Ik ben Dupont Christophe
Ik ben een man en woon in Lauwe (Belgie) en mijn beroep is Sales .
Ik ben geboren op 06/09/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Marathon 3u16'00" - Dusseldorf
1/2 Marathon 1u35'00" - Ploegsteert
10 Miles : Grijsloke 1u19'08"
10 km : 42 min - kas
Als sporten een grote liefde wordt...
No pain, no gain...
23-09-2007
Hello...
Het ge-RUN deze week werd een beetje beperkt. Niet omdat ik dood zat van de 42'er, maar ik heel beperkt was in tijd. Zowel maan-, dins- als woensdag had ik geen minuut vrij om de sloffen eens aan te trekken. Donderdag kon dit wel, maar niet met de club. Ik had namelijk sportraad en deze meeting vat steeds om 19u30 aan. Ik besloot van ne keer een rustig loopje te doen, en een paar versnellingskes in te lassen. Ik liep een 12-tal km in een uurtje, wat me heel tevreden stelde. Zaterdagvoormiddag kon ik me niet vrijmaken voor een duurloop, zodat ik deze maar gisteravond inlaste. Ik liep 22 km in 1u43 min, wat me ook heel content hield. Deze morgen was heel speciaal... Ik deed nog eens een keeperplunje aan... Ik hoor je al zeggen, waar wil hij hier nu weer naar toe, hewel kzal t ne ke explikeren....
Wij hebben in onze club een vorm van een challenge. Dit zijn enkele vastgezette wedstrijden die kunnen gelopen worden voor punten, je kan je joker inzetten, je kan je beste afstanden kiezen, kortom een leuk, goed georganiseerd geheel. Deze morgen was het een verrassingsloop. Dit was een loop die ze moesten doen met een partner, en deze werd bepaald door een kaartgetrek. Tijdens de loop kregen ze enkele hindernissen voorgeschoteld die varieerden van kwisvragen tot en met praktische proeven. Een van deze was een penalty shotten tegen RTL's beste keeper... (stinkt hier naar stoef zekerst ??) Ik ging uiteraard heel selectief te werk... Lief lachende dames konden al eens op mijn steun rekenen, nors kijkende heren betaalden dan weer de rekening... Hopelijk ben ik morgen niet te stijf, want als je daar eens enkele jaren uit zijt.... Ik had een tenue aan van een goeie keeper, Pascal (KWSC Lauwe, dus kon er eigenlijk niet veel gebeuren. Het vertrouwen was volop aanwezig. Ik heb daar penaltys gezien die heel komiek waren, maar er ook zien invliegen die me zelfs niet in staat stelden de retournering van de bal te nemen. RTL heeft voetbaltalent in zijn rangen !!! De eerste echte duik was de P van Yoeri. Goed en hard geplaatst in de rechterhoek, maar ik kon de bal nog deviëren, raakte de lat, volgde de bal naar de grond, en tokkkk tegen mijn bakkes... jaja... gans de week yoghurt dacht ik, maar gelukkiglijk geen schade. Blij dat dit maar voor één keer was... Vanavond zal er misschien nog wel een loopje doorgaan, maar eerst ga ik samen met Mel naar de beurs te Kortrijk... Greetz 2 all of U
Gisteren, zondag 16 september, was het zover... De eerste editie van de Leie-marathon, georganiseerd door onze vrienden van joggingclub Wevelgem. Ik wist niet echt aan wat ik me moest verwachten, ging het een goeie organisatie worden, bevoorrading, parcoursafwijkingen, etc... Hewel, het organisatorische lag "ver" boven belgische normen. Wat deze organisatie ineen stak voor de eerste editie was, wat mij en nog vele anderen betreft, verbluffend. In België liep ik eerder Kortrijk - Brugge en de kustmarathon, en was qua organisatie een beetje misgenoegd. Foute km-aanduidingen, slappe bevoorrading, enz... Normaal gezien een kleine kans dat ik hier nog een 42'er zou lopen. Maar deze mensen hebben een quasi perfecte marathon op de kaart gezet. Eindelijk werd er eens rekening gehouden met de gemiddelde lopers, en niet enkel de toppers in het daglicht te stellen. Met heel wat minder budget, deden ze het gewoon uitmuntend tov een bvb nu reeds ten dode opgeschreven kustmarathon. Nogmaals een welgemeende proficiat. Dus ik ging er weer eentje proeven in