In het jaar 1972 trad Albert Buyl (29 jaar) terug aan bij de liefhebbers en reed dat seizoen 28 wedstrijden , het was meteen ook zijn laatste seizoen.
Albert die geholpen door Dr.De Paepe het na 5 jaar nog eens wilde proberen zag zich genoodzaakt door zijn ellendige kwetsuur een einde aan zijn carrière te maken als wielrenner.
Enkele uitslagen van dat seizoen : Harelbeke (9°) , Kieldrecht (6°) , Zaffelare (9°) , Ouderburg (8°) en nog tal van koersen bij de eerste 20.
Daar hij vanaf dan niet meer aan wielerwedstrijden deelnam wilde niet zeggen dat hij deze sport niet trouw bleef.
Hij stelde zich ten dienste bij de inrichting van allerlei wielerwedstrijden.
Albert was door de Belgische Wielerbond aangesteld als officieel afgevaardigde voor de Provincie Oost-Vlaanderen.
In die tijd was hij zowat elk weekend aan het werk op de wedstrijden samen met de heer Roosen van Temse , door deze werd Albert in de taak ingewijd.
Samen met vader Frans organiseerden zij trainingen voor jongeren waarbij Albert dikwijls van de partij was.
Soms reden ze met 60 renners door de Polder en leerde ze dan ondermeer wieltje hangen , in waaiervorm rijden , enz
.
Vooral het afschermen tegen de wind was van groot belang zowel in het voor als in het najaar.
Vader Frans en Albert brachten hen ook de goede houding op de fiets bij : niet te hoog zitten en de fiets afstellen op hun figuur (bv. de zadelstand)
Nu 33 jaar later treffen we Albert Buyl inmiddels 62 jaar jong nog altijd aan in de winkel BUYL SPORT waar inmiddels zijn zoon Frank de fakkel heeft overgenomen en is hij nog steeds wekelijks actief als recreant bij de mannen van Vijf Straten.
Als afsluiter van deze docusoap een prachtige uitspraak van wijlen vader Frans Buyl : Als een jonge renner hier binnenkomt zie ik aan zijn uiterlijk en zijn gedragingen of hij al of niet in vorm is.Die ogen moeten blinken als spiegeltjes , heel zijn optreden moet als vuurwerk zijn.Is hij hangerig , dof , lusteloos , dan is hij niet in goede doening en aan rust of
. definitief stoppen toe.
|