We zijn er weer.
We waren op tijd vertrokken in Melbourne en na een hobbelige vlucht kwamen we voor op ons schema in Hong Kong. Waarom hobbelig, wel er was net een tyfoon geweest, is dat niet hetzelfde als een orkaan??? Volgens de stewards was het maar een nr. 1, die ene had eens een 5 meegemaakt, wow. Komt daar bij dat Hk de kortste en moeilijkste landingsbaan ter wereld heeft! Maar de wind was noordwaarts gedraaid en zo konden we toch landen . Mocht dat niet het geval geweest zijn zouden we in Manilla geland zijn.
Het was nog donker toen we daar aankwamen, half 6 plaatselijke tijd en alles was er nog gesloten. Niet veel te beleven dus. We vonden wel een internet automaat, maar konden niet op de blog, jammer dat die er de laatste dag uitlag , maar daar konden we niets aan veranderen.
Terug vliegtuig in dus richting Londen. Om te beginnen was het weer hobbelig maar dat beterde wel. Nu vlogen we de ganse tijd met de dag en boven de wolken schijnt die fel hè. We moesten allemaal ons gordijntjes toedoen, zodat er nog mensen kunnen slapen en zodat we tv zouden kunnen kijken. Maar daar was ook iets mis mee dus het aanbod aan films en tv programma's was zeer beperkt. Niet leuk dus, gene romantische film gezien. Gelukkig was er sudoku en op tijd eten en drinken. Ik kan je verzekeren 12 uur in een zetel zitten is lang, gelukkig hadden we exit seats gevraagd. Die staan aan de nooduitgang en daar is wat meer beenruimte dat maakt toch wel een verschil. De olifanten poten zijn er nu ook wel maar toch.
Weer op tijd in Londen, om half 2 en om 20 na 4 was onze volgende vlucht, een beetje rondgelummeld daar veel volk allerlei soorten, genoeg te zien dus.
Kwam de tijd dat we moesten inchecken, onze gate kwam niet op het bord... wachten vol ongeduld. Westmalle riep... wachten, uiteindelijk naar de British airways balie en daar kwam dan het bericht dat het vliegtuig er was. Rap rap ernaar toe, moest dat natuurlijk nog gelost worden en onze bagage moest er natuurlijk ook nog op geraken. Bleek dat het vliegtuig dus al 45 min geland was maar dat er geen gate was om te lossen, Heathrow is echt veel te druk en overbezet, dat is daar altijd hetzelfde. Toen we dan uiteindelijk aan boord gingen en we klaar stonden voor vertrek om 5 uur, vertelde ze ons nog 10 minuten. Dat werden er dan weer 40. Als je graag naar huis wil duurt dat wel lang hoor. De vlucht duurde dan maar een kleine 3 kwartier dus dat viel mee. vlug door de douane en dan op onze koffers wachten, daar was een kleine verassing. De kleinste was gewoon open gescheurd en van de grote was het oor af, maar die was overladen 25 kg en 17 kg. Die gaan dus naar de valiezen hemel, we zijn hen zeer dankbaar.
Daar stonden onze 3 Aussie style mannen dan, ze hadden alle 3 hun nieuwe t-shirts aan. Ontroerend weerzien...
Al goed dat het typisch Belgisch weer was, hoewel, we zijn beter gewend. Thuis gekomen kwamen de rellies al vlug langs en er werd weer uitvoerig geknuffeld en gekust. Cadeautjes werden van eigenaars verwisseld en enthousiast ontvangen, er was cake en ander lekkers. Iedereen is weer tevreden.
Dit was dan ons groot avontuur, nogmaals bedankt voor de interessen en kom nu maar eens langs he. En zoals de meesten wel weten gaan jullie dit nog jaren horen, in Australie doen ze .............
Als alles volgens plan verloopt arriveren Chris en Marijke op onze nationale luchthaven met vlucht BA398 omstreeks 18.30u. In vergelijking met de weg die ze de afgelopen 6 weken hebben afgelegd zijn ze nu nog een boogscheut verwijderd van thuis.
De eindbestemming van vlucht QF29 is London. Verwacht aankomstuur is 13.30u lokale tijd. Hierna volgt nog een uurtje vliegen met BA398 richting Brussel. Verwacht aankomstuur in Brussel is 18.30u lokale tijd.
Onze wereldreizigers zitten perfect op schema. Momenteel vertoeven ze op de luchthaven van Hong Kong alwaar Qantas vlucht QF29 een tussenstop maakt alvorens een vlucht van 13,5 uur aan te vangen naar London.
We hebben al een paar keer vandaag proberen in te loggen maar het lukt
niet. Mijne Maurice zal dit er dan opzetten zogauw het lukt.
Allemaal bedankt voor de leuke, grappige, onderhoudende weetjes die ons
op de hoogte hielden van het reilen en zeilen in Belgie. Het was heel
leuk voor ons, we keken er altijd naar uit. We zijn al in de luchthaven
dus dit is echt het einde van onze reis. Jullie hebben al wel gemerkt
dat we er klaar voor zijn... Er volgt nu echter nog een zwaar stuk, de
vlucht en deze keer is ze nog een beetje langer.
Mates thank you all and see you soon!
Australia, you beautiful country
we've seen a lot of you
we've had lots of fun
we've had lots of sun
we didn't surf but enjoyed looking at the surfies
we saw a lot of water beautiful, beautiful water we loved the waves in the hot and in the cold rough seas
Now it's time to say goodbye
it brings tears to my eye
see ya mate
Eerst hebbben we afscheid genomen van ons rood autootje. We hebben dan de zelfwandel knop op gezet en zijn vertrokken. We waren
daar vlakbij het Daimaru center en daar zijn we eerst binnengegaan. Het
was er wel verandert veel drukker en andere winkels maar dat is normaal
he , de klok hing er nog. Vroeger vonden ons kindjes dat heel plezant,
nu vond ons Marijke er maar niks aan. de klok gaat van onder open en
speelt Waltzing Mathilda en er zitten kakatoes en gala's in ja veel is
het inderdaad niet hoor en nu heeft het helemaal geen effct nie meer.
Zo kun je helemaal shoppend verder wandelen tot aan het station, dat is
een eindje hoor. We hebben op een hoekje frieten gegeten op z'n
belgisch gebakken, maar ze moeten toch nog wat leren .
We hadden gedacht van een Neighbours toer te doen, maar het was een
beetje te duur, ik ben er trouwens al geweest.
Verder langs federation square, dat bestond 13 jaar geleden nog niet.
Naar Southgate dan, ook iets gegeten, dat had ik niet mogen doen.
Koppijn, meer moet ik niet vertellen zeker. Naar huis dan en in mijn
bed gekropen. Marijke heeft dan gewassen gedroogd en gestreken. Naar de
winkel geweest en ze heeft nog wat ingredienten gekocht voor mijn
verjaardag. Ballonnekes, taart(in de vorm van 2 donuts), eikes voor het
ontbijt. Ze had ook een kroon gemaakt en de tafel feestelijk gedekt.
Leuk om zo te ontwaken.
Jammer, maar nu heeft Marijke koppijn... We zullen wel zien waar we dan
vandaag uitkomen...
We hebben dagticketjes gekocht voor het openbaar vervoer we kunnen
rijden waar we maar willen.
