Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Qilla
een hondenleven
03-05-2007
Er was eens........................
Er was eens een lieflijk dorpje in de vallei ten zuiden van Quito. Dat dorpje is er nog steeds en ook het hondenpension waar ik geboren ben. In de zomer van 1996 kwam ik samen met broers en zusters ter wereld in de kennel van Gabriel Carrion. Mijn ouders waren prachtige sterke honden van het ras American-Akita (vroeger Greater Japanese Dog genoemd). Mijn moeder, Dreamwalker, kwam uit de Verenigde Staten en mijn vader, Widowmaker, was geboren en getogen in Ecuador. Mijn stamboomnaam is Sandra, maar mijn mensfamilie veranderde dat in Qilla. In het Quechua, een oude Inca taal die nog steeds in de Andeslanden wordt gesproken, betekent Qilla 'maan'.
Vandaag hoorde ik van een vrouw uit Zwolle dat heel West Europa platligt voor een baby ijsbeer. Wat een onzin en wat onnatuurlijk ook. Alleen omdat een baby ijsbeer inspeelt op aangeprate knuffelgevoelens wordt een overigens mensonvriendelijk dier tot held verklaard. Heeft iemand enig idee hoe dit soort onzin bij een hond overkomt. Ik wil wedden dat mijn foto's ook zullen inspelen op de gevoelens van sommige mensen, maar bekijk het eens vanuit mijn perspectief. Iedereen die zo'n perfect hondeleven heeft als ik heb zal het met mij eens zijn. Geboren in Zuid-Amerika, kinderen gebaard in Europa en gepensioneerd in Centraal Amerika, wie heeft het??? Ben je al nieuwsgierig geworden? Ik heb besloten mijn hondeleven aan het web toe te vertrouwen. Mijn mensenmoederis nogal fanatiek digitaal . Welkom in mijn leven. Stuur geen reacties, er is geen hond die ze zal lezen.