een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
15-12-2019
14 december In het huis van de Kerstman
De volgende weken zullen zonder twijfel weer regelmatig foto's voorbij komen die gemaakt zijn in het huis van de Kerstman. Dit is er alvast meteen een die je op het verkeerde been zet. Dit is niet ergens in een onder gesneeuwd ver land gemaakt maar gewoon enkele meters voor de zetel van de kerstman. De mooie grote visuals die op diverse plaatsen tegen de muren hangen lenen zich uitstekend als achtergrond en heb geprobeerd deze twee bezoekers zo in beeld te nemen dat het lijkt alsof ze in het landschap zitten. Er is helemaal geen Photoshop of een ander onderdeel uit de trukkendoos aan te pas gekomen...
We zijn er aan begonnen. De Kerstman is neergestreken in het Huis van de Kerstman in Aarschot. Ze hebben dat weer supermooi ingericht en de pakjes zullen van hier uit weer vlot verdeeld worden. Voor we aan de arbeid begonnen wilden de Kerstman en zijn beste vriend eerst even samen op de foto.
Een foto met een verhaal, dat is ook wel eens leuk op deze plaats. Donderdagavond is fotoclubavond en natuurlijk heb je bij al dat vergaderen en praten iets nodig om de kelen te smeren. We hebben geen uitgebreide keuze in de club, pils, cola, water al dan niet bruis, een wijntje en dat is het zo ongeveer. Toch is er in diep verborgen krochten nog een verraderlijk vocht aanwezig. Dat zit zo...
Heel lang geleden nog voor ikzelf lid was van de club had men als streekbier tijdens het jaarlijkse fotosalon ooit gekozen voor een brouwsel dat "Boerke" heette. Veel werd daarvan toen niet geconsumeerd en daar was ook wel een goede reden voor: het spul was niet te zuipen! Er was nog voorraad ergens in bergplaatsen alleen door de anciens gekend. Lepe oudere leden van de club slagen er telkens weer in nieuwkomers alsnog er van te laten proeven. Ik ben er zelf ook ooit in getrapt en daar heb ik nog altijd nachtmerries van. Nu is Marc nog niet zo lang lid en hij heeft nog geen weet van de reputatie van "Boerke". Hoe hij het klaargespeeld heeft heb ik niet mee gekregen maar Willy kon Marc, die normaliter cola drinkt, overtuigen het eens te proberen. Marc had waarschijnlijk door het gegniffel binnen de groep wel in de gaten dat het niet helemaal veilig was en de grijns van Ludo naast hem was ook al niet van dien aard om als geruststelling te ervaren maar hij heeft dapper de kelk tot op de bodem geledigd. Chapeau !!!
Benieuwd of ie ondertussen al van het toilet af is...
Het sterrenrestaurant De Pastorie op, zeg maar, 200 meter van onze voordeur stond al langer op mijn verlanglijstje om er nog eens een nachtfoto-sessie aan te spenderen. Vandaag was weer eens een foto-luwe dag geweest en om alsnog een interessant beeld te scoren ben ik dan maar met camera en statief naar de hoek van de Plaats en de Kasterleesteenweg getrokken. Zo rond zeven uur was er nog behoorlijk veel verkeer en de voor- en achterlichten van voorbijrijdende auto's vind ik iets toevoegen aan de opname. Door de lange sluitertijd zie je dat er toch nog een beetje blauw in de lucht is hoewel je zou denken dat het blauwe uurtje rond die tijd toch al voorbij was.
Voor de liefhebbers zijn hier de gegevens: Canon 5D Mk IV met 16-35 bij 31 mm - F 18 - ISO 100 - 60 sec. In de Raw-omzetting en de nabewerking kon ik enkele problematisch overbelichte plekken toch nog binnen aanvaardbare grenzen houden.
Het zou vandaag de enige redelijk mooie dag van de week worden aldus de nationale weermadammen en -meneren. Vanaf vrijdag zit ik in rood en witte kleren ingepakt in mijn zetel in het Huis van de Kerstman dus was dit de laatste kans dit jaar om nog eens geocacheplannen te maken. Samen met cachemaatje Jackie en zijn vrouwke hadden we er voor gekozen naar het Hageland te gaan waar ons boven op de Houwaartse berg een veel belovend rondje van zo'n 5 km lag te lokken. "Erg veel favorietpunten" hadden we gelezen, maar ook "zwaar terrein en vettige steile hellingen"...
We hebben het geweten, holle wegen die door mountainbikers en 4x4's helemaal in de vernieling gereden waren en die er daarenboven superglad en modderig bijlagen door de regen van gisteren. Ik heb er de nodige foto's van gemaakt. Deze vond ik erg leuk omwille van het tegenlicht.
