Zalig Kerstfeest Zalig Kerstfeest!!! Hier bijna alles achter de rug, nog aan het wachten op telefoontje van mijn familietje.. Veel gekookt vandaag, lekker gegeten (veel te veel) en morgenmiddag begint het allemaal opnieuw bij familie van Paul hier vlakbij. Mooie 'handtas' van Noah gekregen (zelf gekozen bij gebrek aan inspiratie bij hem), oorbelletjes en leren armbandje van Nathalie en een uur een half quad ride van Paul en Katja bij KI Adventures de 4e januari. Yihaa!!!! Geniet ervan in het koude Belgie (mis het wel een beetje) en gedraag jullie een beetje:) Dikke dikke dikke zoenen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXx
Het weer begint hier eindelijk beter te worden, gisteren echt heel warm geweest. Heb nu al 4 verschillende bruin (en lichtjes roos) tinten op m'n rug door verschillende kledingstukken die ik draag.
Is zo vreemd dat het hier morgenavond kerstavond is, als Paul Merry Christmas tegen de toeristen zegt gaap ik hem altijd aan. Niet alleen dan hoor:)
Heb echt heel veel geluk gehad om hier terecht te komen, Paul en Katja zijn echt ongelooflijk fijne mensen en hier in ons huisje met Nathalie en Noah (nu officieel een koppel) loopt het ook erg goed.
Theis (dit is dus de juiste schrijfwijze) is eergisteren vertrokken richting Sydney. Hij gaat daar Deens Kerstmis vieren in een Deense Kerk met traditioneel eten etc. Mis hem al beetje want is echt fijne jongen en het evenwicht in de groep was perfect. Iedereen kwam (nog steeds hoor:) goed overeen. Misschien zien we elkaar wel terug in West Australia in februari ergens.
Maar dan nu eerst mijn fantastisch goed nieuws!! Tromgeroffel tromgeroffel!!! Zijn jullie al nieuwsgierig? HihiWel dan: in plaats van geen job, heb ik er nu 2 !!!!!!!!!! Ik viel ook achterover... Maar laat me eerst vertellen wat de jobs zijn misschien. Eerst en vooral ga ik dus betaald worden voor mijn wwoof werk! Dit gebeurd zeeer zelden en is dus niet volgens de regels van wwoofing, maar aangezien ik zo goed ben, wordt ik dus betaald. Dit klinkt erg dikkenek, maar het waren Paul's exacte woorden. Enkele dagen geleden (zondag denk ik) hadden we eigelijk gedaan met werken, maar aangezien ik maar bleef vragen of er nog iets te doen was, zei Paul dat ik mee met hem moest komen naar de schapen shed om te zien hoe de schapen gevoederd worden die daar binnen zitten. Daar aangekomen vroeg hij plots of ik nog steeds een job wou na 15 januari (normaal mijn laatste dag bij hen). Toen ik natuurlijk volmondig ja zei, vertelde hij me dat ze dus voor de echt goede wwoofers een budget hebben om deze te betalen (zijn er maar enkele per jaar). Hij en Katja hadden over mij zitten praten en besloten dat ik dus in deze categorie thuishoor. Enthousiast, leergierig, actief,... waren enkele van de woorden die vernoemd werden. Ze verdelen hun wwoofers steeds in 3 categorieën: top middle bottom. En ik zit in de top top zoals hij zei:) Oh i feel good!Het zou dus om 200 dollar per week gaan in januari, wat een 800 dollar zou opleveren tegen dat ik vertrek. Op zich niet heel veel, maar ik heb natuurlijk wel onderdak en geen kosten buiten tabak:)
De enige voorwaarde is dat ik blijf tot eind januari, wat ik er zeker voor over heb. Na Nieuwjaar wordt het erg druk (toeristen groepen van rond de 100 man, gisteren hadden we er 75 en dat was al erg veel) en aangezien Nathalie de 7e vertrekt en Noah de 10e, hebben ze iemand nodig die alles weet (en baas mag spelen over de nieuwe backpackers:)) gedurende de 2e helft van januari en het einde van de schoolvakantie.
Noah wordt ook betaald (hij was de 1e dit jaar en ik dus de 2e), maar bij hem was het pas na 4 weken en bij mij dus al na 2 weken een half! Noah zei dat dit heel erg snel was:) Denk dat ze me wel heel erg leuk vinden... Katja wil me ook een man op het eiland zoeken, zodat ik hier trouw en blijf wonen. Zal dan toch een heel erg goede moeten zijn:)
Ben nu dus ook verlost van de huishoudelijke taken at Paul's Place, en mag constant buiten werken. Heb gisteren voor het eerst met een kettingzaag mogen werken (ja fisje, van anderen mag ik dus wel:)) het was niet echt heel goed, maar binnekort gaat hij me bomen leren zagen om m'n techniek te verbeteren. Hij wil me echt zoveel leren, echt heel fijn. Eén dezer dagen gaan we ook schieten, waar ik erg goed in ben (echt), niet op diertjes ofzo maar hoe het precies in z'n werk zal gaan weet ik nog niet. Binnekort mag ik ook helpen met fencing (zou echt niet weten of er een nederlands woord voor bestaat, maar is dus hekken maken rond de paddocks en/of bestaande hekken verbeteren). Dit zijn dus normaal jobs voor de jongens, maar aangezien ik zo'n goed 'farm' meisje ben, mag ik dus ook buiten werken.
Nog iets wat Noah nog niet mocht doen is met de pick up rijden terwijl Paul ernaast zit. Is zeer oude pick up, zeer koppig en moeilijk om mee te rijden maar het is gelukt (was na 2 maand alleen vergeten wat die 3 petalen betekenen:) Klinkt raar, maar zulke kleine dingen geven je gewoon vertrouwen dat hij je vertrouwt.
Ik geniet er gewoon zo van, buiten zijn, hard werken, 's avonds thuis komen helemaal afgepeierd en dan genieten van een fris pint en een douche nadien. Het enige 'nadeel' is wel dat m'n lijfje echt bont en blauw ziet met een 100 kleine en grote schrammen. Heb zelfs al enkele mooie littekens..:)
Dit is echt wat ik ooit wil doen, hoe deze mensen leven is echt.. zo zita:) kan het niet goed omschrijven, maar alles is zo chaotisch en zoveel dingen tegelijkertijd (cottages, farmwork en de toeristentours) en toch loopt alles wel ok. Misschien leer ik hier wel genoeg om ooit m'n eigen boerderijtje in Portugal te beginnen met vanalles en nog wat... What dreams may come.
En dan op naar de 2e job...... datgene dat ik mezelf half en half beloofd had dat ik niet zou doen: restaurant work!! Was echt wel vreemd want het was dezelfde dag dat Paul me vertelde dat ik betaald zou worden. Waren 's ochtends niet klaargeraakt met de huizen te kuisen en waren dit dus s avonds aan het doen tot Katja belde.. om te zeggen dat ik een sollicitatie had om 18u in het restaurant hier 500m verder. Natuurlijk stress alom bij dit dropje, maar eens ik daar was was deze helemaal verdwenen. Is echt prachtige locatie, met stunning view over de bay en ongelooflijk fijne mensen. Stokes Bar and Grill heet het. Heb die avond dus al een tafel bediend en de meeste uitleg gekregen. Blijkbaar hadden Katja en Paul gezegd dat ik één van de beste 'backpackers' ben van de laatste Jaren:) en had ik de job dus al voor ik goed en wel binnenstapte. Na een uurtje uitleg over alles zijn we dus op het terras gaan zitten met paar flessen wijn en zaten we praten over vanalles en nog wat. De 1e januari begin ik dus om 18u aan 20 dollar per uur... Normaal zou het voor 7 dagen per week zijn, maar daar is Paul niet mee akkoord omdat ik dan na een week dood zou zijn. Begrijp wel wat hij bedoeld, je moet echt alert zijn met de toeristen en als ik 8u voor hem werk overdag en dan s avonds van 18u tot (ongeveer 3u).
De plek lijkt echt wat op het hh, betere locatie natuurlijk, maar qua werk mentaliteit etc is het echt wel vrij gelijkaardig. Alles is wel vrij basic, geen kassa bijvoorbeeld maar good old papers to write your order down. Zou ook in de keuken mogen staan. Het basis idee is dat de bazin meer avonden vrij heeft (3 kinderen en farm thuis) en dat ik dan 'het commando' over de zaal zou krijgen. Voelde echt ook goed als ik daar was, verhaaltjes over klanten uitwisselen, weten waarover je spreekt. Laat ons hopen dat alles goed gaat en ik niet teveel breek natuurlijk, hoewel dat nog zelden gebeurd. Ik hou jullie op de hoogte.
Maandagnacht ben ik dan op Marron (rivierkreeften) en yabbies (kleine rivierkreeftjes) hunting geweest met Noah. Ongeveer 10km verder is er een kreek waar je ze in overvloed vindt. Maar, om er te geraken moet je bijna een vertikale heuvel afglijden (in het donker, en als ik donker zeg bedoel ik dus geen hand voor ogen zien, wel mooie sterrenhemel) en dan tot aan je middel het water in en met de pillamp schijnen maar. Als een grote marron je te pakken krijgt kan je een vinger verliezen, daarom heeft dit slim meisje Noah het catch work laten doen en heb ik de zak gedragen. Heb wel enkele yabbies gevangen. Maar dan de terugweg... Noah was op z'n slippers (ik niet hoor, dikke jeans aan en bottinnen) en is deze natuurlijk kwijt gespeeld onderweg (zeer moeilijk begaanbare kreek, erg veel rotsen onder water en dan ook maar 1 pillamp left die ook bijna plat was) en bij het zoeken naar zijn slippers ben ik dan ook m' n bril (die namelijk kapot is, beentje afgebroken en de plakband waarmee ik het terug aaneen geplakt had was niet waterbestendig). Stel je het moeilijkst begaanbare bos voor waar je ooit in hebt gewandeld en vermenigvuldig dat maal 100 en dan ben je er bijna. Waren rond middernacht thuis, doorweekt, helemaal geschaafd overal en met maar 1 bruikbare Marron voor Paul.... De rest hebben we die avond gekookt (jaja, ik heb de genadeslag gegeven voor het koken, very nice (feel like i can handle everything now:))), maar een dezer dagen moeten we dus terug. Alles ok zolang we genoeg batterijen mee hebben en Noah deftige schoenen draagt.
Lieve vriendjes, moet ervandoor, skypen met Koraalvisje en dan bedwaarts!!!! want morgen is het dus Kerstavond en wordt lange dag (veel te bereiden).
Wss schrijf ik niets meer voor Kerst (en miss Nieuwjaar) dus hierbij wens ik iedereen een Gelukkig Kerstfeest en een zeer Gelukkig Nieuwjaar. Ik ben helemaal niet in de Kerstsfeer maar miss (warm weer??) verandert dat morgen wel rond de kerstboom met de kadootjes:)
Wens jullie allemaal het beste en meer van die clichédingen:) Kus Zita Balita (zo noemt Katja me, iedereen moet hier een bijnaam hebben, haar papa noemt me ook wel Cheeta...)
