een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
13-11-2020
13 november Kanaal Schoten Turnhout Dessel
In de hoop dat het vroeg of laat goed komt met Bloggen.be blijf ik mijn dagelijkse ding doen. De foto's zijn nog steeds niet zichtbaar maar misschien komen die nog wel ooit te voorschijn.
Vandaag heb ik een afbeelding in de aanbieding die gemaakt is in Postel van op de ophaalbrug over het kanaal Dessel Turnhout Schoten. Nu de allermooiste kleurenpalet van de herfst langzaam aan het verdwijnen is wilde ik al eens een sprong vooruit maken in de tijd en iets meer naar winterse sferen overschakelen door dit beeld in zwart wit om te zetten.
Wetend dat het nog steeds fout gaat op de site probeer ik toch op de gewone manier mijn ding te doen vandaag... Tekstje met foto... Als het weer niet lukt zal ik zodra het kan de schade wel inhalen.
Dit is een beeld van vorige maandag. Chris, een van de mede-fotoclubleden had me de wenk gegeven dat deze opname het misschien goed zou doen in zwart wit. Ik ben er deze namiddag dan ook even mee aan het spelen geweest en ik heb er een pittige omzetting op los gelaten.
Er gaat iets fout bij bloggen.be op het ogenblik. De webmaster meldt dat er problemen zijn om foto's op de blog te zetten, er wordt aan gewerkt... geduld. Voorlopig blijf ik proberen. Als de problemen opgelost zijn zal ik de geleden schade wel herstellen en de boel in orde maken.
Vandaag maakte ik een fijne wandeling in Tielenhei. Een mens moet duidelijk niet ver om onbekende mooie plekken te ontdekken. Hier was ik nog niet eerder. Tijdens de wandeling had ik trouwens nog een leuke ontmoeting met enkel loslopende konikpaarden...
Deze foto heb ik gisteren ook al eens gemaakt. Toen ik na ons bezoek aan Dendermonde met de wagen van station Herentals naar huis reed kwam ik langs kasteeltje Le Paige en ik kon niet anders dan de wagen even aan de kant zetten. Ik had alleen de kleine Sony bij en geen statief. Dus moest ik wel uit de losse hand, met een hoge Iso waarde en groot diafragma fotograferen om een voldoende korte sluitertijd over te houden. Het resultaat was best oke, maar stel dat ik 'm ooit zou afdrukken op A3+ formaat dan zat er toch te veel ruis in, vandaar dat ik me voornam deze avond nog eens terug te gaan. Van op precies dezelfde plaats, maar van op statief, met de Mk IV, een lange sluitertijd en klein diafragma heb ik precies dezelfde foto gemaakt. Indien iemand wil vergelijken... ik heb de eerste foto deze morgen op Facebook gezet.
ISO 160 - F16 - 30 sec - met de 16-35 op de Eos 5 MkIV bij 16 mm.
Zo blijkt redelijk snel dat uitstel geen afstel is. Nadat de treinverbinding van Herentals naar Dendermonde tijdens het weekend nauwelijks haalbaar was zonder uren onderweg te zijn stonden we vandaag in net iets meer dan een uur aan het afhaalpunt van de Blue Bikes in de Ros-Beiaard-stad. We hebben een mooie fietstocht gemaakt, eerst doorheen Dendermonde en dan langs de Schelde tot Baasrode en terug naar het station. Onderweg hebben we uiteraard de nodige geocachen gescoord, maar ook mooie momenten, zoals de ontmoeting met enkel loslopende donker gekleurde schapen, even later zagen we trouwens ook nog een massa lichte schapen met donkere nopjes maar die zaten wel achter een omheining. Dan was er ook die lieve dame die me ondanks de afwezigheid van traditionele kledij als incognito kerstman herkende en me een complimetje gaf over mijn moooooie baard , de kennismaking met enkel mede-hobbyisten en er kwamen tientallen fotomogelijkheden voorbij waar ik natuurlijk dankbaar van gebruik heb gemaakt. Morgen komt er zonder twijfel een uitgebreide selectie voorbij op Facebook maar de boodschap die een graffity-spuiter hier aanbracht viel me wel op en die wil ik bij deze hier ook delen: Back to a future... ( en er staat wel degelijk "a" in plaats van "the"... )