België. De conditie van de 1/2 triatlon nog in de benen, en wat verrichtte loopwerk de laatste weken, zou ik in principe moeten Yasmine probleemloos kunnen begeleiden onder de 4uur. Maar toch was er twijfel, ik sloeg vorige week nog eens mijn linkervoet om, en het spookte. Zou ik geen krampen krijgen aan km 35 ? Zou ik hetzelfde lot ondergaan, net als ik voor mijn persoonlijke tijd ga ondergaan ? We hadden samen wat gezellige looptrainingen gedaan, en was het vertrouwen in elkaar wel voldoende om te starten. Ook Sabrina ging met ons meereizen, maar na enkele km's gebeurde wat ik had verwacht, en ging ze samen met Maud voor een scherpere tijd wat onze bedoeling was. Om 12 u het startschot te Deinze... wat ging ik vandaag met mijn compagnonneke zoals meemaken...en wat met onze fietser (Melanie), ook haar eerste marathon op de velo....en met mezelf... We waren te snel gestart, en ik zag en hoorde Mientje blazen, en remde serieus af. We liepen aan een gemiddelde van 12 km/u, wat ik hen ook constant zei ! Dus vertraagden we naar een comfortabele 11 km/u, anders ging de gepresenteerde rekening, die er toch zowiezo komt, veel te vroeg komen en ongenadig zijn. Toen we bij Melanie waren (km4) was het gat van Maud en Sabrina al geslagen, maar het was lange tijd te overzien. De ribbenkast van Mientje kwam geleidelijk aan los, en we liepen de eerste tien in een 54 min. Aan km'er 12 een korte pitstop voor het aanbrengen van een compeed op haar beblaarde teen... We verloren daar een beetje onze cadans... We liepen in vlagen en dat is geen goed teken, eens aan 10 dan weer aan 11, soms 12.... Ze maakte er een waar eetfestijn van ! Het was in feite heel grappig om aan te zien. Melanie constant in haar panderke voor chocolade, cola, banaan, water,... haar eigen culinaire 42'er ging het gaan worden. Halfweg vroeg ik beleefd de eetgewoonten een beetje aan te passen, en ook de drinkgewoontes. Dit deden we, en konden we ons toch gaan concentreren op de loop. Melanie deed het heel goed, poogde ons uit de wind te rijden, en zorgde perfect voor de tijdige noden. Aan km'er 2 à 23 km was het eerste afzien-signaal te merken aan mijn meelopende makker, en ik moest ingrijpen. Aan km'er 25 gaf ik haar een Guarana ampoule, een soort siroopken die je direct weer een kwak energie oplevert. Ik weet niet of het naar de benen gaat of tussen de 2 oren, maar ik voel me er ook goed bij. Het was mijn ampoule die ik me had voorzien voor km 35, maar ik kon niet verder of ze afstaan (en deed dit uiteraard met het grootste genoegen). Ik had dan nog een ampoule voor aan km 35 -36 om de race uit te maken. Het leverde echt zijn vruchten af, en Mientje begon weer in een mooi tempo te lopen. En dan begon ik moeilijk te doen zeker.... Mijn ingetapedte voet was aan het stikken.. Ik moest aan km 28 stoppen, en de winde losmaken. Daar had ik een schaartje, of een mesje nodig, maar het duurde een achttal minuten vooraleer ik dat had geregeld, want volledig wou ik hem niet afdoen. Dan moest ik maar 3 km pompen vooraleer ik terug bij Yasmine en Melanie was, die zich in een aardig groepje hadden genesteld, aan een mooi tempo. Ik keek naar mijn Garmin, hadden er reeds 31 afgemaald, en zaten nog op schema voor een tijd van 4uur. Maar dan mocht er niks meer misgaan. Wat ook deugd deed was dat we meer en meer groepjes RTL supporters tegenkwamen, en de aanmoedigingen kwamen zeer goed van pas. Gudrun en Filip vervoegden ons een aantal km'er, en de Miene Machine leek niet meer te sputteren. Plots veroorzaakte een sanitaire pitstop voor het nodige tijdsverlies, en konden we dit niet meer goed maken. Naar het schijnt trok ik nogal een smoel toen Y. het me zei, maar op deze momenten heb je daar geen vat meer op. Ik hoopte dat met de sanitaire stop het ergste leed voorbij was, maar niks was minder waar. Yasmine kreeg zware benen, en