Piep, het is hier bijna elf uur s avonds, poppy s verjaardagsfeestje bijna achter de rug. Samen met Nathalie alle eten gekookt vandaag, en viel dus blijkbaar in de smaak. Nu aan het genieten van een cointreau (welverdiend) en wat rust. Wel leuke ervaring geweest. Als je wil bellen (gewoon doen marjolein!!:)) is dit maar weer is het nieuwe nr: 0061885592183. Ik vermoed dat dit tot zondag of maandag zal zijn. Morgen ga ik met Nathalie sowiso naar de pub, fun maken en vooral veel pintjes drinken en dansen. Tot gauw!!! XXXX
Well here I am again with more news about the far far away country!!
Zit lekker op ons terrasje nu met een wijntje, roltabak die volledig uit de mode is (zelf bedacht :) = zeeer oud), volledig ingeduffeld met twee truien, noorse kousen en een dekentje. Het klimaat hier op KI is hier namelijk volledig op hol geslagen (miss zitten we wel vlak onder het ozonlaaggat, who knows...), het zou hier dus zomer moeten zijn, maar door de wind is het echt ijskoud. Zelfs Thys komt niet meer elk kwartier buiten voor een sigaret and that means something. Normaal wordt het volgende week rond de 40°, maar tot dan moeten we het maar met minder sigaretten en truien doen. Het grappige is dat ik de enige ben die voorbereid was op kouder weer, de boys hebben zelfs geen jeans of trui, hihi bad luck for them. I can still enjoy my outside smokes...!!!
Zoals ik dus vanmiddag al zei (waar blijven de telefoontjes jongens?? :)) is mijn toekomstige taak dus de possum vasthouden tijdens de tours, echt relax jobje (zou leuk zijn moest dat het enige zijn wat we een hele dag moesten doen). Een beetje rondwandelen tussen de toeristen, foto's laten maken, kindjes almonds geven die ze dan kunnen voederen, soms de possum uit handen geven voor een foto.... I just hate the snake... Snap echt niet hoe mensen voor hun plezier die 'dingen' als huisdier kunnen houden en ze knuffelen..
Ze zijn hier alletwee al heel de avond aan het lachen hoe ik erbij stond, en dat ik een 'chicken' ben, oh zo grappig allemaal. Laat ze gewoon bestaansrecht hebben en ergens leven waar ik ze niet moet tegenkomen. Was wel vrij stom, de meeste van de kindjes hadden de vieze schubbige slang zelfs rond hun nek, en daar stond ik dan, denkend dat ze gek waren. Tja, ieder z'n voorkeur, geef mij de possum maar. Nice and soft to touch:)
Voor de rest is het elke dag wat anders, vandaag ben ik na mijn prachtige possum presentatie met Katja naar Kindi (peuterschool) gereden om Poppy op te halen (oh i fucking hate that kid!!! nog nooit z'n verwend kind gezien...!!!)
Word beetje moe, maar schrijf een dezer dagen zeker verder.
Slaapwelletjes en de koetjes hebben hier geen belletjes:)
Goodmornin' 14 december
Net wakker, en zit met mijn nieuw vriendinnetje buiten, en eindelijk in een kleedje (9u 's ochtends hihi), Nathalie is dus vrijdag gearriveerd, 29 jaar, Duits en studeert voor leerkracht volwassenen onderwijs. Kleine introductie hierbij..
De 1e dag heeft ze (oh thank you lord:) de hele dag met poppy gespeeld en kon ik de hele dag werkjes doen buiten. De twee laatste dagen ben ik (en gisteren Thys ook die medelijden kreeg) bezig geweest de grond gelijk te maken met een zeer ouderwetse schup in de enorme volière bij de reusachtige cocketoes en edginae's (verkeerd geschreven maar een soort van egel achtig iets).
Wat ik dus opnieuw en opnieuw en opnieuw verkeerd deed, maar gelukkig was het de laatste maal goed. Dat is wel het spijtige aan Paul, dat je nooit iets volledig goed kan doen. Hetzelfde met de keukens die ik moet kuisen in de cottages, echt het miniemste ietsipitsiste kruimeltje ziet hij liggen. Maar dat is dan maar iets waar ik aan gewoon moet worden.
Thys vertrekt volgende week, die ging normaal tot 30 december blijven, maar hij is het beu (hij is hier dan ook al 2 maanden), heeft het gevoel dat hij niet meer goed genoeg werkt, en zo kunnen ze een nieuwe wwoofer zoeken die dan de hele zomerperiode kan blijven. Spijtig want is wel een fijne.
Hierna ben ik van plan naar de westkust te trekken (ergens midden januari vermoed ik) en hij zou eventueel naar daar vliegen dan om mee rond te trekken daar. Met nog een zeer groot vraagteken want zoals hij zegt: ' je weet nooit wat je op je weg tegenkomt, dat je pad kan veranderen'.
Want enkele dagen geleden waren we erover bezig dat als ik geen andere backpackers vind om de kosten van de auto mee te delen, ik hem misschien beter zou verkopen. Zou ik enorm spijtig vinden, maar zal tegen dan misschien noodzakelijk zijn. Money is running out dus moeilijke beslissingen zullen moeten genomen worden..:) But I'll survive!!!
Paul gaat proberen me een restaurant job te zoeken voor 's avonds centjes te verdienen, tijdens m'n verblijf hier. Zou wel eens het verschil kunnen betekenen of ik de auto kan houden of niet.
Een ander leuk weetje is dat ik in oorlog ben met De Koe. Vorige week vroeg ik aan Paul wat voor jobje ik kon doen en hij zei gewoon: go and milk the cow. Had geen flauw idee waar de 'cow' was of hoe ik die in de paddock moest krijgen. De wei waar die ene koe dus in staat is is echt gigantisch, op een half uur geraak je niet rond. Dan had ik ze eindelijk gevonden maar wou ze me natuurlijk niet volgen. Dan maar beginnen melken in het bos waar ze dus steeds wegliep. Uiteindelijk na een uur opgegeven en naar binnen met het beetje melk dat ik had wat dus niet genoeg was. Dan is Thys me uit medelijden komen helpen en liep ze natuurlijk wel gewoon naar de paddock. Oh so nice, and i felt so stupid. Eergisteren met Nathalie ook geprobeerd, aangevallen geweest (hele grote blauwe plek op m'n poep van haar hoorns) maar toch een half kaserol gevuld.
Moet ervandoor, beginnen werken nu.
Misschien tot binnekort, anders tot later!!!
Kusjes
Een goedenavond ladies and gents!!
Weer maar eens op terras aan het genieten van de sterrenhemel en Van Morrison die de ziel uit z'n lijf zingt. Een klein kaarsje naast me, schrijfboekje dat al behoorlijk vol geraakt en genieten maar. Wel met m'n fleece aan en een dekentje (dankjewel lieve vriendinnetjes, het heeft z'n nut al bewezen). Bijna naar bed, heb echt zonneslag. Vandaag eerste dag echt warm en brandende zon, waarschijnlijk blijft de temperatuur alleen maar stijgen nu (wel niet zo heel erg leuk ivm de vliegen die dan in talrijke troepen aanwezig zijn).
De rest zit binnen, een film te kijken voor de verandering. Is echt heel leuke groep, maar ze vallen gewoon stil zodra we in de cottage aankomen. Daarnet zijn we wel even naar het strand geweest (rond 20u aangezien we nog een grote cottage moesten kuisen als we van Pauls Place terugkwamen), voor het volle half uur ofzo.
Voor we begonnen te kuisen, zijn Nathalie en ik naar Parndana gereden (stadje in het midden van het eiland, waar je het hoogst noodzakelijke kan kopen en kan tanken, bestaat welgeteld uit 1 straat), aangezien er een acuut gebrek aan sigaretten was (sinds gisteren rookte iedereen van mijn tabak die dus vervloog). Mezelf getrakteerd vandaag en pak tabak én een klein pakje 'echte' sigaretten gekocht. Oh ze smaken...
Vandaag schaapjes van paddock verhuisd met Thys, het veulen een beetje minder mensenschuw gemaakt, geveegd, verder aan de voliere gewerkt en dat was het zowat en natuurlijk de twee huizen gekuist.
Morgen met Nathalie in mijn auto naar Kingscote (grootste 'stadje' hier, vanwaar ik gsmbereik en internet heb:)) om boodschappen te doen voor Katja. Wordt leuk, hebben al leuke plannetjes uitgestippeld. Wss hebben we wel een tijdslimiet maar daar gaan we ons nu is niets van aantrekken.
Lieve mensen, ik ben naar bed, voel me niet echt opperbest door m'n rood rugje en hoofdje en het is al bijna middernacht dus ik laat jullie hierbij. Morgen zet ik dit erop in Kingscote en hopelijk wat foto's, duurt gewoon ongelooflijk lang eer ze geuploaded zijn.
Slaapzachtzoen en tot schrijfts (of bels:), maar nr verandert weer vanaf morgen wss)
Hi there!! (heden, 15 dec s avonds in Kingscote) Voila, dat was het zowat, behalve dan dat ik vandaag geleerd heb een band te vervangen (echt poepsimpel:), wou dat ik het al vroeger geleerd had), en ja idd MIJN band was plat vanochtend. Paul stond erop dat ik het zou vervangen omdat het een basisbehoefte is als je alleen in remote areas reist. En daarna heb ik ook maar Katja's band vervangen omdat dat ook plat is. De twee banden binnen gebracht maar tegen dat we uit de ene shop waren was de bandenshop gesloten. Very nice!! Echt zeer vermoeiende dag achter de rug, eerst de toeristenpony gaan zoeken in de pick up met thys (na een half uur gevonden en naast de auto teruggevoerd:)), verder gewerkt in de voliere vanochtend , aangevallen (meermaals door een cocketoe), eindelijk kunnen vertrekken en ons dan zeer hard moeten spoeien om alles te doen voor het hier allemaal sluit. Zit nu met Nathalie in de auto bij de surfshop, een welverdiend pint te drinken en te roken. En dan terug. De auto is gewoon compleet overvol (zie niets door de achterruit wegens de aankopen), hoop dat we ermee thuis geraken want het is een lange eenzame weg als je iets tegenkomt. De foto's ga ik er nu niet opzetten, wss pas als ik hier vertrek want duurt gewoon ontzettend lang en heb niet genoeg tijd en wss niet genoeg batterij ook eens ik daaraan begin. Zo, dat is het zowat, ga nu m'n banksaldo bekijken (en doen alsof ik plots tijdelijk blind zal zijn hihi) en dan sigaretten kopen en dan huiswaarts!!