Het waren weer niet de meest vruchtbare omstandigheden om vandaag naar buiten te gaan en te fotograferen. Dat bleek ook toen ik in de loop van de namiddag van een droog moment profiteerde om toch even aan de wandel te gaan. Precies één beeld dat aan mijn niet eens zo strenge kwaliteitsnormen voldeed had ik op mijn geheugenkaartje toen ik terug thuis kwam. En zelfs daarmee was ik niet onverdeeld gelukkig. Ik ben er dan ook mee aan de slag gegaan en heb er wat mee zitten spelen in Photoshop. Dit is de combinatie van diverse bewerkingen, kneepjes en handiheidjes die ik me in de loop der jaren eigen gemaakt heb. Er zullen zonder twijfel foto-puristen zijn die vinden dat dit geen fotografie meer is maar iedereen is vrij om daar het zijne van te denken natuurlijk. Noem het grafisch of kitsch, noem het nep of valsspelen... ik laat het niet aan mijn hart komen. Het vertrekpunt is een foto en het resultaat van wat ik er mee gedaan heb vind ik zelf leuk. Da's voor mij het enige criterium wat telt. Ik zal de originele foto morgen weer op mijn Facebook-pagina zetten voor de geïnteresseerden.
Ik ben vanavond de kerstverlichting eens gaan bekijken in het dorp. De camera mocht mee natuurlijk, het statief ook. Ik vond een plaatsje waar ik recht de Leistraat in kon kijken zonder de voorbij komende auto's voor de wielen te lopen en met 30 seconden sluitertijd kon ik enkele voor- en achterlichten mee in de opname nemen. Ik merkte dat er een heel trieste boom links vooraan stond, de gemeentewerklui zullen wel een goede reden gehad hebben om die niet te versieren. Dan heb ik er maar met een zaklamp in geschenen om hem ook wat beter tot zijn recht te laten komen.
Het was me wel het dagje... Om half negen vertrokken we met enkele leden van de fotoclub naar het Lowland Fotofestival in Antwerpen. In de loop van de namiddag had ik afgesproken dat ik de vormelingen in Oud Turnhout een en ander zou vertellen over vrijwilligerswerk. Dan moesten we vierklauwens naar een verjaardagsfeestje en daar moesten we eigenlijk veel te snel weer vertrekken omdat we beloofd hadden aanwezig te zijn in Lommel bij de voorstelling van de nieuwe CD van Common Strangers, waarvoor ik de hoesfoto's gemaakt had. Kortom, het was redelijk hectisch vandaag.
Tijdens het optreden van de boys heb ik uiteraard regelmatig het fototoestel naar het podium gericht en ik heb ook vaak afgedrukt. Eerst heb ik met de groothoek de nodige beelden geschoten van de ganse band in action. Maar vrij snel heb ik de 70-300 op mijn toestel gezet om detail opnames te maken en daar heb ik me de rest van het optreden mee geamuseerd. Dit is Laurens, de zanger van de groep. Ik weet niet of hij dit zelf een leuke foto zal vinden maar ik kijk daar anders tegen aan natuurlijk. Qua intensiteit waarmee deze band op het podium te keer gaat is dit echt wel een alles zeggende opname.
Vandaag ging ik voor architectuurfotografie. We waren weer eens in Lommel, na ons zesmaandelijks tandartsbezoek, en ik ben even gestopt bij de Soeverein, de grote evenementenhal tussen de de Sahara en de Gestelse Dijk. Ik heb er wat rondgelopen met mijn fototoestel, enkele foto's gemaakt en daarmee ben ik in de loop van de namiddag achter mijn computer gekropen om er Photoshop op los te laten. Zeker moderne architectuur, met zijn strakke lijnen leent zich uitstekend voor deze bewerking die ik graag in het kort uitleg.
Je probeert natuurlijk te vertrekken met een geschikte foto, in dit geval, mijn manie voor symmetrie kennende... zorg dat je er perfect midden voor staat en wacht tot er geen beeldvervuilende elementen meer voor je lopen. Dupliceer de foto in Photoshop zodat je twee identieke lagen boven elkaar verkrijgt. Maak dan de bovenste laag negatief en vervolgens verander je de dekkingsmodus van die laag naar "kleur tegenhouden". Het resultaat is dat je een volmaakt wit scherm krijgt omdat de twee lagen elkaar opheffen. Al je nu op de bovenste laag het filter Gaussiaans vervagen toepast komt toch weer een beeld te voorschijn omdat de twee lagen nu niet meer precies elkaars tegengestelde zijn en elkaar niet meer opheffen. Met het schuifje "straal" kun je de afbeelding aanpassen aan je eigen smaak.