Melanie kon niet snel genoeg de Reflex spray aangeven. Ze spoot werkelijk de ozonlaag naar de vaantjes.. Ik kreeg er zelfs, na het in mijn eigen ogen te wrijven, er de tranen van in de ogen. Het ging echt niet goed meer. Waar zouden we uitkomen. We moesten een 2 à 3 keer genoodzaakt aan het wandelen gaan. Ik probeerde haar te zeggen dat we nog onder de 4u06 zouden geraken, wat uiteindelijk lukte (nettotijd 4u05u59), wat toch een recordverbetering zou betekenen. Toen we langs de Leie aan het lopen waren, werden we werkelijk gedragen door luidruchtige aanmoedigingskreten van talrijke Lauwse kameraden. Alhoewel ze het niet echt meer wist, bleef ze in een aardig tempo verder joggen. Km 36 nog een ampoule, aan km 40 - 41 nog ne ferme slok coca, en dan zal ik maar een eindspurt lanceren. De laatste 600 m zijn we niet meer onder de 13 km/u geweest. Onder de aanmoedigingen van een Super Mela, Jantje, en Filip, vlamden we naar de mensenzee bij de aankomst op Wevelgem plaats. Eens daar was het een kippenvelmoment van jewelste...Wel 200 gekenden stonden ons (vooral Mientje) op te wachten in werkelijke tifosi-stijl. De rode mensenzee ging net als in de bergritten open voor ons, het is niet te beschrijven. Ik werd er heel stil van, wat moest dit dan niet voor haar betekenen... Ik gaf haar een zetje met de zin, ga maar !! Dit is uw moment en liet me wat onverstoord een paar meter achter hangen. Maar plots voelde ik de krachtige pannenkoekgreep rond mijn pols, die me meetrok om samen over de meet te lopen. Dat deed deugd zunne... Eens in de neutrale zone, hebben we ze mooi ingeduffeld met een folie voor lichaamswarmte protectie. Miene was de kluts kwijt. De emoties kwamen los, en wie mag er dat na zo een prestatie haar verbieden !! Juist nobody !! Dus snotterde ik maar wat mee hihi....ZE heeft er echt keihard moeten voor knokken, en ik was nu en dan heel hard met haar, maar hebben toch de vruchten geplukt. In de neutrale zone werden we door allerlei kameraden en kennissen gefeliciteerd en konden ons na een geruime tijd gaan wassen, want het zou nog een lange, gezellige avond worden. Nogmaals bedankt aan onze superfietser Melanie, de talrijke rtl supporters, en vooral aan het doorzettingsvermogen van Yasmine zelf. Het was een zeer toffe wedstrijd, goeie organisatie, zalig weertje, goeie after-run-party, mindere maandag..hihi. En dan nu op naar Istanbul. Greetz C
Het spookt in het kopje.....Deze morgen kwam ik, niet via de media, te weten dat Top duatleet Benny Vansteelant ons heeft verlaten. Dit bruuske afscheid van zo een jong leven komt bij iedere sportieveling enorm hard aan. Zo jong, zo onverwacht, .... Bij deze wens ik zijn familie en talrijke vrienden de nodige moed toe in deze moeilijke periode. Een ongeval is snel gebeurd..en als fietser zijn we toch zo kwetsbaar. Ik heb ook in vele trainingen al met de schrik op het lijf gereden. Menig autobestuurders zijn niet echt meer bezig met wat er op de openbare weg kan gebeuren. Vanuit zijstraten aangereden, komen ze altijd veel te ver met de wagenneus vooruit, en dan is er voor een ongelukkige voorbijrijdende fietser, niks meer aan te doen. Hoe het ongeval precies gebeurde van Benny weet ik niet, en is dit ook geen steengegooi in de richting van persoon waarmee het ongeval gebeurde. Hier gaat het er om in het algemeen dat een fietser een zwak weggebruiker is en nog steeds blijft !! Be alert in the car dearest drivers ! De eerste trainingen zullen ongetwijfeld raar aanvoelen. Deze week heb ik heel weinig gelopen. Dinsdag wat geintervald te Marke, en donderdag een 8-tal km met enkele clubleden. Zondag is het Leie Marathon, en daar kan ik voldoende km'ers malen, die de ganse week zullen goedmaken. Nog steeds niet gezwommen. Ik denk dat ik zal verzuipen als ik de training hervat. We zien wel... Enfin, verslag van de marathon, vooral hoe ik het stelde met mijn 2 madams, zal zeker volgen. Greetz C