DE ZON SCHIJNT. See ya
Na een heerlijke nacht slapen in een splinternieuw huisje, en gebrubbeld te hebben vertrokken we op zoek naar een boot die ons kon overzetten van Sorrento naar Geelong. We reden dan voor een stuk langs Port Philip Bay om er dan over te varen. Dat viel al mee om te beginnen want we waren er 2 minuten voor 11 en om 11 uur vertrok de ferry. Soms mag je ook wel een keer geluk hebben he. De vaart duurde zo'n 40 minuutjes, het zonnetje scheen, prachtig dus. Eenmaal aan de overkant kon de mooiste rit van de wereld beginnen. The great ocean road, mochten ze die naar Belgie verleggen ik ging er direct langs wonen, zo schoon. Weer een tekort aan bijvoeglijke naamwoorden, maar vraag maar eens aan ons Hilde. We stuurden haar een berichtje om te laten weten waar we waren en ze viel bijna van hare fiets van jaloezie, je kan je inbeelden. We keken naar de surfers inTorquy en Bells beach, de 2 bekendste surfstranden, aten ondertussen een meatpie. Zo zijn we onderhand toch nog echte true blue Aussies. In Bells Beach kregen we daar nog een schone regenboog bovenop. Dus we hadden wel eens een buitje maar tussendoor ging het genoeg. We reden tot aan Appollo Bay, waar we een slaapplaats vonden. We wilden wel internetten maar in de ene plaats moest je eten en we hadden zin in pizza, de andere plaats waren ze aan't schilderen... Toen was het al wel efkes aan het regenen, en tijdens de nacht deed het dat nog veel meer. We stonden echter op met de zon, dat was goed, maar we waren nog maar net vertrokken of daar was weeral de eerste bui. Men had er 2 voorspeld, ze hebben het niet goed geweten... Amai zo nat dat was al lang geleden, nog van in Belgie! We hebben de apostels dus in de regen gezien, efkes stopte het wel eens tussendoor maar we hielden het niet droog. Dat duurde tot gisterenavond 7 uur. Ik moest dus in de donkere van Warnambool naar Geelong rijden. In de regen en met tijden serieuze regen, SPANNEND. De wegen zijn daar niet verlicht en regelmatig zijn er putten in de weg, dan hangt er ene in uw gat te boren.... Na Colac was het gelukkig over we waren dan half weg. Een beetje meer ontspannen dan toch. Ik moet zeggen deze nacht bijna 7 uur aan een stuk geslapen, dat was lang geleden. Ik kijk al uit naar donderdag, weer slapen in mijn eigen bedje. Vanmorgen om half 10 richting Melbourne, geen spatje regen natuurlijk. Eerst naar de Victoria Markets want ik moest nog enkele cadeautjes vinden. Daar zijn we goed in geslaagd. Inchecken in ons appartementje voor de laatste dagen, het is niet geweldig, maar 't is maar om te slapen. Je wordt er wel een beetje depri van hoor. Winter enzo.We hebben al wat rondegtoerd hier op zoek naar een internet plaats en zoals je ziet hebben we ze gevonden. Marijke is fotoos aan het downloaden maar het gaat niet zoals ze wil, jullie zullen wel zien wat erop komt en anders na donderdag he. Gisteren ook nog geprobeerd, we hadden een half blad vol geschreven en ineens was alles weg. We hebben dan niet meer opnieuw geprobeerd, we waren daar bij Mc Donalds. Niet ideaal dus, het was er zeer druk. We komen bijna aan het eind van onze reis, het wordt stilaan tijd. Seffes gaan we nog wat wassen en dan ons valiezen wat organiseren. Morgen moet de auto terug, we rijden nog eens langs ons Waltham streetje, ons eerste huis hier in Melbourne. Amai dat is hier verandert, maar ja het is dan ook14 jaar geleden dat we hier waren. Okee tot een volgende, see ya,
Vanmorgen afscheid genomen van Lakes Entrance met een zonnetje. Richting Pinguinnekes gereden, we gingen dan van de highway af en volgden een andere route. Hoe dichter we kwamen des te meer wolken er waren... zelfs druppeltjes ,ja ik heb de ruitenwissers moeten gebruiken. Ons humeur daalde dus onder het nulpunt, stilte in de auto hoewel we dat wel meer hebben. We hebben in een leuk cafeetje gegeten, Marijke chicken souvlaki en ik ricotta en spinach canneloni. Het was lekker. We waren niet ver meer van ons eindpunt, nog 45 km. Over de brug naar Philip Island en recht naar de pinguins gereden. Eerst betalen uiteraard, maar dat geld dan nog voor vanavond, al eens goed rondgekeken. Daarna reden we verder naar Nobbies point, om naar de zeehonden te kijken, die kan je alleen zien door een verrekijker, waar je voor betaalt. Maar amai dat water hier, het is vandaag heel winderig, dus ruwe zee. Hier zijn allemaal rotsen, waauw dat is keiferm als je dat zo van bovenaf kan bekijken. Die golven hebben nogal kracht hoor. Ik heb er weer vershillende fotoos van maar weer zullen ze niet kunnen weergeven wat we nu zagen. Heb ook een keer gefilmd maar nu kunnen we geen fotoos niet meer pakken straks. Seffes rijden we terug naar de pinguins want als je niet op tijd bent zul je achteraan moeten zitten he. Waar we zullen slapen vannacht is nog de vraag... See ya
Gisteren hadden we een motel met zwembad en spa,
daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, vooral Marijke anderhalf
uur. Toen moest ze eruit komen, want ze was helemaal verrimpeld. We
hadden ook een keukentje dus hebben we zelf eten gemaakt. Buiten een
prachtige kustlijn was er niet veel te zien in Eden. Jammer genoeg
scheen de zon niet, er zouden ook dikwijls walvissen te zien zijn.
Gisteren niet. Vanmorgen vroeg! vertrokken (negen uur). Je kan je
het ochtendhumeur voorstellen. We hebben de grens overgestoken en reden
gans de tijd door enorme eucalyptusbossen. Die bomen kunnen wel hoog
zijn hoor. We waren hier dan al op de middag en vonden al snel ons
hotel. Na de lunch internetten en seffens gaan we naar het strand. Of
we alle negen mijl zullen wandelen, valt sterk te betwijfelen. Weinig
nieuws dus, morgen rijden we naar de pinguinekes. See ya,
Zondagmorgen dus, omdat we onze cabana proper
gekregen hebben, wilde ik hem ook proper achterlaten. Dus poetsen en
wassen op zondag. Marijke kreeg nog een mooi aandenken van Pauline.
Enkele foto's nog genomen en dan was het tijd om afscheid te nemen van
Tom, Alec en Reece. Tim was gaan werken en Pauline bracht ons naar onze
huurauto in de stad. Een laatste keer over de brug gereden ...
Deze auto is wel een beetje kleiner, minder luxueus, maar hij doet
het. 'T is trouwens ne nieuwe rode Hyundai. Nog eens langs Kensington
gereden, tot aan ons appartement, Hans zijn schooltje. En dan onze
tocht verdergezet richting Wollongong. Onderweg stopten we om te
lunchen met zicht op de vertrekkende vliegtuigen, we waren dan in
Brighton-le-sands. Na een lekker pistoleetje en de niet meer
ontbrekende Caesar salade verder. Onze eerste stop was dan een scenic
view over Wollongong. Prachtig!! En zo naar Kiama. Waar we dan maar
besloten van te blijven slapen. Maurice heeft een mooie foto gevonden,
er was maar om het half uur een klein fonteintje. De zee was veel te
kalm. Een kamer gezocht, klein maar fijn. Een wandelingetje door het
dorp en langs het strand, waar de VOLLE MAAN! opkwam. Lekker gegeten in
het Mexicaans restaurant. Na een verkwikkende nachtrust nog effkes
langs de Blowhole, geen verbetering in zicht. Op naar het volgende
mooie park, wel te verstaan een zeepark, Jervis Bay (foto). Als de zon
schijnt en dat deed ze, fantastische mooi kleuren van water, mooie
strandjes, schelpjes gevonden, gepicknickt. En weeral verder naar onze
slaapplaats Batemans Bay. Ook zeer mooi gelegen aan een baaitje. De
pelikanen kunnen ons altijd verrassen. grappig dat ze zo vlak boven je
hoofd vliegen. Zolang ze maar niets laten vallen. We hebben daar
verhalen over gehoord. Gelukkig had ons bed een elektrisch deken, want
het was een koude nacht. Goe gedoucht, lekker ontbeten, bij de VVV
gestopt om te internetten. Eden, here we come! See ya,
Volgens de laatste SMS berichtgeving verblijven onze ozzies in Kiama.
