Een tijdje geleden zag ik op televisie een reportage over een milieuvriendelijk gezin (ja, ik kijk teveel tv). Moeder en vader, 4 kinderen. Het leven kan mooi zijn! Zonneboilers, zonnepanelen, regenton om het toilet door te spoelen... enz. Het kon volgens de reportage niet milieuvriendelijker. Hierbij had ik één opmerking, bedenking. Is vier kinderen krijgen milieuvriendelijk?
Eenzelfde koppel zonder kinderen zou in de loop van hun leven drie keer minder verbruiken en vervuilen! Dan spreek ik nog niet over de gevolgen van de overbevolking. Volgens mij is kinderen krijgen één van de meest vervuilende activiteiten (al klinkt dit een beetje raar).
Daarom vraag ik me af of het niet wijs zou zijn een geboortebeperking op te leggen in België (en liefst ook in de rest van de wereld). Is dit gewoon niet veel efficiënter dan zuinigere auto's maken?
(Economen zullen zeggen dat dit financieel niet haalbaar is en dat we de vergrijzing moeten tegengaan door meer kinderen te baren).
Maandagavond keek ik naar een documentaire op Canvas, 'Cooking in the danger zone' genaamd.
Het programma ging over het illegaal doden van het zogenaamde 'bushmeat'. Lokale inwoners in Kameroen aten bedreigde diersoorten zoals Gorilla's en Olifanten.
Mensen die bedreigde diersoorten doden (zowel planten als dieren) worden daar vervolgd. Dat vinden wij normaal, toch?
Waarom vragen we ons nooit af hoeveel diersoorten wij uitroeien door te vervuilen en grondstoffen te consumeren?
Wij doden indirect dier- en plantensoorten door te vervuilen, waarom worden wij dan niet vervolgd? Hoe kan je het slachten van bedreigde diersoorten verbieden in andere, armere delen van de wereld terwijl je zelf het leven van andere dieren in gevaar brengt? In Kameroen doden ze bedreigde diersoorten om te overleven, hier doden we bedreigde diersoorten om... .
