Je ziet het steeds vaker: voortuinen - waarschijnlijk ook achtertuinen - en graslanden langs de openbare weg waar gul zaad van wilde veldbloemen is in gestrooid en die een zomer lang een kleurrijk spektakel bieden. Ik vind het een lust voor het oog. Ik speel trouwens met het idee om dat volgend jaar ook te doen, dat scheelt weer een heleboel grasmaaien... :)
Het fotografievirus wordt op die manier ook extra gevoed natuurlijk. Ik ben al eens aan het oefenen gegaan en wat mij betreft hoeft er in dit soort fotografie maar één enkel bloemeke scherp te zijn, al de rest mag in de onscherpte zitten. De kleurenpracht wordt toch wel bewaard op die manier maar de aandacht gaat precies naar dat ene punt. Met een zo groot mogelijk diafragma knal tegen de zon in fotograferend kreeg ik dit toch niet onaardig beeld te pakken.
|