Ps Margauxtje, zodra ik weet in welk huis we vanaf vanavond of morgen (weet niet wann we verhuizen) verblijven zal ik je dat nr via mail doorsturen of via de blog. Heb geprobeerd je smsje te sturen nu maar het geraakt niet door. En vriendje, ik kan geen smsjes ontvangen als ik in Stokes Bay ben he dus heb het nu pas gekregen, beter mailtje sturen dus (kan ik ongeveer om de 2dagen checken).
Dikke kussen van magere zita die al heel erg bruin ziet!!
Tot en met woensdag is het een ander nr, we moeten verhuizen naar het 'office' 2 huizen verder. Het office nr is 0061885592212. Daarna weten we nog niet waar we terechtkomen. Kus
Weer een kort berichtje, enkel om te zeggen dat ik vanaf nu dus een vast nr heb in onze cottage. Dus als iemand is wil bellen, zou dat wel heel leuk zijn, want iedereen krijgt telefoon en ik niet...:)Als jullie rond de ochtend rond 11 of zelfs 12u bellen, is het hier rond 22u of 23u en zijn we zeker in het huis.
Ik heb besloten hier te blijven tot half januari ergens, en als je de rest wil weten moet je maar bellen hihi (grapje, binnekort zal ik wel een kleine update geven). Morgen komt er een nieuw meisje, hopelijk speelt ze graag doktertje, dan kan zij die taak op zich nemen met poppy. Vanaf morgen begint de zomervakantie hier en zijn er 2 toeristentours per dag en mijn taak is: :) De possum vasthouden en almonds voeden!! Heb heel even de dhguha;udgha;ldusfh SLANG moeten vasthouden en ik haatte het. Noah was niet zo goed gezind, maar ik was gewoon doodsbang... yakkes, afgrijselijke beesten!!!!!
Moest dus iemand heel graag mijn stemmetje willen horen, zie dan gewoon als je belt dat het hier toch na 20u is anders zijn we miss nog op in Pauls en Katja s huis. Of eventueel als het bij jullie weekend is kan je ook savonds bellen, dan is het hier ochtend, we beginnen meestal rond 10u. Het tijdsverschil is nu wel 9u een half.
Hier volgt het nr met de prefix al ervoor: 0061885592173
Moet er vandoor, hopelijk willen de boys al naar huis, dan kan ik is koken als het nog licht is.. would be nice. Dikke kus en verander niet in een mus!!
Ik had gelijk wat vandaag betreft, half dagje vrij!! Ben beetje ziekjes aan het worden, koorts en mottig gevoel (miss infectie van arm? Lets hope not..) Maar Thys voelt zich ook niet al te best dus evengoed virus kunnen zijn. Paul was gisteren ook al ziek dus..
Ik kan niet checken wat ik als laatste geschreven heb, denk dat het over Mildura was, want lig dus nu in bedje m'n tekst te typen zodat ik die straks in Kingscote op de blog kan zetten.
Dus.. Na m'n vertrek uit Mildura ben ik naar Victor Harbour gereden. Volgens Google was het een rit van 12u maar heb het in een dikke 8u kunnen doen (nee nee heb geen snelheidsduivel gespeeld, boetes hier zijn veeeel te hoog als je geflitst wordt). Doordat ik dacht dat de rit zolang ging duren, had ik een slaapplek gezocht op enkele uren van de ferry (Cape Jervis) in Victor Harbour. Was echt prachtig daar, klein stadje aan de oceaan met een verbinding (houten staketsel) naar een eilandje (Granite Island). Heb de auto geparkeerd vlak aan het staketsel en heb daar dan 2 nachten geslapen. De eerste avond (toegekomen rond 17u) niet veel gedaan, overschotje opgewarmd en uur met Pia aan de telefoon gehangen (die smeekte om terug te komen en bij haar in te trekken:)), en dan vrij vroeg gaan slapen wegens de lange rit die ik had ondernomen.
De volgende dag bijna heel de dag gewandeld (zeer vroeg gewekt door de 'gemeentedienst' van Victor Harbour die blijkbaar hun verzamelplek hebben op de parking waar ik stond), The Bluff beklommen, prachtige heuvel met uitzicht over heel Encounter Bay (ergens in de 18e eeuw zijn een Franse vloot en een Engelse hier elkaar tegengekomen, vandaar de naam) en Granite Island ontdekt. Heel leuk eilandje, erg erg winderig wel maar dat was deel van de charme. Op het eiland bevindt zich een pinguinkolonie, little pinguins genoemd (kleine 30 cm groot). Enkele jaren geleden waren er nog 2000, nu is hun aantal gedaald tot 160, de reden daarvoor is onbekend. Toen ik dan terug kwam van m'n wandelingen, ben ik naar het Visitor Centre getrokken om een pinguintour te boeken voor savonds (de pinguins keren savonds terug van hun dagje zee en rond schemering kan je hen dan zien toekomen, enkel toegestaan met een begeleide tour). Ook wat informatie gevraagd over Kangeroo Island en daar de Holy Bible (volgens die man aan de counter toch) gekregen van KI (zoals dit eiland genoemd wordt door de bewoners).
De tour was wel leuk, spijtig dat je zonder flits moest fotograferen (waardoor ik enkel heel erg onduidelijke foto's heb ik kunnen nemen). Maar het was de moeite waard.
Vlak voor ik de tour maakte heb ik dan eindelijk Paul van Pauls Place (het woof ding) aan de lijn gekregen die dan bevestigde dat het in orde was dat ik kwam. Afgesproken voor de volgende dag dan.
Dinsdagochtend dan rond 8u vertrokken op weg naar de ferry! Ik had geen reservatie dus hebben ze mij op standbye gezet voor de ferry van 10u die ik dan ook genomen heb. Die ferry (van 10u) is degene voor de grote trucks en daar stond mijn klein autootje dus tussen:) Wel grappig.
Onderweg zwommen er dolfijnen naast de ferry, maar het ging zo snel dat ik geen tijd had om m'n fototoestel boven te halen (dat ook bijna plat was).
Aangekomen op KI en eerst naar Kingscote gereden, de 'hoofdstad' van het eiland. Klein maar gezellig. En eveneens de enige plek op het eiland waar ik (net zoals bijna iedereen hier) gsm ontvangs heb en het internet kan gebruiken (lekker gratis van het Lighthouse Cafe, auto ernaast parkeren en surfen maar!!) Van daaruit Paul proberen contacteren, wat dus niet lukte (hij was wss op toeristentour op dat ogenblik). Dan maar besloten naar Stokes Bay te rijden (waar zijn Wildlife Park zich bevindt en de cottages die hij en Katja bezitten), met het gedacht dat ik van daar nogmaals zou proberen bellen, wat dus niet lukte zonder ontvangst... Er is 1 barretje (Rockpool Cafe) aan het strand en de eigenaar (Matthew) heeft dan van daar proberen bellen, steeds zonder antwoord. Hij vertelde me dan gewoon naar Paul te rijden en binnen te gaan (een kleine 5km).
De wegen op het eiland zijn allemaal dirtroads (de meeste in zeer slechte staat, ben al paar x zwaar geslipt met auto, en er gebeuren hier erg veel ongelukken, ik beloof voorzichtig te zijn:))
Daar aangekomen stormde Poppy (hun 5jarige dochter, meest verwendde nest ter wereld, waar ik normaal mee moet spelen, maar is gelukkig nog niet voorgevallen door het schapenscheren) naar buiten om me te ontvangen...
Blijkbaar hadden ze me veel vroeger verwacht. Ach ja. Na daar 2u gezeten te hebben, kwam Noah terug van het boodschappen doen in Kingscote, kennis gemaakt, daar nog wat gezeten (hide and seek gespeeld met Poppy AAAAhhhhhh) en dan naar 'het huis van de backpackers gereden'. Dit is dus 1 van de cottages die ze bezitten (in totaal 7). Prachtig gelegen met uitzicht over de oceaan en s avonds zit het vol kangeroes die hier op de heuvel grazen (als het begint te schemeren komen ze tot leven). Vandaar ook de naam van de cottages: Waves and Wildlife..
De normale dagindeling is als volgt: rond 10u begin je met een cottage te kuisen, wat ongeveer een uur en een half in beslag neemt (Paul is echt verschrikkelijk perfectionistisch!!!!!!!! En ik kan dus niet zo heel goed kuisen heb ik nu echt ontdekt...) en dan rond kwart voor 12 moet je naar het huis gaan. Op dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag zijn er toeristentours waarbij je dan moet helpen. En rond 5u heb je normaal gedaan. Had niet verwacht dat je elke dag moet werken (7 dagen per week), ergens wel spijtig want zo heb je niet echt kans om iets van het eiland te zien.
Weet niet of Archie zal bellen, maar denk dat ik toch zowiso kerst bij George en Pia ga doorbrengen. Thys en Noah vertrekken hier ook vlak na Kerst naar Sydney om daar Nieuwjaar te vieren (wat ik niet ga doen:)) nog geen flauw idee wat Nieuwjaar zal brengen (wss dan ook bij Pia).
Vandaar denk ik naar Victoria te trekken om een volleerde Shed Handler te worden, hoop dat ik Paul kan overtuigen naar zijn 'contactpersoon' daar te bellen en dat die bereidt is om een Learning Shed Handler aan te nemen. Maar dat is nog niet voor direct dus.
Vrijdag komt er een nieuw meisje aan, een Duitse, die hopelijk mijn plek wil innemen om met Poppy the spoiled monster te spelen. Dan kan ik buiten werken.... Fingers crossed!!
Voila dat is het zowat, heb geen flauw idee wanneer de volgende keer is dat ik iets kan posten en foto's doorsturen. Hopelijk voor ik hier vertrek he.
Hou jullie allemaal goed, vrolijk kerstfeest al moest ik daarvoor niet meer op internet geraken en gedraag jullie allemaal maar een beetje tijdens de feestdagen he!! Net zoals Sofie al zei in haar mail is het echt heel vreemd om deze periode in een warm land door te brengen, zou veel liever naar een kerstmarktje gaan helemaal ingeduffeld en mmmm jenever drinken...:) Maar dat is voor volgend jaar!!!
