Ik ben Gussie
Ik ben een vrouw en woon in Vosselaar (België) en mijn beroep is momenteel terug op zoek naar mijn plekje in de wereld na het stopzetten van mijn zelfstandige zaak.
Ik ben geboren op 02/12/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen met de hond, netflixen en nieuwe projectjes verzinnen als bezigheidstherapie.
Ik ben hopeloos verliefd op K.
a mind full of unsaid things puur, eerlijk en rauw
26-10-2017
Momenteel op zoek naar een nieuwe 'droom', iemand een reserve?
Wow! Eindelijk heb ik mijn eigen blog opgestart. Maandenlang zeg ik al tegen mezelf dat ik dit ga doen, wel vandaag is het de dag. Waarom nu ineens wel? Ik zal maar ineens van wal steken.
Dit jaar ben ik afgestudeerd als officiële 'single-en relatiecoach'! Ik had er dan ook geen gras over laten groeien en ben onmiddellijk mijn eigen datingbureau begonnen. Volledig met bureau en website en boekhouder en al. Go big or go home, toch? Om een lang verhaal kort te maken, ik had mezelf weer eens in de problemen gewerkt en teveel werk op mijn nek gehaald. Als er een karaktereigenschap is dat me op het lijf geschreven staat, dan is het wel dat ik impulsief ben. Dat zal je nog wel merken naarmate je mijn blogs ziet verschijen. Dus ondertussen, enkele maanden later, heb ik het datingbureau al terug stopgezet. Ziek dat ik was, puur van de stress. Ik kon al de aanvragen niet meer verwerken en kon het werk gewoon niet alleen aan. Ook had ik nog niet genoeg verdiend om iemand bij aan te nemen, want dat kost geld. Dus heb ik mijn 'droomjob' moeten stopzetten. In het begin voelde het als falen. Het was/is uiteindelijk niet gelukt om er een succesvolle zaak van te maken. Nu zijn we enkele weken later en denk ik er anders over. Eigenlijk vindt ik nog steeds dat ik gefaald heb, maar zonder het verdrietige gevoel dat erbij hoorde. Nu ben ik trots op mezelf! Ik heb mezelf er 100% voor ingezet en een poging gedaan om mijn droom waar te maken. Het is niet gelukt, maar dat weet ik nu ook, begrijp je? Ik zal me nooit moeten afvragen 'wat als?', want ik heb het écht gedaan. Dus dat hoofdstuk is afgesloten. Maar nu... Op zoek naar nieuw werk én een nieuwe droom om achter aan te gaan. Voorstellen zijn altijd welkom natuurlijk.
Momenteel ben ik nog bezig met mezelf 'terug op te rapen' zoals ik dat zo mooi op zijn kempisch uitdruk. Ik besteed veel tijd aan mezelf nu. Dat klinkt egoïstisch (en is het misschien ook wel een beetje), maar het is wel nodig om geluk terug te vinden. Als je zelf nog niet egoïstisch bent geweest over je eigen gezondheid of geluk, stel ik voor dat je het eens probeert. Al is het maar voor een uurtje, een dag, het maakt niet uit. Je hoeft nu ook weer geen wellness-weekend te boeken, dat mag, maar daar heb ik het niet over. Ik bedoel de kleine dingen: een dag je wekker niet zetten, eens om 21uur in bed kruipen, toch een keer die zak chips opeten zonder schuldgevoelens of tot de vroege uurtjes netflixen. Iets waar jij gelukkig van wordt. Weet je dat eigenlijk wel? Welk kleinigheidje zorgt ervoor dat jij jezelf mooi, relaxed of gelukkig voelt? Denk er maar eens even over na.
Om je enkele voorbeelden te geven. Ik word intens gelukkig wanneer ik na het douchen in een vers opgemaakt bed kruip. Het gevoel van de frisse lakens over mijn zacht huid, hmm. Een zalig gevoel. Vooral als die lakens net uit de droogkast komen en nog een beetje warm aanvoelen. Of, wanneer onze hond's morgens huilt omdat hij buiten wil voor zijn plasje en mijn vriend fluistert 'blijf maar lekker liggen snuitje, ik ga wel'. Dàt is trouwen liefde. Oh ja, onze hond blaft niet. Hij huilt, want wij hebben een husky gekocht. Nog zo'n geweldige beslissing, wij nemen gewoon de koppigste hond die er bestaat op deze wereld. Daarover krijg je later ongetwijfeld nog meer informatie. Om nog een ander voorbeeld te geven, ik heb gisteren mijn facebookaccount verwijderd. Ik merkt dat ik me steeds meer begon te storen aan de inhoud die sommigen deelden. Na een tijdje had ik de helft van mijn 'vrienden' verwijderd en van de helft die ik had 'bijgehouden' volgde ik 90% niet meer. Resultaat, ik spendeerde iedere dag minstens 2 uur aan het scrollen door de overzichtspagina, zonder iets interessante tegen te komen. Op enkele grappige kattenfilmpjes na. Toen ik toevallig de quote tegenkwam 'de gelukkigste persoon op aarde, zit niet op facebook' heb ik mijn beslissing genomen en de pagina verwijderd. Natuurlijk ging dat niet zo vlot zoals ik dat hier vertel. Facebook heeft de 'hoe verwijder ik mijn account knop' goed verstopt. Na lang zoeken heb ik een link gevonden en kon ik mijn account verwijderen. Nu bestaat mijn account nog 14 dagen en als ik binnen die tijd mezelf terug aanmeld, gaat facebook ervan uit dat ik de verwijdering ongedaan wil maken. Soit, ik heb mijn real life vrienden laten weten dat ze best whatsapp kunnen installeren. 's Avonds had ik van iedereen een whatsappberichtje. Dàt is vriendschap se.
Hier rond ik mijn eerste blog af. Hopelijk heb je iets gevonden waarvan je zelf gelukkig wordt. Misschien word je wel gelukkig van het lezen van deze blog. Wie weet...
Ik wens je nog een fijne week!
Veel liefs! X.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
