Voor het starten van deze oefeningen dacht ik dat mijn zelfbeeld vrij goed was. Aangezien er in de lerarenopleiding, die ik eerst volgde, ook erg veel belang werd gehecht aan je kwaliteiten en valkuilen dacht ik dat ik dit wel onder de knie had. Ik had het idee dat ik mezelf door en door kende en dat ik ook blij was met alle eigenschappen die mij maakten tot wie ik ben.

Naar mijn mening was ik dus erg enthousiast, zowel als mens als leerkracht (wat natuurlijk zo hoort in de job van een kleuterleerkracht). Bovendien vond ik mezelf ook eerlijk dit in zowel de positieve als de negatieve zin. Ik geef steeds duidelijk en eerlijk advies, mensen weten steeds wat ze aan mij hebben. Helaas ben ik ook soms heel erg eerlijk in situaties waarin dit niet gewenst is, dat maakt dan van deze mooie eigenschap een valkuil. Een andere veelvoorkomende valkuil voor mezelf is dat ik te koppig ben. Langs de ene kant vind ik het van mezelf net goed dat ik een sterke mening heb en deze ook durf te verdedigen, ik sta achter mijn standpunt. Langs de andere kant kan dit ook wel eens voor problemen zorgen wanneer er bijvoorbeeld in groep een beslissing moet worden gemaakt, daar hoor je natuurlijk ook rekening te houden met andere mensen en andere meningen.

Natuurlijk was ik in dit hele verhaal één ding vergeten, gedurende de lerarenopleiding heb ik mezelf als mens en als leerkracht beter leren kennen maar helemaal niet als psychologisch consulent.

Om toch die andere kant van mezelf te leren kennen maakte ik enkele oefeningen uit het groeiboek. Zo leerde ik gaandeweg ook andere eigenschappen van mezelf kennen.

Nieuwsgierig naar hoe dit proces precies verliep? Lees dan zeker verder!