een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
11-09-2019
11 september De fly over
Niks voor de lens gekregen vandaag... er zijn zo van de dagen dat je geen tijd, gelegenheid of goesting hebt. Het weer nodigde ook al niet uit om er met het fototoestel op uit te trekken. Gisteren daarentegen beleefden we weer een prachtige avond. Ik was net iets te vroeg in de buurt van de fly-over voor het echte diep blauwe uurtje maar de laatste rood-tinten in de verte kreeg ik daar voor in de plaats.
Ons kun je niet straffen door ons te verplichten enkele keren per dag het bos in te trekken en aan de wandel te gaan. Na de ochtendwandeling met Phaido kregen we onverwacht onze logé Juul weer in huis en daar zijn we dan nog maar eens mee richting Smallebroeken en Heuvelrug getrokken. Het fototoestel gaat ook me natuurlijk en als het vrouwtje de snoepjes bovenhaalt zijn de beide woefen een en al aandacht voor het lekkere hapje. Dit soort plaatjes laat ik nooit ongefotografeerd voorbijkomen, ook al is het niet de eerste keer dat ik een vergelijkbaar beeld vastleg.
Ik ben deze morgen naar Tilburg gereden om afscheid te nemen van mijn vriend Derk. De sedatie is ingezet en het is nu een kwestie van uren, hooguit enkele dagen. Hij herkende me helaas niet meer denk ik... Uiteraard had ik mijn fototoestel meegenomen maar ik kon het niet...
Op de terugweg heb ik, om de zinnen te verzetten en met de dagelijkse blog in gedachten, toch maar enkele foto's geschoten bij een tuinbouwbedrijf dat aan een gigantisch uitbreidingsproject bezig is. Ik was er de laatste tijd al enkele keren voorbij gereden en het als mogelijke fotolocatie in mijn achterhoofd opgeslaan en nu zat het licht wel goed voor dit soort onderwerp met bruikbare schaduwen en veel lijnen... een andere vorm van architectuurfotografie, maar ik vind het wel interessant.
Samen met onze wederhelften hebben fotomaatje Alex en ikzelf er een gezellig avondje uit van gemaakt. Eerst gingen we een hapje eten in De Korte Hei bij Toke en de gesprekken gingen hoofdzakelijk over fotografie, hoe kan het ook anders. Omdat ik nog steeds twijfel omtrent welk toestelletje ik er bij wil als klein handig meeneemding als de grote spiegelreflex te zwaar of te moeilijk wordt om mee te sleuren heeft Alex me zijn Sony RX10 MkVI eens wat beter laten bekijken en ik moet toegeven dat ik erg onder de indruk ben. Ik heb er zo net zelfs even aan gedacht een van de foto's die hij van mij maakte als foto van de dag te gebruiken maar mijn verlegenheid stond in de weg...
Toen het bij Toke te druk werd hebben we de avond afgesloten in café De Heide ( zonder korte ), in de wijde omgeving beter gekend als Bij Marie. En weer ging het over fotografie. Ik heb er ook enkele beelden geschoten en bij dit oude café past een aangepaste zwart wit omzetting vond ik. Er was wel erg weinig licht en met een heel groot diafragma heb ik geprobeerd scherp te stellen op de tapkranen. Achteraf bekeken had de scherpte toch wel iets meer naar achter mogen liggen, maar de sfeer is er wel en daar doen we het voor. Ik zal morgen enkele voorbeeldfoto's met die RX100 tonen op Facebook trouwens.
De gegevens van deze opname: ISO 3200 - f 2,8 - 1/40
Zolang het weer het toelaat gaan we als vrijwilligers nog steeds elke vrijdag wandelen met de bewoners van Hoevezavel. Op het einde van de wandeling stopt onze inzet niet natuurlijk. Als we in de ontmoetingsruimte nog even samen verpozen en de bewoners krijgen nog een drankje is het vrouwke paraat om te helpen.
Een huizenhoog fotocliché is dit... je zet een foto om in zwart wit en je laat een detail in kleur, meestal rood. Bij deze magrieten koos ik voor geel ( ze hadden geen rood in de aanbieding ) en een vleugje overgebleven blauw bovenin kon er ook nog wel bij. De foto is niet van vandaag trouwens, de bewerking wel...
