|
Paul Van Vlierberghe stopt met clubactiviteiten wegens te drukke beroepsbezigheden !!!
Sommigen hebben het misschien al vernomen? Maar ik heb gewacht tot de vergadering welke afgelopen dinsdag is gehouden in Vrasene om er mee naar buiten te komen.
Ik heb een paar maanden geleden aan het bestuur van het Wacteam meegedeeld, dat ik stop met de clubactiviteiten wegens te drukke beroepsbezigheden.
Na 15 jaar in het jeugdwielrennen te hebben gezeten binnen het Wacteam is het tijd om het roer om te slaan.
Ik ben begonnen in Nederland bij de intussen teloorgegane Noord Brabantse wielerbond.
Toen mochten de jongeren in België nog niet aan wedstrijden deelnemen. Ik heb daar samen met De Jonge Renners Hoogerheide elk jaar verschillende weg en veldritkoersen helpen inrichten. Heb daar nog twee jaar in de wedstrijdjury en het bondsbestuur gezeteld.
De Jonge Trappers Hoogerheide was eigenlijk een zustervereniging van het Wacteam. Ze reden wel in een andere uitrusting. Toen al sponsorde Verandas Leonard (nu nog altijd sponsor van het wacteam) De Jonge Trappers Hoogerheide
Destijds reden er 2 Waaslanders bij De Jonge trappers Hoogerheide. Door mijn toedoen groeide stilaan het aantal Waaslanders welke hun geluk in Nederland gingen beproeven.
Om de jonge Wase rennertjes bij te staan zijn we 1994 begonnen met woensdagnamiddagtrainingen op de parking van het recreatieoord De Ster te Sint-Niklaas.
Dan afwisselend naar de Ebes wijk te Haasdonk en de parking van De Ster.
We gingen destijds elk jaar naar de jeugdwielerweek Ronde Van Assen in Nederland waar uit gans de wereld jeugdrenners samen kwamen om tegen elkaar te koersen. Door Wielerbond Vlaanderen mag dit nu niet meer.
Ik bemerkte dat er in Nederland in elke middelgrote stad enorme inspanningen werden gedaan door grote sportcomplexen op te richten waar er een waaier aan sporten kon worden beoefend. En telkens was daar een gesloten wielerbaan of wielercircuit aangelegd.
Met dat idee ben ik in 2000 naar alle Wase gemeenten gaan informeren om ook zulk een wielerbaan of circuit aan te leggen. Toen deelde de Belgische wielerbond nog heel wat Belgische franken uit als steun om echte open wielerbanen aan te leggen. Enkel de gemeente Beveren antwoordde positief. Alles was in kannen en kruiken. De budgetten waren al goedgekeurd. De gemeenteraadverkiezingen gooiden roet in het eten en de wielerpiste werd afgevoerd. Na zes jaar waren het weer verkiezingen en toen was de grond voor de echte wielerpiste al vastgelegd voor de nieuw te bouwen zwemaccommodatie. Dan hebben ze in Beveren toch besloten om een alternatieve piste te leggen in de sportzone via de Lindenlaan. In 2008 is ze dan in gebruik genomen.
Intussen had ik samen met Hoop Op zegen Beveren en wielerclub WSC Oostakker (is intussen al jaren verdwenen) de Hobelo Wielerschool opgericht om aspiranten de verplichte opleiding te geven. Na vier jaar werd mede door het stoppen van WSC Oostakker en omdat er geen twee wieleropleidingen in dezelfde gemeente meer mochten doorgaan, De Vlaamse Wielerschool stopgezet.
