Naam.
Deze onverwoestbare planten zijn vernoemd naar Raimondo de Sangro, vorst van Sanseviero, geboren en gestorven in Napels, 1710-1771.
De niet erg vriendelijke Nederlandse naam verwijst duidelijk naar de spitse tongen van het zwakke geslacht.
In Engeland heeft men dit nog iets nader gepreciseerd: men spreekt daar van 'Mother-in-law's tongue'.
Duidelijk is ook zijn andere Nederlandse naam: bajonetplant.
Herkomst.
In de natuur komen een stuk of 12 soorten voor, onder meer in ,Ethiopië Het zijn woestijnplanten, die buitengewoon goed tegen ongunstige condities opgewassen zijn. Zo verdragen ze ongelooflijk veel droogte. Enkele soorten worden gecultiveerd, om daaruit een vezel te winnen die wel in touwslagerijen wordt verwerkt. De betekenis van deze industrie neemt snel af.
Beschrijving.
Planten met kruipende, dikke wortelstokken (rizomen), waaruit .de vlezige, stengel loze, bajonetvormige bladeren ontspringen.In het blad is een zekere hoeveelheid vocht opgeslagen, nuttig voor tijden van droogte. De planten zijn sterk verwant met Cordyline en Dracaéna.
Standplaats.
Als woestijn planten verlangen Sanseviéria's natuurlijk veel zon, maar het is bekend dat ze ook op een beschaduwde standplaats niet dood te krijgen zijn. Wel wordt dan de bladtekening minder mooi. Dit zijn dus typisch planten voor een ongeschermd zuidvenster.
Verzorging.
Er kan veel over de verzorging geschreven worden, maar de praktijk leert dat je al een hele slechte plantenverzorger moet zijn wil een Sanseviéria het loodje leggen.
Alleen door te veel water geven wil het nog wel eens lukken.
Verder mag de temperatuur niet voor langere tijd onder de 14 °C dalen, dan treedt meestal rotting van de blad basis op.
Voor degenen die het echt volgens het boekje willen doen, volgt toch nog een handleiding.
Lichte standplaats geven, vooral zuinig zijn met water, behalve in de zomer, wanneer er nieuwe scheuten worden geproduceerd.
Maar ook dan mag de aarde nooit echt vochtig zijn.
In de winter kunnen de planten wat koeler en droger gehouden worden.
Water.
Deze planten worden vaak in sierpotten gehouden, waarin zich ongemerkt water kan verzamelen. Dat is bijzonder ongezond voor de Sanseviéria.
Ook in plastic cilinders is een teveel aan vocht moeilijk vast te stellen.
Bedenk steeds dat het woestijnplanten zijn die met heel weinig vocht toe kunnen.
Of u hard of zacht water/ gebruikt doet er niet zo veel toe.
Voeding.
Als de groei er in de zomer goed in zit, kunt u wel elke veertien dagen tot eens in de maand wat voedsel geven. Soms wordt aangeraden een soort te nemen die weinig stikstof bevat, bijvoorbeeld speciale cac- tusmest.
Dan groeit het blad niet zo snel en wordt het wat karaktervolIer.
Bovendien zou dit. de vorming van de niet onaardige bloemen kunnen stimuleren.
Verpotten.
Sanseviéria's groeién zo sterk, dat ze soms de potten doen barsten. Nu kunt u wel extra grote containers nemen, maar dan is 't hek helemaal van de dam.
Verpot dus zo mogelijk ééns in de twee jaar, het voorjaar is een goede tijd.
Roodstenen bloempotten zijn uitstekend. Neemt u plastic potten, dan wel extra draineren.
Standaard-potgrond is goed genoeg voor de vrouwentongen.
Vermeerdering.
Deling geeft de beste resultaten De gewone groene soort kan echter ook door blad stek worden vermeerderd. Snijd het lange blad in stukken van 7 cm.. laat deze enkele dagen opdrogen en zet ze dan in een zanderig mensel.
Bodemtemperatuur 25 °C. Als u de stekjes ondersteboven zet, komen er geen wortels.
Ziekten.
Bruine plekken op het blad, soms kurkwoekeringen, worden veroorzaakt door te veel vocht of door grote temperatuurverschillen"
Weetjes.
Sansevieria trifasciata is een plant die wordt toegepast als kamerplant, een die minimale zorgen vereist. De plant wordt meestal kortweg Sansevieria genoemd, maar soms ook 'vrouwentongen' of 'wijvetongen' (Zuid-Nederlands). Deze plant is erg geschikt voor het verhogen van het zuurstofgehalte binnenshuis.
De sanseveria was jarenlang de populairste kamerplant in Vlaanderen. Toen het Simplisties Verbond voor een aflevering naar Vlaanderen trok, spraken Van Kooten en De Bie op voorhand (zogezegd) af dat hun sympathisanten als herkenningsteken een sanseveria voor het raam zouden zetten. Toen ze in Vlaanderen toekwamen, werden ze "begroet" door vensters en zelfs appartementsblokken vol sanseveria's
Een Sanseveria is er eentje van de familie van de lelieachtigen ,en de bloei is eerder zeldzaam te noemen,maar je kan de plant een handje helpen door hem zeer spaarzaam water te geven.
Door het weinig water geven gaat de plant zorgen om te overleven en gaat deze een bloemstegel aanmaken om zo tot zaad te komen en zo te zorgen voor zijn nakomelingen.
Je kan best ,als de bloem verwelkt is en de stegel is ingedroogd ,de bloemstengel zo diep mogelijk terug knippen.
Waarschijnlijk zal de Sanseveria het volgend jaar weer terug zorgen voor bloei,op voorwaarde dat je de plant op de zelfde wijze behandeld ,door het bijna te weinig water te geven. de bloem heeft ook een zoete geur
De Sansevieria is een van de makkelijkste planten die er zijn, ze staat niet voor niets al jarenlang op nummer 1 in de top tien van studentenkamerplanten. 'Friends' is hier geen uitzondering op.
Standplaats
Friends' kan werkelijk overal staan, van heel licht tot vrij donker. In de zomermaanden echter oppassen met de felle zon direct achter het venster. De zon zelf is geen probleem, maar de temperatuur achter glas kan enorm oplopen.
Water en voeding
Sansevieria Friends heeft het liefst een lichtvochtige potgrond. Regelmatig water geven zorgt voor een sterke groei. Friends kan echter heel goed tegen verwaarlozing en enkele weken zonder verzorging is geen enkel probleem. Probeer elke maand wat bij te mesten met meststof voor groene planten.
Temperatuur
Friends groeit goed bij veel verschillende temperaturen en is dus ook hierin heel makkelijk. Optimaal zijn temperaturen tussen de 15 en 25°C.
De Mother in law tongue (Sansevieria trifasciata) kan eveneens Co2 omzetten in zuurstof maar doet dit s nachts en is dus zeer geschikt voor de slaapkamer (6 tot 8 planten per persoon).
Op een vraag hoe groot zo'n sanseveria wel kan worden ??
is het antwoord : volgens de soort tot iets meer dan 1 meter hoog
Hieronder een foto van Rinus M. die, met veel zorg zijn plant tot 1meter en 10 cm
heeft zien groeien