Ik weet niet
of er veel volgers van deze blog zijn die zich Mel Brooks nog herinneren. In de
seventies en de eighties was hij alleszins een van mijn favoriete acteurs,
regisseurs, producenten, komieken
duizendpoot in een aantal films die ik nu,
anno 2013, nog steeds zonder enig teken
van veroudering of verveling graag wil herbekijken. Een van zijn iconische uitspraken die
ik me levendig voor de geest kan halen, ik weet niet meer precies uit welke film,
misschien The history of the world part 1, was Its good to be the king.
Als ik de scene in mijn gedachten weer zie lig ik opnieuw op de grond van het
lachen.
Daaraan moest ik denken toen ik me deze avond in mijn Kerstmanpak tussen deze
twee ravissante dames kon vleien, genietend van een glas champieter, wetend wat
het menu voor de rest van de avond zou zijn en mezelf omringd voelend door
alleen maar leuke mensen
Its good to be Santa Claus
|