Hidyhow!! Wordt geen erg lang tekstje, want het gaat bijna donker worden en moet 60km terug rijden naar Stokes Bay over dirtroads die bezaait zijn met rondhuppelende kangeroes. Echt miljoenen, niet normaal. En ze springen naar de auto dus je kan maar 20km/u rijden ongeveer. Vandaag hebben we moeten kuisen (de cottages die ook van hun zijn en waar ik in een daarvan woon samen met Thys de Deen (22) en Noah de Hollander (22), echt prachtig met uitzicht over de oceaan. Hopelijk krijgen we morgen vrij, dan schrijf ik vanavond een lange tekst en zet ik die morgen op de blog. Normaal gezien wel, hoewel ik zeker ben. Heb dus mogelijk een jobje als Shed Handler (klinkt 'cool' he:) samen met de scheerders (Archie en Rhys zijn zoon). Ongeveer 180 dollar per dag, yihaaaa!! Zou niet dagelijks zijn, weet eigelijk niet goed hoe het allemaal geregeld zal worden doordat ik bij Paul wwoof. Maar ik zou het doodgraag doen, is echt iets voor mij. En Archie heeft beloofd me te leren scheren (zijn zoon is Australisch kampioen bij de jeugd, dus hij is wel een vrij goede leermeester vermoed ik) wat nog leuker zou zijn. Is wel een zeer harde stiel voor je lichaam. Ach dat zien wel nog wel, en moest ik een 6 weken durende course volgen om wool handler te worden (diegene die de wol kwaliteit beoordeeld) zou ik nog meer verdienen!! Maar zo ver ben ik nog niet, eerst hopen op deze job en dat Paul het ok vindt anders moet ik stoppen bij hem en terug in m'n autotje slapen. Vind het daar echt wel leuk, de 2jongens zijn ook tof en het is wel een leuke ervaring. En ik doe geen geld op:) De arm ziet er ok uit, nog erg rood en dik maar het doet al minder pijn.. Vannacht moet ik iets met m'n dikke teen gedaan hebben (laatste dag scheren = naar de pub met de scheerders en Thys, erg leuk, vooral erg laat en vrij zat) die nu paars ziet en gezwollen is. Dacht eerst dat hij gebroken was maar kan hem toch een beetje bewegen. En heb nog nooit iets gebroken dus weet niet hoe dat voelt.. Tja, lomp geboren vermoed ik. Heb wel erg veel gedansd gisteren met muziek uit de jubox. Zalig gewoon.. Moet er stilletjes vandoor, begint te schemeren (is wss al te laat maar ja) en moet nog koken voor de 'boys' (kip in de oven met patatjes) Dikke kussen!! tot gauw hopelijk!!!! En nee mini heb nog geen crash gehad (Thys heeft gisteren wel drie kangeroes geraakt, maar gelukkig niet met mijn auto:)) Bye!!!
Hi iedereen!!! Enkel om te zeggen dat alles goed is, zit dus op Pauls place nu, heeeel veel werk en geen gsm ontvangst of internetbereik. Moet terug aant werk bijna, is schapenscheertijd tijd, al 2 dagen 13 uur gewerkt!! is superleuk, en verdient heel goed dus ben aan het denken om hier ergens job als shed handler te zoeken = als de scheerders klaar zijn, de wol oprapen (op een vrij moeilijke manier, veel training voor nodig) en die dan uitgooien op een soort tafel die ronddraait en de slechte stukken eruit halen. Vreemd genoeg ben ik dus echt wel goed volgens de scheerders en Paul (die zeer zelden complimenten geeft!!!, meer daarover later) Nog 220 schapen te gaan morgen, vandaag de shed opkuisen en de sheeps terug in de paddack laten tot morgen omdat ze al 2 dagen zonder drinken zitten.. Normaal krijgen we wel een halve of driekwart day vrij na deze hectische dagen en dan ik een heeel lang stuk schrijven over al dit!! En mooie foto s doorsturen! Oh ik haat querty toetsenborden!!!!!! Dikke zoen ( oja ik ben ook al gewond, heb een 2cm dikke ijzeren pin in men arm gekregen en is ontstoken nu...0 Moet er vandoor!! Bye cowboys (ik zie er echt wel zo uit nu:)) xxxxx
ps: alles gaat dus goed he, enkel heel veel werken!! ps2:mam en fis, ik probeer zo snel mogelijk is te bellen
Jaja, weer maar eens verandering van de plannen. Door hier wat conversaties te voeren (soms gebeurt dat wel ja), heb ik dus ontdekt dat als je fruitpicking wil doen, je eigenlijk steeds via een 'contracter' gaat. Iemand per regio die de jobs voor je uitzoekt en je in een huis plaats en daarvoor dan een commissie opstrijkt. Waardoor je zelf dus echt bitter weinig overhoudt. Zeker hier in Mildura wordt blijkbaar vooral zo gewerkt.
Waardoor ik dus vrijdag dan toch naar een wwoof plek gebeld heb. Had een hele lijst aangemaakt van mogelijke 'kandidaten' om naar te bellen en bij de 1e had/heb ik al bijna geluk! Het bevindt zich op Kangeroo Island, het tweede grootste eiland van Australië. Het bevindt zich 560 km van Mildura en ligt schuin onder Adelaide. Het heeft maar rond de 4000 inwoners die vnl van schapenteelt leven. Er zijn ongeveer 20 Conservation en National Parks. De plek waar ik naar belde heet Paul's Wildlife Sanctuary en het zou dus vooral gaan om dieren verzorgen, wat huishoudelijke taken, met de toeristen praten,... Het enige 'probleem' is dat er momenteel al 4 mannelijke wwoofers zijn, maar 1 zou binnekort terug naar Amerika moeten. De vraag is alleen wanneer. Paul ging me vandaag terugbellen. Klonk als een zeer vriendelijke man aan de telefoon, z'n vrouw is net bevallen en dan is er nog een 5 jarig dochterje. Klinkt echt wel fijn. Je moet maar is naar hun website gaan kijken: www.paulsplace.com.au Hoe dan ook zou er vanaf 10 - 15 december wel zeker werk zijn. Vandaag ga ik dan gewoon richting ginder rijden (rit van 12u volgens Google!!), met een overnachting ergens onderweg. Als het zo is dat ik pas rond de 10e kan beginnen, bel ik de andere wwoof plekken op het eiland waar ik dan miss een weekje ofzo kan werken. Paul vroeg hoelang ik kon blijven, waar ik geen idee van had, maar blijkbaar heeft hij het liefst dat mensen ongeveer een maand blijven of langer. Goed voor mij als het leuk werk is!!
Zo, erg veel valt er niet meer te vertellen, behalve dan dat ik klein beetje ziekjes ben, en ik ook maar niet van m'n bloedend tandvlees afgeraak. Ik wacht nog 1 week (mm lekker elke dag spoelen met Listerine) en dan moet ik toch echt naar de tandarts.. I hate dentists..
Nu spring ik in de douche, dan m'n auto wassen (door de storm eergisteren en gisteren zijn m'n ruiten bijna ondoorzichtbaar geworden van het vuil en modder) dan grote tankbeurt en off I will be again!!
(26 nov geschreven, gisteravond): Bijna 22u, zittend op de achterbank van de Commo-biel, Jack Johnson het beste van zichzelf aan het geven (dankjewel Picolas), op de Buragoona Riverside (the Murray River) Campside. Heel lekker eten gemaakt (varkenslapjes, boontjes, patatjes, roma tomaatjes, veel look, ajuin en vooral Portugese piri piri (ik werd er gewoon naar toegezogen in de supermarkt:))
Job is op niets uitgedraaid, blijkbaar enkele misverstanden aan de telefoon en waarschijnlijk 1 a 2 weedplanten teveel voor de man die ik aan de lijn had eergisteren.. Zeer vreemde snuiter.. Ben er nog steeds uit wat z'n taak/job nu juist is..
Gisterochtend dus zeer dapper vertrokken, Hit The Road Jack heeft bijna de hele rit in m'n hoofd gespeeld, rond 9u30 uiteindelijk vertrokken(George bleef maar praten en filmen) ,destination Mildura. Had de route uitgestippeld via Google en de kaarten (1 van Victoria en 1 van New South Wales aangezien ik heen en weer peddelde tussen de twee staten) en het was wel de route met het minst aantal kilometers maar de conditie van de weg was niet altijd even optimaal. But I did have fun!! Heb ongeveer 50km op een dirtroad (tegen 50/u) gereden, op weg naar een toch vrij 'grote' stad hier in de 'outback'. Niemand te zien, just dust and the road ahead.
Een job aangeboden gekregen in een wegrestaurant/tankstation 180 km van hier, ik vermoed dat het Grieken zijn. Denk wel dat er een klein reukje aanzit, misschien een andere visie ivm werk. Tja, als ik echt hopeloos word (wat er beetje op begint te lijken), kan ik het nog altijd in overweging nemen he:)
Hier aangekomen (rond 18u) de man gebeld die mij de dag ervoor gebeld had, maar geen antwoord. Uiteindelijk berichtje gestuurd dat ik een slaapplek ging zoeken en dan plots telefoon! Gemompel en gemurmel alom maar uiteindelijk dan toch kunnen afspreken vlak achter de brug waarover je Victoria binnenrijdt en Mildura. Blijkbaar
wist hij niet dat ik gisteren al ging aankomen (wat ik heel duidelijk gezegd had!), maar het was geen probleem. Na wat gemompel naast de auto, achter hem en z'n Vietnamese? vriendin gereden op weg naar een 'huis' een paar kilometer verder. Daar bleken dus nog 4 anderen te zitten (Duitse meisjes, sehr toll, een Fransman en een Ier). Helemaal niets voor mij dus, gemaakt leuk doen (de meisjes waren echt een ramp zonder overdrijven). Ik vermoed dat Larry (de vreemde snuiter) een soort contactpunt is voor de omgeving hier en dat hij de jobs uitzoekt (contracter denk ik dat dat heet). Toen ik zei dat ik de dag ervoor een job alert had gekregen (goed betaald dus vandaag gesolliciteerd), zei hij dat ik dat beter had aangenomen, omdat de wijn job hier echt zeer slecht betaald is. Plus dat je ook nog is huishuur moet betalen om in het krot te verblijven. Heb dan gisteravond maar direct besloten dat ik niet ging blijven.
Vanochtend vroeg dan maar weggeglipt, braaf een centje achtergelaten bij de Fransman die al op was, op zoek naar iets anders. Aangezien het hier echt pijpenstelen regent (very nice) was en is er geen werk de komende dagen dus was iedereen 'thuis'.
Eerst dan maar hopeloos verdwaald in de outskirts of town, vertrouwend op m'n orientatie uiteindelijk de weg terug gevonden naar de brug en daaronder koffie gezet, in de verte gestaard en veel nagedacht. Op zoek gegaan naar een internetcafe (wat me toch enkele uren gekost heeft om het enige! hier in de stad te vinden) en gevonden en daar dan enkele uren doorgebracht, op zoek naar een andere job.
De usb stick voor het internet werkt dus nog altijd niet, heb een Optus shop gezocht maar niet gevonden. Ik geraak gewoon niet geregistreerd aangezien ze geen adres aanvaarden (heb zelfs dat van George geprobeerd) en je je moet identificeren via rijbewijs nr (enkel Australisch!?) of paspoortnummer (idem rijbewijs). Vreemd allemaal.
