Ik had gehoopt op een rustige dag, precies zoals je dat van een zaterdag zou verwachten, zeker na zo'n vermoeiende werkweek als deze. Nu, naar die welverdiende rust kon ik fluiten! Het begon al rond de middag, toen Matt ineens de geniale ingeving kreeg om de loodzware jacuzzi naar zijn plaats te slepen -en daar had hij mij per se voor nodig. Ik zou hier niet zo'n punt van hebben gemaakt ware het niet dat het echt BLOEDHEET was -ongewoon voor de tijd van het jaar- en dat het ding letterlijk één millimeter per minuut verschoof. Daar komt nog bij dat Laird en Joe beloofd hadden een handje te helpen; in plaats daarvan arriveerden ze pas om 5 uur, toen de klus al geklaard was en ik werkelijk geen pap meer kon zeggen. De verfrissende biertjes maakten het min of meer goed, alhoewel ik wist dat de zware inspanning de volgende dag zijn tol zou eisen. Zoals altijd moest ik Megans subtiele hints en opmerkingen negeren, om te voorkomen dat er nog meer gespeculeerd werd over mijn 'leven als eeuwige vrijgezel'. Ik liet het allemaal wat langs me heen glijden, en voor ik het wist waren Laird, Joe, Matt, hun vrouwen en kroost de deur uit. Eindelijk rust, dacht ik, maar niets bleek minder waar. Mijn buurvrouw, die hier vrij recentelijk is komen wonen, vond het nodig om -om 11 uur 's avonds nota bene- haar beklag te komen doen over het feit dat haar hond Molly 'misschien' zwanger was en dit Moby's schuld was. Ik wilde haar zeggen dat dit gewoonweg niet kón -Moby is namelijk gecastreerd-, maar ze gaf me simpelweg de kans niet. Toen ze eenmaal uitgeraasd was, raadde ik haar aan eens een bezoekje aan de dierenarts te brengen. Dat stelde haar in zeker zin gerust, alhoewel ik nog steeds een zweem van woede en argwaan op haar gezicht kon lezen. Ik moet toegeven dat ze ondanks haar grove uitstraling en felle karakter niet lelijk is. Jammer. Dat zou de boel een stuk eenvoudiger maken! Maar goed, misschien wordt het tijd dat ik ga slapen. Het is een akelig zware dag geweest.
P.S. Haar naam is Gabby. Gabby Holland.
|