Bekend om zijn "Blowhole"
Een blowhole is een opening of spleet in de rotsen dat aan de onderkant in verbinding staat met de zee. De golven worden met onregelmatige tussenpozen door het gat omhoog geblazen en het water komt er als een fontein aan de bovenkant weer uit. De reisgidsen beweren dat het water wel zestig meter hoog kan komen. Hoe hoger de waterstand en hoe sterker de golfslag, des te hoger de waterfontein.
Marijke and me want to thank you again for the lovely time we had at your place. For all the wonderfull, well prepared meals ,all the new flavours. For the very cosy and beautiful cabana. For the nice and warm bed. For the great showers. For the very nice and sweet taxi driver. We will remember it fondly, THANK YOU AGAIN,
Vandaag zijn we naar Paddington market geweest. Alec moest gaan voetballen aan de andere kant van 't stad, dicht bij Paddington en wij konden meerijden. Om iets voor de middag werden we en Reece dus afgezet in Paddington. We hebben dan over de markt gewandeld, waar ze heel veel mooie dingetjes hadden, voor vrouwen vooral. Reece ging maar naar de pub, want hij vond het niet echt iets voor hem. We hebben dan natuurlijk ook iets gekocht, een cadeautje voor Pauline, omdat ze ons zo goed ontvangen heeft en we hier twee weken mochten logeren. We hebben een blauw armbandje en blauwe oorbellen gekocht en ze vond ze prachtig. Na de markt zijn we dan nog langs Chatswood geweest om inkopen te doen voor vanavond. Daar hadden we ook nog koffie met Margi en John. Omdat het vandaag onze laatste avond is, hebben we ook al wat ingepakt. De grote valies zit al vol met voornamelijk souvenirtjes. Na het inpakken was het dan tijd om te beginnen aan het eten. De paprikasoep was al klaar, maar de guacamole en de voorbereidingen voor de mosselen moesten nog gebeuren. Om iets na 7 kwamen onze gasten, Linda, Debbie en Irene, we begonnen met een aperitiefje en guacamole, daarna de soep, die ze allemaal heel lekker vonden. De mosselen waren next, die vielen ook heel erg in de smaak en als afsluiter was er natuurlijk Belgische chocolat (cote d'or) en als verrassing (voor ons mama hare verjaardag) ... chocoladetaart met frambosencoulis met kaarsjes op en wat werd er gezongen... Happy Birthday. Den afwas is gedaan. Het is 5 na 11, we gaan nu nog Dr. Who zien. See ya
Amai dat was een lekker ijsje, banana split, met chocolade saus en fudge saus, die vond ik lekkerder, banaan en nootjes. We hadden eerst een ceasar salad, Marijkes favoriet, en pasta bake gegeten, dus pasta saus(potje) met gehakt en dan in de oven, jammie. Die serie met aussie hunks, Beach patrol, zal bij ons ook wel op tv komen binnenkort zeker. Kunnen we thuis ook wat zitten kw... dromen, is een beter woord. Daarna naar ons bed, Marijke heeft dan de controle over de zapper en kijkt dan graag naar Will en Grace of kookshows. Rond 11 uur ga ik dan slapen, zij vind dat meestal nog te vroeg, maar 's morgens is het ook altijd te vroeg he. Vandaag a change of plans, Pauline is gaan werken, jammer. We zouden voor morning tea gaan met haar vriendin. Reece, Paulines broer, is al eens bij ons op bezoek geweest, komt seffes aan. We moeten nog wat gaan winkelen, ik maak straks witloof, morgen paprikasoep en mosselen. Chocolade olifantjes mogen ook niet ontbreken. Speciaal voor Marijke ook nog guacamole. Morgen is dus ons afscheids diner voor de lunchmeisjes. We zullen de familie Knapp missen volgende week, het zal weer aanpassen worden want hier zijn we echt verwend hoor. Ik heb het al dikwijls gezegd ook he. Het zal dan ook weer stiller worden op de blog want nu staat de computer altijd klaar... De poetsvrouw is aan het stofzuigen en Angel de hond is daar bang van, zij zit nu tussen de computer en de bureau. Je zal het niet geloven maar wij zien dat engeltje graag. see ya,
Oiets na half elf zijn we in Paulines auto(lees taxI) gestapt en reed zij ons naar Palm beach(lees Summer Bay). Het was weer een prachtige dag, het zonnetje scheen en er was alleen mr blue sky. Eerst een wandeling over het strand, een foto bij de surf club. Er waren daar nog fans! Her was weeral een eind na de middag ondertussen dus tijd voor de lunch. Pauline at een kegelvormig rijst en groentjes ding met sla. Marijke en ik beef pie met sla. Lekker, maar nog plaats voor capucino en dessert. Marijke chocolate chip scone en ik een cakje met framboos. Pauline heeft van ons beider dessert geproefd. Alles was lekker. We zijn dan teruggereden naar nog enkele mooie strandjes om te eindigen in Manly. Pauline wist daar een leuk strandje, en dat was het ook eerst even een wandeling en in het midden op die wandeling was er toch een heeeeel leuk en ferm winkeltje zeker. Pauline vond daar een paar oorbellen voor haar vriendin. Terwijl we verder wandelden verschenen er allerlei leuke versierselen op de rotsen in metaal. Slakkenhuisjes, duikers, inktvis, zeedraken, die zitten daar blijkbaar in het water... Op het eind is er daar een leuk strandje met uiteraard een koffieshopke waar we nog iets gedronken hebben, na een plasje keerden we dan weer naar onze auto. Om terug geld in de meter te stoppen en dan nog even door Manly te wandelen. We moesten nog een beetje food shoppen, dus via Chatswood (wijnegem shopping in 't heeeeel groot). Mijn ijsje is klaar dus even weg en dan naar allemaal schoon mannen kijken op tv die over de mooiste blauwe wateren varen.....