Men zou wel eens durven denken dat ik niet meer aan het sporten doe, of geraak, enz... Maar niets is minder waar. Het werk steekt momenteel weer boven alles uit, en gezien dit mijn broodwinning is, komt dit nog steeds op de eerste plaats. Er wordt nog gelopen, en dit zo een 3 à 4 keer per week, maw goed voor een 70 km/week. We zijn klaar voor de Leie-marathon ! We gaan een hunt doen op "onder de 4 uur" te duiken. Ik zal twee vriendinnen begeleiden, die aan hun 2e editie toe zijn. Verleden jaar proefden ze voor hun vuurdoop van de "In Flanders Field Marathon", en nu opteerden ze voor Gent (gelukkiglijk Deinze) - Wevelgem. Ik denk, hoop, en heb vooral er het volste vertrouwen in dat ze zullen slagen in hun opzet. Ik zal het tempo bepalen, ze moeten hun gewoon concentreren op mijn wiel. Als de wind is zoals die gisteren zat, zal het zeer aangenaam zijn. BTW, ik heb gisteren nog eens de velo uit de stal gehaald. Met Milo en Regi, maalde ik een 50-tal km langs al wat water was. Het deed echt goed weer eens het zadel te voelen. De quadricepsen hadden er nu en dan wat minder zin in, maar das niet meer dan normaal. Nu nog het zwemmen starten ! In Egypte deed ik nu en dan eens een paar meter crawl tot aan de Pool-bar... en daar bleef het ook bij ! op dat vlak zou je nogal snel alles kunnen verliezen, en dit is niet echt de bedoeling. Ook Melanie zal weer de sloffen aantrekken... We gingen gisteren naar Lauwers* voor aanpassing van haar adidaskes... Constant blaren kweken is geen plezier om aan sport te doen. De stimulans was weg, is dit te begrijpen. We hebben ze kunnen omruilen voor Asics, en denk - hoop dat het opgelost zal zijn met deze neutrale nimbus. Wordt vervolgd.... Greetz C
* Lauwers : sportzaak in Lauwe waar je voor alles wat sport aangaat terecht kan...
Hallo, hallo... Weekends vliegen, weekdagen slenteren, en wij, wij lopen... Maandag - dinsdag - woensdag en donderdag zullen loopdagen worden. Vanavond met Mario een exacte 10 km gelopen langs de Leie. We waren thuis in 51 min, wat niet slecht is voor een maandag. Ik was nochtans "stokkestijf" van gisteren op Family Fun Day. Dit is een door RTL'ers georganiseerde dag die eens niet om lopen draait, maar wel een gezellig samenzijn met partner, kinderen, kameraden.... Daar tal van kinderen aanwezig in het bezit van 8 longen per kind... Ik heb het achteraf geweten. Gevoetbald, geravot...en geamuseerd. Maar wel om 22 u omgetrokken en geslapen gelijk ne steen. Vandaag had ik een beetje schrik van het lopen, stijf zijn vooral in streek van de onderrug kan me zorgen doen baren. Maar het viel dus mee. Morgen ga ik een intervalsessie doen op de piste te marke, waar ik 6 * 400 m moet lopen in 1'26". Best dat ik het nog eens nazie, want ik dacht dat ik 40 x 100 m moest doen, maar deze is voor next week. Op woens- en donderdag zal ik een rustige duurloop plannen. Vrijdag wordt er, behalve misschien eens gaan zwemmen, niet getraind, en zaterdag doe ik mee te Izegem aan een 31 km wedstrijd. Ik hou jullie heel graag op de hoogte. Greetz C
Drie goeie sportieve dagen gehad, en eindelijk weer eens op het fietsje. Het was al sinds 5/08 dat ik de pedalen nog eens rond draaide. Donderdag heb ik samen met wat vrienden een 18 km gelopen door Lauwe en Aalbeke. Het was een zalig temperatuurtje en vooral heel weinig wind. We waren genoodzaakt wat vroeger te starten wegens een geplande RTL vergadering. Op vrijdag was het dan zo ver. Eindelijk besloot ik een uurtje te fietsen, en dit heel rustig eens de beentjes losdraaien. Ik deed een goeie 30 km en had een moyenne van 27.5 km/u. Het was plezant eens de wind te voelen in de haren. Ik reed hier maar doelloos door Lauwe en omstreken rond, om vooral niet te ver van huis te zijn. Warm was het wel, maar het zat heel grijs boven