een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
04-04-2019
04 april Waakhonden
Ik vertel geen geheim als ik hier zeg dat ik een hondenliefhebber ben. Als ik tijdens een rondje fietsen van de fietsparking het terras van een taverne binnen stap en er zitten twee zulke kanjers langs de poort dan kan ik niet anders dan mijn fototoestel even uit de tas te halen. Dat ze van beton waren maakt niet uit, het is de hartverwarmende aanblik die telt. Bij het bewerken heb ik een beetje gespeeld met de uitsnijding en na lang aarzelen en vergelijken heb ik toch maar gekozen voor de zwart wit versie. Zo vind ik 'm sterker.
We hebben vanavond gezellig getafeld met goede vrienden in Aarschot. Uiteraard heb ik daar ook wel een en ander gefotografeerd maar die beelden zijn toch meer geschikt voor privé gebruik. Ik wilde na afloop dus nog op zoek gaan naar wat mogelijke nachtfoto's om de dagelijkse blog gaande te houden. De markt van Aarschot leek me best een interessante plek. Dit is zeker minder bekend als vele andere oude stadscentra in den lande maar ook hier kun je meerdere prachtige oude gevels bewonderen. Die ene auto die voorbij kwam toen ik mijn toestel met een sluitertijd van 30 seconden had gericht op die gevels vond ik niet eens storen, integendeel.
Het is officieel lente ondertussen maar toch is het ontwaken van de natuur nog niet overal in alle hevigheid losgebarsten. Krokusjes, paasbloemen, Japanse kerselaars, magnolia's en nog wat andere fraaie kleurtjes sieren op veel plekken al wel de wegkanten, tuinen en parken maar op andere plaatsen zie toch ook dat we nog in de overgang van seizoenen zitten. In de Rielen lagen de geploegde akkers te wachten op begroeing en ook de bomen stonden er nog redelijk kaal bij al kon je als je heel goed keek toch zien dat daar nu spoedig verandering in gaat komen.
Dit is ook een foto van gisteren trouwens, vandaag ben ik niet aan fotograferen toegekomen.
Met deze majestueuze eik heb ik wel een bijzondere band. Ik vind 'm prachtig en ik heb 'm ook al vaak gefotografeerd. Ik heb er zelfs ooit een 4-seizoenen collage van gemaakt, in elk seizoen een foto van op hetzelfde standpunt met dezelfde lensafstand en dezelfde kadrering.
Toen ik er in de loop van de late namiddag voorbij fietste op de terugweg van een tochtje naar Corsendonk riep ie me weer... en dan kan ik niet weerstaan. Tegenlicht, net voldoende informatie om niet helemaal een silhouet te zijn, en de bijhorende schaduwen voorin maken het helemaal af.
Een rondje geocachen in Emblem, het zou zo'n 20 km lang zijn, dus wij gingen er van uit dat het niet alleen voor de wandelaars, maar ook voor de fietsers geschikt zou zijn. Dat was trouwens ook zo aangegeven in de beschrijving, zij het met de bemerking dat het op sommige passages toch wel moeilijk zou kunnen worden als het weer een beetje tegen zat.
Op deze plek zag het er nog doenbaar uit, de cache vonden we hier trouwens 6 meter hoog in een boom, gelukkig had er iemand in ons gezelschap een vishengel bij... je hoort nogal wat onverwachte spullen in je geocachetoolbox te hebben tegenwoordig. Bij het plaatje waarop ik onze dappere tweewielers in een sowieso al niet helemaal fietsvriendelijke omgeving kon te pakken krijgen voor ze het echte moddergevecht aangingen vond ik dat het een verhaal vertelt.
