Doe je na een rondje lopen en na een heerlijk douche voor vijf minuten de televisie aan krijg je de les gespeld door Dr. Phil die het noodzakelijk vond om bij het begin van mijn dieet een hele show te wijden aan obesitas mensen..
Ik mag gelukkig zeggen dat ik niet aan obesitas lijd. Alhoewel, blijkbaar heb je enkel een identiteit als je ofwel (graat)mager ofwel een obesitas-patiënt bent.
Nu, ik ben misschien nog jong maar ik denk niet dat je hoogbegaafd moet zijn om te beseffen dat er een hele hoop, om het mooi te zeggen, zever gezegd geweest is.
Nu moet iedereen dat er zich aan waagt mij eens uitleggen hoe je dan wel obesitas-patiënten helpt door t-shirts uit te delen met de opschrift ' Geen dikke mensen aanvaard' ( in het Engels dan, maar mijn Engels is een regelrechte ramp) .
Maar goed, ik weet opnieuw waarom ik nooit naar dat soort programma's kijk..
Dus zoals ik al zei ben ik gaan joggen deze namiddag met M. (mijn hond), nu ik vrees dat M. meer aan zijn conditie moet werken als ik. Wat betekend dat ik de eerste helft van de weg aan zijn leiband heb mogen trekken, en de tweede helft heb ik hem mogen dragen.
Dat zou niet zo erg zijn moest ik een klein keffertje hebben, maar een Border Collie is nu niet echt de lichtste van allemaal.
Ik moet wel zeggen dat het waarschijnlijk een hele goede training heb gehad.
En nu denken jullie allemaal een Border Collie is toch een actieve hond? Juist, M. daarbij ook.. maar mijn allerliefste, mooie hond is nog koppiger dan het vriendje.
Ach ik heb een goede dag achter de rug, met een beetje tegenslag maar al bij al viel het goed mee.
Goed mijn humeur vandaag is ondermaats, uitgaan zonder drank is heel aangenaam, als je alle zatte mensen die je komen lastigvallen niet meerekent. Maar dat is niet de reden van mijn humeur, ook niet het dieet want ik krijg nauwelijks een hap door mijn keel. Maar is het jullie ooit al opgevallen dat als je je vriend ( of wat het ook is , om het in facebookstatus te zeggen 'het is ingewikkeld') mist, dat overal rond je heen koppeltjes zijn? En dat opeens elke foute persoon je komt lastig vallen? Jongens of mannen hoe je het ook wilt noemen ( ja ik weet het niet allemaal, ik zal gewoon de foute mensen kennen) blijken steeds te vergeten dat als hun vriend daar niet is dat het meisje toch nog een relatie heeft met die jongen. Of staat het in het handboek dat een meisje alleen een leven mag lijden als ze in het bijzijn is van haar wederhelft? Maar goed het komt erop neer dat ik J. enorm mis. En dat ik me zorgen maak, natuurlijk maar ik me zorgen ik ben een vrouw. Ach ja het positieve is dat dit wellicht een zeer goede dag is geweest voor mijn dieet. En na dagen regenen schijnt de zon zelf al een beetje door. Ik ga maar eens afsluiten en misschien iets nuttigs vinden om te doen, oo wat haat ik zondagen, laten we ze anders gewoon maar afschaffen..
Nog steeds krijgen jullie van mij een welgemeende vrolijke zoen,
En we stuiten al op een probleem, of beter gezegd een obstakel.
Ik, normaal moet je hier je naam schrijven maar dan ben ik niet meer anoniem, ga naar Parijs voor welgeteld 5 dagen.
nu denken jullie, wat is het probleem?
Wel op reis diëten is niet het gemakkelijkste wat er is. Alhoewel ik dan wel een pak geld ga uitsparen, we moeten toch een beetje de eeuwige optimist spelen.
