De Marlinger Waalweg was het doel van onze uitstap vandaag. Er is geen betere manier om dat van uit Schlanders te doen dan met de trein tot Töll te sporen en dan ben je zo bij het begin van de wandeling. We hebben als gasten trouwens een Vinscher Card waarmee je gratis van alle openbaar vervoer mag gebruik maken, alleen voor Phaido moesten we een extra kaartje kopen.
We konden weer de nodige geocachen verschalken onderweg en we genoten er zeer van, te meer doordat het niet meer zo overdreven tropisch heet was. Bij de terugkeer kregen we evenwel de echte reden van die temperatuurval over ons heen: een knetterend onweer zorgde voor meer dan de gewenste afkoeling. De plastic regenprullekes die we in de rugzakken hadden bleken ruimschoots onvoldoende. Dat van mij sneuvelde al bij het aantrekken en het bleek achteraf nog nauwelijks geschikt om mijn rugzak met camera enigszins te beschermen. Josee trok zich beter uit de slag en weer op het perron van het station van Töll aangekomen kon zij er het hardst om lachen.
Grappen met het woord boerka er in zijn niet welkom volgens Josee…

08-08-2015 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Eigenlijk is het een schande, nadat we al ongeveer 30 jaar meermaals per jaar Schlanders bezoeken en we de plaats zowat als onze tweede thuis zijn gaan beschouwen was het vandaag de eerste keer dat we Schloss Schlandersburg bezochten. En dan was het nog puur toeval. We namen eens, helemaal willekeurig, een variant op een van de kleine wandelingen in de omgeving en zo stonden we ineens voor de geopende ingang van dit mooie gerestaureerde middeleeuwse bouwwerk.
Alles wat niet expliciet verboden is, is toegelaten zeg ik altijd maar en dus zijn we door die geopende deur de binnenkant maar eens gaan bekijken. Het cultureel centrum van Schlanders is er gehuisvest merkten we en sinds kort ook de toeristische dienst blijkbaar. We hebben ongestoord de boel kunnen verkennen, de nodige fotos kunnen maken en zo is deze leemte in ons Schlandersbeeld ook weer opgevuld. Beter laat dan nooit…

07-08-2015 om 23:05 geschreven door Kosmopol  

Toen we deze morgen aan het hotel vertrokken was het al dik boven de 30 graden. Dan is de waterval van Partschins, die niet eens zo erg hoog gelegen is, op het eerste zicht misschien niet zo’n aanbevolen plek als uitstapdoel. Verkoeling door de hoogte krijg je daar dus niet maar door de massa water die er 97 m. naar beneden dondert, in dit seizoen zo’n 5000 liter per seconde, krijg je daar een mini frisse luchtbel in de omgeving, een soort mini-micro-klimaat. Er is konstant een koele bries die van de waterval komt en de met grote kracht weggeprojecteerde waternevel zorgt er tot op enkele honderden meters afstand voor dat je heerlijk koel besprenkeld wordt. We hebben er een uur of twee in het gras gelegen voor we in het Gasthof Zum Wasserfall de inwendige mens wat versterkt hebben, en daarna was het tijd voor een nieuwe portie afkoeling… Josee wilde graag al poserend tonen hoe fijn het is en Phaido, die enkele meters verder nog lag te soezen, had wel gezien dat het baasje de camera bovenhaalde ( baasje met de rug naar de waterval trouwens om spetters op de lens te vermijden ), Phaido was evenwel net te laat om naast het vrouwtje op de foto te gaan.

06-08-2015 om 23:12 geschreven door Kosmopol  

Met de hittegolf die we hier in Schlanders meemaken waren we van plan ook vandaag weer hogerop te gaan om wat mildere temperaturen te zoeken. De wandeling rond de Vernagt Stausee in het Schnalstal was blijkbaar niet meteen de beste gok. Ook daar werd het 30 graden.
Over het landschappelijk schoon, de fotomogelijkheden en intensiteit van de wandeling hoor je ons niets verkeerds zeggen, maar de hitte maakte er toch een zware tocht van. We hebben dan ook ruim onze tijd genomen, zelden zo vaak tegen Josee gezegd: “Stop, tijd voor een foto”. De Vernagt See is natuurlijk prachtig met de unieke smaragd-appelblauw-zeegroene kleur en ik heb dan ook een bijzonder rijke foto-oogst binnengehaald. Overzichtsfotos, details en ook diverse panoramas. Om die uitgebreid te gaan bewerken heb ik hier geen tijd, het avondeten en de bar nadien weet je … J Gewoon de Jpg’s recht uit het toestel aan elkaar stitchen en klaar is kees. Drie kwart van de rondwandeling was al achter de rug toen dit beeld voorbij kwam. Ik kon ‘t te pakken krijgen in 8 staande fotos. De panoramafuntie van Photoshop deed de rest.  

