een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
26-12-2019
26 december De Bleiter
Elke morgen, als we in Aarschot aankomen, klaar voor een nieuwe Kerstman-dagtaak, ga ik eerst met Phaido nog een klein rondje wandelen in het stadspark. Dat ligt langs het huis van de kerstman trouwens en het is de ideale plek om nog even lucht te happen en Phaido nog wat te laten snuffelen. Bij een van de ingangen, aan de Drossaerdepoort, vind je sedert kort een kunstwerk dat de Aarschotse Bleiter voorstelt. We hebben daar toch wel een zekere emotionele binding mee. Het originele beeldje stond jaren in de kledingzaak van Couture Harry en laat dat net het pand zijn waar wij onze jaarlijkse Aarschotse kerstmannencarriere begonnen, net voor het zou afgebroken worden. Wat meer is, tijdens het toenmalige huis van de Kerstman was het beeldje nog in het pand en wij hebben het bij wijze van spreken van de sloop gered. Ik vond het fijn het nieuwe kunstwerk vandaag even te fotograferen, in deze blog te tonen en zo in mijn fotoarchief voor altijd te bewaren.
Tja, ik kan het ook niet verhelpen, in deze drukke kerstman-tijden is er naast de activiteiten in het huis van de kerstman nauwelijks tijd om ander fotoplezier te rapen. Vandaar dat ondergetekende, alias de kerstman himself, ook vandaag weer even een foto van op de kerstmanzetel wil delen. Zoon Michael kwam op bezoek met zijn gezinnetje en zijn familiewoef. Een groter verschil tussen de woefen is er nauwelijks te bedenken. De bezadigde rustige Phaido enerzijds en de jeugdige, hyperactieve, enthousiaste Juul anderzijds kregen we na enige moeite toch in één opname gevat.
Met dank aan kleindochter Julie die dit beeld schoot met haar smartphone.
Op deze plek zijn de voorbije dagen al honderden, waarschijnlijk zelfs duizenden foto's gemaakt. Kinderen komen met de kerstman op de foto, mama's en papa's willen op de foto, hele gezinnen en vriendenkringen... kortom, de zetel van de kerstman is een populaire plek om een kerst-herinnering te bewaren. En soms gebeurt het dat een jeugdige bezoekster met zulke grote mooie ogen naar de kerstman kijkt dat die niet anders kan dan zijn eigen fototoestel bovenhalen en even voor de zetel gaan om zelf een foto te maken.
Elke dag, als we 's avonds van het huis van de kerstman in Aarschot naar huis rijden komen we door Westerlo. En telkens was me van op de doorgaande weg al het verlichte pad richting kasteel De Mérode opgevallen en uiteraard ook de sprookjesachtige verlichting van het kasteel zelf. Ik had op het net opgezocht wat daar aan de hand was en het bleek dat er een jaarlijks evenement doorgaat dat je onderdompelt in een magische kerstsfeer. Het heet dan ook heel toepasselijk "Kerstmagie". Deze avond hebben we de wagen aan de kant gezet en zijn we tot aan het kasteel gewandeld. Nog een ticket komen om binnen te mogen en dan het ganse traject af te leggen, daar hadden we geen zin in maar een foto maken van het kasteel daar heb ik wel wat tijd voor uitgetrokken.
Een van de activiteiten in het huis van de Kerstman vandaag was de brunch met de Kerstman. Het begon allemaal een beetje moeilijk met de soep die te langzaam opwarmde. Maar eenmaal dat probleem overwonnen was serveerde de traiteur van dienst ons een hemelse barbeque. Toen iedereen aan het buffet, dat opgesteld stond in de grote tent naast het huis, al een keer gepasseerd was ging de zus van de Kerstman ook even proeven en de Kerstman stond al klaar met de camera in de hand.