Dan maar besloten ipv de auto ergens te zetten en te daar vanavond te slapen, een camping te nemen waar ik elektriciteit heb (frigo). Dan m'n Wwoof boek uitgeplozen (Willing Workers on Organic Farms, vrijwilligerswerk in ruil voor onderdak en eten, nooit voor echt lang, wel goed als je een slaapplek zoekt en eten..), zeer veel plekken gevonden, maar dan toch besloten te wachten tot morgen. Misschien heb ik wel respons (je kan dus niet bellen naar de werknemers zelf, je moet naar Travellers at Work bellen en zij kunnen eigelijk enkel zeggen of de job nog ongoing is. Email komt wel rechtstreeks bij de werknemer terecht, daar ben ik dus op aan het wachten). Als er morgen geen antwoord is voor de middag van de betaalde jobs, ga ik gewoon bellen naar de Wwoof plekken die ik gevonden heb (eigenlijk moet je voor 8u of tussen 18u-20u bellen). Moet gewoon iets te doen hebben, haat het echt om doelloos rond te hangen.
Ach ja. Er zal wel iets uit de bus komen zeker. Heb zelfs gesolliciteerd voor een aupair betrekking, wil dus wel zeggen dat ik half hopeloos ben.
Auto is echt in orde, enkel ruitenwissers moeten vervangen worden, maar dat zal moeten wachten tot er centjes binnenkomen. Is hier echt gezellig vanachter nu, al zeg ik het zelf:) Gordijntjes naar beneden, led lamp brandt, benen omhoog op de frigo met glaasje wijn en sigaretjes. Ga me geen zorgen meer maken vanavond, dat is voor morgen. Weer nieuw boek gekocht vandaag, twee eigelijk:) Julliet Marillier en eentje van Jack London. Lets enjoy the peace and quite of the backseat...
Lieve vriendjes, ik post dit morgen, maar wanneer de volgende keer zal zijn dat ik iets kan schrijven weet ik niet. Lets find out where the road takes me!!
Dikke zoenen van een zelfverklaard dapper meisje!!
Pitza
Zo, dat was dus gisteren. Al fijn dagje gehad vandaag, auto opgeruimd (jaja), gedoucht, al een grote wandeling langs de rivier gemaakt. En nee, er is dus geen antwoord VAN GEEN ENKEL - NADA -NOPPES :) jobje. Adem in, adem uit, alles onder controle hoor. Heb dan maar een avond bijgenomen op de camping. Heb er al een vriend, een zeer oude man (met lange witte baard, lijkt echt op de Kerstman:)) en z'n vrouw. Wel leuk aan de oever zo.
Nu net gesolliciteerd voor een job op Bathurst Island, een aboriginal community, bij een Australisch koppel als aupair voor hun 3 jonge kinderen. Straks bel ik wel sowiso naar de Wwoofer plekken, doe dan wel niet veel geld op hier, kan hier niet eeuwig blijven he.
Net ook naar de bank geweest, m'n kaart is dus ergens verloren gegaan (gebeurd dus blijkbaar wel vaker bij dat kantoor in Sydney) en de vriendelijke staf van deze Nab bank gaat het in orde brengen ('oude' annuleren en nieuwe bestellen). Ja jongens..
Ok, ik laat jullie, normaal post ik nu wat fototjes, en kunnen jullie weer even verder!!
Had gisteravond een zeer lange tekst getypt en toen ik op toevoegen klikte, was de internetverbinding weggevallen.. Het was al bijna 1u dus moest dringend gaan slapen (eruit om 6 vanmorgen!) en heb nu geen tijd meer om een even lange gedetailleerde te fabriceren... dom dom dom, ipv een kopie te bewaren.. Er is wel het 1e stuk dat ik wel had opgeslagen, hier komt het:
Vooraleer ik het nieuwe nieuws mededeel, kleine update van Melbourne! Donderdag was het hier dus ongelooflijk snikheet zoals ik toen schreef, maar ipv na regen komt zonneschijn, was het ditmaal na zonneschijn komt regen. We hebben dus 2 dagen lang uitgebreide douches gekregen. Zondag heb ik zelfs m'n jeans en dikke fleece bovengehaald (kan ook klein beetje aan de kater gelegen hebben,dan heb je altijd zin om je wat in te duffelen he:), hoewel het nog wel meeviel) want er was niet alleen regen ook een ijskoud windje.
Maar ik zal beginnen bij vrijdag. Pia stond hier een uur te vroeg, zij was er zeker van dat ze half 5 had gezegd, ik was ervan overtuigd dat het half 6 was. Tja, dan heeft ze Ben verwittigd dat we een halfuurtje later zouden zijn. Waardoor ik dus toch de kans kreeg om een douchje te nemen en dan eindeloos te wachten op Mevrouw Devriendt, waarna we recht naar de DriveThrough Bottle Shop (echt iets grappig, erg Amerikaans, een soort winkel waar je met je auto doorheen rijdt en dan komen ze opnemen wat je wil en betaal je vanuit je auto. Heb het zelf nog niet gedaan, ik stop de auto ernaast en loop dan gewoon binnen, wat wss niet echt de bedoeling is..) gereden zijn om het einde van haar werkweek te vieren. Daar 4 ColdTurkeys besteld (bourbon met cola) en dan in haar voortuintje gaan wachten op Ben. Pia had haar kussen dus al klaar om de 4u lange rit te slapen, ik al in paniek dat ik heel die tijd alleen met Ben vooraan moest zitten en een conversatie moest voeren. Zodra we dan de Hume Highway opreden, is ze idd gaan liggen, maar gelukkig na een halfuurtje weer rechtgekropen. Ik dacht even dat het miss was om mij te redden, aangezien er doodste stilte heerstte, maar nee, ze wou gewoon stoppen aan de eerste beste pub. Dat heeft zich dus enkele malen afgespeeld (stoppen aan een pub, arme Ben, die niets mocht drinken en dan met twee giechelaarsters in de auto). Na 3 maal heb ik forfait gegeven, wegens een zeer kleine blaas en het niet zo erg leuk is om te vragen aan iemand die niets zegt (lijkt wel wat op mij:), nadien te weten gekomen dat hij gewoon erg stil is in de auto om zich te 'concentreren?') om de auto aan de kant te zetten. Er dan eindelijk geraakt en nog enkele stops rond 23u30.. Daar Ziegfried aka Zigi ontmoet (zijn vader) en Tyson (18 jarige collega van Zigi, zeer grappige jongeman, nogal onverstaanbaar, zeer in paniek ook omdat z'n vriendin miss zwanger is ?doe dan toch gewoon een test zou ik zo zeggen)
Dat was het dus, er was nog veel meer!!! ach ja, niets aan te doen, zodra ik in mildura ergens internet vind, worden jullie geupdated!
Het is dus eindelijk zover, morgenochtend rond 8u vertrek ik 'to the real Australia' zoals George zich graag wenst uit te drukken. Had sowiso al besloten morgen te vertrekken, maar het plan was eigenlijk richting Queensland. Toen ik dan gisterochtend boodschappen ging kreeg ik een telefoontje uit Victoria. Had vorige week een deel sollicitaties doorgestuurd en dit was dus de 1e respons. Farmwork in Regional Victoria. Blijkt dus in Mildura te zijn, ongeveer ter hoogte van Adelaide naar boven. Het zou op een vineyard (wijngaard) zijn, maar voor de rest weet ik er niet echt veel van. We zien wel, een job is een job en het geld is meer dan welkom!! Ik vertrek nu dus binnen halfuurtje ongeveer, plan was tegen 8 te vertrekken (is 7u rijden.. en dan nog even verkeerd rijden incalculeren), maar is natuurlijk (typisch) niet gelukt. Nog een laatste douche nemen en off I go!! AribaAriba George is erg triest, hij kan het precies nog niet goed geloven, hij blijft ook zeggen dat we kerst samen moeten doorbrengen, wie weet lukt dat wel. What will be, will be (wat ben ik toch filosofisch in de morgen nee? :)) Is wel tijd dat ik hier vertrek, George is ongelooflijk lief maar het is niet altijd even makkelijk om met een oudere man samen te leven.. Zo kindjes, ik ben er vandoor, ik hou jullie op de hoogte. Hopelijk kom ik weer niet in een of andere kinderarbeid plek terecht, maar dat zal dan toch zo zijn voor eventjes.. Hele dikke kussen en de mussen heten hier Sparrows (vond niet direct een rijmpje)!!! Jullie allerliefste Zita the Crazy Pita aka Texas CowboyRanger!!!!
Hittegolf, zandstormen en vanavond naar Melbourne!!
Hidyhow winterlandje! Zoals vermeld in de titel is het hier echt verschrikkelijk warm! Gisteren 42 in de schaduw, vandaag iets beter, maar nog altijd erg warm en drukkend! De warmste novembermaand sinds de metingen gestart zijn 150 jaar geleden!! Beter dan de koude niet? :) Gisteren meegedeeld aan Uncle G dat ik volgende week vertrek, hij kan er maar niet op zwijgen dat ik voorzichtig moet zijn, maar vooral dan dat hij zijn kok kwijt is. Heb elke x dat ik kook al wat extras gemaakt om in de vriezer te steken, dus hij kan wel even voort. Daarnet een mailtje gekregen dat er fruit picking werk is in Victoria, net 'cv' weer doorgemaild en afwachten maar. Van de paardjes en het Sintjanskruid nog steeds geen reactie. Miss moet ik gewoon dapper zijn en opbellen ipv een mail te sturen. Kleine meisjes moeten toch ooit is groot worden he:) maar ik telefoneer gewoon echt niet graag.
Gisteren ook een immense zandstorm gehad (op uitstap met George naar Mitta Mitta), leek echt alsof we in het midden van een bosbrand zaten! Welke ook talrijk aanwezig zijn in de nabije omgeving en de rest van het land! Wel een paar mooie foto's van kunnen nemen (zie facebook). Normaal ging ik met Pia naar de 'pub' vanavond, maar de plannen zijn gewijzigd. Een vriend van haar (Ziegfried, hierheen verhuisd toen hij 12 was) is een trucker die momenteel in Melbourne zit. Hij heeft het weekend vrij dus heeft haar uitgenodigd dit samen door te brengen aan het strand daar. Zijn zoon pickt ons dus straks op (om half 6) en dan op naar Melbourne (dikke 4u rijden) tot zondagnamiddag. Ben al helemaal opgewonden door het idee eventjes weg te zijn uit Lavington en de kust te zien!! Uncle G was niet zo heel blij, en heeft me (on)bewust een tijdschrift achtig iets gegeven over Shark attacks aan de Australische kust. Hierbij beloof ik plechtig niet te gaan zwemmen in de niet bewaakte zones zonder haai-netten (delen van de kust zijn 'beveiligd' door ijzeren dwanghekken in de oceaan)!!
Het zal wel leuk worden vermoed ik. Hoop alleen dat Pia niet teveel afdwaalt met Ziegfried zodat ik alleen achterblijf met zoon Ben. We zien wel, zoals ze hier CONSTANT zeggen: No Worries Mate!
Voila, dit was de korte update (geschreven gedurende een zware oorlogsvoering met de TALRIJK aanwezige vliegen die rond cirkelen, dan nog liever 1 haai dan 20 triljoen vliegen!!!!!!!!!!!) grapje..
