Na een aanvaring met een leerkracht werd R. tijdelijk geschorst op school. R. had een leerkracht fysiek bedreigd (een duw gegeven). R heeft evenwel weinig tot geen inzicht in de ernst van dit voorval en pakte dit initieel op als 'onnozel doen', 'een grapje uithalen'. Dit kadert in de algemene houding van R. die heel speels is en weinig tot geen inzicht heeft in de gevolgen van eigen daden, en geen verantwoordelijkheid opneemt. R. werd preventief geschorst. De tuchtprocedure werd afgewend door een HERGO op school tussen R. en de betrokken leerkracht. Dit herstelgesprek is positief verlopen en daarna mocht R terug aansluiten in de lessen. Een herstelgericht natraject werd voorgesteld en zowel R als zijn familie gingen hier mee akkoord.
De focus van de herstelgericht natraject ligt op inzicht in eigen speels gedrag en opnemen van verantwoordelijkheid.
Eerste aanknopingspunt
Bij terugkeer na de tuchtperiode sloot R aan in de lessen BGV. Tijdens deze les heeft hij per ongeluk een machine waarmee hij moest werken beschadigd. De leerkracht sprak hem hierover aan en er ontstond een discussie waarin R beweerde dat het niet zijn schuld was. Ik was toevallig aanwezig in de les op dat moment en zag dat R in zijn communicatie naar de leerkracht toe moeite deed om niet verder uit te vallen. (Hij beet op zijn kaken, liep weg van de machine, vroeg om naar buiten te gaan). In gesprek buiten blijkt dat hij inderdaad moeite deed om niet uit te vliegen, maar niet kon inzien dat hij ook anders kon reageren. Hij wou de schuld van zich afschuiven door te beweren dat hij niks misdaan had, hij was er zelf niet opgekomen om naar de leerkracht toe zijn schuld toe te geven en hiervoor zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Dit werd uitgeklaard in gesprek met R en verschillende mogelijkheden en gevolgen van manieren van reageren werden geschetst. Hij koos ervoor om met de leerkracht in gesprek te gaan. De leerkracht gaf R de boodschap dat een fout maken kan, maar je moet het kunnen toegeven en er uit leren. Na dit gesprek kwamen er bij R heel veel emoties los. R gaf aan dat hij graag zijn best wil doen want dat niemand nog in hem gelooft. Mama gaf eerder al de boodschap dat hij beter zou stoppen met school. R zelf wil aan mama bewijzen dat hij wel iets kan, en wel voor zijn studies wil gaan. Met toestemming van R werd deze boodschap ook doorgegeven aan de leerkracht BGV. 2 weken later behaalde R een attest voor een werkstuk dat hij in de les gemaakt had. De leerkracht stimuleerde R om er een foto van te trekken en thuis aan mama te tonen. Het behaalde attest werd officieel in kleur afgedrukt en meegegeven op het trajectgesprek.
Tweede aanknopingspunt
In gesprek met de trajectbegeleider op school gaan we samen op zoek naar mogelijkheden om in de context van R aanknopingspunten te vinden om te werken rond verantwoordelijkheid. R werd aangemeld voor een brugproject dat kan opstarten na de vakantie. Daarnaast werd ook duidelijk dat R al 10 jaar trouw lid uitmaakt van de jongerenwerking in zijn buurt. na goedkeuring van R neem ik contact op met de trajectbegeleider van deze jongerenwerking om in overleg te gaan. R was hier heel enthousiast over, naar eigen zeggen zien ze hem daar 'anders' dan op school.
Huisbezoek bij R
Aanwezig waren R, zijn zus, zijn ouders.