We zijn deze namiddag een wandeling gaan doen in het Peertsbos in Herentals. Natuurlijk resulteerde dat in een aantal leuke herfstfoto's, zeker als je weet dat het Peertsbos een loofbomenbos is, dit in tegenstelling tot de meeste andere bossen in onze regio waar je meestal dennenbomen ziet. Dit beeld is misschien wel niet het meest rake herfstbeeld uit de oogst maar er zitten zoveel elementen ik waar ik me in kan vinden dat ik niet anders kon dan hiervoor kiezen. Je hebt natuurlijk mijn twee schatten en lievelingsmodellen, het vrouwke en Phaido... Dan is er het mondmasker van het vrouwke. Wij proberen als het nodig is de regels te volgen en het was erg druk in het Peertsbos vanmiddag... Phaido loopt aan een geïmproviseerde lus, hij loopt eigenlijk altijd zonder lus, braaf gewoon langs ons, wij vertrouwen hem 100% en we hadden gewoon vergeten zijn lus mee te brengen, dan maar de sjaal van het vrouwke tot lus omgetoverd ( omdat het zo druk was en we de andere wandelaars niet wilden met een loslopende hond confronteren ). Qua fotografie heb je dan ook nog het hoekengebruik en de symmetrie waar ik vaak aandacht aan besteed ... en dat alles maakt dit tot een verdiende keuze van de dag.
Onverwachte wendingen in onze vrije tijds besteding. We zouden vandaag naar Dendermonde sporen, de gratis treinritten van de Vlaamse overheid kwamen goed van pas, maar... In het station Herentals bleek dat de trein naar Mechelen en verder naar Dendermonde niet rijdt in het weekend... Oei, even verkeerd gekeken. Dan ga je voor opportunistische herplanning van de dag en dan kies je uiteindelijk voor een wandeling in Okselaar en geniet je daar van een variant op wat we thuis ook alle dagen doen. Niks mis mee, gewoon genieten. Tijdens de terugrit naar huis had ik in de gaten dat het licht misschien wel heel mooi zou vallen op de ondertussen wel gekende brug over het Albertkanaal bij de "Fly Over". Ik heb er enkele foto's geschoten en dit vind ik de leukste. De brug is prominent aanwezig maar ik heb scherp gesteld op de plant in de voorgrond.
Zo lang de herfst zulke mooie kleuren blijft rondstrooien, net zo lang zullen wij ze blijven fotograferen. Op deze naamloze wandelweg, een verbinding tussen de Schransstraat en de Hoge Weg richting Kasterlee kon ik deze namiddag dit beeld schieten.
We hadden vandaag een pittige wandeling rond het Schulens meer op het programma gezet. De commentaren in de logs op de site geocaching dot com waren erg lovend en we hadden ons daardoor laten verleiden om op deze prachtige herfstdag eens tot hier te komen. We werden niet ontgoocheld, het dient gezegd. Ik kwam vanavond thuis met een hele lading gevonden geocachen, een redelijk goed gevuld geheugenkaartje in mijn fototoestel en de overtuiging "dit wil ik nog wel eens doen". De keus uit de oogst was weer niet gemakkelijk. Dit is wat ik zelf als een van de leukste inschat. Ik zal morgen op Facebook wel een aantal andere shots tonen.
Toen ik vanavond thuis kwam rond vijf uur werd het al behoorlijk duister en in het westen was de hemel prachtig warm gekleurd. Nog voor ik de fiets van de wagen haalde ben ik snel naar de overkant van de straat gelopen om het avondrood boven het centrum van het dorp te pakken te krijgen.
Ik weet ook wel dat dit een vrij rommelige foto is. Maar soms mag een beeld ook louter informatief zijn en in het geval van deze blog wil ik ook wel eens kunnen terugvallen op gebeurtenissen die in ons dorp voorvallen. Ik wist uiteraard wel dat er een kennisgeving van de gemeente was die vertelde dat er in diverse straten een nieuw wegdek gepland was en de timing van de werken was ook gekend. Toch had ik dit helemaal niet in gedachten toen ik eens naar het centrum wilde wandelen met het vrouwke en Phaido, maar daar aangekomen werd ik willens nillens geconfronteerd met machines in de St. Rochusstraat en de Kloosterstraat. Mijn fototoestel is altijd paraat en van alle shots is dit misschien wel datgene met de meeste info en tezelfdertijd met de meest chaotische compositie... maar daar gaat het bij deze niet om.
