Het begint nu wel heel spannend te worden. Het vertrek komt snel dichterbij!

De afgelopen week was zeer druk. De laatste kledij werd aangekocht en alle voorbereidende documenten werden nog eens doorgelezen om verrassingen tijdens de reis naar en in Antarctica te vermijden. Twee mogelijke verrassingen werden donderdag vermeden.

De eerste was een email vanuit het kantoor in Amsterdam met de doodleuke vermelding dat we tegen 10 maart een voorstel moeten indienen voor een eigen project die te maken heeft met alle aspecten van duurzaam leiderschap (groene energie, communicatiemogelijkheden in- en buiten AkzoNobel, vermindering van onze footprint etc.). Enkele dagen voor afreis en vooral het feit dat we nog andere zaken te regelen hebben brachten me een beetje uit mijn lood. En dat ik niet de enige was bewezen de reacties van de andere teamleden. Vrijdag kwam er een afgezwakte mail om ons te melden dat we een paar ideeën moeten hebben voor de afreis en we krijgen tot 15 april de tijd om een officieel voorstel in te dienen. Oef!!! Diegene die mij kennen weten uiteraard dat ik al een idee klaar heb. Ik vertel het jullie later (waarschijnlijk morgen of dinsdag).

Het tweede probleem was de melding dat ik waarschijnlijk problemen zou krijgen met de vervaldatum van mijn internationaal paspoort. Volgens de organisatie 2041 zou de pas nog 6 maanden na de terugkeerdatum geldig moeten zijn. De mijne vervalt op 29 mei 2009! De website van de Argentijnse ambassade vermeldde niets hierover. Eén enkel spoor vond ik op een website van een reisorganisator. Een contact met de projectleider Anne Kershaw bracht geen extra klaarheid. Zij geloofde in de goede afloop en dacht dat ik geen problemen zou hebben onderweg. Na een nachtje slapen besliste ik toch om naar de gemeente te trekken en via een versnelde procedure alsnog een nieuw paspoort te bemachtigen. Het kostte me wel 265 euro. De overheid is toch een dief als je het mij vraagt. Dinsdag mag ik het paspoort gaan halen (1 dag voor vertrek!).

Ik hoop dat ik nu geen nieuwe onverwachte zaken meer krijg. Morgenavond maak ik mijn reiszak klaar en check nog eens alles af.

Tot morgen.

Eind 2008 werd mij door onze Corporate afdeling bij AkzoNobel officieel meegedeeld dat ik als één van de elf kandidaten werd uitgekozen om deel te nemen aan de anderhalf jaar durende leiderschapsopleiding genaamd "Leadership on the edge". Sinds enkele jaren heeft Akzonobel een andere weg ingeslagen en ligt de nadruk zeer sterk op "duurzaamheid" (sustainability). Onze totale onderneming heeft nood aan een verandering! We moeten de gevolgen van onze dagelijkse beslissingen op de leefbaarheid van onze planeet en  het milieu  beter inschatten. Bijgevolg worden "sustainable leaders" opgeleid.
De aftrap werd in januari gegeven aan de hand van een 4-daagse opleiding. Op het programma stond onder andere: Contacten met belangrijke leiders van onze onderneming over "future of sustainability", verschillende zoektochten naar onszelf (onze levenslijn,onze persoonlijke dilemma's en keuzes etc.) en enkele bezoeken naar ondernemingen die vandaag reeds heel wat werk verrichten op gebied van het opwekken van alternatieve, mileuvriendelijk energiebronnen.
Een belangrijk onderdeel van het totale programma is een reis naar Antarctica! De laatste wildernis op aarde. Waar kan men beter op zoek naar de mogelijke gevolgen van de klimaatopwarming, waar kan men beter tot inzicht komen dat we er met zijn allen iets aan moeten doen, waar kunnen we beter werken aan de opbouw van een sterk AkzoNobel-team en waar kunnen we beter de motivatie vinden om daadwerkelijk ook iets te ondernemen binnen en buiten AkzoNobel? En als kers op de taart kunnen we dit meemaken onder leiding van Robert Swan, de eerste man die zowel de Noordpool als de Zuidpool te voet doorkruiste. Robert is tevens een sterke leider en heeft wereldwijd alle belangrijke politieke leiders toegesproken en beïnvloed.
Mijn voorbereiding en avonturen van mijn reis naar Antartica kan je op deze blog dagelijks volgen.