Juniores te Sint-Gillis-Waas
Tweede zege voor Stijn Steels.
Winnaar Stijn Steels , de neef van Tom Steels.
In de spreekkamer van dokter Coucke schreven 106 juniores in voor de organisatie die op de schouders rustte van ma, pa en de familie van junior Laurens Coucke. De afgevaardigde van WBV merkte op, toen een renner zich inschreef, zo goedkoop ben je nog niet naar de dokter geweest.
Een uniek wielerfeest werd het in de Sint-Niklaasstraat en het talrijke publiek feestte mee. Bovendien werd geld bijeengebracht voor een goed doel.
Er moesten 11 ronden van 8 km worden gereden. Onmiddellijk werd er aangevallen. Ook al was het véél te vroeg, Nicolas Vereecken kreeg Joeri Goddaert, Evert Dehandschutter, Michaël Calluy en Jens Van Landeghem mee. Een aanval die voor peper en zout telde want ze werden gauw ingelopen. Toen een eerste premie van 10 euro er aan kwam, zorgde Pieter Cordeel dat zich uit de voeten maakte en hij kwam alleen door na 2 ronden. Premie op zak gestoken, en dan weer ingelopen.
Daarna was het de beurt aan Julien Ertveldt om het alleen te gaan proberen. Het lukte niet maar toch bleef Ertveldt het gebeuren zowat leiden. Het was echt voelbaar dat er wat ging gebeuren. Eerst namen zes renners een lichte voorsprong maar er kwam de reactie van een ander zestal. Ze kwamen samen en een kopgroep van twaalf was gevormd. Enkel Nicolas Vereecken kon de eer van het Waasland redden, verder waren mee: Bernd Van Snick, Stijn Steels die we gerust een halve Waaslander durven noemen, Kenny De Wilde, Benjamin Willems, Wim Dennissen, Michaël Calluy, Kenneth Verhoeven, Julien ertveldt en de buitenlanders de Bulgaar Evgeni Panayotov en de Nedrelanders Sander Stiegelis en Damien Spiering.
Er zaten heel wat favorieten in en daarom geloofden we in deze ontsnapping. Toch bleef het heel lang maar zus en zo omdat de voorsprong nooit boven de halve minuut ging. Maar op het ogenblik dat vooraan ontsnappingspogingen werden opgezet en zo de snelheid de hoogte in ging, was het peloton verloren.Stijn Steels probeerde het meermaals maar werd steeds terug gegrepen.
In de voorlaatste ronden reed Steels dan weg met Nicolas Vereecken maar hoe sterk dit tweetal samen ook was, ze bleven niet voorop. Bijna een ronde reden ze met iets van een 10 sec voor de anderen.
Ook Berd Van Snick en Wim Dennissen wilden de plaat nog poetsen. Tevergeefs. Het kwam tot een spurt met twaalf. Fraai kijkstuk was dat. Stijn Steels toonde zijn spurtersbenen en de toch wel sterke Nederlander Spierings én Nicolas Vereecken kwamen wat te kort. Die mannen waren sneller en mijn versnelling sloeg ook nog eens over.; aldus Nicolas Vereecken na afloop.
Voor Stijn Steels was het een tweede zege van het seizoen nadat hij eerder al in Koolskamp won. Over het verloop zei hij:
- De allerbesten waren mee vooraan maar het peloton gaf nooit af en daardoor moesten we blijven hard rijden. Enkele bij ons probeerden wel voor afscheiding te zorgen maar dat lukte niet. Ik zelf heb misschien wel vijf, zes keer geprobeerd om weg te geraken. Ik sloeg wel een gat maar Damien Spierings was zeer sterk en reed het dicht.
En dan kwam die prachtige spurt er aan. Dat ik het in de spurt zou halen was helemaal niet zeker want Spiering en Stiegelis waren vlugge mannen en Vereecken was supersnel. Daarom ook dat ik meermaals heb geprobeerd om weg te geraken.
Maar Steels haalde het toch: Ik koers graag in het Waasland en behaal hier altijd sterke uitslagen. Er woont hier ook heel wat familie van mij en mijn grootmoeder is afkomstig van Sint-Gillis.
Laurens Coucke, de man om wie het allemaal ging, eindigde 22ste. Ik ben maar een beetje content, ik was graag wat dichter geweest, maar ja, er waren er twaalf weg en om het gat dicht te rijden was ik niet goed genoeg. En een koers voor eigen deur bezorgde ook wat meer stress. Het was hier wel een goed parcours en er is hard gereden.
FOTO: De inschrijving in de spreekkamer van de dokter.
Vóór de start met WBV-afgevaardigde William Vettenburg die naar de wagen stapt.
Bron : FLOR VAN DE VELDE
|