Ik ben laura, en gebruik soms ook wel de schuilnaam raar meisje.
Ik ben een vrouw en woon in Gent (belgië) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 22/12/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sporten, chatten, gedichten schrijven, lol maken ....
ik ben een meisje van 12 jaar oud...
Anders is niet gek?
13-07-2007
een gevoel
Ken je dat gevoel, dat niemand je begrijpt. Jij hebt jouw problemen en als je er met iemand over praat, voel je je een last.
Ik wil afvallen en mooi en gelukkig zijn, maar een dierbaar iemand heeft me gezegd: Als je mager bent, ben je zeker niet gelukkig en alles behalve mooi.
Ik weet dat ik door moet, en ik het rechte pad moet volgen en geen afslag, maar soms gaat het even fout.
Dan hoop je er met iemand over te kunnen praten, maar dan wordt het je te veel en dan wil je wegvluchten.
Ik dacht als ik weer het oude meisje wordt, komt alles weer goed, maar op een moment zoals nu, weet ik niet als ik ooit nog "normaal" zal zijn.
dag sus (m) ik maak me de laatste tijd wat zorgen over jou, ik zie je zelden en spreek je nauwelijks. Sus jij bent en blijft altijd mijn sus en als je me nodig hebt dan zal ik er zijn. Ons contact is nu sober en dat zou ik graag anders willen sus, want ik wil jou echt niet kwijt. Sus zet door, doe geen domme dingen en aanvaardt je zoals je bent, want jij bent fantastisch. sus weet dat ik van je hou Hopelijk tot snel. Laura
Hallo iedereen, in deze post heb ik zin om is heel mijn leven kort samengevat te vertellen: Ik ben geboren op 22 december 1994 om 6 uur s'morgens, als klein kindje had ik last van mijn maag ik heb dan ook 7 soorten flessenvoeding gekregen. Mijn ouders waren toen al snel ongerust als ik weer eens wat minder at. rond mijn 1ste verjaardag zette ik als snel mijn eerste stapjes, maar kort daarna ging het fout: op een avond kreeg ik 40 graden koorst, mijn ouders wisten niet wat er gebeurde en hebben toen de ambulance gebeld, ik werd snel afgevoerd naar het ziekenhuis en ze zeiden dat ik stuipen had gekregen en ik verder aan die koorst geen letsels zou hebben. Maar dat was te vroeg gejuicht. Als ik bijna 2 jaar oud was kreeg ik weer stuipen, dit keer overdag, mijn 2 nichten bleven slapen. Het was dan ook even hechtisch, mijn papa bracht mijn 2 nichten bij de buren terwijl mijn mama de ziekenwagen belde en probeerde mijn temperatuur te dalen. Eerts ging ze met mij naar buiten, maar dat had geen effect. Ze legde me toen in bad en sproeide met koud water over mij alleen had ze dit wat te lang gedaan en had ze mij toen onderkoeld. De ziekenwagen deed er deze keer erg lang over om bij mijn huis te geraken en ik verloor al snel het bewustzijn. uiteindelijk ben ik weer afgevoerdt geweest en kreeg ik een volledig onderzoek. De dokters zeiden terrug dat ik geen letsels zou hebben, maar die had ik we. Als klein kind begon ik op kasten en stoelen te kruipen. Bij de babysit keken ze altijd de ogen uit wanneer ik weer is op een kast helemaal bovenaan zat. Ook heb ik een geochrafisch- (fotografisch)geheugen, ik sla erg veel op mijn ogen en ik moet alle woorden herkennen in de plaats van kennen. Nederlands is mijn moedertaal, maar ik heb het tottaal anders geleert dan anderen. Wanneer iemand een woord verkeert schrijft dan kan ik dat gewoon niet zeggen. Ik heb van de kleinste woordjes zoals dan en het moeten leren vanbuiten schrijven. Het woord nieuwsgierig kon in maar vorig jaar schrijven. Van mijn eerste leerjaar tot 3e leerjaar moest ik altijd testen ondergaan uiteindelijk werd besloten dat ik naar een speciale school zou worden over geplaatst, maar zelf wou ik dat niet. Ik ben 5 jaar lang bij een logophediste gegaan en nu is mijn dyslectie onder controle. Op school wordt ik nog verder begeleid en ze mogen niet aftrekken voor schrijffouten, ook niet bij nederlands, maar wel bij frans. Sommige dingen zoals teksten, kaarten en volgordes kan ik erg goed onthouden voor korte tijd.
Naast zo'n geheugen heb ik ook niet al te makkelijke jaren achter de rug: Op het einde van het eerste leerjaar is mijn beste vriendin naar Limburg verhuist, soms zie ik haar nog is
Je suis une petite fille dans un grand monde. J'ai peur, mais je suis contente. j'ai encore toujours ma rêves et je sais que je dois être content avec ma vi.
J'ai quelques problèmes, mais je ne suis pas seulement. j'aime de la vi et j'aime aussi de toi.
vertaling: Ik ben een klein meisje in een grote wereld. Ik heb angst, maar ik ben blij. Ik heb nog altijd mijn dromen en ik weet dat ik blij moet zijn met mijn leven.
Ik heb enkele problemen, maar ik ben niet alleen. Ik hou van het leven en ik hou ook van jou.