Tijdens dit bezoek wordt vooral naar mama toe geduid wat er op school precies allemaal aan de hand geweest is de voorbije periode. Mama was niet helemaal mee in het verhaal van de tuchtprocedure en het vervolgtraject aangezien de communicatie op school vooral via de zus van R verliep. Mama geeft in gesprek aan dat ze twijfelt aan de mogelijkheden van Resul op school en dat ze reeds meerdere malen met hem in gesprek gegaan is om hem aan te manen 'volwassen' te worden. R is de jongste van 3 kinderen en heeft 2 zussen die heel erg veel verantwoordelijkheid opnemen, hijzelf is het prototype van de 'luie zoon' volgens haar. Mama is wel aangenaam verrast toen ze hoorde dat R een attest behaalde op school voor een gemaakt proefstuk. Mama geeft ook aan dat de jongerenwerking waar R naartoe gaat reeds lang deel uitmaakt van zijn leven en hem behoed heeft om 'een straatjongen' te worden. Mama en R zijn het erover eens dat praten met de begeleider daar een interessante stap zou kunnen zijn om R te laten nadenken over het opnemen van verantwoordelijkheden.
T en K slagen er (nog) niet in om op regelmatige basis naar school te komen. Ze blijven wel de band met school openhouden, ze komen heel onregelmatig langs, maar ze komen af en toe. (elke 14 dagen)
Ondertussen is er ingezet op een heel intensief huisbezoekenparcours, zowel bij T en K thuis, als bij hun ouders thuis. Bij elke afwezigheid wordt ingezet op een huisbezoek of op een telefoon of communicatie via facebook. Contact maken lukt iedere keer. CLB is bij vele huisbezoeken betrokken partij en gaandeweg werd het hele hulpverleningsaanbod rond beide jongeren in kaart gebracht. Samen met CLB werd ook met deze instanties in gesprek gegaan om kansen te creëren. Deze huisbezoeken hebben ook blootgelegd dat onder andere de onderlinge relatie tussen T en K ervoor zorgt dat het naar school komen niet lukt. K is heel bezitterig naar T toe en dit belet hen letterlijk om buiten te komen. In zeldzame gesprekken alleen geeft K aan dat ze graag naar school wil blijven komen, dat ze het behalen van een getuigschrift belangrijk vindt en dat werken een grote stap vooruit zou zijn naar ademruimte en zelfstandigheid toe. Met K werden er ondertussen concrete stappen gezet naar activering: een geslaagde stage in de lessen BGV, mee gaan solliciteren, opmaken cv en sollicitatiebrief, ... K heeft hierdoor een positieve drive gevonden en je kan zichtbaar zien dat dit hernieuwde energie geeft maar nog heel broos is en nog niet vastgezet. Hij omschrijft het ook zelf als zich 'raar' voelen maar 'goed raar' omdat hij buitenkomt en terug actief stappen zet maar vervalt in een soort weemoed als er iets tegenvalt.
In gesprekken geven T en K aan dat er veel 'gepraat' wordt, maar weinig gedaan. De volgende periode wordt er ingezet op het nemen van actieve stappen maar ook het doen inzien dat actieve stappen betekent dat zowel T als K ook 'naar buiten moeten komen'. Ook werd de begeleiding van K stapsgewijs doorgegeven aan een collega leerlingbegeleider die ook een goede klik heeft met K en ook meer thuis is in de begeleiding van jongeren met een verslavingsproblematiek. Op die manier kan ook de verdere begeleiding van T zich richten op haar, en minder op de interactie tussen T en K onderling.
Op de voorbije klassenraden werden alle stappen tot nu toe ondernomen voor T en K mondeling toegelicht en werden er voor beide jongeren bijgestelde doelen geformuleerd. Voor T werd het primair gezien om te blijven inzetten op contact omdat school voor haar het meest relevante netwerk is op dit moment en als dit wegvalt ze zonder ondersteuning valt. Voor K werd de doelstelling geformuleerd om zo snel mogelijk werk te hebben om het beginnend positief gevoel van activering ten volle te benutten en om ruimte te creëren tussen T en K onderling. De toelichting op de klassenraden had als bedoeling om af te toetsen in welke mate er draagvlak was om stappen te blijven zetten in de begeleiding van deze jongeren. Er was begrip voor de zorg die in deze trajecten uitgebreid opgenomen wordt en ook een sterk geloof in de haalbaarheid van hun traject als ze er eenmaal in slagen om regelmatig op school te komen.