05-08-2015 om 23:59 geschreven door Kosmopol  

Tegenlicht is altijd mooi natuurlijk en het mag dan ook geen verwondering wekken dat ik deze morgen, onderweg naar Sulden ( Sulden Italie, niet Sölden Oostenrijk voor alle duidelijkheid ), bij een van de eerste bochten voorbij Gomagoi een fotostop heb ingelast. Ik reed, ik keek, ik zag de pracht en ik remde… De Suldenbach komt daar in vele trapjes van de berg gedonderd en rond tien uur in de ochtend fotografeer je er pal in de zon. Die kon ik dan ook maar beter buiten beeld houden.
Ik ben bezig met een serie rond water in al zijn verschijningsvormen – remember – en dit plaatje kon ik niet laten liggen. Ik wilde een grote scherptediepte om het bulderende water over de gehele lengte scherp te hebben en een met lange sluitertijd satijnzacht gemaakte waterstoom was niet de bedoeling, integendeel… om de kracht van het water te illustreren koos ik voor een heel korte sluitertijd zodat de beweging bevroren wordt. Dat de rest van de foto daardoor nogal donker uitvalt vind ik niet eens zo erg. Er is nog groen in de omgeving en daar doe ik het wel mee.
De gegevens: f 14 – 1/1250 – ISO 500

04-08-2015 om 23:27 geschreven door Kosmopol  

03-08-2015 om 23:08 geschreven door Kosmopol  

Vanaf morgen wordt het hier weer snikheet en vandaag zou het nog een beetje wisselvallig blijven met in de namiddag steeds breder wordende opklaringen. De hoogtewandelingen om de hitte te ontlopen hebben we dus een beetje uitgesteld en we zijn de hele dag beneden gebleven om wat geocachen op te pikken en wat plekjes te bezoeken die we tot nu toe overgeslaan hadden. Enerzijds hebben we ons dat beklaagd want het werd toch een flink eind boven de 30° maar anderzijds ontdek je toch altijd weer nieuwe leuke dingen en dat is dan weer mooi meegenomen.
Langs de wandelweg nummer 19 van Göflan richting Holzbrück kwamen we gedurende enkele honderden meters langs een soort openlucht tentoonstelling gewandeld. We hadden eerder al kennis gemaakt met de “indiaan” in Prad maar hier woont blijkbaar ook een kunstenaar die met stenen, hout en alles wat hij vindt objecten in elkaar knutselt waar hij bepaalde eigenschappen aan toekent. Toen de man onze interesse zag en misschien een verkoop rook hebben we er even mee gepraat. Alles heeft een ziel beweert ie.
Josee kan dus maar beter oppassen voor de slang die uit de boom neerdaalt en uit de eieren van wit marmer zullen binnenkort kleine draakjes komen. Het beeld naast haar lijkt zo van het Paaseiland te komen en het voorspelt niet veel goeds terwijl de verkeersborden de onzin en de overdreven regelgeving van onze tijden moeten symboliseren. Phaido vond het wel een aardige man, maar hij geloofde niks van zijn verhalen, wij ook niet trouwens.

02-08-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Zoals in alle toeristische plekken ter wereld is het ook in Schlanders toevallig op het moment van de grootste vakantiedrukte de periode van de zomersolden. Je hebt er geen idee van wat alle spullen in de winkels eerder in het jaar hebben gekost maar met grote beloften van vet afgeprijsde spullen worden potentiele klanten de winkels ingelokt. Ik heb sowieso al helemaal niks met winkelen of shoppen en om mee te doen aan een soldenjacht  hoef je zeker niet tot bij mij te komen. Josee is des te meer gevoelig voor dat soort uitdagingen.
Toen we rond vier uur na een pittige bergwandeling terug in het stadje kwamen en ik recht op het terras van het hotel afstevende om van een welverdiende grote pint te genieten vond zij nog de energie om in een van die winkels binnen te glippen waar dezelfde 50 tot 70 procent korting belovende affiche buiten hing die er aan 3 andere winkels in de buurt ook hangt. Oke, ik laat ze in zo’n geval maar begaan, ik geniet van mijn biertje en daarna van een tweede als het moet en tegen dat de koopwoede over is, gelukkig meestal zonder buit, komt ze vanzelf wel weer naast me zitten om een cappuccino of een fruitsapje te bestellen. 