Er gebeurt van alles in het huis van de Kerstman. Uiteraard komen de kinderen tot bij de Kerstman om op de foto te gaan, er komen regelmatig bekenden even langs om ook even van de sfeer te proeven, we hebben al grote groepen senioren en klasjes ontvangen, workshops mandenvlechten, cupcakes maken en grimeren en binnenkort gaan we brunchen met de Kerstman, hebben we een breakdance initiatie en krijgen we enkele lessen moderne dans voor de kleintjes en de minder kleintjes. De kerstman wil ook wel eens het Japanese Kamishibai theatertje bedienen en de lijst van activiteiten wordt steeds langer. Vandaag kwamen Sasha en Davy ( je weet wel, die Gilles van de Romeo's ) hun kerst-CD voorstellen in de tent voor het huis en ook daar was de Kerstman aanwezig om wat in de microfoon te praten, wat mee te dansen en... wat foto's te schieten.
Deze opname is een schoolvoorbeeld van hoe lichteffecten tegenwoordig de fotograaf het leven moeilijk kunnen maken bij het zoeken naar de juiste witbalans. Normaliter zou ik hier een zwart-wit omzetting van gemaakt hebben om de verschillen in kleurtemperatuur veroorzaakt door de vele gekleurde spots weg te werken, maar uiteindelijk vond ik kleur toch meer zeggen. Een koude Davy naast een warme Sacha... ik suggereer helemaal niks...
Tja, buiten de activiteiten in het huis van de kerstman hebben we nauwelijks tijd om aan iets anders te denken dezer dagen, laat staan ergens anders te fotograferen... Onze kerstwoef weet zich uitstekend aan te passen aan de omstandigheden en van de gelegenheden gebruik te maken. Nu hij het baasje enkele dagen bestudeerd heeft is hij tot de conclusie gekomen dat telkens het baasje even uit de zetel opgestaan is, hij de plaats van het baasje mag innemen en eerlijk gezegd, voor het jonge volkje maakt het niet zoveel uit. Phaido for Santa Claus...
Er lopen gelukkig nog andere mensen rond die wel eens een foto maken in het huis van de Kerstman. Naast de vele papa's en mama's die hun smartphones richten op de zetel van de Kerstman als hun kroost op de schoot van de kerstman zit is daar bvb. ook nog schoonbroer Dreeke die het toestel van de Kerstman even ter hand neemt als de Kerstman enkele levenswijsheden aan het jonge volkje vertelt.
Ik ben als Kerstman weer zeer blij met de inrichting van het huis van de Kerstman editie 2019. En ook het kerstvrouwke weet de zeer afwisselende plekjes te appreciëren. In het gedeelte waar sponsors Group Pashuysen en Vranken Motors enkele oldtimers en leuke gadgets presenteren vond zij een machine waarop ze zich helemaal kan uitleven. Terwijl Phaido quasi ongeïnteresseerd het allemaal aan zich laat voorbij gaan doet het vrouwke vvvrrrrrmmmmm...
Bij gebrek aan rendieren hebben wij Phaido maar gebombardeerd tot kersthond. En het leven als kersthond is zo slecht nog niet als je ziet hoeveel aandacht onze troetel krijgt van het jonge volkje. Bijzonder de meisjes lijken meer op bezoek te komen om even met Phaido te knuffelen dan met de Kerstman op de foto te gaan. Ik gun 'm zijn succes natuurlijk en Phaido geniet er ook van denk ik, maar dit was niet de oorspronkelijke opzet he vriend...
Hoog tijd om ook eens de buitenkant van het Huis van de Kerstman te tonen. Het pand dat de helpers van de kerstman dit jaar hebben ingericht als logistiek centrum van waar uit de kerstman dit jaar weer de pakjes zal verdelen in de regio bevindt zich tegenover het stadhuis in Aarschot. De oude stadswerkplaatsen leenden zich uitstekend tot dit doel. Voor de Kerstman deze avond weer op ronde ging om pakjes rond te dragen vond hij het fijn even zijn woonst op de foto te zetten en aan de vrienden en vriendinnetjes te tonen.
Laat het duidelijk wezen... de Kerstman is geen heilige. Onze klaas, je weet wel, die met zijn langere baard en waar je "sint" moet voorzetten, die wél! Die zou ook zeker nooit is situaties zoals deze terecht komen. Sinten horen de verleidingen van het vrouwelijk schoon ver van zich te houden. Kerstmannen daarentegen... niet.