K. volgt reeds sinds vorig jaar les op ons centrum. T. startte nieuw dit schooljaar. De eerste 2 weken van dit schooljaar waren beiden vrij regelmatig aanwezig op school. Na drie weken startten de eerste afwezigheden. De eerste keren werd er verwittigd, altijd was de familie van T. de reden waarom beiden niet op school geraakten. T. komt uit een gezin met veel kinderen en zij moet thuis regelmatig meehelpen, K. helpt haar daarbij. De weken die daarop volgende kregen we steeds vaker berichten via facebook over problemen in de familie die T. en K. verhinderden om naar school te komen en K. gaf aan 'dat het hem teveel' wordt. In de cel leerlingen werd besloten om samen met het CLB op huisbezoek te gaan. School en CLB gingen op woensdag 14 oktober op huisbezoek om in kaart te brengen wat er precies aan de hand is.
Eerste huisbezoek
Tijdens dit gesprek blijkt dat beiden wel nog naar school willen komen maar dat de context waarin ze zitten hen weerhoudt om naar school te komen. Ondanks het feit dat ze alleen woont wordt T. volledig ingepalmd door haar familie en wordt voortdurend ingeschakeld om mee te helpen in het huishouden en is niet sterk genoeg om hier een grens in te trekken. K. helpt heel vaak mee in de familie van T. en draagt zelf een groot deel verantwoordelijkheid voor de zorg van zijn eigen hulpbehoevende vader. Beiden hebben het moeilijk om naar familie toe grenzen te trekken en op te komen voor zichzelf, ze hebben beiden wel een duidelijk beeld van wat ze zelf willen bereiken. Daarbij komt dat T. in dit gesprek met non verbale signalen aangeeft dat ze graag een gesprek wil hebben zonder dat K. erbij is. We brengen tijdens dit gesprek in kaart wat voor beiden de eerste stappen zijn om terug naar school te kunnen komen. Zowel T. als K. geven aan dat ze de richting waar ze nu in zitten niet echt juist gekozen hebben. T. heeft voorkennis in een andere richting en wil daar verder in gaan. K. geeft aan dat het niveau van zijn huidige richting te hoog gegrepen is en hij liefst zou veranderen. We spreken af dat er de volgende dag met elk van hen op school een individueel gesprek ingepland wordt om hun schools traject aan te pakken. T. en K. zijn aangenaam verrast dat er tijd genomen werd om tot bij hen te komen om met hen te praten. Ze geven toe dat ze zelf nooit op school zouden zijn geraakt als wij niet eerst tot bij hen geweest waren om een duidelijke reden te geven om terug te komen naar school.
Eerste keer terug op school na 3 weken thuis.
De dag na het huisbezoek (geen lesdag) zijn eerst K.en later T. aanwezig op hun op gesprek op school.
In dit gesprek komt bij K. naar boven dat hij het moeilijk heeft om alles wat de voorbije maand gebeurde in zijn familie en in de familie van T. een plaats te geven. Hij geeft toe vaker naar softdrugs te grijpen om dit alles te kunnen verwerken. Hij staat open voor het idee om te 'praten' om zijn hoofd te kunnen klaren. We spreken af dat we samen op zoek gaan naar professionele mensen waar hij mee kan gaan praten. Hij wil ook graag op eigen benen staan, los van zijn familie. Er wordt afgesproken dat dit stuk opstarten BZW overgedragen wordt naar CLB. Hij geeft ook toe dat de gesprekken die daarvoor met hem gebeurden (thuis en via facebook) hem geholpen hebben. K. start de eerstvolgende lesdag in een nieuwe richting, ik ga met hem die dag op bezoek bij zijn nieuwe leerkracht BGV.