01-08-2015 om 22:24 geschreven door Kosmopol  

31-07-2015 om 23:22 geschreven door Kosmopol  

Josee is er in geslaagd mij vandaag iets te laten doen waarvan ik gedacht had dat het me nooit ofte never zou overkomen. Ik ben op het strand gaan liggen niksen. We hadden al enkele redelijk gevulde dagen achter de rug en daarenboven was het de hele tijd ook net iets te warm als je het ons vraagt. Een luie dag inlassen was dus aan de orde als het van Josee afhing en hoewel ik een pittige geocache-tocht had gepland heb ik me laten overhalen. Op een plek die niet geclaimd is als exclusief voorbehouden voor de diverse luxe-campings en hotels, maar waar hondjes die in het water gaan worden getolereerd, hebben wij ons dekentje uitgespreid en nadat ik met Phaido een zwemtochtje had gepleegd zijn we een tijdje heerlijk samen gaan doen wat miljoenen vakantiegangers op alle stranden van de planeet weken aan een stuk doen, namelijk liggen zonnen en euhhh… verder niks. Er weze bij verteld dat ik toch een plaatsje had uitgezocht dat min of meer in de schaduw van enkele bomen lag.
Phaido vond het heerlijk dat ie voor een keer eens vast tegen het baasje mocht komen liggen. Ik vond dat zelf ook niet verkeerd en tussendoor, als ik mijn ogen en oren even open deed genoot ik van het uitzicht over het meer, de ritselende bladeren boven me, het geluid van de krekels en het schone vrouwvolk dat de hele tijd overal te bewonderen was. Al bij al vond ik het niet eens zo’n erge beproeving.

30-07-2015 om 23:51 geschreven door Kosmopol  

In onze kennissenkring ken ik enkele koppels waarvan de relatie aan het Gardameer is begonnen. Het fenomeen vakantieliefje wordt wel vaker bezongen, maar in sommige gevallen wordt het meer dan dat. Of het met Phaido en zijn nieuwe vriendinnetje ook zo een vaart zal lopen blijft nog af te wachten, er lijkt wel iets moois te groeien.
Onze viervoetige vriend is niet meteen een held als er nieuwe dingen in zijn leven komen. Thuis zwemmen in een vennetje met vlak en rustig water, jazeker, maar als er golfjes zijn zoals aan het Gardameer, dan was er meer nodig dan onze aansporingen om hem in het water te krijgen. Als ie in de buurt komt van andere honden is ie ook niet meteen de meest sociale, hij houdt de nodige reserve en meestal ook de nodige afstand. Die twee eigenschappen werden vandaag zeer onverwacht helemaal doorbroken. Mirra is een teefje die al enkele dagen komt zwemmen en spelen op de plek waar wij Phaido ook in het meer willen laten en vandaag klikte het. Is het omdat ie indruk wil maken? Feit is dat ie samen met Mirra al stoeiend en de golven negerend zonder enige aarzeling het water in dook. Honden hebben op seksueel gebied ook minder remmingen dan mensen bleek maar weer eens want al spelend en snuffelend op de meest interessante plekken leken ze de rest van de wereld een tijd lang helemaal te vergeten. Benieuwd wat het morgen wordt.

30-07-2015 om 10:03 geschreven door Kosmopol  

Als je van Lazise langs het meer richting Pachengo wandelt loop je enkele honderden meters voorbij La Quercia voorbij een gesloten en helemaal vervallen camping. Projectontwikkelaars hebben zonder twijfel al veel begerige blikken op dit perceel laten vallen en ik kan me voorstellen dat urbex-fotografen ook al wel enkele gaten in de omheining ontdekt hebben. Ik had als gewoon voorbij wandelende geïnteresseerde eergisteren al opgemerkt dat de restanten van die steiger wel eens een dankbaar onderwerp zouden kunnen zijn en met de schitterende zonsondergang die we vandaag mochten beleven was de link snel gelegd. Ik had mijn tijdstip vrij goed geprikt zodat ik niet lang moest wachten om dit moment mee te pikken. Dit is de nauwelijks bewerkte foto, zoals ie uit mijn toestel komt. Wat meer uitgebreid bewerken doe ik wel als ik thuis kom en ik de PC met een beter scherm en de collectie Nik-filters ter beschikking heb.
De zon was toch nog vrij fel om er knal tegenin te fotograferen zodat ik een erg kleine ISO-waarde moest kiezen en ook het diafragma moest ik erg knijpen om de belichting in toom te houden. Voor de liefhebbers wil ik de waarden wel meegeven: ISO 100 - f 10 – 1/200    

