Het is nog steeds van uit een zeer gehandicapte uitgangspositie dat ik elke dag toch weer een minimum aan fotografie probeer te doen. De mobiliteit is er lichtjes op vooruit gegaan door de gedwongen rust, maar de verkoudheid woekert verder. Deze voormiddag heb ik een tijdje achter het raam gezeten en ik heb zowaar weer enkele vogeltjes te pakken gekregen maar ik wilde toch zo graag weer eens de deur uit... al was het met de wagen. Binnen blijven hoeft niet las ik evenwel op het net, da's alleen maar goed om anderen niet te besmetten.
Sneeuwklokjes, die wondere bloemekes die miraculeus geen last schijnen te hebben van de kou, daar wilde ik wel eens mee aan de slag. Ik heb ze vroeger ooit gefotografeerd toen ze dapper in de sneeuw overeind bleven en vandaag wilde ik graag zien of ze ook tegen deze ijzige vriestemperaturen bestand zijn. Jawel dus.
Groot diafragma, één klokje scherp en al de rest is voor rekening van de bokeh-eigenschappen van de lens...
|