Ja, ja, we hebben gehopt vandaag, eerst hop op de trein, hop op een andere om naar de haven te rijden. De volgende hop was naar de overkant, Kirribilli, daar woont de eerste minister. Daar waren 3 stops en dan terug naar Circular Quay. De volgende hop was naar Darling harbour. Het was fantastisch weer, het werd zelfs 21 graden. We hebben het gevoeld, gelukkig waren we al wat lichter gekleed want met momenten was het zelfs heet! De volgende hop was naar Watsons bay, die hopten we met de bus, we hadden eigenlijk een lunchdate met Linda. Die belde af want Lucy is ziek en heeft met momenten hoge koorts. Griep waarschijnlijk. Dan hebben we maar met z'n tweetjes fish en calamari en chips gegeten. Dan een snelle hop terug naar C Q, om vandaar naar Manly te varen. We hebben daar een ijsje gegeten en de bus naar Chatswood genomen. We gaan dat niet meer doen, je moet je voorstellen hier is er een bushalte om de 50 meter... De wegen zijn hier stijl en de bussen oud. Kan je er een tekeningske bijmaken? Voor de laatste hop hadden we de trein terug naar Roseville, dat was nog maar 1 stop. We hebben vanavond lasagne gegeten, en seffes als dessert pannekoeken. Heb net nog getrakteerd op chocolade, we hadden bij david Jones( zo een winkel als de'n Inno) Jacques blokken gevonden puur en melk. Ik denk dat ze al bijna half op zijn, behalve die van Pauline dan. Morgen gaat ze weer met ons uitrijden. We gaan kijken daar waar ze Home and Away filmen, Palm Beach. See ya
Vandaag hadden we gepland om te gaan hoppen, je weet wel hop on the bus , hop of the bus. Marijkes hoofd had echter andere plannen, het deed namelijk zeer. Bij het ontbijt dan maar een pilleke gepakt, en dan ging ze terug op bed liggen. Na een uurtje of anderhalf was ze weeral genezen. Dan was het dus al middag, we hebben dan de trein genomen richting stad en zijn net voor de brug afgestapt, om erover te kunnen wandelen. Er was wel een nadeel, het was overtrokken, dus geen mooi blauw water... Onderweg hebben we dan ook 1 van de pilonen beklommen. 200 trappen naar boven en daar heb je ook wel een mooi uitzicht. We waren al 3 security mensen tegegekomen en daar boven stond er ook ene. Ik vroeg hem of hij daar altijd was en ja sinds 11 september is er altijd wacht, omdat het het kenmerk van Sydney is en met dan ook nog het Opera house ernaast. We hebben dan in de Rocks gegeten en zijn door de stad naar Pitt street gewandeld om nog winkels te bekijken maar we hebben er niet veel gedaan, zouden we aan overdaad gedaan hebben????? De trein terug naar huis, maar is Roseville heb ik nog naar een kapper gezocht, en al rap gevonden. Het was uiteraard een Aziaat, maar amai hij kan goed masseren, eerst 2 keer wassen en daarna inmasseren met , wie weet wat, but he did it very well. We hebben vandaag Indisch gegeten, lekker, Pauline is een heel goeie kok. Kip met botersaus, kwam wel uit een potje, met komkommer in yoghurt, banaan met of zonder kokos en rijst en naan brood. Lekker, eerst aten we mijn pompoensoep. Dat was het weer voor vandaag, morgen hoppen we dus, voelen we ons echt kangoeroes, he Lise. See ya,
Gisteren zijn we op zoek gegaan naar een cadeautje voor de little Miss Campanga. We hebben eventjes rondgeneusd in de dollarshop met allemaal leuke kleine dingetjes. Maar daarna gingen we naar de ABC shop, waar ze schattige kleine pyjama's hadden van de Bananas in Pyjamas. Natuurlijk hebben we er dan zomaar ene gekocht. Daarna terug naar huis om te lunchen en te beginnen bakken. We hebben muffins met ajuinen en kaas en scones gemaakt omdat thuis de scones van Marijke altijd mislukten. Maar Pauline was een goede lerares en ze kwamen mooi en fluffy uit de oven. En met boter en jam waren ze echt heerlijk! Terwijl we van die heerlijke scones en muffins aan het eten waren, waren John en Margi, vrienden van Pauline, en hun zoon met zijn vriendin op bezoek. John, of Jan, is een Hollander en hij wou ons graag eens ontmoeten,want dan kon hij Nederlands praten. Dat hebben we dan ook gedaan. Hij woont al in Australie van zijn 8 jaar, maar kon toch nog goed Nederlands. Tom moest dan ook vertrekken naar Melbourne, vanavond komt hij terug. En daarna zijn we naar de cinema geweest, we hebben Harry Potter gezien. Maar daar zullen we niet te veel over vertellen, voor de anderen die hem graag willen zien. Marijke is nu ook volop aan het lezen in de nieuwe laatste Harry Potter boek, zoals iedereen hier. Altijd kom je wel iemand tegen die op een bankje den boek zit te lezen. Vandaag zijn we dus op bezoek geweest bij Linda en Miss Campanga. Tim zette ons af in Rose Bay, want hij moest naar de universiteit en dat was op zijn weg. We kochten nog een bloemetje en gingen dan naar haar huis. Ze woont nog altijd in het blauw en witte huis. We hebben bij haar in de tuin, het was zalig weer buiten een stralende zon en 18 graden, een tasje thee gedronken en wat gepraat. En daarna trakteerde zij ons op lunch bij Europan. Daar aten we een lekkere pizza en een Grieks slaatje. Daarna nam ze ons mee op een touristische drive langs de kust, we zagen Watsons Bay, mooie zichten van de harbour en Bondi. We moesten Lucy nog oppikken aan de balletschool en dan zetten ze ons af bij Miss Campanga. We werden daar goed ontvangen. Ze was zeer blij om ons terug te zien en was benieuwd naar wat we nog gedaan hadden over de jaren. Ze had ook een heel schattig zoontje, Luca, en hij was heel blij met de pyjama en Miss Campanga ook. We kregen daar ook een lekkere appelcake en iets hartig met ricotta en bieslook. We bleven daar een paar uurtjes en dan was het weer tijd om te vertrekken. Miss Campanga bracht ons naar het centrum van de stad en daar namen we afscheid en gingen we op zoek naar iets om te eten.We gingen nog eens kijken naar de David Jones, waar we Belgische chocolat vonden, voor de party op zaterdag. En dan kwamen we nog in centrepoint waar we ook nog wat rond keken. Dan gingen we eten bij de Pizza Hut, er zijn er hier niet meer zoveel, en het eten was niet zo lekker als in Belgie. Dat was het voor vandaag. See ya!
Bij ons is hij al bijna achter de rug, maar jullie kunnen nog lang genieten! We hebben hem op gepaste wijze gevierd, een etentje in een ''Belgisch restaurant''. Er hingen slingers in onze driekleur en ballonnen. Er werd door ons stoofvlees gegeten met frietjes of puree, videe en varkensvlees. Als dessert chocolademousse, dame blanche, luikse wafel, de eerste 2 heel lekker, de wafel absoluut niet. Ik heb nu precies wel een beetje last van de mousse. Al de porties waren enorm groot. We hebben dan ook nog een tripel gedeeld, maar die viel blijkbaar niet in de smaak. Het was wel ingericht met van alle atributen uit Belgie, zoals stoelen, fotoos, bierreclames, vanalles van de duivensport... De moeder van Tom was ook mee, zij is Duitse dus er kwam van alles boven. Zij kende onze Boudewijn uit de geschiedenisles. Probeerde alles te lezen, op de muur stond er ook in grote letters uitleg over Adolf Sax. De eigenaar is een Waal dus dat verklaart dat waarschijnlijk. Dit is dan ook een zeer bekende Belg. Eddy Merckx was er ook al geweest. Onze Philip en Matilleke hingen ook aan de muur. Nu is er weer rugby op tv, het zijn de Wallabies tegen de Kiwis. Australie tegen Nieuw Zeeland dus, moeilijk voor ons om te supporteren, Pauline is voor de all blacks en Tom is voor de Aussies. Goei weer vandaag, niet te koud en een zonnetje, voor de komende week voorspelt men 19 graden, amai we zullen zweten. Marijke heeft ook een afspraak gemaakt met haar juf van hier, zij vond het zeer plezant om haar te horen. Zijn benieuwd naar maandag. Morgen gaat Marijke leren scones bakken met Pauline en na de middag komen de vrienden met Nederlandse man op bezoek.
Goeiemorgen, Sorry voor geen verslag gisteren, we zijn naar Birkenhead Point gereden. Dat is een outlet shopping center, zoals den tjiep maar dan veel winkels. Ik had eigenlijk gehoopt van daar nog souveniers te vinden maar dat was er niet, wel een leuke ''roze'' tas voor Marijke, kan mee op kot genomen worden en toch wel een cadeau voor iemand maar dat ga ik hier niet vertellen. Pauline was weeral zo lief om met ons te rijden, maar dat was voor haar een excuus natuurlijk om ook te shoppen. We zijn hier echt met ons gat in de boter gevallen hoor, als zij naar Europa komen zal ik niet kunnen onderdoen. We zullen dan nog wel eerst moeten bijbouwen... Ik ga vandaag fotoos trekken van ''ons huis en ons gezin''. Ik kan ze er spijtig genoeg niet opzetten, want Marijke wou tot nu toe nog niet. Zij wil sparen, we kunnen 40 fotoos per maand op de blog zetten, maar nu hebben we er 2 en de maand is bijna op he. In augustus zijn we dan nog maar efkes hier. Ja we zijn over de helft, het voelt zo anders niet, meer of we nog maar pas hier zijn. We wilden vandaag naar Centerpoint tower gaan, maar het is donker en het zal regenen dus haalt dat eigenlijk niet uit, want je gaat er naartoe voor de view. Als die dan wordt afgeschermd door de regen is dat weggegooid geld. Daar doen we niet aan mee. We gaan dan naar de markt in de Chinese wijk denk ik. Pauline is net vertrokken naar de gym, met een vriendin die getrouwd is met een Nederlander, die we een van de dagen wel zulllen ontmoeten want het zijn goei vrienden. Tim slaapt nog en Marijke ook, ik kan hier dus rustig wat zitten typen. Tom is gisteravond teuggekomen van Melbourne, Alec is naar school. Morgen gaan we naar een Belgisch restaurant, om onze nationale feestdag te vieren... Ben benieuwd wat we daar zullen kunnen eten, de baas is een Waal, er werkt wel een vlaams meisje. Stoofvlees, frieten met biefstuk, wie weet. Want wat is eigenlijk echt Belgisch eten? Ik denk dat witloof op het moment niet te krijgen is hier. We hebben ook nog steeds geen devos lemmes gevonden. Still looking... Pauline organiseert voor ons volgende zaterdag een feestje met de meisjes waar we vroeger mee lunchten, zal leuk zijn. We hebben er al een paar gezien he en gisteren had ik Linda aan de lijn. Zij is degene die ons allemaal bij elkaar heeft gebracht, we bezoeken haar op maandag. Okee dat was het weer voor nu, see ya.
