Om het met Maggie te zeggen: we zijn nu toch gewend van in ons kot te blijven en daarom hebben we beslist de wagen in de garage te laten tot de sneeuw ellende voorbij is. Dat beknot ons natuurlijk enorm in onze mobiliteit. Gelukkig kunnen de dagelijkse wandelingen nog wél en waar we verkeerstechnisch over ellende praten, zijn we als fotograaf nog altijd blij met de witte pracht. Langs de Kasterleesteenweg is het een combinatie van die twee gevoelens. Echt mooi is de sneeuw er niet meer maar met de juiste insteek kun je toch nog wel leuke beelden schieten. Toen ik met Phaido het laatste stukje naar huis wandelde rond half zes had ik zelfs als voetganger last van de felle, erg lage zon die me recht in de ogen scheen. Maar ik zag ook dat ze snel achter de kerk zou gaan schuilen. Enkele minuten wachten leverde me dit beeld op.
|