29-07-2015 om 00:01 geschreven door Kosmopol  

Fervente en geroutineerde wwaterskiërs zullen hier zonder twijfel veel opmerkingen bij hebben en stellen dat ze nog erg veel te leren heeft. Julie heeft nog niet de meest gracieuze houding als ze achter de boot hangt. Maar of dat haar op dit moment kan deren durf ik te betwijfelen. Dit is haar moment van glorie. De tweede keer dat ze het probeert op het Gardameer en jawel hoor ze is er in geslaagd uit het water op te staan en recht te blijven. De glimlach op haar gezichtje vertelt boekdelen, om de heer Obama te parafraseren:  " Yes I can " 

28-07-2015 om 17:26 geschreven door Kosmopol  

We hebben er vandaag een rustige dag van gemaakt. Een wandelingetje langs het meer tot bij La Quercia waar Michael met vrouwje en kinderen verblijft, een beetje varen, gezien hoe goed Jefke al kan waterskien, wat in Lazise rondgehangen en enkele koele biertjes gedronken ( ze hebben hier geen Duvel, dat is een minpunt ), met z’n allen samen gaan eten en tenslotte iets wat in Italie zeker niet mag ontbreken: gelati, … ijs !!! Phaido weet dat ook te smaken hebben we ondertussen geleerd en een potje vanille moest er dus ook bij voor onze schat.

27-07-2015 om 00:05 geschreven door Kosmopol  

Het was me nog al een dag !!! In alle vroegte waren we vertrokken richting Gardameer in de hoop de grootste vakantiedrukte te vermijden en net toen ik even voorbij Frankfurt tegen Josee vertelde dat het allemaal erg vlot ging reed ik in de staart van de eerste file van de dag. Er zouden er nog veeeeeel volgen. Vanaf de oostelijke ring rond München tot Dreieck Inntal zat alles helemaal muurvast zelfs.
Toe we in Lazise aankwamen was het al bijna donker, kun je nagaan… de mooie zonsondergang die we vanuit de file voor Affi ( ook daar alweer ) konden bewonderen had ik liever boven het meer gezien …en gefotografeerd. 
Een onverwachte meevaller konden we gelukkig toch ook nog meepikken. Tijdens de avondwandeling langs het water zaten we plots midden in de massa die getuige wilde zijn van een folkloristische roeiregatta. Diverse teams bekampten elkaar in een soort rechtstaande vier met of zonder stuurman. Dit is het team van Peschiera, het beeld is flink ingezoomd. De flits draagt niet zo ver natuurlijk dus moest de ISO waarde flink omhoog om dit een beetje toonbaar en min of meer aanvaardbaar belicht in beeld te brengen, maar al bij al ben ik er best tevreden mee. 

26-07-2015 om 17:52 geschreven door Kosmopol  

Ik had al enkele keren afscheid genomen van mijn oude wandelschoenen. Ik had nieuwe gekocht, goedkopere waardeloze plastic rotzooi zo bleek, en ik greep terug naar mijn versleten maar nog steeds goed zittende geweldige Meindls. Ik had me voorgenomen om in Schlanders in dezelfde winkel waar de vorige ook vandaan kwamen nieuw kwaliteitsschoeisel te kopen. Zo lang heb ik niet kunnen wachten. Ik was er ondertussen achter gekomen dat ze in AS Adventure ook Meindl verkopen en al bij al vond ik dat wandelschoenen maar beter ingelopen zijn voor je aan het echte werk begint in de bergen. Daarenboven hingen de flarden nu echt te wapperen aan alle kanten bij de oude schoenen, ik moest wel.
Deze morgen maakte Josee deze statiefoto van mijn nieuwe onderdanen. Ze zitten me als gegoten… kwaliteit, dat voel je…
Klaar om weer lange tochten te ondernemen in Süd Tirol.   