T. komt diezelfde dag in de namiddag op gesprek. Ze komt moeilijk los en heeft een eerder afstandelijke houding op school. We gaan het gesprek aan over haar schools traject en er wordt beslist dat ook zij kan herstarten in een nieuwe BGV richting. Ik ga met haar op bezoek bij haar nieuwe leerkracht BGV. Na dit bezoek geeft T. te kennen dat ze eigenlijk wel eens wil praten met iemand. Aangezien ze zich op school nogal onwennig voelt beslissen we om een koffie te gaan drinken in de buurt van school. Toen kwam ze los. Ze wil een toekomst voor zichzelf, maar voelt zich letterlijk verdrinken in haar verplichtingen. Ze kan geen neen zeggen tegen haar familie en heeft het gevoel dat haar leven geleefd wordt. Ook haar relatie met K. is voor haar soms verstikkend, maar ze kan dit niet echt overbrengen. T. wil dolgraag tijd voor zichzelf, ze geeft aan dat haar leven op dit moment te 'eng' aanvoelt en wil daar wel iets aan doen. In gesprek komen we er op uit dat T. dolgraag danst, ze heeft dit vroeger nog gedaan en zou dit graag opnieuw doen, alleen... We spreken af dat ik samen met haar op zoek ga naar een dansclub in haar buurt waar we kunnen gaan informeren om in te schrijven voor danslessen. T. vertrekt die dag naar huis met een optimistischer gevoel.
Eerste lesdag
Na 3 weken thuiszitten startten T. en K. op vrijdag 23 oktober opnieuw de lessen op school. Die dag is er echter een woordenwisseling op school tussen T. en een medeleerlinge. T. is hierdoor na de middag niet meer teruggekeerd naar school.
De dinsdag daaropvolgend ga ik bij T. en K. terug op huisbezoek. K. kan het incident op school vrij goed plaatsen en is in staat om er rustig over te praten. T. is echter heel negatief en staat nog niet open voor een gesprek met de medeleerlinge. We spreken af dat we dit voorval even laten rusten en na de vakantie nieuwe afspraken maken... Zowel T. en K. konden zich hier in vinden, T. en K. blijven via facebook communiceren, vragen stellen over school, bedankingen sturen voor de extra aandacht. Op dit moment is er nog steeds contact met school en is er nog de mogelijkheid om concrete afspraken in te plannen.
Waar we in de voorbije fase veel tijd en energie gestoken hebben in het blijven behouden van de band met school, proberen we om na de vakantie ook concrete afspraken in te plannen in een dansclub, bij Tejo, bij De Sleutel. Wordt vervolgd...
'Samen schooluitval voorkomen' biedt praktische werkmodellen om vanuit de sterktes van leerlingen een plan voor de toekomst uit te werken. Het boek is geschreven voor leerkrachten, leerlingenbegeleiders, CLB medewerkers, ouders en alle andere betrokkenen die de verdere schoolloopbaan van een kwetsbare jongere willen verzekeren.
De methodieken werden ontwikkeld in het project 'Tijdstap'. In dit project, vertrekkend vanuit MFC Wagenschot, worden jongeren uit de scholen regio Deinze die vastlopen of dreigen uit te vallen, tijdelijk uit de school weggehaald om aan zichzelf te werken en de brede context van een probleem in kaart te brengen. In samenwerking met Universiteit Gent werden de methodieken die hier gebruikt werden geëvalueerd op hun werkbaarheid en overdraagbaarheid naar andere contexten en settings. De medewerkers van Wagenschot en Universiteit Gent geven an dat de tijd rijp is om deze methodieken uit te proberen in andere projecten buiten Deinze.
Inspirerende quote van de avond 'We gaan het probleem time outen en niet de jongere'
Een aantal opmerkelijke quotes, aandachtspunten, ideeën ...
"Beleid rond vroegtijdig schoolverlaten is de investering waard" - Kristof De Witte (KU Leuven - Leuven Economics of Education Research)
- spijbelen correleert met vroegtijdig schoolverlaten; spijbelen verdubbelt de kans op vroegtijdig schoolverlaten.