De madam van de ticketjes voor den trein zou ons al moeten kennen. Ik vertel haar elken dag waar dat we henne gaan, veel reactie volgt er ni. Dat is hier zowat het leven in de stad, de mensen kennen mekaar ni. We zijn altijd wel heel vriendelijk. De zoo dus. Je vaart er naartoe, door de prachtige haven. Je neemt eerst afscheid van het operagebouw en de Harbour Bridge, maar daar is dan al de zoo. Het tripje duurt maar een kwartier. Doordat het redelijk winderig was, gingen we niet met de kabellift naar de ingang, jammer anders hadden we al een prachtig zicht over de zoo en de city. We reden dan met de bus. De ingang is bovenaan, want ik was wel vergeten hoe heuvelig Sydney is!, en we werkten onze weg naar beneden. De koala's waren kei schattig. De kangoeroes lagen te slapen. De platypus was heel actief. De zeeleeuwen waren grappig. De indische olifanten hadden een zeer mooi verblijf. Dat was een mooi aangelegd aziatisch stuk van de zoo. Lunch met zicht op de stad. Hamburger met rode biet, snel verwijderd. Voor het eerst koud gehad tijdens de dag, dat lag wel aan de wind, want het zonnetje scheen mooi. Belgen gehoord en gezien. We moesten snel naar huis want we gingen voor het eten zorgen. Moesten dat ook nog gaan kopen. En de Maurice ging bellen!!!!!!! Dus terug op onze boot. Dan de trein 2 haltes terug in de stad, spurten naar de Woolworths, we liepen hem gewoon voorbij, zo bleek later. Terug de trein op naar huis. En dan wachten op het telefoontje. Was leuk ze alle drie te horen, Hans vertrok op kamp. Daarna aan de spagetti begonnen op de wijze van Harco, met veel ajuin en look. Nog een beetje gestreken en daar was Pauline terug en konden we eten. See ya!
Geweldige buren wonen er in de Lammekensstraat, tof hoor. Een volgende punt van onze lijst afgetikt. We openbaar vervoerden weeral, deze keer niet zo ver, Town Hall en dan te voet verder. Maar als je van de trein komt wandel je zo de Queen Victoria Building in. 4 verdiepingen vol met shopkes, we hebben er enkele van binnen gezien... Daarna naar Darling Harbour gewandeld, het was er wel verandert veel bijgebouwd maar waar is dat niet he. Er waren daar ook wel verschillende souverniers winkels en die hebben we allemaal gezien. Veel valt er vandaag dan niet te vertellen, seffes gaanwe uit eten. Tom vliegt naar Melbourne voor zijn werk, Alec was de eerste dag terug naar school. Pauline had mozaiek les. Marijke is nu efkes aan het strijken en er worden op dit moment fotoos opgeladen.. See ya
Nog even vertellen welke soep we gegeten hebben, aspergesoep. Wel van groene asperges, was lekker. Na weer een koude nacht, heb er nog een dekbed bij op gelegd. Rustig opgestaan, eigenlijk in bed nog een film gekeken, foxtel, dat is zo iets als telenet zeker, dan is er de ganse dag en nacht film op je tv he. Douchen, ontbijten, machien was insteken, Marijke nog eens wekken. Een beetje luider deze keer. ... Om 5 na 11 hadden we dan onze trein naar Bondi beach. We moesten nog wel een keer overstappen in de stad. Ook in Bondi junction stapten we over maar dan op een bus. Eerst de pavillion, daar ging ik vroeger pottenbakken, dus ik was benieuwd of Nicola daar nog les gaf. Blijkt dat ze al 10 jaar weg is. Er zijn meer cafeetjes, ik dacht vroeger maar 1 nu 4. Waaw het zag er weer geweldig uit, er lagen er een hele hoop in het water, zij dragen wel een wet suit, dat houdt de koude wel een beetje tegen denk ik, hoop ik, het water was maar 14 graden warm. De buiten temperatuur was 16. Ik heb vershillende fotoos gemaakt, hopelijk brengen ze de sfeer een beetje over. Weer schieten de bijvoeglijke naamwoorden te kort. We hebben dan een wandeling gemaakt langs de zee, op aanraden van Tom, en echt het is fantastisch. Als je daar een huis hebt, heb je de million dollar views. tijdens die wandeling zagen we ook de golven langs de achterkant, die zijn al even machtig. Sorry dat ik er zo over door bllijf gaan maar, ik kan er niet aan doen. Ik word er gewoon lyrisch van. We hebben maar een stuk van de wandeling gedaan, want moet dat nu echt??????? Maar blijkbaar was het wel het mooiste stuk. We hebben dan de bus terug genomen naar de junction, het shopping center bleek daar enorm uitgebreid. Wel het was enorm groot, maar eigenlijk zijn het allemaal winkels daar ook buiten het shopping center, het zou zo zijn of ze Wijnegem shopping in het midden van Turnhout zouden zetten. Ik ging daar vroeger niet winkelen. We hebben wel weer wat gekocht, chocolatjes voor Irene,zij is vandaag jarig en wij, Pauline, Marijke en ik gaan met haar en Debbie eten. Dat zijn dan al 3 van de meisjes waarmee ik vroeger nogal eens lunchte. In the olden days. Ook nog een pyjama broek voor Marijke, die zou passen bij haar ''roos'' koala t-shirt, pyjama top.. Tijd om terug naar huis te treinen. Op de trein kreeg iedereen een krant, staat daar toch wel een bericht uit Belgie in zeker. Net zat ik midden in een huiselijk dispuut en ik krijg zomaar 2 jongens mee naar huis van Pauline. Ik troostte haar dat ik net hetzelfde meemaak, aren't we all girls? Francine, happy birthday, gelukkige verjaardag, kussen van Marijke en mij.