Zoals ik al stelde: een erg eenvoudige bewerking die vaak leuke resultaten geeft.
We waren vandaag in het Meethovenbos in Aarschot. Dat er een nieuw geocache-rondje was om te ontdekken was de aanleiding maar het ging ons in de eerste plaats om de wandeling natuurlijk en die kunnen wij bij deze zeer aanbevelen. Ook qua fotomogelijkheden kwamen er de nodige leuke beelden voorbij. Al meteen bij het vertrek stonden deze drie ezels ons te bekijken en wij hen, wij waren ook met z'n drieën... Zij stonden netjes opgelijnd, rekening houdend met het perspectief van de foto die ik maakte, terwijl wij...
Ik moest onwillekeurig aan een gezegde denken: de grootste ezel staat van voor... tja, ik maakte de foto en er stond niemand tussen de ezels en mezelf...
Het vrouwke moest vandaag naar het ziekenhuis in Turnhout voor een laatste controle na een behandeling voor nek- en rugklachten. Natuurlijk ga ik dan mee, al was het maar als morele steun. Maar ik heb uiteraard altijd mijn fototoetstel op zak en op weg van de parking naar de ingang zag ik deze bank die me, samen met de schaduw door de lage winterzon, een mooi onderwerp bood om te fungeren als foto van de dag.
Ik probeer de variatie in beelden die hier voorbij komen zo groot mogelijk te houden. Op z'n tijd wil ik me wel eens aan detail- of minimale fotografie wagen en ik merk dat ik er ook steeds meer oog voor krijg. Toen ik vandaag samen met Phaido ergens tussen Herenthout en Nijlen een mooie geocachewandeling aan het doen was zag ik dat deze afgezaagde den een interessante kleurschakering in de kern bood. De jaarringen waren daarenboven zeer duidelijk en het leek me een shot waard. Toch miste ik een aandachtspunt dat de blik even kon vasthouden. Ik zal maar eerlijk zijn... de twee dennennaalden heb ik er op gelegd en dat maakt de foto af voor mij. Simpel kan ook.
Heerlijk wandelweer vandaag en daar heb ik in de loop van de namiddag van geprofiteerd om er nog eens met Phaido er op uit te trekken en een iets groter rondje te maken. Met de laag staande zon heb je natuurlijk vaak erg mooi licht in deze tijd van het jaar en ik had dan ook foto- en tegenlicht-plannen. Diverse herfst-taferelen kwamen voorbij, details, invallende zonnestralen... en deze twee dappere blaadjes die, hoewel al zeer door de ouderdom en het jaargetijde getekend, toch solidair aan een tak blijven hangen in erg mooi tegenlicht. Vroeg of laat zullen ze de strijd ook wel verliezen maar voorlopig supporter ik voor hen. Volhouden jongens !!!
Voor we terug naar huis reden na een familiebezoek in Lommel wilde ik toch nog even door het centrum rijden om te zien of de kerstverlichting al aangebracht was en zo ja, of er iets fotografeerbaars te ontwaren was. In de buurt van de rotonde aan het kerkplein kreeg ik al de nodige onderwerpen in het vizier. Een ervan was deze vogel die in vele lichtjes gehuld de kerstsfeer stond uit te stralen.
Gisteren had ik de indruk dat het grieperig gevoel langzaamaan weg ebde. Vandaag was er een merkbare terugval... was het omdat ik gisteren net iets te enthousiast aan de opbouw, het verloop en de afbouw van onze verenigingenquiz meewerkte... ach ja, misschien, misschien ook niet.
Ik wilde vandaag alleszins niet full-time in de zetel blijven liggen, dus toen het vrouwke naar Balance Health Center wilde om kleindochter Julieke op te pikken ging ik mee en omdat ik me iets beter voelde na het nuttigen van iets lekkers besloot ik samen met Phaido al wandelend terug naar huis te gaan.
Dat was ook geen onverdeeld succes want ik vermoed dat er op de route, ons wel bekend, toevallig een of andere mountainbike-activiteit georganiseerd was. Om de haverklap werden we ingehaald door enkelingen, duo's, kleine en grote groepen fietsers. Er waren er die gedisciplineerd aangaven dat ze ons naderden maar anderen brulden dan weer van ver dat we uit de weg moesten en een enkele keer gebeurde het dat de wielerfanaten ons op zeg maar 10 cm afstand voorbij scheerden zonder enig signaal en zonder dat we ze hadden horen aankomen. Enfin, we zijn allebei veilig thuis gekomen en op bijgaande foto zie je dat Phaido het ook maar niks vond. Voor alle duidelijkheid, deze groep gedroeg zich voorbeeldig...