Intussen had de bloei van het Waas gedeelte van het Wacteam steile opgang gekend. Sven Nijs en Tom Boonen zorgden dan voor een steile opgang van het aantal kandidaat wielrenners. Opmerkelijk was dat ondanks dat het Wacteam een Antwerpse club is, dat de groei in het Waasland binnen het Wacteam veel groter was dan in de andere Wase clubs. Zo noteren we sinds 2005 al meer dan 60 en zelfs 65 actieve jeugdige renners in het Waasland. Dit zonder renners of rensters elders weg te gaan plukken. In tegendeel renners welke reeds een club hadden mochten er gewoon niet in. Ik heb dit ooit één keer toegelaten en daarna nooit meer. Hieruit blijkt wel de grote aantrekkingskracht door de goede jeugdwerking binnen de Wase vleugel. Dit brengt ook mee dat er heel wat meer werk aan de winkel was om deze allemaal goed te begeleiden. Geen sinecure uiteraard.
Door de piste werden er ook meer mogelijkheden gecreëerd om tijdens de wintermaanden op een veilige manier te kunnen trainen. Wat weer meer werk mee bracht.
Ik heb dan bijna alle mensen met een trainersdiploma gebeld en aangeschreven in het Waasland om onze renners mee te helpen te begeleiden.
Opvallend is dat ook bij ex-wielrenners, er weinig interesse voor begeleiding van jonge wielrenners bestaat.
Helaas, niemand had nog interesse om met de jeugd te werken of hield zich al met en aantal renners bezig. Al viel het me op dat op die paar na, ze het allemaal voor bekeken hielden wegens slechte ervaringen uit het verleden of beroeps en familiale bezigheden.
Dan maar geprobeerd om er een paar te overtuigen om de trainerscursus te volgen. De initiatorcursus dat lukte nog net, maar verder gaan zat er helemaal niet in. Enkel Wim Callay, maar dit is een Antwerpenaar zette door en behaalde inmiddels het trainer B diploma. Dus dat was ook niet de juiste oplossing. Ik stond daar weer met lege handen. Intussen groeide de zaak steeds verder door en moest ik al bijna elke avond tot na 22 uur werken en tussendoor de club nog runnen. Dat is teveel voor één persoon en er is wel hulp, maar helaas veel te weinig. Ook een paar persoonlijke tegenslagen in de familie en kennissenkring zetten me aan het denken. Ik heb er verschillende maanden over gedaan tot in Mei 2009 mijn besluit vaststond om er mee te kappen.
Ik heb intussen nog wel de BBQ gedaan want deze was reeds in Januari ingepland. De miniemen proeven in Sint-Niklaas blijf ik nog wel doen de volgende jaren omdat het een herdenking is van mijn overleden zoon.
Ik zal nog wel hier en daar voor de opvolgers nog wel wat advies geven en als het nodig zou blijken wat meewerken op de trainingen. Ik doe dit nu nog bijna wekelijks op woensdagavond bij de aspiranten en miniemen samen met een paar andere personen.
Het was een fijne tijd en heb er veel toffe mensen leren kennen.
Ik draag het Wacteam een warm hart toe. Ik heb nergens een betere jeugdwerking gezien, al gingen elk jaar een aantal betere renners hun geluk elders beproeven.
Ik zie de dag van vandaag zes profwielrenners welke hun eerste stappen hebben gezet bij het Wacteam in het profpeloton (Kevin Pauwels bij Fidea, Pieter Jacobs en Kris Boeckmans bij Lotto, Maarten Neyens en Thomas De Gendt bij Topsport Vlaanderen, Gert Dockx bij Columbia en Michael Van Staeyen bij Rabobank)bewegen. Dat kunnen niet veel clubs zeggen en er staan er nog een paar te trappelen om het te worden de komende jaren.
Ik heb nog wel plannen om in het wielrennen te blijven. Ik heb niet voor niets vier jaar de wielertrainerscursussen gevolgd. Alleen zal ik daar heel wat minder tijd aan kunnen spenderen wegens tijdsgebrek. De opleiding is een teer punt. En daar is nog heel wat werk aan de winkel. En niet alleen in het Waasland.
Tekst : Paul Van Vlierberghe
|