Goeiemorgen, hoewel het is bijna middag. Marijke slaapt uiteraard nog, dat was zo afgesproken. Ikke niet als 't licht is ben ik wakker, dat was dus om 7 uur. Nog rustig wat gesudokuut, dan wassen en aankleden. Om 9 uur heb ik mijn ontbijt genomen toast met confituur en kaas, een koffietje erbij. Pauline was ondertussen terug van haar wandeling met Angel de hond, zij is ook een echt engeltje. Very sweet, gelukkig maar, want wij zijn geen hondenmensen. Tom ,de husband was naar de fitness, Tim de oudste zoon was gaan werken . Alec de jongste was ergens gaan slapen. Pauline en ik hebben dan wat gebabbeld, je weet hoe dat gaat vrouwen onder elkaar. De was opgehangen, het afwasmachien leeggemaakt, gestreken, een mens moet wat doen voor de inwoonst niet, dat is toch het minste. Ik zit hier trouwens weeral aan de computer, dat kan en mag allemaal. Gisteren hebben we een Belgisch restaurant opgezocht, blijkt er hier een te zijn 10 minuten hier vandaan. Ze hebben er friet met stoofvlees en mosselen, belgian style. Want de mosselen komen hier ook van Zeeland, maar dan wel New Zealand. Ze zijn veel groter en taaier. Ons vake heeft er eens gegeten, jaren geleden dus. Er is alleen 1 probleem je moet blijkbaar lang op voorhand boeken. Ik ga dan vanavond zelf al maar een keer koken, ik dacht aan courgettesoep, maar Marijke is geen grote fan. Mochten we asperges vinden dan zal het aspergesoep worden. Voor daarna weet ik het nog niet misschien pekesstoemp met worst. Daar ben ik dan weer niet zo'n grote fan van. Ik heb wel zin in guacamole dat is toch ook wel op de wijze van Chris, niet. Pauline had voor ons gisteren roast gemaakt, hier is dat een traditioneel zondagsgerecht, of dat was zo. Zij is daar wel niet mee opgegroeid in Nieuw Zeeland hebben ze toch andere gewoontes. Anyway, een rosbief met op de schotel in de oven zoete aardappel, wortelen, ajuin, aardappelen, met schil. De patatten zijn hier allemaal gewassen, je kan er gaan andere kopen. Daar nog extra gestoomde broccoli, bloemkool en erwtjes bij. En gravy, jus dus uit een pakje. Het was heel lekker vooral de sweet potato. Ik maak dat zelf nooit klaar. Als dessert triffle, ze was daar vrijdag al aan bezig. Een grote kom, met op de bodem zwitsers gebak, daarboven fruit, in dit geval perzikken. Efkes een nieuw machien was opgehangen. Daar dus bovenop 2 soorten jelly, goed voor Marijke. Daarbovenop pudding en om af te ronden room, maar hier doen ze daar geen suiker in, dan hoeft het voor mij niet hoor. Toch de combinatie van dat alles was lekker en best te pruimen. We keken dus eerst naar de rugby, en de kiwis zijn gewonnen van de Zuid Afrikanen. De avond kon niet meer stuk. Later dr Who, hier zijn ze grote fan, Hans. Er zit ook Belgisch bier in de ijskast: blonde Leffe, blauwe Chimay, Duvel en Hoegaarden. Nog gene Westmalle gevonden, we blijven zoeken. Ook een doosje pralines gekocht, van guylian, maar er kan niets tegen Leonidas op ,wat mij betreft. Misschien dat we ze in de grote department store, David Jones wel vinden. Wel dat was het wat mij betreft voor nu, see ya...
We hebben redelijk goe geslapen en hier slapen we dus apart. Marijke moest een plasje doen zo rond de vieren, er was echter een probleem. Ze kreeg de deur niet open, ik dan maar uit bed. Ik kreeg ze echter ook niet open. Okee terug in ons bed, even later Marijke opnieuw, ze had een goei idee. Met een balpen kreeg ze de deur uit het slot en zo konden we ons alle 2 verlossen van het overbodige water. Proberen om nog wat te slapen, was er toch wel een grapjas die ons wakker belde om 5 uur zeker. De gsm stond aan met het alarm want we moesten onze auto om 9 uur gaan afleveren. We kennen de nr niet. Om 7 uur ging dan het alarm af en dat was dan weer ineens te vroeg. Maar morgenvroeg gaan we uitslapen. Pauline wees ons de weg naar Hertz, zij reed dan verder om haar schoonmoeder op te pikken. We waren niet zo ver van het Park hotel en de Medina waar we vroeger logeerden dus naar daar gestapt, even binnen gekeken. Maurice de austraiian ice creamery is er niet meer. Terug door Hyde park naar beneden, daarna botanical gardens. Op een hoopje zaten daar groepjes kakatoes nootjes te eten. Je kon ze zomaar pakken als je wou. En daar was dan het opera gebouw. Ja, ja, het staat er nog altijd even mooi. Op de haven ook nog altijd even druk, er was echter een attractie bijgekomen. Je kan er nu ook met een speedboot varen, je krijgt een plastieken jas aan en dat is nu wel nodig. Want geloof het of niet het is hier wel frisjes. We waren blij dat we onze trui bij aanhadden. We hebben al verschillende winkeltjes gedaan, kaartjes en cadeautjes zijn in ons bezit gekomen. Lunch onder de opera, overal in de winkels staan er achter de toonbank Aziaten, zelden Aussies. Verder gewandeld, er is altijd wat te zien, een acrobaat bijvoorbeeld. Op een paal, op een fiets, de paal recht gehouden door verschillende mensen met een koord. En beetje verder Aboriginals die muziek maken. Nog wat verder mocht iedereen komen dansen en zingen op een podium. We waren dan in de Rocks aangekomen. In het weekend is daar een leuk marktje met inderdaad allemaal leuke dingen. We werden wel moe dus tijd om Pauline op te bellen, zij zou ons oppikken als ze de schoonmoeder terug naar huis bracht. We moesten nog wel een eind terug naar de St Mary kathedraal, dat was onderweg naar Rose Bay waar Ruth woont. Aan de kerk konden we gelukkig op de trappen in de zon zitten. Pauline was net op tijd want er ging nog iemand trouwen denk ik. De bloemist had al 2 enorme vazen met, ik denk ,keizerlelies afgeleverd. Niet goedkoop. We hebben Ruth dan thuis afgezet en zijn ook terug gereden deze keer door de tunnel, niet over de brug. En nu zit ik hier weeral, seffens is het etenstijd en vanavond is er rugby op tv want de All Blacks (Kiwis) spelen. Jullie kennen die wel van ons clublied! Marijke ligt voor de tv, ik weet niet wanneer de foto's zullen verschijnen. Er is daar een probleem, ons fotobestand zit al bijna vol voor deze maand. Misschien kunnen we nog een ander openenen? See ya
We moeten nog wat vertellen, want het is al zooooo lang geleden
Byron Bay dus. Een ferm appartement met alles op en aan d.w.z. een wasmachien en droogkast. We betaalden wel extra omdat het school holidays zijn. Maar we spaarden dan weer geld uit doordat we niet elke keer voor een machien was en een machie droog moesten betalen. Ik heb wel 4 wassen gedaan en 3 drogers gevuld. Je moet dat niet met een van onze machines vergelijken hoor. anyway een wandeling door het stadje gemaakt, nog eens machines gevuld en dan naar het strand gewandelt. We dachten naar de vuurtoren te gaan maar dat leek dan toch wat te ver. Nog genoten van de surfers daar kan je uren naar kijken. Ik had ook een hoofdpijn op komst je weet wel je voelt ze komen. Marijke maakte voor ons pizza klaar met een slaatje. Nog wat tv en dan naar bed. Volgende morgen zijn we dan naar de vuurtoren gereden of althans een beetje dichter. We moesten toch nog 2 km stappen, okee en dat was enkel en daarboven op berg op en af. Maar amaaaaaaaaai wat was dat de moeite, wacht maar tot jullie de fotooos te zien krijgen. Weet je wie we daar dan nog zagen, Dolfijntjes. Och zo schoon, bijvoeglijke naamwoorden schieten hier te kort... Langs alle kanten even mooi, en daar tussen in liggen dan die surfers te genieten van de golven en de zee. Wij op onze beurt genieten dan weer van de surfers, je kan er uren naar kijken. We hebben dat dan ook gedaan. Daar komt dan nog bij dat we of ik, een geweldig lekker slaatje heb gegeten,yummie. Maar we moesten nog wel een heel eind rijden, meer dan 300 km, en daar was dan de hoofdpijn weer. Niet plezant rijden zo en dan blijft de rit maar duren. Coffs Harbour , net voor we daar aankwamen zagen we toch nog wel 2 kangoeroes zitten zeker. zomaar midden op een grasveldje rustig gras aan het eten. Uiteraard zijn daar ook fotoos van. Hotelletje was weer netjes een jong koppel baatte het uit. Lag wel langs onze drukke autoweg, waar we by the way, soms al wel eens 110 km per uur mochten rijden! 's Morgens weeral op tijd uit ons bed want the big banana wachtte op ons, blijkbaar al vele jaren... We hadden het snel gezien daar. Op naar onze volgende attractie, pet porpoise pool, dat weet je niet wat dat is he. Wel dolfijnen, zeehonden, zeeleeuwen enz. we zijn gekust door een dolfijn, ja hoor lekker nat. Hebben dan de show gevolgd en nog wa rond gelopen, ver was dat niet want ik denk dat alles in Tante Hildes tuin paste. Weer een 300km rit met nog steeds die hoofdpijn, deze keer naar Nelson Bay. Een hotelletje in Karua, met een uitbaatster die hobbys heeft dat was duidelijk te merken. overal om je heen. Onze kamer was dan ook weer in orde. We wilden ook graag dolfijnen in het wild en ook zeker walvissen zien. En we hebben ze gezien!!!! weet je wat ze sprongen voor ons zelfs 3 keer uit de zee, waaaaaw. Dat is impressive. De zee was wel zeer ruw er waren groote golven maar niemand was zeeziek en dat lag gewoon aan die walvissen. Nu zijn we in Sydney, bij Pauline, waar we heel hartelijk zijn ontvangen. We horen nu tot de familie. Hebben lekkere lasagne gegeten en Sara lee als dessert. Morgen vroeg brengen we onze auto terug, we zullen hem missen, maar misschien zien we elkander weer binnen 3 weken, Slaapwel... ps aan de collega's, goe jullie verlof ingezet??
