|
Toen ik deze
middag toevallig in de garage kwam merkte ik de verwijtende blikken van mijn
fiets. En het is waar, ik heb m tot nu toe enorm verwaarloosd in 2015. Als
excuus kan ik natuurlijk constateren dat we dit jaar toch wel echt achterlopen qua
revival van de natuur en tekenen van de prille lente. Als ik de blog van vorige
jaren bekijk, en mijn fotos, dan zie ik dat er eind februari toen al ettelijke
fietsdagen waren voorbij gekomen.
Goed, vandaag het ik de eerste iets grotere tocht van het jaar ondernomen dan
maar. Ik fietste en fietste en ik had eerlijk gezegd de tijd een beetje uit het
oog verloren. Rond vijf uur was ik nog in Tongerlo en realiseerde ik me dat ik
flink gas zou moeten geven om Josee niet met het avondeten te moeten laten
wachten. Op de Larumse brug zag ik evenwel dat het niet meer lang zou duren
voor de zon mooi boven het kanaal ging ondergaan. Er was ook het nodige rood in
de lucht en enkele belovende wolken. Ik heb dan toch maar de fiets nog even aan
de kant gezet en gewacht tot ik deze foto kon maken.
Dat we pas om zeven uur aan tafel konden voor het avondeten nam Josee me niet
eens kwalijk. Wat is ze toch een schatje.
|