Alweer twee jaar geleden kwamen we tijdens het wandelen van het geocache-rondje "De Mosten" ergens tussen Meer en de Nederlandse grens een koppel collega hobbyisten tegen. Jolien en Jenno bleken sympathieke gedreven jongelui die van plan waren in Lille een koffie- en theehuisje te openen en dat een geocache gerelateerde naam te geven, eigenlijk wel slim bekeken... Ondertussen is die zaak er al een tijdje en zijn we er al enkele keren op bezoek geweest, naast koffie en thee kun je er ook nog andere lekkernijen verkrijgen he...
Omdat ik van plan ben tegen het salon van onze fotoclub in november een audio-visuele reeks te maken rond geocaching ben ik ondertussen allerhande foto's aan het verzamelen rond onze hobby en uiteraard zijn ook detailbeelden welkom. Tijdens een fietstocht kwam ik er vandaag weer langs, ik heb er heerlijk in het zonnetje op het tuinterras een Duvel geconsumeerd en ik heb er deze keer ook de nodige beelden geschoten, o.a. het uithangbord vond ik wel leuk.
Jaaa, het was vandaag weer een geweldige vroeg-lentedag en dat kwam goed uit. Het wandelseizoen in zorgtehuis Hoevezavel is weliswaar nog niet begonnen maar vandaag zouden we in geval van goed weer al met enkele bewoners naar CC De Adelberg gaan om de show bij te wonen die de schoolkinderen ieder jaar voor alle moeders opvoeren. Onze rolstoelpassagiers afgeleverd hebbend bezochten wij in afwachting van de terugtocht het terras van café De Kroon en toen wij weer bij de uitgang van de zaal op onze passagiers stonden te wachten kon ik het niet laten enkele foto's te maken van o.a. het vrouwke en Phaido. Dit lentetafereel van mijn twee schatten is wel degelijk geschoten in hartje centrum Lommel. Het vrouwke is met Phaido aan het overleggen of ze nog een rondje gaan wandelen want het Adelbergpark naast het CC ( Cultureel Centrum ) is daar echt wel een gedroomd decor voor.
In de loop van de voormiddag heb ik deze foto gemaakt en nadien heb ik er thuis met enkele klikken in Photoshop dit resultaat uit gehaald. Ik vertel het maar meteen dus, dit is Photoshop-werk. Je zou dit effect ook recht uit de camera kunnen verkrijgen maar dat is veel moeilijker, bewerkelijker en minder voorspelbaar. Je moet dan de camera op statief zetten een lange sluitertijd instellen en meteen na afdrukken de camera recht naar omhoog bewegen. Het moment van bewegen en zowel de snelheid van de beweging als de lengte ervan moet je dan wel erg nauwkeurig kunnen bepalen en dat is niet makkelijk. Vandaar dat ik liever bij de filters in Photoshop koos voor bewegingsonscherpte, de hoek op 90° zette en dan was ik na enig geëxperimenteer tevreden met dit plaatje. Er is helemaal niks scherp maar dat hoeft ook niet. Ik vind het zelf mooi zo en dat is nog altijd mijn belangrijkste criterium bij het beoordelen van foto's, ook van mijn eigen foto's. Ik zou dit aan de muur durven hangen.
Deze voormiddag was ik naar de fotoclub gewandeld om enkele foto's af te printen en het was me opgevallen hoe mooi de paasbloemen er bij stonden aan het Kerkplein, recent omgedoopt tot Bobbejaan Schoepenplein. Dat leverde meteen fotoplannen op. In de loop van de namiddag ben ik er terug naartoe getrokken gewapend met de Mark IV en de 16-35 er op. Zo kon ik het ganse plein in één opname te pakken krijgen. Helemaal links in beeld is de Bib met de lichtende titel van, internationaal gezien, Bobbejaan's grootste hit: " Je me suis souvent demandé ". In het midden, achteraan zien we het OC, het lokaal van onze club is daar in de kelder en daarvoor de Wannes met zijn hond, standbeeld dat het harde leven van de Kempense landbouwers in vroegere tijden symboliseert en dan rechts de kerk. De paasbloemen staan vooraan in volle pracht ons mooie Lichtaart te versieren.