Zolang de kleurenpracht van de herfst zo uitbundig uitgestrooid wordt voor de amateur fotograaf moet die er wel van profiteren om dat allemaal vast te leggen. In dit geval vond ik het gepast om wat met de scherptediepte te spelen en een enkele tak uit de zovele wat extra aandacht te geven.
Ik heb het opgezocht, anders was ik de naam zeker schuldig gebleven.
We weten dat rupsen een eerdere levensfase zijn van vlinders. Insectologen, vlinderologen en andere biologen kunnen twijfelloos de namen van rupsen en bijhorende vlinders noemen, amateurfotografen die minder voeling hebben met dat onderwerp hebben de hulp van meneer google nodig. Dit is dus een meriansborstel.
Toen ik in de buurt van de Hoge Mouw vanmiddag dit vreemde ding zag kruipen, geel met een rood staartje, was ik zeker dat ik dit, primo: nooit eerder gezien had en, secundo: hiervoor wel even op de grond wilde gaan liggen om een foto te scoren. Achteraf gezien had ik een iets kleiner diafragma mogen kiezen om de scherptediepte groter te maken maar al bij al vind ik dit ook wel zijn charme hebben. Het smoeltje van de rups staat er tenminste scherp op.
O ja, ik vond ook nog dat deze rups volgend voorjaar, als ie tussen de herfstbladeren verpopt is, een vrij onopvallende nachtvlinder wordt...
P.S. Ik weet heus wel dat iemand die insecten bestudeert een entomoloog is... maar ik vond de andere benamingen leuker.
Met zulk mooi weer is het geen optie om thuis te blijven. Al redelijk vroeg hoorde ik mijn tweewieler roepen van uit de garage. En we zijn er samen op uit getrokken. Het Pijnven was alweer de bestemming. Na de fototentoonstelling van een tijdje geleden wilde ik er nog eens naartoe want er lag een opgelost rondje mystery-cachen op me te wachten met als thema Harry Potter. Vorige keer was ik er te voet en omdat ik deze keer mijn tweewielige vriend had mee gebracht heb ik meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook eens de dubbele lus tussen de boomtoppen te fietsen. Ik lees dat diameter van de lus 100 meter is en uit de lessen wiskunde van lang geleden ( diameter x pi ) bereken ik dan dat je bijna 350 m op een echt wel bijzonder traject fietst. Het werd een zeer fijne ervaring, ik heb het twee keer gedaan... ik kan het met enige overtuiging aanbevelen... Tijdens mijn tweede rondje ben ik meerdere keren gestopt om een en ander te fotograferen en dan was de keuze weer moeilijk...
Diep in de herfstige jungle stapte de onverschrokken ontdekkingsreiziger Pol, samen met zijn trouwe viervoeter Phaido, langs de kolkende rivier. Hij zocht naar een mogelijkheid om op de andere oever te geraken... een brug of een doorwaadbare plaats zouden goed van pas komen. Na een uitputtende tocht ontwaardde hij in de verte een boomstam die precies goed gevallen was om een oversteek mogelijk te maken. Onze held slingerde zijn lasso erg kundig rond een boom aan de overkant en hij kon het boemerang-gewijze teruggekeerde uiteinde weer aan deze kant bevestigen om een veilige houvast te creëren. Toen zijn gezel evenwel pertinent weigerde de boomstam als eerste te betreden vond Pol het plotsklaps toch ook niet meer zo veilig en hij besloot zich te beperken tot het maken van een foto.
