Inhoud blog
  • Quid novi sub sole?
  • Areknamés: Love Hate Round Trip ( * * * * 1/2 )
  • Far Corner: Endangered ( * * * * )
  • NeBeLNeST: ZePTO ( * * * * 1/2 )
  • Believe: This Bread Is Mine ( * * * 1/2 )
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Who's afraid of Progressive Rock?

    17-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dream Theater: Black Clouds & Silver Linings ( * * * * 1/2 )
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is al van Awake (1994) geleden dat Dream Theater nog met zo’n prachtschijf de neus aan het venster stak. Tegelijk is Black Clouds & Silver Linings een van hun meest toegankelijke werken. Al is dat in het geval van deze leerling-tovenaars een relatief begrip. Smullen valt er genoeg, zowel voor de progfan als de metalhead. We horen niet vaak zo’n geïnspireerd snarenwerk als dat van Petrucci en Myung. Petrucci's solo's zijn geen ingewikkeld kluwen (doorgaans het domein van gitaristen die zo de eigen onkunde of beperking maskeren) maar zijn perfect volgbaar; het keurmerk van de echte virtuoos. Toetsen- en drumpartijen zijn evenredig inventief, en LaBrie is ondanks alle tegenspraak een geweldige zanger, punt. De eerste epic A Nightmare to Remember is al meteen een stereofonisch hoogtepunt. Geweldige spanningsbogen, lekker strak gespeeld. A Rite of Passage is hard en tegelijk bloedmooi. Het sluitstuk van de trilogie tegen de alcoholduivel is het knallende The Shattered Fortress waarin de dubbele basdrums van Portnoy overuren maken. De indrukwekkendste songs zijn gereserveerd als laatste; DT toont zich hier van zijn melodieuste kant. The Best of Times is met zijn heldere, open gitaarakkoorden de song waarmee de band het dichtst bij haar grote voorbeeld Rush aanleunt. Portnoy herinnert hier met warme genegenheid aan zijn vader, die in de loop van de opnamen aan kanker overleed. Voor The Count of Tuscany schieten de superlatieven tekort. Inzake dynamiek, ensemblespel, vocale harmonieën en episch drama onovertroffen in hun oeuvre. Dream Theater is op dit moment gewoon het beste rockorkest op deze planeet.

     

    Personeel:

    John Petrucci / guitar
    John Myung / bass
    Mike Portnoy / drums
    James LaBrie / vocals
    Jordan Rudess / keyboards
    en met:
    Jerry Goodman / Violin

     

    Dream Theater: Black Clouds & Silver Linings is een uitgave van Roadrunner Records, 2009 

     

    17-07-2009 om 00:00 geschreven door Christoph Lintermans  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    Tags:Dream Theater, progrock


    Archief per week
  • 23/08-29/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 21/09-27/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 23/02-01/03 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs