Het vrouwtje zorgt er telkenmale voor dat bij elk feest ons nestje op de gepaste wijze versierd wordt. Met Pasen in aantocht denken we dan aan klokken, paashazen en… eitjes natuurlijk. In diverse maten en gewichten staan, liggen en hangen ze op alle mogelijke plaatsen. Ik had het plan opgevat deze avond de verzameling die ze aan het raam langs de voorkant van de woonkamer heeft opgehangen te fotograferen. Tegen de donkere achtergrond buiten wilde ik de kleurtjes en de spiegeling te pakken krijgen in een zo mogelijk verantwoorde kompositie. De eerste foto die ik maakte, een test-shot om de belichting even goed in te schatten, was achteraf gezien de beste uit de hele serie. Eigenlijk was het een mislukking want ik sta zelf in beeld en dat was niet de bedoeling, de flash van de opzetflitser staat er op, de lichten in de woonkamer branden nog en die zou ik bij de eigenlijke opname ook doven en zo zijn er nog wel enkele ongeplande details die er samen voor zorgden dat ik bij het bekijken op de PC deze steeds leuker ging vinden. Bij de volgende opnames ging ik zelf uit beeld staan, haalde ik de flitser van het toestel en legde hem op de grond wat meteen voor een mooiere spiegeling zorgde, lichten uit en dus achtergrond mooi zwart… dichter bij wat ik van plan was en technisch beter maar … mijn keuze was al gemaakt.  Ik noem ‘m “Paaszelfportret”.