Het is een aantal dagen geleden sinds de laatste update en er is toch wel heel wat veranderd. Vrijdagochtend ben ik braaf opgestaan en gaan werken. Om half tien was het blijkbaar al gedaan en stond Mickael (de verantwoordelijke) daar met gele envelopjes. Had niet direct door wat het was maar het bleek dus een cheque te zijn. Weten jullie wat ik zei hoeveel ik ging verdienen? Vergeet dus alles wat ik daarvoor verteld heb. Dit klein mormeltje dacht dus dat dat wat er werd opgeschreven als je de bakjes inlevert, het aantal dollar was dat je verdiende. Oh nee!! Het was gewoon het aantal bakjes dat je geplukt had!! Driedubbele kip die ik ben.. Ipv eerst mezelf ervan te verzekeren dat dat het bedrag zou zijn dat er betaald werd, ging er ik gewoon van uit dat het zo was. Weer een les geleerd. De traantjes stonden wel half in m'n ogen op weg naar de auto, daarna kwam de boosheid en in de namiddag ben ik al mokkend in slaap gevallen. Uiteindelijk verdiende ik dus maar 0,38 dollarcent per bakje (0,24 eurocent) waar dan nog is de taxen afgingen. Wat het een kleine 106 dollar maakte voor die 4 dagen werk. En ik was zelfs nog niet ingeschreven! Waardoor hij eigelijk niet eens het recht had om daar nog is tax vanaf te houden. Oja, ik ben dus gestopt Dat was ik nog vergeten te vertellen. Op zich was de betaling niet schandalig slecht, het was vooral dat ik bijna 50 dollar aan bezine opdeed en dus de helft al kwijt was. En met die drie weken werk had ik dus niet veel overgehouden.. Vrijdagavond ben ik dan met Pia een paar pintjes gaan drinken in de lokale pubs (te voet!!:)) en zij raadde me ook aan ermee te stoppen. Voor m'n gesprek met haar dacht ik eigelijk nog een even verder te werken, maar dan had ik een volle week moeten doen (omdat we pas op vrijdag betaald werden) en nog meer benzine verbruiken. Toen ik dan vrijdagnacht (rond half 1 dus niet echt nacht nacht) thuis kwam, is George opgestaan met het gedacht dat ik er om half 5 uitmoest. Z'n goed gedacht van mij had bijna een serieuze deuk gekregen:) Heb het nieuws dan medegedeeld onder het genot van een noodlesoepje uit een potje (had nog niet gegeten savonds).
De volgende dag ben ik dan op een tripje vertrokken naar Mount Buffalo National Park. Eerst naar de winkel voor wat eten en een flesje wijn en wat pintjes. Ongeveer 2 uurtjes rijden van hier en gesitueerd in de Australische Alpen. Echt prachtig. Ik had overdag de camping bovenop de berg geboekt (1370meter) en rond het middaguur dan maar vertrokken. De weg naar ginder verloopt langs de strawberryfarm en toen ik langs het wegje waar ik normaal moest inslaan reed, heb ik zeer kinderachtig m'n tong uitgestoken en de muziek wat luider gezet (Daniella Mercury, Braziliaanse muziek: echt perfect om m'n klein vakantietje te beginnen).. Dankzij de kaart ben ik de weg niet verloren en er nog vrij snel geraakt. Maar dan: de weg naar de top!! Heb echt een paar maal gedacht om ergens te keren (wat natuurlijk niet mogelijk was). Weet je nog Margaux, deze zomer toen we dat kerkje gingen bezoeken (Monte'Alto) in Portugal en ik moest rijden? Wel, vermenigvuldig dat met 6x ofzo en dan ben je nog niet op de top. Plus het feit dat het een automatique is mijn auto, je kan wel inbeelden dat ik wat gezweet heb. Vooral dan in de haarspeldbochten!!! Maar ik ben er geraakt, en de auto ook. Het was echt ongelooflijk prachtig. In Thailand heb ik ook een viertal dagen op de top van z'n 'tafelberg' gekampeerd en het was wel wat vergelijkbaar. Prachtige vergezichten, verschillende vegetatie naarmate je stijgt. Echt de moeite. Eens boven de camping gevonden die wat verstopt lag, de auto geparkeerd en m'n lunch uitgestald op een dekentje. Na amper een tiental minuten gezelschap gekregen van een eend (die ik toepasselijk Ducky : NCIS hihi) heb gedoopt, een kraai (echt enorm!) en een triljoen vliegen die eruitzagen als dazen maar enkel rondvlogen en niet beten. Het gezoem dat ze produceerden had wel wat weg van een enorme bijenkolonie. Toen ik m'n gsm bekeek had ik blijkbaar een oproep gehad van Pia en een smsje daarna dat ze ook wilden (zij en Audrey, de dochter van haar broer) komen. Pia was oorspronkelijk van plan geweest mee te gaan, maar had dan besloten toch maar thuis te blijven om wat werk te doen en de dag erna met George naar Bright te komen (dik halfuur rijden van waar ik zat, een zeer populair en pitoresque alpinestadje) rond het middaguur. Maar natuurlijk geen ontvangst daarboven dus niets aan te doen. Toen ik dan een uurtje later (eerst m'n auto opgeruimd, jaja ik slaag er zelfs in om amper vertrokken al een puinhoop te maken:)) op weg was naar het meer was, dat vlak naast de camping lag zag ik in de verte een rode auto komen aanrijden, net zo een als Pia heeft. En ja hoor het waren ze. Luid toeterend en zwaaiend, alle drie in een deuk van het lachen toen ze naast me kwamen rijden. Aan de voet van de berg is een klein kantoortje, en daar had ze gezegd dat ze haar nichtje zocht die die avond op de berg zou camperen. Ze heeft niet moeten betalen (No worries mate had de ranger gezegd) en werd doorverwezen naar mijn site nr 31. Iets nadat ik vertrokken was, had ze beslist dat ze geen zin had in kuisen/strijken/koken/... en had ze Audrey opgetrommeld om te gaan camperen. We hebben die namiddag wat rondgereden (goed idee van haar want het is daar echt gigantisch - ik was van plan het te voet te verkennen, was dan wss verdwaald in de bossen in het midden van de nacht) en vanaf de parkings wat kleine wandelingen gemaakt. Rond 19u teruggekeerd naar de kampplek en daar dan gekookt op onze brandertjes met enkele glaasjes wijn en een overdaad aan vlees en aardappelsla die Pia had meegebracht. Ik heb mijn bijdrage gedaan door look toe te voegen aan het vlees. Natuurlijk waren de bromvliegen nu met een dozijn triljoen aanwezig, op een gegeven moment hadden we zelfs moeite elkaar te verstaan door het gezoem!! Daarna een lekker warme douche genomen en ik de auto in en zij in hun mini tentjes (matje in een tent, voor 1 persoon). Mijn eerste nacht in de auto was wel fijn, genoeg plek, maar moet dus nog wel een soort matras of dik deken vinden voor onder mij te leggen, want dit is net iets te hard. Enkele keren wakker geworden die nacht door de nogal vreemde geluiden die uit de 'bush' kwamen (alsof er een regiment olifanten voorbij denderde!) en door de koude. Wel leuk om is nog is kou te voelen, ook al klinkt dit raar. Rond half zeven zijn we dan opgestaan doordat het stilletjes begon te regenen (ik lag wel lekker droog in de auto maar zij niet). Mijn oorspronkelijk plan was om er nog een nacht te blijven, maar doordat ik had afgesproken om te skypen met het thuisfront savonds en ik geen ontvangst had om via sms iets te laten weten, besloot ik om even mee naar Bright te rijden en terug naar de berg te keren. De afdaling heeft ongeveer drie kwartier geduurd. Bijna aan de voet van de berg heb je een klein parkingetje vanwaar je naar de Ebenezer Waterfalls kan wandelen. Deze plek wordt ook wel Ladies Bath genoemd, waarom heb ik niet ontdekt. Ijskoud bergwater dat naar beneden valt en zo een prachtige plek creeert. Waar we dan rond kwart voor 8 sochtends maar een plonsje hebben gedaan :) Wel goed om volledig te ontwaken!! Bright is wel een fijn stadje. Erg toeristisch, enkele hele mooie winkels en een riviertje waar je in kan zwemmen met helder water. Pia en Audrey zijn rond 9u huiswaarts getrokken en heb ik besloten om toch maar in Bright te blijven aangezien ik wat tegen de beklimming opzag om terug te keren. De rest van de dag heb ik gewandeld, wat gezwommen, veel gelezen, gekookt (pasta uit een pakje, met eigen inbreng van wat basilicum en pijpajuin), een klein concertje bezocht (waar ik een Belgisch witbier gedronken en veel te veel betaald heb) en echt vakantie genomen.. Tegen de avond toe had ik een melancholisch buitje, teveel nagedacht over de zin van alles en verlangde ik gewoon erg hard naar huis. Ach ja, dat zal waarschijnlijk nog wel meer gebeuren. Heel erg veel dank aan de lieve vriendjes en de familieploeg thuis om bemoedigende woordjes te spreken door de telefoon! Toen ik dus met Kiki aan het bellen was, gebeurde er plots iets zeer onverwacht. Nadat ik al een tijdje tegen George en Pia aan het zeggen was dat ik zo graag eens een kangeroe wou zien, sprong daar, aan de rand van het (vrij kleine wel) 'stadscentrum' van Bright een KANGEROE over de parkeerplaats waar ik stond!! Zomaar, uit het niets!!! Dacht eerst dat ik halucineerde, dan ik misschien zat was, maar maar nee hoor, het was gewoon een kangeroe die op z'n gemak naar de rivier sprong op enkele meters van mij. Ben er dan maar achter gelopen, al m'n spulletjes lagen nog op de tafel en met kiki nog aan de lijn heb ik de achtervolging ingezet. Maar dat was natuurlijk verloren moeite. Men lief zusje vroeg daarna nog of ik een foto had kunnen nemen, maar nee dus, hij of zij was al weg voor ik er nog maar een goede blik op had kunnen werpen. Die kans komt nog wel. De nacht was vrij rustig, enkel een bende jongeren die vrij rakelings langs de auto gepasseerd zijn en dingetjes riepen en lachten (miss toch wel even beetje 'bang' geweest, de ramen stonden open en de parkeerplek waar ik stond was toch wel wat afgelegen en natuurlijk stond ik in het donkerste stuk geparkeerd.. Maar niets speciaal voor de rest. Was rond 6u al wakker van het eerste licht (moet toch echt een soort gordijn vinden, denk erover om gewoon een groot laken over de auto te smijten als ik ga slapen en daar wat knipwerk in te doen, het idee begint langzaam vorm te krijgen), een ochtendwandeling gemaakt langs de rivier, koffie gezet en dan beginnen kijken waar ik die dag naartoe kon gaan. Het is dus weer Beechworth geworden (waar ik het museum van Ned Kelly wou bezoeken: dat natuurlijk typisch uitzonderlijk GESLOTEN was gisteren..). Ben dan maar een tweedehands boekhandel binnen gestapt waar ik 7 boeken gekocht heb voor 16 euro. Goed gedaan he. De man van de boekhandel vond me erg leuk. De meeste mensen stappen dan ook buiten met maar 1 boek ofzo.. Tja. De 1e is al bijna uit. Dan nog is naar Hume Dam gereden (het enorme meer), waarvan ik de 1e dag dat ik hier was maar een miniem stukje had gezien. Daar 1 pintje gedronken en wat gelezen in m'n net verworven boek en dan huiswaarts naar George gekeerd. Op tijd gaan slapen (mmm bed en douche) en er vroeg uit vanochtend om werk te zoeken. Heb m'n solicitatiebrief naar 2 jobaanbiedingen gestuurd, allebei in New South Wales in de buurt (wel, toch een 400km) van Sydney. De 1e zou ik het liefste doen: groom (stalknecht) for horses: hier komt de advertentie: "Located in the Hawkesbury Valley at Ebenezer. We are looking for a groom to feed, rug & general care of 15 horses. Riding experience preferred but not essential. 