Geocaching is die éne hobby waarin ik al mijn andere hobbies kan samen brengen: fietsen, wandelen, natuur, avontuur, dingen ontdekken, oplossen, puzzelen, reizen, fotograferen... en er zijn nog wel meerdere andere interesses die hier een raakvlak mee hebben. Vandaag ging ik op jacht naar de GC79AWB, De Spoorwegbrug in Herentals.
Na overleg met de medeleden van onze fotoclub ben ik namelijk van plan enkele foto's uit mijn te projecteren reeks over geocachen te vervangen. Daarom had ik een model nodig en Jefke, op één na het jongste kleinkind, - vandaag jarig trouwens - was de meest logische helper. Op een schaal van 5 had deze cache een rating van 4 maar ik had al wel een gevoel dat een ladder die moeilijkheidsgraad flink naar beneden kon halen. De uitschuifladder had alleszins een plaatsje gevonden in de koffer van de wagen. Al bij al bleek het allemaal een fluitje van een cent... Jefje klom langs de ladder naar boven tot op de draagsokkel van de brug en nog voor ik mijn fototoestel uit de tas had en de flitser er op gezet, had hij het cachecontainertje al in zijn handen en zat hij op de rand van de constructie al te wachten voor de foto.
Ik moet weer terug grijpen naar een opname van gisteren. Er stond vandaag zoveel op het programma dat ik nauwelijks aan fotograferen toegekomen ben. Gelukkig had ik nog wel wat foto's over uit de wandeling in de buurt van de toeristentoren. Je kunt er daar voor kiezen om via de kruisweg er naar toe te gaan en dan heb je ook weer ontelbare fotomogelijkheden. Het licht was wel erg hard iets voor het middaguur maar er waren toch wel enkele interessante beelden bij...
Niet dat we iets tegen spelende kinderen hebben, verre van, maar op deze eerste dag na de zomervakantie viel het toch op dat er in de buurt van de toeristentoren in Herentals erg weinig jonge activiteit was. Voor bezadigde net iets oudere wandelaars was dat niet eens een nadeel.
We waren Juultje gaan ophalen bij zoonlief want hij zou weer een dag komen logeren. Dan kun je evengoed daar in de buurt gaan wandelen dachten wij zo, kwestie van wat afwisseling te zoeken, dat vond Phaido best ook wel ok. De buurt van de toeristentoren is bekend terrein en uitstekend geschikt voor een gezonde tocht in het groen ( en het zand... ). De horecazaak in de toren was toch nog geopend en als enige klanten hebben wij er in alle rust van een ochtendkoffietje genoten. Het vrouwke wilde graag poseren met de twee woefkes in het decor en van op het torenterras kon ik dit plaatje scoren.
Vroeger noemden we hem Hoss... het was een beer van een kerel, maar de ziekte heeft hem klein gekregen. Nu de medische wereld niks meer voor hem kan betekenen, de behandeling is gestopt, en hij weet dat het een kwestie van weken is wilde hij toch absoluut deze klus nog doen: een laatste keer achter de mengtafel zitten om het geluid te verzorgen voor Mac Taple, het bandje waar hij de laatste tijd druk mee bezig was.
Derk verzorgde jaaaaaren lang het geluid bij Teamwork, onze eigen band waarmee we een carrière lang beroepshalve in de Benelux, bij uitbreiding Europa en soms ook wel eens daarbuiten onze kost verdienden en we zijn dikke vrienden geworden. Dit optreden wilde ik zeker niet missen. Dat ik Derk vaker gefotografeerd heb dan de band is begrijpelijk denk ik. Uit de grote oogst koos ik voor dit beeld, niet omdat dit het beste is maar omdat dit het plezier in zijn werk toont. Ondanks zijn toestand, beleeft ie deze klus als vanouds: geconcentreerd maar ook met de nodige fun.
Het was weer warm vandaag maar daarom de geplande fietstocht naar Viersel uitstellen... no way !!! Ik heb het geweten, maar de twee nieuwe cachen van Geokoends, de man van de eieren-reeks waar we enkele weken geleden zoveel plezier aan beleefden, heb ik op mijn palmares kunnen schrijven en... ik heb een kijkje ( en wat foto's ) kunnen nemen van de lege sluis bij de aansluiting van het Netekanaal met het Albertkanaal. Dat was eigenlijk de echte reden van de tocht. Ik had in de krant gelezen dat de sluisdeuren vervangen moesten worden en dat het redelijk spectaculair was. Alle redenen zijn goed om te gaan fietsen...