24-07-2015 om 23:07 geschreven door Kosmopol  

Luc is een van de bewoners van zorgtehuis Hoevezavel waar wij een bijzondere band mee hebben. Vandaag, bij gelegenheid van de seniorennamiddag op de markt in Lommel, had Swa, broer van Josee, al een hele tijd al grappend ermee gedreigd dat hij Luc na de optredens van Laura Lynn en consoorten op de terugweg tot onder de fontein voor het stadhuis zou rijden. Swa zou dit zeker nooit ook echt gedaan hebben, een beetje plagen moet kunnen toch, maar wat hij niet wist was dat enkele mede-vrijwilligers en nog wat personeelsleden stiekem hadden afgesproken van Swa een koekje van eigen deeg te laten proeven. Toen Swa de rolstoel van Luc tot vlak bij de fontein gevoerd had kwamen Peter en Tiest in actie en hoe Swa zich ook verweerde, een nat pak werd zijn deel… een beetje plagen moet kunnen he… J
Luc zag het allemaal gebeuren van dichtbij en hij vond het ook wel grappig.

23-07-2015 om 23:59 geschreven door Kosmopol  

Ik ben deze namiddag nog eens gaan fietsen, het was alweer een tijd geleden. Enige boodschappen doen in Herentals, genieten van enkele Duveltjes op een terras samen met mijn fotomaatje Alex, dan richting Lille om enkele geocachen op te pikken – toen ik daar aangefietst kwam moest ik vaststellen dat ik geen pen bij had om te loggen gdvd – en zo binnendoor weer terug richting moeder de vrouw die al ongeduldig met het eten stond te wachten, geef toe er zijn minder leuke dingen in het leven. Wat ik wel bij had is mijn fototoestel natuurlijk en op zijn tijd een tussenstop inlassen om een en ander te fotograferen is ook een vanzelfsprekende routine geworden.
De Rooblokken is een klein rustig weggetje dat voor een stuk parallel loopt met de spoorweg Herentals-Tielen-Turnhout. Net voor de bocht richting Kapelhof zag ik dit versierde kruis en dan gaan er meteen een aantal nieuwsgierige hersencellen aan de rem hangen. Is hier iemand verongelukt? Dat is nauwelijks mogelijk op deze plek… zelfmoord dan? Iemand die zich voor een trein gestort heeft. Ik wilde het weten. Ik moest over een gracht(je) en verder enkele meters door het hoge gras, maar bij of rond het kruis vond ik geen nota, tekst, aanwijzing, gedenkplaat, brief of wat dan ook, zodat ik met vraagtekens in mijn hoofd verder naar huis moest rijden.
Maar eerst heb ik nog een geschikt standpunt gezocht om in een ietwat fatsoenlijke compositie het versierde kruis, de spoorweg en de omgeving vast te leggen.  

22-07-2015 om 23:56 geschreven door Kosmopol  

Ik speelde al een tijdje met het idee om een zonnebloem te fotograferen in tegenlicht met de zon precies achter het grote hart van de bloem, zo dat de zonnegloed doorheen de gouden blaadjes zou stralen.
In dat opzicht is deze foto, die ik bij de terugkeer van een avondwandeling in de Hoogstraat kon maken, dus mislukt. Een heel klein beetje gloed rechts onder aan de bloem en een puntje bovenaan, daar zou ik het normaal gezien niet voor doen. Anderzijds is er langs de randen van stengels en bladeren dan weer zo veel mooi strijklicht dat ik uiteindelijk toch vond dat dit het tonen waard was. Misschien dat ik morgen wel een kniptuig meeneem om die in de weg zittende bladeren achter de bloem weg te halen, maar dan zul je net zien dat de zon niet wil schijnen op het moment dat we er voorbij lopen… J

21-07-2015 om 23:56 geschreven door Kosmopol  

Shoppen, winkelen, solden… ik vind het maar niks. Heer laat deze beproeving aan mij voorbij gaan. Toch is het vrouwtje er vandaag in geslaagd mij om te praten en mee te gaan naar een shoppingparadijs in Nederland omdat ik zogezegd toch ook enkele nieuwe dingen nodig had. Okee, ik ben mee naar binnen geweest om het hoogst nodige te passen en daarna heb ik zeer genoten van een wandeling met Phaido in de gelukkig zeer groene omgeving terwijl mijn schatje de buit verder aanvulde met spullen in de haar ondertussen wel gekende maten.
Het mooiste moment van de dag moest nog komen evenwel. Na een drankje en een hapje was de dag al een eindje gevorderd en tijdens de terugrit naar huis kreeg ik enkele scenes met erg mooi avondlicht voorgeschoteld. Ik aarzel bij dat soort gelegenheden niet om de wagen langs de kant te zetten en dat met mijn fototoestel even wat beter te gaan bekijken. De landbouwer die er voor zorgde dat ik deze eigen-kweek-regenboog te pakken kreeg wil ik bij deze van harte bedanken.  

20-07-2015 om 23:53 geschreven door Kosmopol