Het is natuurlijk niet mijn pony, maar ik refereer in de titel naar de speelgoed-paardjes uit My Little Pony, de film uit 2017 waar vooral erg jonge meisjes zo gek op zijn. Nu ben ik geen erg jong meisje uiteraard, maar ik vond deze dame toch ook wel erg leuk. Toen we er weer voorbij gewandeld kwamen en ze zo gewillig poseerde heb ik er dit portretje van gemaakt.
De LRV De Kempenridders - de plaatselijke ruitervereniging - is bij het oefenterrein langs de Dressenstraat een nieuwe cantine met opslagruimte voor het clubmateriaal aan het bouwen. We komen er iedere dag langs tijdens de wandeling met Phaido en vandaag ben ik eens op de werf gaan kijken hoe ver ze al staan met de afwerking. Het project is nog helemaal in de ruwbouwfase merkte ik maar toch is er in de ruimte waarvan ik veronderstel dat het de cantine of een vergaderzaal zal worden al gezorgd voor een prachtig panoramabeeld langs de kant van de Dressenstraat. Ze hebben het zelfs netjes ingekaderd.
Ik had het vrouwke tot in Herentals gevoerd van waaruit ze samen met schoon- en kleindochter naar Antwerpen zouden rijden om een balletvoorstelling bij te wonen, - niet echt mijn ding - en dan maak ik wel eens van de gelegenheid gebruik om in een andere dan de dagdagelijkse omgeving een wandeling te ondernemen met Phaido.
De Kruisberg met de kapellekes van de kruisweg leek me een prima locatie. Wie schetst mijn verbazing toen ik merkte dat Phaido erg godsvruchtig is. Of ie het gezien had van enkele wandelaars die voor ons liepen weet ik niet maar feit is dat ie in vrome aanbidding voor een kapelleke ging zitten om boete te doen... voor de zonden van het baaske veronderstel ik...
Het kapelleke zelf was er even hard van geschrokken als ikzelf merk ik want het ging er steil van achterover hangen.
Bij blauwe druifjes denk ik in eerste instantie natuurlijk aan die heerlijke trossen die ieder jaar weer aan de ranken tegen onze gevel groeien en aan de nog heerlijkere drank die je er van kunt maken. Dat het ook de naam is van een vroegbloeiend lentebloempje heb ik toevallig ontdekt op het internet. Ik ken weinig bloemen bij naam namelijk.
Nu het officiëel lente is ben ik tijdens de avondwandeling met Phaido eens op zoek gegaan naar bloemekes. Ik kon iets geels te pakken krijgen, iets roze en... blauwe druifjes. Die zet ik dan maar op deze blog vandaag omdat ik daar de naam van ken...
We begonnen erg mistig vandaag en in de loop van de namiddag werd het zowaar vroeg zomer met staalblauwe lucht en navenante temperaturen. Uit beide weersomstandigheden heb ik in de loop van de dag enkele opnames geplukt en ik heb lang getwijfeld voor ik uiteindelijk toch voor dit ochtendbeeld koos. Helemaal perfect is ie niet, dat geef ik meteen toe. Stel dat de twee voorste pony's los van elkaar zouden staan dan zou ik er helemaal gelukkig mee zijn. Die beesten wilden helaas niet meewerken. Los daarvan vind ik de sfeer in deze plaat sowieso een plaatsje op deze pagina's waard.
Ik ben vandaag niet aan fotograferen toegekomen. Gelukkig was de oogst gisteren enorm groot en ik hoop dat men het me niet kwalijk neemt dat ik daaruit nog een extra beeld opvis, geen beeld uit het wielrennen, we schieten ook wel eens andere dingen...