Toen deze wulpse schoonheden net voor sluitingstijd op bezoek kwamen in het huis van de Kerstman moest de Kerstman niet eens lang aandringen om ze in zijn zetel te krijgen. Na 500 kinderen vond hij dat wel eens een leuke afwisseling. Op de schoot lukte net niet, daar zou het kerstvrouwke trouwens ook waarschijnlijk snel bezwaren tegen geopperd hebben en zij maakte de foto's...
De volgende weken zullen zonder twijfel weer regelmatig foto's voorbij komen die gemaakt zijn in het huis van de Kerstman. Dit is er alvast meteen een die je op het verkeerde been zet. Dit is niet ergens in een onder gesneeuwd ver land gemaakt maar gewoon enkele meters voor de zetel van de kerstman. De mooie grote visuals die op diverse plaatsen tegen de muren hangen lenen zich uitstekend als achtergrond en heb geprobeerd deze twee bezoekers zo in beeld te nemen dat het lijkt alsof ze in het landschap zitten. Er is helemaal geen Photoshop of een ander onderdeel uit de trukkendoos aan te pas gekomen...
We zijn er aan begonnen. De Kerstman is neergestreken in het Huis van de Kerstman in Aarschot. Ze hebben dat weer supermooi ingericht en de pakjes zullen van hier uit weer vlot verdeeld worden. Voor we aan de arbeid begonnen wilden de Kerstman en zijn beste vriend eerst even samen op de foto.
Een foto met een verhaal, dat is ook wel eens leuk op deze plaats. Donderdagavond is fotoclubavond en natuurlijk heb je bij al dat vergaderen en praten iets nodig om de kelen te smeren. We hebben geen uitgebreide keuze in de club, pils, cola, water al dan niet bruis, een wijntje en dat is het zo ongeveer. Toch is er in diep verborgen krochten nog een verraderlijk vocht aanwezig. Dat zit zo...
Heel lang geleden nog voor ikzelf lid was van de club had men als streekbier tijdens het jaarlijkse fotosalon ooit gekozen voor een brouwsel dat "Boerke" heette. Veel werd daarvan toen niet geconsumeerd en daar was ook wel een goede reden voor: het spul was niet te zuipen! Er was nog voorraad ergens in bergplaatsen alleen door de anciens gekend. Lepe oudere leden van de club slagen er telkens weer in nieuwkomers alsnog er van te laten proeven. Ik ben er zelf ook ooit in getrapt en daar heb ik nog altijd nachtmerries van. Nu is Marc nog niet zo lang lid en hij heeft nog geen weet van de reputatie van "Boerke". Hoe hij het klaargespeeld heeft heb ik niet mee gekregen maar Willy kon Marc, die normaliter cola drinkt, overtuigen het eens te proberen. Marc had waarschijnlijk door het gegniffel binnen de groep wel in de gaten dat het niet helemaal veilig was en de grijns van Ludo naast hem was ook al niet van dien aard om als geruststelling te ervaren maar hij heeft dapper de kelk tot op de bodem geledigd. Chapeau !!!
Benieuwd of ie ondertussen al van het toilet af is...
Het sterrenrestaurant De Pastorie op, zeg maar, 200 meter van onze voordeur stond al langer op mijn verlanglijstje om er nog eens een nachtfoto-sessie aan te spenderen. Vandaag was weer eens een foto-luwe dag geweest en om alsnog een interessant beeld te scoren ben ik dan maar met camera en statief naar de hoek van de Plaats en de Kasterleesteenweg getrokken. Zo rond zeven uur was er nog behoorlijk veel verkeer en de voor- en achterlichten van voorbijrijdende auto's vind ik iets toevoegen aan de opname. Door de lange sluitertijd zie je dat er toch nog een beetje blauw in de lucht is hoewel je zou denken dat het blauwe uurtje rond die tijd toch al voorbij was.
Voor de liefhebbers zijn hier de gegevens: Canon 5D Mk IV met 16-35 bij 31 mm - F 18 - ISO 100 - 60 sec. In de Raw-omzetting en de nabewerking kon ik enkele problematisch overbelichte plekken toch nog binnen aanvaardbare grenzen houden.