Amai, ben ik blij dat we eerst in Cairns geland zijn en dat ik 2000 km had om gewend te geraken aan het rijden. Wat een verkeer rond Brisbane, precies de ring van Antwerpen. Het was ook wel maandag na 2 weken vakantie. We hebben de Big Pineapple bezocht en een zeer lekker sapje gedronken, ananas uiteraard. Het postkantoor opgezocht en er zullen weer enkele kaartjes arriveren binnenkort. En dan op zoek naar Debbie. 200 km te gaan. We kwamen dan langs alle themaparken, zoals Warner Brothers, Dreamworld, Seaworld, Waterworld, ... Het was overal betrekkelijk rustig omdat de vakantie voorbij is en omdat het gisteren redelijk fris was. Vandaag gaat het weeral beter. We hebben hen gevonden in het shopping center, waar we een lekker koffietje hebben gedronken. Debbie reed dan met ons mee naar het huis van haar ouders en wat een mooi huis dat was. We zouden er wel aan kunnen wennen, een zwenbad in de tuin en daarachter de rivier. You beauty (Australische uitdrukking, betekent waaw)! Lekkere tortillas gegeten en heerlike fruitsla met ijs. En genoten van de grappige verhalen van Peter, Paul was nog een beetje groggy van de jetlag. Stilaan tijd om ons motel op te zoeken en dankzij de goeie aanwijzingen van Peter en Noelene, reden we er recht naartoe. Dit was niet zo'n geweldig motel, we hoorden alle vliegtuigen, we lagen dan ook recht tegenover de luchthaven. En het brubbelbad was koud. Jammer!! Toch een goei punt, we zagen een advertentie voor Mac-computer internetcafé en hier zitten we dan. Het is er maar ene, maar meer hebben we ni nodig. En hebde gelle de foto's al gezien? Hier vliegen ze op het intenet. Onze trip gaat vandaag naar Byron Bay. Blijkbaar moeten we oppassen dat we niet te diep inademen ...
Na vanmorgen nog even naar Neil en Tim gekeken te hebben zijn we weer vertrokken. Deze keer maar een kort tripke... dachten we maar onderweg zagen we een bord "handfeed dolphins at Tin Can Bay'' Uiteraard draaien wij af want zoiets kunnen we toch niet voorbij laten gaan. Het was nog wel 50 km ver. Daar aangekomen stoppen we bij de I en daar zien we dat het op Fraser Island is en dat de boten om half 9 en om half 11 vertrekken. Het was wel half 2 ondertussen. Dus 50 km terug, ik vind dat wel misleidende reclame! Ons appartementje vandaag is wel superdeluxe want er is een brubbelbad, en we hebben er al ingezeten, lekker buiten maar net met je hoofd boven water want anders is het te koud. Ons marijke heeft trouwens al een heel vies hoestje, ja ze demonstreert het even. Ik denk van de airco in de auto. Die hoefden we vandaag trouwens niet aan te zetten. Er waren ook veel wolkjes en er zijn toch wel al 3 druppels regen gevallen. Noosa is het Cannes van Australie volgens de gids en we kunnen dat geloven , maar ons motel is daar een 10 min vandaan. We hebben onze eerste kookaburra (lachvogel, familie van de ijsvogel)van dichtbij gezien. Hopelijk lacht hij ons morgen wakkker. Als we in de spa liggen en we kijken omhoog zijn we wel echt in het paradijs, blauwe lucht en palmbomen. We zitten hier nu in het shopping center te bloggen, Marijke heeft een regenboog ijsje gegeten terwijl ze wacht zo is ze tenminste stil. Nu moeten jullie allemaal lachen he wij ook ze. Seffes eten we mac and cheese en lasagne. Voor morgenvroeg zijn er eitjes. Morgen zullen we ook Debbie bezoeken in the Gold coast. See ya
Ja, want in Bundaberg word er rum gemaakt. Uiteraard hebben wij daar niks van gezien. We zien wel overal van die suikerfabrieken of dat denk ik, toch dat het zijn. Die schouwen die zien we al van kms ver roken en die rook ziet er wel vuil uit. 'T is misschien maar een gedacht. We hebben daar de oceaan nog efkes opgezocht want we hadden ze al een paar dagen gemist. Ons Marijke vist hiernaast uit de computer 1 dollar die kunnen we direct terug gebruiken. Die van hiernaast was geblokkeerd hoor anders doet ze zoiets niet. Ons Hotelletje was weer heel goed, we hebben weer apart geslapen ik in het grote bed. We waren dus bij Sizzler gaan eten, het was best te pruimen. Alles in buffet vorm eten drinken, dessert. Daarna vlug naar huis want Neil kwam op tv!!!!! Marijke viel erbij in slaap, wil dat wat zeggen misschien? Er heerst hier ook de griep, ja het seizoen is ook hier vroeger begonnen. Er zijn al 5 kleine kindjes aan gestorven. Over de budgies moest ik ook nog wat vertellen, dat zijn kleine veelkleurige papegaaien die hee veel lawaai kunnen maken. 'Savonds verzamelen ze met z'n allen in 1 boom. Wat een gekwetter geeft dat en 's morgens doen ze dat dan weer over als het licht word. Roofvogels zie je ook boven de rietvelden cirkelen, ja daar zit veel eten in he. Ratten , slangen en wie weet wat nog. Nu in de winter steken ze die velden in brand om van het ongedierte vanaf te geraken.
Onze toerenteller staat al over de 1200 km, dat is
al een eindje weg he. We voelen het ook aan de
buitentemperatuur. Het is merkelijk frisser, Toch heeft ons
Marijke daarnet gezwommen in ons "zwembad". Het is een beetje
verwarmd. Vanaf vandaag zitten we dus in budget motels, vroeger
gebruikten we die ook al en da van vandaag is heel proper en ook wel
ferm. We hebben er alles wat we nodig hebben. Mijne was is
weeral gedaan en straks eten we een steak op de bbc. Ons hotel
van gisteren sloeg wel wat tegen, maar het kan niet alle dagen even
goed zijn, we waren dan ook niet uitgeslapen. Vanmorgen was dat
heel wat beter ook vooral om dat ik Neil weeral zag. Crowded
house gaf hun eerste tv optreden in de breakfast show. Bleiten he
maar zo mor efkes zenne ons Marijke zou nogal lachen.