Een beetje lef en een flinke portie diplomatie volstonden om even binnen te mogen rondkijken in de kerk van Kwaremont, die grondig gerestaureerd wordt. In het lokaal dat klaarblijkelijk gebruikt wordt door de werklieden als kleedruimte en refter stonden de wijzerplaten van het toren uurwerk tegen de muur. De bouwvakkers hadden op hun eigen manier de fotografie gebruikt om hun tijdelijk verblijf wat op te smukken... het zou ook kunnen dat de pastoor dit hier vergeten was natuurlijk...
Met enkele leden van de fotoclub zijn we vandaag naar Nokere Koerse geweest. Ik had er een dubbel gevoel bij. Om kwart over zes opstaan vind ik normaliter onbespreekbaar, daar tegenover staat dat ik het in geen geval had willen missen. We vertrokken om zeven uur omdat we vóór Nokere eerst ook nog enkele andere legendarische plekken uit de Vlaamse klassiekers wilden bezoeken. Zo passeerden de Kwaremont, de Patersberg en Oudenaarde de revue. Toen we rond één uur in Nokere aankwamen waren we net op tijd om de aankomst van de dames mee te maken en rond twee uur kwamen de elite renners voor de eerste keer voorbij voor 5 plaatselijke rondes. Dat ik met een hele lading foto's thuis gekomen ben hoeft geen betoog. Ik had een plaatsje gespot waarvan ik ingeschat had dat ik er een beste blik op de aankomst had en dat er niemand in mijn gezichtsveld zou komen staan. Anderhalf uur voor de aankomst heb ik me daar geposteerd, net voor het daar echt druk werd en ik heb volgehouden ondanks een moeilijke positie op een helling. Het heeft geloond. Dit is de eindspurt met de vreugdekreet van de Nederlandse winnaar Cees Bol. Dat ik nu enige spierpijn heb is voor de petite histoire...
Mijn nieuwsgierigheid was voldoende getriggerd door het feit dat ik gisteren gezien had dat het water in de Nete erg hoog stond. Ik wilde dus daarom wel eens naar Kasterlee om langs onze thuisrivier te wandelen met Phaido. Daar zijn ook de nodige fotomogelijkheden natuurlijk, de watermolen, de stuw, de vistrap en... de Millekesbrug! Deze spiegeling bood zich spontaan aan. Ik kwam, ik zag en ik fotografeerde !!!
Tussen het selecteren en bewerken van de foto's die ik gisteren maakte van het doopfeest door wilde ik er in de loop van de namiddag toch ook even uit. Een korte fietstocht richting Zegge bracht me over de Netebrug bij de Ark van Noë. Meestal fiets ik daar zonder er verder aandacht aan te schenken gewoon voorbij maar het water in de Nete stond vandaag zo hoog dat ik wel even moest stoppen om een foto te maken.
We waren vandaag op het doopfeest van Amélie, de kleindochter van Derk en Annie, dikke vrienden die we uit onze muzikale loopbaan hebben over gehouden. Ik heb er uiteraard behoorlijk wat foto's geschoten en dat wat ook de bedoeling. Ik ga ze een album cadeau doen namelijk.
Zowel vóór de plechtigheid thuis bij Nathalie en Jelle, de jonge ouders, als in de kerk en tijdens het gezellige feest met de familie achteraf heb ik voortdurend alle leuke momenten vastgelegd. Naast de obligate geposeerde familiefoto's heb ik natuurlijk ook veel spontane poses te pakken gekregen. Toen de jonge dopelinge ( links ) samen met een andere aanwezige baby in het ballenbadje werd gezet was ik op de juiste plek om af te drukken.
In de loop van de vroege avond trokken we naar Geel met horeca- en fotografieplannen. De kans dat ik daar iets leuks te pakken zou krijgen leek me levensgroot. Los van het restaurant gedeelte van die veronderstelling was er ook op fotogebied weer van alles te plukken. Het is niet de eerste keer dat ik de Markt een plaatsje gun op deze pagina's en ook vandaag vond ik deze opname uit een laag standpunt van de fonteintjes met de kerk op de achtergrond leuk genoeg.
