Het valt niet mee elke dag minimaal één foto te scoren als je met een weerbarstige verkoudheid worstelt en je niet de puf hebt om er op uit te trekken. Ik heb met de camera in aanslag achter het raam zitten wachten op de voorspelde sneeuw. Enkele verdwaalde mini-vlokjes kwamen weliswaar een keer spaarzaam naar beneden maar de witte pracht of noem het wat mij betreft de grote overlast was er niet bij. Ik ben zelfs even naar buiten geweest om wat te praten met de sneeuwschop die helemaal werkloos, gefrustreerd langs de voordeur stond. Als troost heb ik ze even gefotografeerd.
PS. In de loop van de avond, terwijl ik voetbal aan het kijken was, is er blijkbaar toch iets gevallen. Ik zag net op de stoep een velleke sneeuw van zeker 2 sigarettenvloeikes dik...
|