- Een actief spijbelbeleid zorgt voor een significant lager aantal vroegtijdig schoolverlaters.
- Een succesvol voorbeeld is het project 'Bewust Aanwezig op School" in Nederlands Limburg = een actief spijbelbeleid met huisbezoeken voor spijbelende leerlingen. De gemiddelde tijdsinvestering bedraagt gemiddeld 5 uur per leerling maar is kosten-effectief! Elke euro aan spijbelbeleid verdient zichzelf op termijn minstens 8 keer terug!
- "De spijbelaar" bestaat niet. Elke spijbelaar benaderen vergt een integrale, individuele aanpak.
- Het is de taak van scholen om een goede monitoring te hebben en een adequate opvolging van elke spijbelaar via individueel afgestemde maatregelen voor elke risico leerling.
- Risicoleerlingen kunnen objectief in kaart gebracht worden door een studie van het schooleigen cijfermateriaal dat beschikbaar werd eind schooljaar 2014-2015 via 'Mijn onderwijs'.
Steunpunt Gent
- Een spijbelbeleid moet opgenomen worden in het zorgcontinuüm van de school. Het moet voor iedereen duidelijk zijn wie wat wanneer doet.
- Maak het hele schoolteam betrokken bij de opvolging van de afwezige jongeren...
- Zorg voor een duidelijke terugkoppeling van de ondernomen acties naar leerkrachten toe
- Zet in op ouderparticipatie
- Onderschat de rol van een gemotiveerde, aandachtige leerkracht als eerstelijnshulp niet.
Conclusie en oproep schepen Decruyenaere
- "Samen aan de slag, operatie geslaagd" is de naam van de invulling van het Gentse spijbelactieplan.
- Tegen het voorjaar van 2016 moet er een "Gents onderwijscentrum" opgericht zijn (website) waar alle info gebundeld wordt ivm spijbelen en VSV.
- De focus wordt gelegd op sterk onderwijs met een aanpak op maat van de jongere.
- De schepen maakt er een punt van om elke school in Gent te bezoeken om in dialoog te gaan over VSV en na te gaan hoe de stad haar engagement kan opnemen. Dit moet rond zijn voor 14.04.2016.
Leerling X ontvangt me bij me thuis in Heusden. X lijkt behoorlijk ontspannen. Hij
geeft aan de hele vorige procedure belachelijk te hebben gevonden. Hij vond
het belangrijk met Y (het slachtoffer) te hebben gesproken en zijn excuses te hebben
aangeboden, de HERGO vond hij geen meerwaarde.
Ik leg X uit waarom ik er ben: vanuit de school willen we
ergens heen, ik wil ook weten waar X naartoe wil. We beslissen niet zuiver
in te gaan op het agressiegeval maar X op school in zijn geheel te bekijken.
X geeft aan dat hij het nut van dit traject wel inziet. Hij wil zijn
schooljaar afwerken, derde graad behalen en volgend schooljaar diploma. School
is een belangrijk deel van zijn leven.
Schets van de problematiek van X op school: naar mijn
gevoel vooral een attitudeprobleem. X is een leider, trekt veel leerlingen
mee en beïnvloedt ze sterk. Jammer genoeg vaak ook negatief. X geeft spontaan zelf aan dat hij voelt veranderd te zijn in de afgelopen
maanden. Door fitness en door voetbal, en meer bepaald door de succeservaringen
hier, is hij gelijk een andere persoon geworden.
X geeft aan dat ook vrienden dit hem vertellen, en ze dit soms negatief
ervaren.
X is trots op wat hij bereikt heeft, maar vindt het zelf
ook jammer welke negatieve zaken erbij komen.
Dit gesprek is een aanleiding voor mij om verder in te gaan
waarop ik (de school) naartoe wil: zijn leiderschap is ok, maar het moet meer
positief zijn. X lijkt hier vatbaar voor te zijn. Op mijn vraag aan hem hoe
we dit kunnen bereiken, heeft hij niet meteen een antwoord.