Tijdens de terugrit kwam ik langs de jachthaven in Herentals en daar merkte ik dat de nieuwe brug van de "fietsostrade" over het Kempisch kanaal, vlak langs de spoorwegbrug, al op zijn plaats ligt. De fietsostrade zelf is nog niet klaar maar ik had nu toch al de gelegenheid om beide bruggen, met bijhorende spiegelingen natuurlijk, op de foto te zetten.
Het oude Bemal industrie terrein langs het kanaal in Lommel Barrier zal er binnenkort helemaal anders uitzien. Een nieuwe multifunctionele bestemming heet het in de omschrijving door de stad Lommel. In de praktijk komt het er waarschijnlijk op neer dat een projectontwikkelaar hier enkele eensgezinswoningen en wat appartementsblokken gaat neerpoten met zicht op het water - volgens de reclame - en er zou ook nog een gloednieuw openbaar park komen.
Na de wandeling met de bewoners van Hoevezavel en vóór we iets gingen nuttigen in de Brugwachter zijn we er weer eens een kijkje gaan nemen. De wegenis werken zijn klaar en het onkruid groeit dat het een lieve lust is. Wij gaan er van uit dat het hier binnenkort zal bruisen van het leven en op paadjes zoals dit in beeld gebrachte combinatie wandel- en fietspad zie ik de speed-pedelecs al voorbij de grootouders met kleinkinderen razen... of voorbij de wandelaars met hondjes.
Toen ik vanavond thuiskwam van de vergadering en het licht aan de voordeur automatisch aan floepte zag ik in een flits hoe mooi die grote gele bloemen - de naam ontsnapt me - konden zijn in het tegenlicht... Ik kreeg meteen nachtbloemenfotografiegedachten. ( Is dit iets voor scrabble? ). Ik ben naar binnen gelopen, heb de macrolens op mijn toestel gezet en een klein sterk zaklampje schuin achter één bloem gepositioneerd. Er zit gelukkig een vrij grote diepe zonnekap op die lens zodat ik invallend rechtstreeks licht net kon vermijden. Na enkele testshots bleek de belichting toch net iets te zeer aan één kant te zitten. Toen ik zelf met een tweede, iets minder krachtig lampje aan de andere kant ging bijlichten was ik tevreden met het resultaat.
We hadden een logé vandaag. Juul, vierpotige huisgenoot van zoon Michael kwam een dagje op bezoek. De relatie met Phaido is nog steeds niet optimaal maar er is beterschap merken we. De bezadigde Phaido vind de hyperactieve Juul ondertussen toch al een beetje meer aanvaardbaar als vriendje.
Ook tijdens de wandeling vandaag bleek nog maar eens dat je altijd met de energie en de onvoorspelbaarheid van zo'n jonge hond moet rekening houden. Juul proberen we voorlopig altijd aangelijnd te houden tijdens de wandeling. Precies op het moment dat ik een foto wilde maken van het vrouwke met de twee woefkes rukte Juul zich los en kwam naar mij toe gestormd. Ik heb de foto toch gemaakt en omdat ik het de beste shot van de hele wandeling vind plaats ik hem ook in deze blog. Juul staat niet meer op de foto, het vrouwke is de lijn en de kluts kwijt en probeert haar evenwicht te bewaren, de altijd zorgzame Phaido merkt dat het vrouwke een probleem heeft en nadat ik toch afgedrukt heb kon ik de voorbij stormende Juul nog net stoppen door mijn voet op de naslepende lijn te zetten.
Ik heb voetbal op TV aan me laten voorbij gaan vandaag. We zitten in pré-salon-modus met de fotoclub en er wordt nogal wat af vergaderd. Vandaag kwamen we samen met de AV-groep en na afloop wilde ik nog even uitkijken want ik had nog niks gefotografeerd voor de dagelijkse blog. Dat zou dus weer nachtfotografie worden, niet dat ik dat erg vind, het is sowieso een van mijn dada's. Na wat besluiteloos rondgedrenteld te hebben op het Bobbejaan Schoepen Plein besloot ik voor een benzinestation te gaan. De Shell bleek weliswaar open maar was niet verlicht, de Esso, waar je tegenwoordig alleen maar met kaart kunt tanken was wél gedeeltelijk verlicht en na wat wachten waren de omstandigheden goed... wat voorbijkomende wagens, voor- en achterlichten, een wagen die zo vriendelijk was te stoppen om te tanken - je ziet alleen zijn lichtspoor door de lange sluitertijd - en verder de nacht en de sterretjes door het kleine diafragma...
