Gisteren hadden we al een eerste winterprik te verduren gekregen en tegen de avond dachten we dat ie kortstondig en voorbij was maar toen ik er deze morgen uit kwam sneeuwde het opnieuw en stevig ook. Na de nodige koffie, mijn krantje en enkele dwingende aanmaningen van het vrouwke en Phaido zijn we dan toch maar de sneeuwbui en de winterwind in gedoken om onze ochtendwandeling af te haspelen. De camera had ik thuis gelaten. Ik vond het niet opportuun om hem aan de elementen bloot te stellen.
Maar als je dan in het bos bent en alle feeërieke wintertaferelen voorbij gerold komen heb je daar toch spijt van. Gelukkig is er dan de iPhone waarop je tegenwoordig kunt terugvallen. Hoewel ik niet echt overtuigd ben van de door sommigen geloofde superbe fotografische mogelijkheden van dat ding moet ik toegeven dat de beelden vaak bruikbaar zijn, zeker als er genoeg licht is en als je onderwerp niet te fel beweegt.. Er komen misschien nog wel sneeuwlandschappen voorbij deze winter en hopelijk kan ik daar dan van genieten zonder die zure wind die de sneeuw overal in, onder en tegenaan blaast. Vandaag doen we het met dit beeld van een stilstaande Phaido in onze mooie Lichtaartse bossen.
|