik dat de storm hem misschien had meegenomen naar de heides buiten de stad. Maar Stanley zei dat dat onmogelijk was, dus zijn we naar de riolen gaan kijken. Buiten de stad is er een tunnel. Langs deze tunnel gaat het water van de riolen in de rivier. Het is groot genoeg om erin te stappen. Dus zijn we daar gaan zoeken.
In het water hebben we een schoen gevonden van Betty, een meisje die ook vermist is. Ik wou dan verder zoeken omdat dat een teken was dat ze daar was en Georgie misschien ook. Maar Eddie en Stanley werden dan boos en wilden weg gaan omdat ze niet op die manier hun vakantie wilden doorbrengen.
We hebben dus besloten om naar de steengroeve te gaan. We hebben even in het water gespeeld en toen we terug op het land kwamen is Ben beginnen praten over de geschiedenis van Derry. Blijkbaar zijn er in onze stad zes keer meer verdwijningen dan in alle andere stadjes in Amerika.
Daarna zijn we nog bij Bens thuis gegaan waar hij nog andere artikels had over rare gebeurtenissen in Derry. 30 jaar geleden bijvoorbeeld zijn er veel mannen verdwenen. Het enige wat ze hebben gevonden waren gescheurde kleren vol met bloed. Maar de mannen hebben ze nooit terug gevonden
De vriendengroep begon dan te twijfelen of we de verdwenen kinderen dan nog zouden vinden. Maar ik heb wel nog hoop en ik ben zeker dat we Georgie en de andere kinderen gaan terug vinden! Ik heb ook gezien dat hij kleine diafoto's had van de plannen van Derry. Dat zou nog handig kunnen zijn.
Dus, vandaag zijn we gaan zoeken bij de tunnel van de riolering en bij de steengroeve. Daar moeten jullie de volgende dagen dus niet meer zoeken.
Ik woon in een klein stadje genaamd Derry en de laatste tijd verdwijnen er veel kinderen op myterieuze wijze. En vorige week is onze familie geraakt geweest. Mijn kleine broer Georgie is verdwenen. En het is mijn schuld omdat ik niet met hem ben gaan spelen in de regen. Ik had geen zin om mee te gaan en heb mijn klein broertje alleen laten spelen in de gietende regen met een papieren boodje. Als ik wel was mee gegaan was hij er waarschijnlijk nog. Georgie is een jongetje van 6 jaar. Hij heeft bruin haar en bruine ogen. De dag van zijn verdwijning droeg hij een gele regenjas, een bruine broek en zwarte laarzen. Als jullie hem hebben gezien, kunnen jullie altijd een commentaar achterlaten onder dit bericht.
Ik heb dus deze blog aangemaakt om mijn zoektochten te delen en hopelijk kan ik zo nog andere mensen overtuigen om ook te zoeken. Ik ben zeker dat hij nog leeft! Ik voel het. Met mijn vriendengroep gaan wij zoeken achter de verdwenen kinderen en zullen we ze terug naar huis brengen.
Op deze blog kunt u dan ook lezen waar we al hebben gezocht zodat u geen onnodig werk doet.