6 days a week - explore the region for the 7th! Wage - $150.00 per week cash Full board included with job (= accomodatie en drie maal per dag eten) Options to ride, compete & train for the right person Hours are 7am-12noon and 3pm-6pm (flexibility required) Family, friendly atmosphere Calm, obedient horses This advert is an ongoing position - we take backpackers for as little as 1 month so please enquire as if it is not available at the moment it will be soon!" Dit is de tweede, ik vermoed dat het gaat om Sint-Jans-Kruid. Lijkt ook wel ok en zou maar voor 5 dagen zijn. Het enige wat beetje raar is in deze advertentie is het herhaaldelijk gebruik van 'unique person'. Heb toch maar gesoliciteerd, je weet maar nooit: "I need 3-4 people to help me harvest the medicinal herb, St Johns Wort. I pick it growing wild in the Bathurst/Lithgow region of NSW. This is a unique opportunity for unique people. The work will be for 5 days from 25th Nov to 29th Nov. The work is hard, physical, hot and sweaty. You will be using a sharp tool which can do damage if not used properly so you must be sensible and co-ordinated. Female or male doesnt matter, you just need to be somewhat tough. No sissys! I pay $1.50/kg and pick between 10-20kg an hour. The quality of picking will vary as it grows wild, so budgeting on 10kg/hr is best (you will get more if you work hard). Everything else is a bonus. You dont need transport whilst here and accommodation is free in my house. You need to provide your own food but I live close to the centre of Bathurst with supermarkets and also the pool! Important after a hard days picking. Work is from 7am to 12-1pm. If it is raining, no work. You will need to catch a train to Lithgow on the afternoon of the 24th of November and I can drop you back Sunday (29th) afternoon. This is a chance to make some good money and see a part of Australia that not many other backpackers do. I will look after you and make sure your stay is worthwhile, but you must be hard worker. You will see some spectacular scenery and some real Aussie wildlife like kangaroos, echidnas, black cockatoos, lizards and maybe even a snake (Ive never seen one up close when picking). Cherry picking season is also on nearby if you want to stay, or just eat lovely cherries real cheap! It is a unique experience. You must be a unique person!" Zo, we zien wel wat er uit de bus komt. Hopelijk wel snel, want heb nu toch wel genoeg zien van Lavington. Vandaag waren Pia en Audrey hier even en Audrey's mum had miss ook wel een job voor mij bij vrienden van haar op een farm in Queensland. George was direct erg enthousiast want zo zou ik toch 'in the family' blijven. Klinkt erg fijn (en Audrey zei ook dat rond de 15dollar/u verdient), maar dan zou ik ook weer bij Theresa (de mama) verblijven en voel nu ergens toch de drang na 2 weken bij George om is m'n eigen ding te beginnen doen. Hopelijk krijg ik dus antwoord van de paardjes en anders zien we wel. Hij is ook herhaaldelijk aan het zeggen dat het fijn zou zijn om allemaal samen Kerst te vieren, maar dat zie ik niet echt zitten. Dan zou ik hier nog een maand moeten blijven. En ik wil wel wat is van Australia zien !! :)
Voila, dit was het. Zie net dat ik enorm veel geschreven heb, maar de avonden kunnen hier soms wel lang zijn.. Had dan ook veel te vertellen he. Ik hou jullie op de hoogte!!! En nog is een heeel gelukkige verjaardag voor m'n koraalvisje!! Dikke kussen en je ziet hier veel vliegende mussen!! :) Zita
Voila 2e dag ook overleefd.. Hoewel ik nog amper kan rechtstaan uit een stoel en m'n rug voelt alsof hij op 10 verschillende plekken gekraakt is. De spiertjes hebben gewoon wat tijd nodig om te wennen. Hoe mensen dit het hele jaar door kunnen doen snap ik toch niet hoor. Dan ben je kreupel tegen dat je 30 bent. Misschien zijn andere vruchten wel iets minder veeleisend dan de beitjes waar je constant gebogen staat en heel de tijd door je benen buigt. Ach, het is maar tot 6 december ongeveer (Sinterklaas kado = centjes die ik dan zal krijgen!!) en als ik elke dag dit bedrag ongeveer verdien heb ik toch een 3000 dollar (1900 euro ongeveer) Niet slecht voor 3 weken werk toch? Vandaag 112 dollar verdiend, iets minder dan gisteren maar we zijn ook wat vroeger gestopt. Heb dus ook ontdekt (zita het grote rekenwonder) dat je per bakje dat je plukt 1dollar verdient:) Daar heb ik toch wel heel de nacht moeten op rekenen. Op een uurtje tijd verdien ik dus (ook vanacht berekend:)) ongeveer 18 en een halve euro. Yihaa, het is het dus wel waard! Vanochtend heb ik wel gesnoesd, al was het maar 3 minuten. Fijn weetje he. Weet niet meer wat schrijven dus ga het hierbij laten en nog even met Uncle G naar Iceroadtruckers kijken op tv (wat hij zeer interessant vindt..) Kus en stap niet op de bus (inspiratie is wat zoek vandaag:)) xx Pita
Hier ben ik weer met meer nieuws. Zoals je kan zien, leef ik dus nog en ben ik niet gesmolten in de zon en ook niet in een aardbei verandert. Oh die grapjes toch.. Natuurlijk leed ik dus gisternacht aan slapeloosheid door de zenuwen (schrik om de weg niet meer te vinden door de bossen en dingetjes verkeerd te doen enz). De 1e dag was ik dus al lekker moe (wat ik deze namiddag ruimschoots heb ingehaald hoor) door maar 3u een half slaapjes. Niets aan te doen, de wekkers waren ongenadig vanmorgen en ook al kwam de gedachte aan snoezen wel tevoorschijn, ik heb ze vakkundig de kop ingedrukt door gewoon op te staan. Ook er bijna in geslaagd te laat te vertrekken (op z'n pita's) maar dan toch de auto ingeraakt rond 20 na 5. Onmenselijk gewoon. Het was nog donker met enkele flardjes schemer in de verte achter de bergen. Een half pak sigaretten gerookt onderweg, natuurlijk de laatste afslag voorbijgereden maar op tijd aan bedacht dat ik verkeerd aan het rijden was. Daar aangekomen iets voor 6 en nog een sigaretje gerookt aan het meertje daar 'om de hoek'. Daar lag ook iemand te slapen op de tafel waar ik wel een leuk (stiekem) fotootje van genomen heb. Dan alle moed bijeen geraapt, terug auto ingestapt en gaan zoeken waar ik moest zijn. De meeste waren al aan het plukken, echt een bont allegaartje mensen. De rijen naast mij waren Fransen en Duitsers langs de andere kant. Ook veel oudere mensen (door de crisis hier zijn ook veel gepensioneerden beginnen rondtrekken op zoek jobs als deze), jonge Aussies, professionele plukkers (die geen vast thuis hebben, maar in een Van wonen en de oogst het hele jaar door volgen), enz. En daartussen stond ik dus, het kleine dropje in het immense veld. Je krijgt dus elk een rij die je volledig moet afplukken, een soort grijze kist die je kan dragen en waar 15 punnets (plastik bakje waar je aardbeitjes in koopt) in passen. Eens deze vol zijn loop je dan terug naar de kleine truck waar ze half en half gecheckt worden en dan wordt opgeschreven hoeveel volle punnets je hebt. De 1e uren leken wel eindeloos, maar wel lekker koel in vergelijking met wat het daarna werd. Na dat je enkele keren van rij verplaatst hebt, kramen ze op en trekken ze naar een ander veld in de auto's (ligt niet zo ver uit elkaar hoor). Ik heb vandaag maar 3 rijtjes gedaan, 1e dag dus ik mocht van mezelf. Hoe sneller je werkt, hoe meer je verdient, dus het is in je eigen voordeel er wat vaart achter te zetten. Sommige lopen echt terug naar de truck, maar heb al gemerkt dat die hun rijen niet mooi afwerken hoor. Ik denk dat ik vooral veel tijd verlies met ze mooi in de bakjes te steken en het miss wat te goed wil doen. Dan heb je ook nog het feit dat je enkel 1st choice mag plukken, de 2nd choise moet je op de grond smijten (op zich niets mis met de beitjes, enkel wat misvormt ofzo). Na een tijdje begon ik ook wel de twee choises te mengen. Vanonder en vanboven de mooie en in het midden soms een tweede keusje. Tja, de geheimen van het vak he :) Vriendjes heb ik nog niet, hopelijk binnekort toch een paar.. Arm ikje :) Nu: hoeveel ik verdiend heb!! Mickael had gezegd aan de telefoon dat ik dus 5 dollar per ? (weet ik nog steeds niet) ging verdienen. Ik heb 6 of 7 maal een volle grijze bak met 15 punnets in binnengebracht en 1x een grijze bak met 9 erin. En ik heb 114 dollar verdiend!! Omgerekend ongeveer 70 euro, wat toch niet slecht is voor de 1e x en voor een dikke 4u werk. Ik dacht dat ze tot 12u gingen werken, maar om half elf was het dus al gedaan. Gelukkig want het zweet droop echt van me af. De laatste dagen is het hier echt een hittegolf (zaterdag tot 37° in de schaduw... oh dear, miss dat ik dan wel smelt tussen de beitjes), bosbranden zijn ook volop aanwezig in Victoria (waar ze blijkbaar niet genoeg voorzorgsmaatregelen genomen hadden) en geloof me de zon brandt echt. Ik had een jeans en iets met lange mouwen aan, maar rond 9u heb ik dat uitgetrokken en in topje gewerkt. Was echt te warm gewoon. Meeste mensen werken trouwen in tshirts en dergelijke. Morgen zal het wel tshirt worden, want rugje ziet lichtjes rood.... Na het plukken ben ik dat terug naar het meertje gereden waar ik een duikje genomen heb (zalig) en een pistoletje gegeten met een glaasje wijn dat ik lekker koel had gehouden in de eski (aussies voor frigobox). Nog wat in m'n boek gelezen daar en dan huiswaarts gekeerd. Snamiddags geslapen van half drie tot half zes! Had m'n wekker per ongeluk op half 4 snachts gezet om op te staan.