Hij vertelt me dat hij trainer zal worden van de miniemen in
zijn voetbalploeg. Fitness is zijn passie. Sport in het algemeen eigenlijk.
Ik wil naar herstel toewerken voor wat gebeurde. Fysieke
agressie is niet ok. Als X terugkeert moet zijn traject anders zijn. X
moet positief leiderschap vertonen.
Ik vraag hem of hij dit zou willen tonen aan ons op een
andere manier. X ziet dit duidelijk zitten.
Persoonlijk zie ik twee opties: fitnessbegeleiding ten aanzien van zwakkere
groepen of sportbegeleiding ten aanzien van lagere schoolkinderen of kleuters. X wil zich hiervoor engageren. Lijkt oprecht gemotiveerd.
Afspraak: ik ga op zoek naar een herstelactiviteit voor X, waar hij de kans krijgt zijn positief leiderschap in de verf te zetten.
Ik denk aan SVS-activiteiten of contacten met de lagere scholen die ik heb.
Volgende week moet realistisch zijn.
X bedankt me voor de kans.
Na deze herstelactiviteit is het de bedoeling te reflecteren over wat we
leerden, en dit om te buigen naar positief gedrag op school.
Het traject wordt afgesloten met een herziening van de
begeleidingsovereenkomst en een gesprek met MALF en BRUJ.
Overleg project met de leerlingbegeleiders in Gent
Een super boeiend overleg met de leerlingbegeleiders uit Gent... Enkele inspirerende aandachtspunten:
- Een leerlingbegeleider moet tijd en ruimte krijgen om met een jongere in begeleiding te kunnen gaan.
- Sanctioneren is meetbaar, maar begeleiden niet. Een leerlingbegeleider kan hoogstens een proces in gang steken, maar geen meetbare resultaten voorleggen.
- Een duidelijke opsplitsing tussen sanctioneren en begeleiden maakt de focus op herstelgericht werken vanuit de leerlingbegeleiding makkelijker.
- De leerkracht doet ertoe... Het is belangrijk om leerkrachten mee te nemen in een begeleidingsverhaal...
Op woensdag 07.10 was er een personeelsvergadering voor alle
collegas van CDO De Rotonde.
Aan de hand van stellingen gingen we op zoek naar een gedragen visie voor de
aanpak van te-laat-komen, spijbelen en crisisopvang.
Enkele quotes uit de personeelsvergadering:
Over de
verantwoordelijkheid
De sleutel in de zoektocht naar oplossingen ligt bij de
jongere, het centrum moet daarop inspelen.
We moeten maximaal inzetten op samenwerking met externe diensten!
We moeten jongeren helpen in de weg die ze moeten afleggen.
Over de zinvolheid
van gesprekken
Gesprekken buiten de school, brengen een andere dynamiek
teweeg die vaak beter werkt.
Zowel formele als informele gesprekken zijn waardevol.
Alles start met interesse voor de jongere, hierdoor zet je een grote stap
vooruit.
Te laat komen pakken
we aan door .
Een groot deel van de leerlingen heeft geen reden, ze komen
te laat omdat het kan!
Sanctionering is noodzakelijk maar niet evident.
Consequent omgaan met de problematiek is de sleutel!
We moeten zorgen voor beweegredenen om op tijd te komen.
Over de nood aan een (gezellige)
gespreksruimte
Het blijft school, het hoeft niet gezellig te zijn.
Een gezellige ruimte spreekt wel meer aan en geeft een gevoel van veiligheid.
Over hoe we omgaan
met conflicten
We moeten proberen zo veel mogelijk conflicten op te lossen
binnen de schoolmuren.
Het mag geen standaardprocedure zijn om de school te verlaten, maar het kan wel
effectief zijn.
We moeten zorgen dat het geen beloning wordt!
Het is niet nodig dat we steeds dezelfde aanpak hebben voor iedere leerling.
Trajecten op maat zijn een meerwaarde.
