Het leek er
op dat het vandaag een grijze dag zou blijven. De nummers vier, vijf en zes van
het nakomelingschap, de drie jongsten dus, bezig houden zonder toe te geven aan
de verlokkingen van TV, tablets en laptops is sowieso al niet makkelijk en als
de weergoden dan nog eens beslissen dat ze binnen moeten blijven wordt het al
helemaal problematisch. Gelukkig zag ik rond half twee op de buienradar dat het
de rest van de dag wellicht droog zou blijven. Zoiets moet je altijd met de
nodige korreltjes zout nemen natuurlijk maar we beslisten toch maar dat het
fijn zou zijn een lange wandeling in de natuur te ondernemen. Op geocaching.com
had ik in luttele minuten een interessant rondje uitgestippeld in de buurt van
Halle Zoersel en amper een half uur later stonden we ter plaatse aan het begin
van een mooie tocht. De kids amuseerden zich, baasje en vrouwtje amuseerden
zich en toch was er ook een behoorlijke dissonant. Toen we voorbij een villa
wandelden met drie vervaarlijk blaffende honden brak een van die beesten uit en
stortte zich op Phaido, die kreeg een flinke knauw. Ik moet er niet aan denken
wat er zou gebeurd zijn als ie het op de kinderen zou gemunt hebben. Phaido is
maar stilletjes vanavond, toch maar in de gaten houden en anders morgen naar de
dierenarts. Deze groepsfoto is gemaakt niet lang na het voorval. Pas toen
Phaido opstond zagen we dat ie bloedde
|