Nu Denemarken njet heeft gezegd tegen Donald op de vraag of ie misschien Groenland mocht kopen heeft ie zijn pijlen op een ander doel gericht. Baarle Nassau en Baarle Hertog, twee-nationaliteiten-gemeente met ontelbare enclaves was een voor de hand liggende opportuniteit. Uit verdeeldheid is gewin te oogsten... En jawel hoor, stiekem is hij er begonnen met het aankopen van percelen en straten. De eerste naamsverandering is ondertussen al een feit. Het is weliswaar gedeeltelijk nog een zandweg maar je moet ergens beginnen he Donald.
Ik moet bekennen dat Photoshop leuk speelgoed is maar om in stijl te blijven zal ik zeker niet toegeven dat dit fake news is... En dat er in Baarle ook nog een Nieuwe Strumptse Baan is, is louter toeval.
Het was warm vandaag, heet... Het fiets-geocache-rondje "Baols toerke" in en rond de twee-landen gemeente Baarle was redelijk lang en de horecazaken waar je afkoeling kunt vinden langs het parcours waren erg schaars gezaaid. Als we er dan toch een vonden hadden ze niks alcoholisch en zijn we maar doorgereden, terend op de meegebrachte ( ook niet alcoholische ) drank. Maar vroeg of laat raakt die ook op en dan steekt het lot plots een handje toe. De plaatselijke landbouwersgilde had op diverse plaatsen gratis douches geïnstalleerd voor de oververhitte fietsers en daar hebben wij gebruik van gemaakt. Bij dit rondje sproeier staan Annemarie en Jos er onder. Ik kan het beamen: heerlijk !!!
Ik ben deze avond min of meer tegen de grenzen van wat tegenwoordig fotografisch mogelijk is aangelopen. Ik had de boys van Common Strangers, het bandje van neefje Nick, al een tijd niet meer bezig gezien en ze traden op in de Irish Pub in Weert. Daar ben ik goedgemutst naar toe getogen in de hoop weer een mand goede shots mee te brengen.
Ontgoocheling. Het was daar zo donker als de nacht. Je verwacht toch dat er bij een optreden minimaal enkele spots op het podium gericht zijn maar niks daarvan. Omdat ik vertrouwde op mijn 5D Mk IV had ik geen opzetflitser meegenomen en liever enkele lichtsterke lenzen in mijn fototas gestopt. Foutje...
Uit bijgaande foto zou je kunnen concluderen dat het allemaal nogal meeviel maar die is eerst al flink opgelicht tijdens de Raw-conversie en daarna heb ik er ook nog wat Nik-filters op los gelaten. Een beetje ruisreductie vond ik ook nog gepast, niet te veel want dat gaat altijd ten koste van de scherpte. Ik ga dit waarschijnlijk nooit afprinten op A4 formaat maar om te bekijken op een smartphone schermpje is dit misschien wel geschikt.
Er is me door landschapfotografen al zo vaak verteld dat je 's morgens vroeg de mooiste foto's maakt dat ik het zelf ook wel eens wilde proberen. Het oud stort in de buurt van het Zilvermeer in Mol is een locatie die ik al een beetje kende omdat ik er lang geleden ooit een mooi multi-cache rondje kon tot een goed einde brengen. Gisteren na het kermisbezoek met de bewoners van Hoevezavel was ik even gaan kijken of het er nog altijd even mooi was en... of de heide er in bloei stond. Die twee vragen bleken positief beantwoord te worden en dus ben ik deze morgen op een voor mij waanzinnig vroeg uur uit de bedstee gekomen. De weervoorspellers hadden de mogelijkheid van ochtendnevel vermeld en dus stond ik vóór achten al ter plekke... Voor nevel was dat al bijna te laat merkte ik. Toch heb ik de nodige mooie shots kunnen scoren en bij deze toon ik er hier graag eentje van.