Het zou vandaag de enige redelijk mooie dag van de week worden aldus de nationale weermadammen en -meneren. Vanaf vrijdag zit ik in rood en witte kleren ingepakt in mijn zetel in het Huis van de Kerstman dus was dit de laatste kans dit jaar om nog eens geocacheplannen te maken. Samen met cachemaatje Jackie en zijn vrouwke hadden we er voor gekozen naar het Hageland te gaan waar ons boven op de Houwaartse berg een veel belovend rondje van zo'n 5 km lag te lokken. "Erg veel favorietpunten" hadden we gelezen, maar ook "zwaar terrein en vettige steile hellingen"...
We hebben het geweten, holle wegen die door mountainbikers en 4x4's helemaal in de vernieling gereden waren en die er daarenboven superglad en modderig bijlagen door de regen van gisteren. Ik heb er de nodige foto's van gemaakt. Deze vond ik erg leuk omwille van het tegenlicht.
Het waren weer niet de meest vruchtbare omstandigheden om vandaag naar buiten te gaan en te fotograferen. Dat bleek ook toen ik in de loop van de namiddag van een droog moment profiteerde om toch even aan de wandel te gaan. Precies één beeld dat aan mijn niet eens zo strenge kwaliteitsnormen voldeed had ik op mijn geheugenkaartje toen ik terug thuis kwam. En zelfs daarmee was ik niet onverdeeld gelukkig. Ik ben er dan ook mee aan de slag gegaan en heb er wat mee zitten spelen in Photoshop. Dit is de combinatie van diverse bewerkingen, kneepjes en handiheidjes die ik me in de loop der jaren eigen gemaakt heb. Er zullen zonder twijfel foto-puristen zijn die vinden dat dit geen fotografie meer is maar iedereen is vrij om daar het zijne van te denken natuurlijk. Noem het grafisch of kitsch, noem het nep of valsspelen... ik laat het niet aan mijn hart komen. Het vertrekpunt is een foto en het resultaat van wat ik er mee gedaan heb vind ik zelf leuk. Da's voor mij het enige criterium wat telt. Ik zal de originele foto morgen weer op mijn Facebook-pagina zetten voor de geïnteresseerden.
Ik ben vanavond de kerstverlichting eens gaan bekijken in het dorp. De camera mocht mee natuurlijk, het statief ook. Ik vond een plaatsje waar ik recht de Leistraat in kon kijken zonder de voorbij komende auto's voor de wielen te lopen en met 30 seconden sluitertijd kon ik enkele voor- en achterlichten mee in de opname nemen. Ik merkte dat er een heel trieste boom links vooraan stond, de gemeentewerklui zullen wel een goede reden gehad hebben om die niet te versieren. Dan heb ik er maar met een zaklamp in geschenen om hem ook wat beter tot zijn recht te laten komen.
Het was me wel het dagje... Om half negen vertrokken we met enkele leden van de fotoclub naar het Lowland Fotofestival in Antwerpen. In de loop van de namiddag had ik afgesproken dat ik de vormelingen in Oud Turnhout een en ander zou vertellen over vrijwilligerswerk. Dan moesten we vierklauwens naar een verjaardagsfeestje en daar moesten we eigenlijk veel te snel weer vertrekken omdat we beloofd hadden aanwezig te zijn in Lommel bij de voorstelling van de nieuwe CD van Common Strangers, waarvoor ik de hoesfoto's gemaakt had. Kortom, het was redelijk hectisch vandaag.
Tijdens het optreden van de boys heb ik uiteraard regelmatig het fototoestel naar het podium gericht en ik heb ook vaak afgedrukt. Eerst heb ik met de groothoek de nodige beelden geschoten van de ganse band in action. Maar vrij snel heb ik de 70-300 op mijn toestel gezet om detail opnames te maken en daar heb ik me de rest van het optreden mee geamuseerd. Dit is Laurens, de zanger van de groep. Ik weet niet of hij dit zelf een leuke foto zal vinden maar ik kijk daar anders tegen aan natuurlijk. Qua intensiteit waarmee deze band op het podium te keer gaat is dit echt wel een alles zeggende opname.