het hoofd, en wou precies net niet uitgeregend worden. Vandaag (lees: zaterdag) ben ik heel vroeg uit veren gekropen. Om 6u45 begaf ik me reeds naar domein de Gavers voor een duurloop van 24 km. Deze verging me heel goed, niettemin er toch nog wat kleine spierschade aanwezig is in de quadriceps van zowel linker- als rechterbeen. Misschien deed het gefiets wel zijn deugd in het werk. De 24'er haspelde ik af in een 1u56 min., wat wel een beetje te snel is, maar ja, als het goed gaat....De Gavers lagen er her en der wat drassig bij, waardoor we nu en dan moesten bijsturen. Ook Andy, Franky, Stefaan, en Sabrina waren van de partij. Weliswaar moest ik toch weer na 6 km, willen of niet willen, de pot op. Nergens een openbaar toilet te bespeuren, die me noodzaakte het maar als Seppe de zwerver in de "bushes" te doen. Enfin, een mens sterft daar niet van he... Greetz C
Gisteren (lees : dinsdag) een intervalleke gedaan op de piste te Marke. Normaal gezien stond er op mijn schema (btw : volg ik niet zo echt momenteel) dat ik 3 * 1 km moest snel lopen met een recuperatie van 600 m. Mario, een goeie kameraad, had het minder leuke vooruitzicht en moest er 50 * 100 m doen. Dus besloot ik maar solidair te zijn en ipv 3 * deed ik 4 *1 km. Aangenaam verrast werd ik wel. Ik haspelde mijn 4 * 1 km af in de buurt van de 3'50", wat me in het verleden nog nooit zo comfortabel overkwam. Misschien heeft wat rust op vakantie, de souplesse van het fietsen zijn deugd gedaan. Misschien ook wel een grotere longcapaciteit gekweekt door het zwemmen, wie weet. In totaliteit heb ik toch een 16.2 km gelopen en dit is niet onaardig voor een tuesday - soir... Ik zal zeker al mijn intervaltrainingen pogen te respecteren op dinsdag tot aan de marathon van Istanbul. Misschien kan ik daar nog wel een leuke tijd uit de mouw schudden, alhoewel dit geen noodzaak is. Eerst de Leie - marathon uitlopen samen met Y. BTW, we trainden te Marke, want Johan en Dorine zijn op welverdiende week vakantie, en hervatten hun trainingen opnieuw op 4 sept. Vandaag een dagje rust en donderdag probeer ik toch weer een 20-tal km te lopen. We'll see....
Mijn naampje op het electronsich scorebord..... Ik kwam samen binnen met een gast uit het Gentse, een zekere Filip. Ik heb, gezien hij niet in het klassement voorkomt, de indruk dat hij zijn looprondes verkeerd telde. Heel spijtig want het nochtans een toffe gast, waarmee we samen nog konden lachen in onze ellende... So that's all.... Greetz C
Hier was het me een ware eer mijn medaille, als finisher, te mogen ontvangen van Marc Herremans. Dit is iemand waar ik enorm naar opkijk, en het is dan ook des te prachtiger als deze gentleman uw verwelkomt aan de meet. Een kippevelmoment met nog een vleugje humor, want waarschijnlijk sloeg ik daar weer ne raren uit mijn botten aan de lachende gezichten te zien. Maar ja, wat verwacht je van zinnige praat na 6 uren intensief te sporten...
Op een rondje van gedaan. 16 km reeds in de benen, en nog met de glimlach (ne lichtgroenen smile). De krampen sloegen ongenadig toe op alle plaatsen in de benen. Het was niet te beschrijven.
Voor Johan moest het niet meer na 5 km loopwerk. Het was verschrikkelijk, verschroeiend heet. Hij was niet de eerste, maar ook niet de laatste die er brui aan gaf.
Johan vertrekt voor het looponderdeel. We hadden toen reeds 90 km gefietst, en 1.9 km gezwommen. Ter info was de t° toen ongeveer 33° in de schaduw. Maar jammergenoeg was deze voor ons niet weggelegd. Het was constant in de brandende zon te doen. Op de achtergrond zie je me staan in de ruimte der gestraften. Ik kreeg nl. geel om te stayeren... (wat helemaal niet waar was, maar tja...)
Hier reeds 1.9 km zweminspanning in de armen en de benen. Een heel leerrijke ervaring geweest. Aan het grimas te zien, waren de eerste sporen van die stamp reeds merkbaar.
