|
Als ik terugblik zie ik mijn leven als een leerschool met maar één studierichting: onvoorwaardelijke liefde.' Het heeft lang geduurd voordat ik begon te beseffen dat onvoorwaardelijke liefde begint bij mijzelf. Dat het vermogen om anderen in vrijheid lief te hebben groeit naar de mate waarin ik oordelen op en misvattingen over mijzelf kan loslaten.
Hoe meer ik mijzelf met al mijn positieve en negatieve eigenschappen kan accepteren, waarderen en omhelzen, des te meer kan ik genieten van mijn eigen gezelschap en des te minder heb ik het nodig om iemand te bezitten die mij levenslang de verzekering moet geven dat ik OK ben, de moeite waard ben, bijzonder ben of de enige ben.
Om te ontdekken wat mij belette om onvoorwaardelijk van mijzelf te houden moest ik mij losmaken van het idee dat ik vastgeklonken zat aan één partner die ik gelukkig moest zien te maken. Ik moest spiegels en klankborden ontmoeten die mij nieuwe, onbekende aspecten van mijzelf lieten zien.
Aspecten die mij aangenaam verrasten en aspecten waar ik mee moest worstelen. Dankzij de reflecties van mijn vele geliefden en intieme vijanden kon ik langzaam maar zeker steeds meer grenzen slechten tussen mijn geconditioneerde persoonlijkheid en mijn wezen. Tussen mij en de anderen. Tussen mij en de wereld. Uit 'Grenzeloos liefhebben' door Yoyo - Ageeth Veenemans
|