Traditiegetrouw komen er tijdens de laatste dagen van oktober altijd wel enkele foto's van de voorbereiding en/of de opbouw van ons fotosalon voorbij. Dat het dit jaar een iets ander salon zou worden wisten we al langer, het OC, onze vaste stek wordt op het ogenblik verbouwd en we moesten dus uitwijken naar het Ligahof. Een coronaproof editie moest het worden daarenboven en we waren dus al enkele dagen bezig met het verhuizen en organiseren toen het bericht kwam dat alle culturele activiteiten weer geslachtofferd werden wegens een nieuwe lockdown-light. Gelukkig hadden we al wat alternatieven voorzien en die hebben we ter elfder ure nog wat aangedikt. Onder de fietsenstalling bij de bib hebben we een kiosk ingericht met Lichtaart gerelateerde beelden en achter alle ramen van de bib hangen we ook zo veel mogelijk foto's. Het wordt dus een volledig out-door salon dit jaar. Dit is alvast een beeld gemaakt tijdens de opbouw. Hopelijk komt er vóór het weekend geen volledige lockdown want dan is ook deze inspanning alweer tevergeefs geweest.
In deze corona-tijden is het een onschatbare rijkdom als je in een regio woont waar je van uit je voor- of je achterdeur rechtstreeks de natuur in kunt lopen om aan de wandel te gaan. Dat alles in dit seizoen zo prachtig kleurt maakt de pret alleen nog maar groter. Op ons dagelijks wandelparcours doorheen de Smallebroeken heb ik al vele honderden, waarschijnlijk zelfs duizenden foto's geschoten en nog kan ik er niet genoeg van krijgen.
We zijn vandaag druk in de weer geweest met de voorbereiding van ons fotosalon. Dat er vanavond onheilspellend nieuws zou komen wisten we toen nog niet natuurlijk. In de bib hebben we alvast enkele "alternatieve" foto's opgehangen. Als dat het enige onderdeel van ons jaarlijkse salon zal zijn dat toch nog door het publiek zal kunnen gezien worden weten we waarschijnlijk pas morgen, maar het ziet er wel naar uit. We zijn alvast nog enkele alternatieve mogelijkheden aan het overwegen...
Ondertussen was ik ook niet blind voor andere fotomogelijkheden.
Op het gras, voor de bib, midden tussen de onderdelen van het Bobbejaan kunstwerk stonden 3 inktzwammen te pronken, centrum Lichtaart, stel je voor... Ik ben toch weer even op de buik gaan liggen om die te vereeuwigen.
Je waant je in het zuiden toch? En als het er tegenover liggende restaurant L'uno coll'alto heet ben je helemaal zeker dat je in Italië zit. Maar neen, dit is gewoon in Belgie, in Limburg, in Peer. Langs de Bomerstraat ligt een mooi wijndomein waar ze naar eigen zeggen heerlijke bollicini maken. Ik heb helaas nog niet kunnen proeven wegens alles gesloten maar ik hou me zeer aanbevolen bij de eerst komende mogelijkheid. Voorlopig moet ik het doen met enkele foto's waarvan ik er hier graag een toon.
Het is weer die tijd van het jaar, we gedenken rond Allerheiligen onze overleden kennissen en familieleden. We bezoeken dan de graven, frissen ze op en zetten er een bloemetje bij neer. Ik denk wel eens dat de doden er niks aan hebben en dat we beter regelmatig gedurende het ganse jaar eens aan hen denken, maar wie ben ik om de traditie af te vallen. Wij zijn er redelijk vroeg bij dit jaar want tijdens het Allerheiligenweekend hebben wij traditiegetrouw ons fotosalon en dat gaat ( voorlopig, volledig coronaproof ) nog altijd door. Gedurende de volgende dagen gaan wij beginnen met de opbouw trouwens.
Op het kerkhof van Peer, mijn geboortedorp maakte ik deze foto van het graf van mijn overgrootvader en overgrootmoeder. Om helemaal in de stijl te blijven heb ik thuis wat met Photoshop en Nik gespeeld om er een oude foto van te maken.
, de kennismaking met enkel mede-hobbyisten en er kwamen tientallen fotomogelijkheden voorbij waar ik natuurlijk dankbaar van gebruik heb gemaakt. Morgen komt er zonder twijfel een uitgebreide selectie voorbij op Facebook maar de boodschap die een graffity-spuiter hier aanbracht viel me wel op en die wil ik bij deze hier ook delen: Back to a future... ( en er staat wel degelijk "a" in plaats van "the"... )