Over sanctionering en
herstel
Leerlingen sanctioneren of schorsen is zelden een oplossing.
We moeten steeds een evenwicht zoeken.
Ook de veiligheid van collegas en andere jongeren is prioriteit.
Sanctionering en herstel kunnen ook samenvallen
Over het belang van
een positief schoolklimaat
Dit zal zeker een invloed hebben.
Kan van tel zijn in de aanpak van spijbelen maar staat niet alleen.
Een eerste aanzet tot een kort maar krachtige projecttekst:
Project intensieve
zorg voor leerlingen in een notendop
Leerlingen die te laat toekomen in het centrum, de
frustratie van leerkrachten dat hun klas een duiventil wordt, leerlingen die
niet of nauwelijks komen en frequent spijbelen, verbale en non-verbale
conflicten in de klas, gesprekken met de leerlingbegeleiding en een moeizame
terugkeernaar de klas, het gevoel
steeds opnieuw op muren te botsen en de frustratie bij leerkrachten omwille van
de zachte aanpak van leerling-en trajectbegeleiders, het gevoel dat praten niet
meer helpt
Het zijn gekende problemen binnen ons centrum en in
verschillende andere centra voor deeltijds onderwijs. In het schooljaar
2015-2016 zet CDO De Rotonde, door de investering in uren en personeel, in op
de aanpak van spijbelen, te-laat-komen en omgaan met crisissituaties. Twee
personeelsleden zijn halftijds vrijgesteld om te zoeken naar antwoorden en
methdodieken waarmee we in de komende schooljaren concreet aan de slag kunnen
gaan. CDO De Rotonde neemt op deze wijze een nieuwe start.
Ook aan onze leerlingen willen we de kans geven om een
nieuwe start te nemen. Spijbelproblemen en te laat komen zijn volgens ons een
uiting van een mindere binding met het centrum en een gebrek aan motivatie om
het schoolse traject op te nemen. We
willen de verbinding met ons centrum verhogen en de kans geven aan onze
leerlingen om opnieuw verantwoordelijkheid op te nemen voor hun schoolse
traject. Dit is niet nieuw: Inspanningen om door gesprekken leerlingen te
motiveren en gedrag om te buigen, doen we reeds langs. Nu willen we een stap
verder gaan.
Dit doen we door de zorg voor onze jongeren te
intenisifiëren. We creëren een interne time-out, op maat van onze
jongeren.De individuele invulling van
dit traject zorgt ervoor dat jongeren maximaal gemotiveerd worden. Op deze
manier kunnen we een fundamenteel verschil maken en het schoolse traject te
deblokkeren. Het hele netwerk van de jongere wordt hierbij betrokken (ouders /
leerkrachten / begeleiders / vrienden ). Op ieder moment houden we de terugkeer
naar de klas voor ogen.
Samen met de Hogeschool/unief gaan we op zoek naar
methodieken die echt werken.Door
constante communicatie met leerkrachten en leerling-en trajectbegeleiders
willen we op het einde van het jaar een concreet uitgewerkt project en een hele
hoop methodieken te hebben die voor het centrum en voor onze leerlingen een
verschil kunnen maken.
In het schooljaar 2015-2016 zet CDO De Rotonde in op de aanpak van spijbelen / te laat komen en crisisopvang. Dit zowel in personeel als in geïnvesteerde uren. Door de sluiting van de vestiging Evergem, is er dit schooljaar de mogelijkheid om hierop in te zetten. Een unieke kans met als doel om dit schooljaar 'methodieken die werken' te ontwikkelen en rond deze thema's stappen vooruit te zetten.
Deze blog is een weergave van het denkwerk, de reflecties en de stappen die we zetten om voor onze leerlingen het verschil te maken. De blog wordt gedeeld met wie er interesse in heeft, maar in het eerste geval met de coördinator, de vestigingsverantwoordelijken en de leerling-en trajectbegeleiders van de beide vestigingen.
Wie feedback wil geven, mag dat zeker doen. Zowel persoonlijk als via dit forum.