Zie net dat het al bijna half 11 is dus hoge tijd om te gaan slapen!! Fototjes zal ik miss nu nog op faceboek zetten anders ist voor morgen. Jullie kleine kapoen (die hierna wss nooit meer aardbeien zal eten..) Kusje
She has the wind as a witness She has feelings that fly by night She believes in forgiveness But it's not love if it holds too tight
And you can fly beside her But you gotta go where your heart says go She lets the bright lights guide her Through the rain and the drivin' snow Where she comes from she don't know
CHORUS: She's a child of the wild blue yonder Flying out of here She's a child of the wild blue yonder Born in an angel's wing
If you see her falling That's just a little trick she does She makes a dive for the pain that's calling Then heads for the clouds like a little dove
She can't help her laughing She can't stop your crying days Sometimes it hurts to be having To hold on a love that surely must fly away
CHORUS
Medicine woman raised her Spirit father praised her Through their love she was set free From a baby kicking and screaming To a full blood woman dreaming With the power just to be
This has been 'my' song for years, het geeft me een beetje moed/kracht als ik weer eventjes m'n hoofd laat hangen of een obstakel tegenkom. Dit liedje geeft me echt de 'power' om alles te ondernemen wat ik maar wil. Grote problemen lijken eventjes kleiner etc. Dus ook al wordt het hels morgen (wss wel want ze geven 40 graden in de schaduw, en het plukken gebeurt in de zon), i'll just remember this song by mister john hiatt. Miss ben ik toch iets of wat nerveus:) Maar dat heb ik altijd bij een nieuwe job.. Op naar dromenland, meer nieuws morgenavond! Kus
Hellow!! Hier ben ik weer, met nog wat leuke verhaaltjes van het land aan de andere zijde van de aardbol. De auto doet het geweldig, heb enige minpunt is dat de deur aan de bestuurderskant wat kraakt bij het openen. Maar dat is verwaarloosbaar.
Donderdag zijn we er dan op uit getrokken naar Albury, het grotere stadje hier wat verderop. Natuurlijk rijd ik nu altijd sinds ik de auto heb. George is er zelfs over aan het denken om de auto van me over te kopen als ik terugkeer naar Belgie. Hij vindt hem zelfs leuker dan z'n eigen auto. Hopelijk is hij nog in goede staat dan!! Om terug te komen op donderdag. Nadat we naar de bank en de 'Opt Shop' (tweedehandswinkel met onvoorstelbaar lage prijzen), waar ik 2 jeansen en truitjes met lange mouwen gekocht heb om in te werken, zijn we in Army Disposal Store belandt. Hier vind je alles wat je maar kan dromen voor 'the outdoor life'. Hier heb ik de tweede grote aankoop van de week gedaan: een frigo voor in de auto (zie foto's) van het merk Waeco. Eén van de betere merken. En het is niet enkel een frigo, maar ook een vriezer!! Over de prijs gaan we zwijgen.. Ook heb ik een klein kookplaatje gekocht voor 12 euro, een bord, een led lamp voor savonds, een stainless steel bakpan en een klein keteltje om water in te koken. Het prijskaartje viel al bij al nog mee, enkel de frigo had wel wat goedkoper mogen zijn. De namiddag is rustig verlopen, niets meer gedaan. Normaal gingen we nogmaals naar de strawberryfarm rijden maar dat hebben we verschoven naar vrijdag.
Maar: nogmaals tromgeroffel :) Snamiddags heb ik wel een telefoontje gepleegd naar de aarbeitjes meneer. En ik begin overmorgen om kwart na zes sochtend!! Het enige minpunt hier is dat ik niet goed weet hoe de betaling verloopt. Ik heb nog altijd zeer slechte ontvangst met m'n australisch nummer, waardoor ik sommige delen van het gesprek niet zo goed verstaan heb. Ze betalen 5 dollar per ... ik denk dat het per soort emmer is, maar daar ben ik dus niet zeker van. Hopelijk geen al te grote emmers want 5dollar is omgerekent maar een 3euro.. Ach ja ik zie wel, als het op kinderarbeid begint te lijken, stop ik gewoon mee. George is wel zenuwachtiger dan ik, hij kan er maar niet over zwijgen hoe ik me moet voorbereiden en wat mee te nemen etc. En dan zeggen ze dat Aussies de no worries mentaliteit hebben. Ik begin er wel aan te wennen :)
Vrijdag zijn we weer gaan cruisen met de auto, weer naar de boerderij gereden (nu weet ik het echt wel zijn) en daarna wat kleine dorpjes gaan bezoeken. Echt gek hoe hard al die kleine dorpen op oude Western dorpen uit het Amerika van 60 jaar geleden lijken. Je waant je echt temidden van filmdecors. Maar is hier dus zo in the countryside. Zaterdag net hetzelfde, uitstapjes gemaakt (george genietend van lekker koele biertjes, ik van koele watertjes, want no drinking and driving here!!)
Savonds met lief aurelietje en margauxtje geskyped, beetje moeilijk gehad toen ik hen zag. Deed me weer wat naar huis verlangen, zeker als ik de verhalen hoor wat er allemaal gaande is daar bij jullie. En ik ben hier nog maar een weekje!! Het zal wel beteren eens ik echt aan het rondtrekken geraak.
Vandaag dan met Pia en George naar 4 wijnproeverijen (Morris winery, All Saints en de twee andere weet ik niet zeker) geweest in de wijnstreek hier. Pia did the driving so i could drink!! Yihaa. Echt enkele heel lekkere wijnen geproefd, george heeft 12! flessen gekocht, 6 voor mij en 6 voor Pia. Het landschap was prachtig, evenals de oude wijnkelders, maar dit monster was natuurlijk haar fototoestel vergeten...... Silly me. Smiddags chinees gegeten, alle drie erge honger dus een banket besteld, dat maar voor de helft opgekregen hebben. Maar de rest mee naar huis genomen voor Pia's kinderen. Lekker dutje gedaan, de tuin gewaterd (enkel toegestaan op woensdag en zondagavond tussen zes en zeven door de water restrictions), melk en brood gaan kopen, en hier in de tuin belandt op te typen.
Well, that was all folks, binnen 10 min skype met het thuisfront dus ik moet ervandoor. Dinsdag volgt het verslag van de eerste werkdag!!! Allemaal duimen dus maandagavond rond acht uur, want dan begin ik. Ben miss toch klein beetje nerveus.. Dikke zoenen en eet niet teveel meloenen!! (de grapjes blijven van hoge kwaliteit hoor :)
Het is zover.. hij staat enkele meters verder geparkeerd! Deze ochtend gecheckt of m'n centjes aangekomen waren en ze stonden op de rekening! Uncle G was bowls (veredelde versie van petanque in volledig wit outfit) gaan spelen deze ochtend van 10 tot 13u en toen hij terugkwam kreeg hij bijna een attaque van blijdschap. Hij was bang dat het geld deze week niet zou toekomen en de auto aan iemand anders verkocht zou worden.
Maar toen begon het allemaal maar pas.. paperwork (waar ik toch o zo goed in ben). Voor de garage moest ik dus naar de bank geld halen, waar ik dan ook maar direct de verzekering heb genomen (123 euro ongeveer voor 1jaar wat toch een mooi prijsje is, in vergelijking met wat ik in Belgie betaal), dan naar de garage waar ik een berg papieren kreeg om naar de RTA (Road Traffic Authority) te brengen om de registratie op mijn naam te kunnen zetten. Het enige grote minpunt waar ik toch iets zal moeten op vinden is dat de auto op 22 juni 2010 opnieuw door de Roadworthy moet en opnieuw geregistreerd moet worden. Op zich niet zo erg, ware het niet dat dit in deze staat moet gebeuren (New South Wales) waar hij ingeschreven staat. Wss ben ik tegen die tijd toch ergens vrij van boven tegen het Northern Territory vermoed ik. Er bestaat een wet voor 'travellers' waardoor je het in een andere staat kan doen, maar de man v/d RTA zei dat dit een zeer ingewikkelde procedure is. We zien wel, nog 7 maand (hopelijk toch ) rijplezier voor ik daar moet aan denken.
Morgen volgt dan het telefoontje naar de strawberryfarm (wat ik vandaag natuurlijk vergeten ben door alle commotie) om te zien of ik maandag kan beginnen. Hopelijk wel, 3 weken werk zou de auto terugbetalen dus.. Foto's van de auto zijn terug te vinden op Facebook, net zoals alle andere foto's. Ik heb geprobeerd ze hier te uploaden maar dat lukt dus niet. Aan iedereen die geen Facebook heeft (zeer begrijpelijk ), ga eens kijken bij een vriendje ofzo. Ziezo, zo breng ik toch nog mensen dichter bij elkaar. Dan het laatste over de auto, klein 'wedstrijdje' : elke brommer die ik al gehad heb en de auto in Belgie had/heeft altijd een naam gehad. M'n eerste brommer was Xena, de rest weet ik niet meer en de auto heet Lady Vectra (van Opel Vectra: slim van mij he:). Wie dus met iets orgineel op de proppen komt, shoot it and it'll be named that way!! Zo is die persoon altijd in m'n gedachten, hihi. Je moet je toch met iets bezig houden he. De tijd gaat nu in.
Gisteren zijn Uncle G en ik naar de strawberryfarm gereden om me de weg te leren kennen (zal om 5u vertrekken worden sochtends, rond tien voor 6 aankomen, vlug nog paar sigaretten roken en beginnen:)), ook al heb ik de 'job' nog niet. Daarna gaan rondrijden (ik) doorheen de bergen en enkele dorpjes gaan bezoeken. Smiddags fish and chips gegeten (erg culinair:)) en tegen savonds allebei nog een klein dutje gedaan. Morgen staat er niet veel op het programma, gordijntjes maken voor in de auto (beetje privacy en soms is kunnen uitslapen zonder bij het eerste licht wakker te worden), nogmaals naar de farm rijden (is toch wel vrij gecompliceerd), uitstapje naar Bright, een bergdorpje/skigebied in winter, waar hij in de jaren '80 bijna een hotel had gekocht en meer weet ik nog niet. Savonds denk ik kip te maken met patatjes en sla of een fried rice achtig iets.
Klein tekstje maar vandaag, want heb geen middagdutje gehad en ben dus vrij moe..:) en het is dan ook al 23u he. Slaapzachtkusjes en geniet nog van jullie dag!! Zita
Dat was ik nog vergeten te vertellen. Op zich was de betaling niet schandalig slecht, het was vooral dat ik bijna 50 dollar aan bezine opdeed en dus de helft al kwijt was. En met die drie weken werk had ik dus niet veel overgehouden.. 
) rijplezier voor ik daar moet aan denken.