Naar jaarlijkse traditie organiseerden wij met onze fotoclub, als winnaars van de vorige editie, vanavond de Lichtaartse verenigingenquiz. Qua opkomst was het zeker een succes en de goede doelen waar de volledige opbrengst naar toe zal vloeien zullen zeker tevreden zijn, wij ook trouwens. Natuurlijk hebben we na afloop de fiere winnaars gefotografeerd. Dit is het team van de landelijke gilde dat 23 andere teams voorafging. Aan hen om volgend jaar ons weer rond de quiztafel te brengen.
Donderdagavond is fotoclubavond. Ik mis zelden een vergadering van onze fotoclub Visueel.Vandaag was daarenboven een ietwat speciale vergadering want niet alleen moesten we de laatste regelingen treffen en afspraken maken omtrent de Lichtaartse verenigingenquiz die wij, als winnaars van vorige editie, morgen organiseren maar we kregen ook de collega-fotografen van de fotoclub Arfoc uit Arendonk op bezoek. Een traditie die we al een tijdje onderhouden is dat we om beurt bij elkaar op bezoek gaan en dat ieder lid dan één foto presenteert die gemeenschappelijk besproken wordt. Ik sloop regelmatig eens naar achter in het lokaal om stiekem het gebeuren te fotograferen. Hier wordt een Arfoc foto bekeken, dat is duidelijk want er staan een tiental Visueel leden vooraan.
Ik ben nog steeds een beetje ziekskes maar ik heb toch iets leuks te tonen vandaag. Van een fotovriendin had ik een tijdje geleden gehoord dat ze een nieuwe app had op de smartphone. Je zou daar ontzettend leuke bewerkingen mee kunnen maken. Helaas is die app er alleen voor Android en dus kan ik 'm niet zelf testen. Ik stuurde haar dus enkele foto's uit een studioshoot met kleindochter Julie en ik kreeg vandaag een twintigtal leuke bewerkingen terug.
Dit vond een van de leukste, ook al omdat ik onlangs zelf een vergelijkbare bewerking had in elkaar geknutseld in Photoshop. Het verschil is dat alle onderdelen toen zelf gefotografeerd waren ook de hand en het fotokadertje, in bijgaand voorbeeld is dat een preset uit de app. Leuk is het zeker, het enige nadeel is blijkbaar dat hoe groot het formaat van de foto die je als bron gebruikt ook is, er altijd maar een ongeveer 600 kB groot resultaat uit komt, niet meteen geschikt om er zelfs maar een A4-tje van te printen. Jammer.
Mijn stappenteller staat vandaag op iets meer dan 1000 en dat is een absoluut laagterecord als ik de voorbije 10 jaren overschouw denk ik. Ik voelde me vanmorgen al niet lekker en in de loop van de dag werd het steeds maar erger... beetje koorts, moe, flanellen benen... ik vrees dat een of ander wreedaardig virus mijn verdedigingssysteem te slim af geweest is.
Ik val qua foto van de dag dan ook noodgedwongen terug op iets van eerder deze week. Onze geocachetocht in de buurt van Sevenum vorige zondag leverde gelukkig een grote oogst op. Na afloop van de geplande wandeling gingen we nog een laatste smiley op de kaart zetten in de buurt van het pretpark Toverland. Natuurlijk lagen daar ook de nodige foto-onderwerpen te rapen. Deze houten roller coaster vond ik enkele shots waard. Ik heb ook wat opzoekwerk gedaan uiteraard en dit is de Troy, een houten achtbaan noemen ze het zelf en het is de hoogste van de Benelux beweren ze. De foto is uit de losse hand gemaakt in de vooravond en het was eigenlijk al redelijk donker. Ik blijf onder de indruk van de prestaties van dat kleine Sony toestelletje.
We waren vandaag op bezoek bij dochter Ilse in Loenhout, de streek van o.a. de bomenboeren, bedrijven die bomen aanplanten, vetmesten en dan verkopen. Om hun product wat meer glamour mee te geven moeten de bomen ook regelmatig naar de kapper. Die man of vrouw heeft een wel erg grote fantasie, ik zou de uitdrukking geflipte bomencoiffeur durven gebruiken. Wie haalt het in zijn hoofd om bomen vierkant, halfrond of in ronde schijfjes te stylen? Mijn smaak is het niet maar ik heb ook weinig inzicht in de heersende trends qua bomencoiffure natuurlijk. Ik beperk me dan ook zedig tot het constateren dat ondanks de kapsels, de herfstkleuren weer erg mooi zijn.