Ach gelukkig ga ik met een vriendin die mij met alles steunt, en niet met mijn vriend die nooit iets boven een lekkere maaltijd op restaurant zou zetten. (Misschien overdrijf ik hier wel een beetje, maar ik ben een vrouw ik mag dat)
Nu wat ook handig is, we zitten in een jeugdherberg (ik ben inderdaad nog een hele jonge arme studente) dus dat betekend dat we gewoon lekker zelf onze maaltijden moeten voorbereiden.
wie daarbij van 5 augustus tot 9 augustus in Parijs verblijft en twee volslagen losgelaten meisjes ziet mag altijd komen dag zeggen, wel eerst even vermelden dat je dit leest anders is het maar vreemd.
Ik kan je ook niet verzekeren dat er maar twee van zo een meisjes rondlopen in Parijs, maar ja zo ontmoet je nog eens iemand en kan je de volgende maal dat je naar Parijs gaat waarschijnlijk gratis logeren bij je nieuwe vrienden.
Maar ik dwaal af, het feit is dat ik dit niet als excuus mag gebruiken om een pauze in mijn vredesmissie met mijn weegschaal te lassen.
Dus nu dit zwart op wit staat is kan ik er niet meer van afstappen.
En nu weet ik dat jullie denken, ja maar wat als je het wel doet, geen enkele garantie dat je echt doet wat je schrijft..
Maar beste lezer, niemand heeft er baat bij dat ik zou liegen, niet ik want ik ken jullie niet en ik zou enkel mezelf voorliegen, en niet jullie want dan denken jullie misschien helemaal niets, of denken de mensen met hetzelfde probleem dat het bij mij van een leien dakje gaat en dat jullie de enige zijn met moeilijke momenten.
En zoals ik in mijn vorige post heb geschreven, ik wil ook iedereen steunen.
Dus beste lezer, ik vrees dat jullie mij gewoon zullen moeten vertrouwen.
En vergeet niet Paris, la ville de l'amour staat helemaal open voor nogmaals prachtige ervaringen wie heeft er dan lekker gesuikerd en vettig eten nodig???
Wat als je op een niet zo mooie dag beseft dat de weegschaal wel erg onvriendelijk met je omgaat?
Moet je dan doen zoals zovelen onder ons, en gewoon niet meer in de buurt komen van deze beroerde vriend?
of ga je de strijd aan met de getalletjes en probeer je de ruzie tussen de weegschaal en jezelf op te lossen?
Ik heb voor dit laatste gekozen. Op zich een hele goede zaak, jammer genoeg sta ik nogal bekend als een zoete-bek en zijn eerdere pogingen al veel te vaak gestrand.
Daarom heeft mijn mama, ja ik weet het ik had al veel eerder naar haar moeten luisteren en over veel meer zaken maar goed, mij aangeraden om er zoveel mogelijk over te praten met de mensen om me heen.
Nu ik hou er niet zo van om een domper op de gezelligheid te zetten door hierover te praten, en komt daar nog bij dat ik zoals de meeste mensen niet altijd sta te springen om over mijn gewicht te praten.
Dus dacht ik ik schrijf het maar op internet. Nu ik zie de onlogische samenhang er wel van in dat ik het nu zowat aan iedereen tentoonstel, maar ik ben anoniem en de mensen hoeven het helemaal niet te lezen. Zolang ik maar het gevoel heb dat er iemand is.
dus bij deze lieve (niet-bestaande) lezer; ik moet zo een 17 kilo kwijt. (zelf anoniem is het redelijk moeilijk om dat toe te geven)
Ik zal hierop mijn ups en downs beschrijven en hopelijk zijn er enkel ups, ja ik weet wat je denkt maar laat me nog even in mijn droomwereld.
dus de komende weken, waarschijnlijk maanden, zal er weinig zoet en veel zweet op het programma staan.
hopelijk zullen deze zinnen en teksten mij steunen misschien zelf een lezer, wederom zal ik iedereen, ingebeeld of niet, steunen bij wat er ook bereikt moet worden.