Morgen openen zij de live earth show. Hier word dat precies
wel niet uitgezonden op tv. Dan luisteren we maar naar de radio
he. We hebben weer goed gereden, 322 km. Maar het zicht blijft wel hetzelfde hoewel het suikerriet mindert. Ik
heb al een paar keer over Skippy geroepen, Marijke heeft er weer 2
gezien dat brengt ons totaal op levende kanga dinges op 3 en dode toch
wel 50. Ik vind het elke keer wel jammer als ik er een dode zie
liggen, en als die dan ook nog word opgegeten door kraaien... We
zitten nu te computeren in de bowling, dat gaat niet goed al da lawaai
en een slechte computer ook nog Deel of zo iets. Moet je weten
dat hiernaast het Apple center is!! Ik ben eergisteren ook aan de
verkeerde kant van de auto ingestapt, ik zei tegen ons Marijke ik zal
hem vlug verzetten en stapte in. Lachen natuurlijk , zat er daar
ene op zijn balkon, hij zei dat hem dat ook overkwam. Ik denk dat
het een Amerikaan was. Groetjes
Sorry van de foto's gisteren moesten we stoppen want da sloot hier, de foto's waren aan't opladen maar it took a while. Hier zijn we dan weer en we proberen nog een keer. Van
hier zijn we dan gaan eten, bij de Mac. Marijke nam hare burger
met kip, dat is haar favoriet, ik nam echter een mac oz. Ik
had beter moeten weten want wat eten de ozzies graag, beetroot, rode
biet dus. Dat is echt niet mijn favoriete eten. vlug de
biet eruit gehaald nu zag mijne burger enkel nog roos van binnen.
Past wel bij ons vinden wij zelf. Nog wa kaartjes gezocht en terug
naar ons huisje, kaartjes geschreven, beetje tv gekeken en
gesudokuut. We hadden al gehoord dat er enthousiast werd geroepen
bij elke goal, vonden we wel grappig. Vannacht om 3 uur toen ze
nog steeds aan het roepen waren vonden we dat niet meer grappig. Anyway,
we hebben weeral een lekker ontbijtje achter de rug en als dat hier
lukt rijden we verder. Het duurt wel enorm lang om 6
fotoos op te laden. Kan dan misschien nog wel duren tot we in
Sydney bij Pauline zijn eer we er weer fotoos op zetten... sorry. Gisteren heeft Marijke ook haar eerste levende kangoeroe gezien. Dode zagen we er al wel bijna 30 denk ik. In de supermarkt zag ik ook kangoeroe vlees te koop...
Hebben we gevierd met een Australian ice cream, mmm dat ging er vlotjes in. We hebben al enkele cadeautjes gekocht! Marijke
was lui en ze kroop in haar bedje, ik was nog een sudokuutje aan 't
oplossen. Licht uit en slapen, okee so far so good. 3 uren
later weer wakker en niet meer kunnen slapen, ik was te
zenuwachtig. Die auto daar was ik toch niet echt gerust in.
enfin een beetje ronddraaien , naar de wc, nog een beetje ronddraaien... Om
6 uur dan maar opgestaan en een wandelingetje gemaakt naar het
strand. Dan kom je wat volk tegen hoor, joggers, wandelaars voor
hun powerwalk. Bij mij was dat wa minder. Terug naar huis,
de valiezen reorganiseren, zodat we ze alle drie niet altijd uit de
auto zouden moeten halen. Ontbijt, Marijke wekken, en dan
eindelijk was het 9 uur. We kregen een grotere
auto dan besteld, waarom weet ik niet. Hier zijn de sleutels, you
just go outside around the corner and there is your car waiting for
you. Ik vroeg nog is er daar niemand??????? Nee hoor,
amai volgens mij is da ne splinternieuwe auto. Hoe ging da nu
weer? Eerst van de parking rijden, ik duwde de eerste keer op de
rem en we vlogen bijna door de venster. Dan eerst naar het hotel
om de valiezen in te laden en af te gaan rekenen. Dan hebben
we het boekse efkes erbij genomen. En daar gingen we dan ene keer
blokske rond, we vlogen nog steeds tegen de voorruit, nog ne keer,
nog ne keer, en nog maar eens. Nu eens in de andere
richting, om te pinken zette ik steevast de ruitenwisser aan. Ik
zal jullie geruststellen nu 700 km later is het net of ik was
nooit anders gewend. De stad uit dan en richting Sydney.
Eerste stop Townsville, op de highway rijden is niet moeilijk, je mag
er wel maar 100 rijden, het is geen autostrade soms ins het
1 rijvak en soms is het 5 km 2 rijvakken en daar kan je dan
voorbijsteken. Townsville dus, de hoofdstad van Tropical
Queensland, we logeerden in een appartementje met 1 slaapkamer, dus we
moesten wel samen slapen. Dat is goe gelukt. En weet je wat
heel de nacht doorgeslapen ACHT uren aan een stuk. Geweldig, om
half 7 was ik dan wakker, heb me vlug aangekleed en ben dan ook maar
mijne powerwalk gaan doen! (hm hm hm) Dat is daar keiferm aan het
strand, dat noemt daar trouwens ook The Strand. In Belgie
kunnen ze er wat van leren, overal gratis bbc, banken,
fitometer (voor tijdens de powerwalk) speeltuin, waterspeeltuin,
rockpool, een zwembad voor iedereen openlijk toegankelijk. Er
zwemmen hier overal kwallen, maar dat zijn niet dezelfde als bij ons,
deze steken zeer fel. ( Je kan dit bekijken op de fotoos. We
zitten hier in een internet cafe en Marijke gaat seffes de foto's op de
blog zetten. ) Na een lekker ontbijtje op ons balkon!
weeral inpakken en wegwezen. Richting Airly beach, Whitsundays en
daar zijn we nu. Onderweg een mooie lookout tegengekomen,
we moesten eerst wel hoog klimmen, maar met een automatic chique bak is
dat geen probleem. Een lekker smoske eigenmaak gegeten in Queens
Beach( ze was er niet) en om er dat terug af te werken een
strandwandeling gemaakt. Daar zagen we een raar iets, er lagen
allemaal kleine bollekes zand, met daartussen kleine gaatjes. Ik
was benieuwd, Marijke zei dat is van een krab. Kwam daar
toch just een lokale bewoner aan zeker, excuse me, can you tell me what
this is? Raad eens wat hem zei, dat zijn kleine krabjes die
in het zand kruipen. Heb ik een slimme dochter of wat. Zij
komt mij altijd ter hulp, alleen zou ik het zeker niet redden. We
kwamen ook nog de big mango tegen, wisten jullie dat die aan bomen
groeien, we waren al enkele plantages tegengekomen. Gisteren
reden we kilometers tussen suikerriet en ook wel eens bananekes.
Ananas hebben we ook al gezien. Wat we ook al veel hebben gezien zijn Duitsers die groeien hier ook in 't wild of is het een plaag? We hebben weer een klein appartementje en we weten nog niet of we samen gaan slapen... Hier is het veel drukker, morgen misschien eens niet in een stadje slapen zoeken. Zo
nu kan Marijke haar foto's posten. Mijn ventje had al goed zijn
best gedaan om bij elke verhaaltje er een te plaatsen en geef toe die
vis is er toch ne'n hele ferme he.
We wilden juist gaan vertrekken en we kregen
telefoon. Onzen taxi was er al, alle een heel grote bus. Me 4
Amerikaanse meisjes erop. Na nog een paar Japkes opgeladen te hebben,
kwamen er nog 40 Amerikaanse jongens en meisjes bij op. Ze waren op
schoolreis! Eerst moesten we inchecken, nog effkes
wachten en dan konden we op onzen boot. Om te starten kregen we een tas
koffie met een koekske, daarna wilden ze ons nog vanalles
aansmeren, zoals een helicoptervlucht of met een motorke onderwater
duiken ezovoorts. Onze eerste stop was aan Green Island, maar aangezien
we daar al eens geweest waren vaarden we verder. Om half 1, dat is na
twee uur varen, kwamen we aan ons ponton. Neem eens een kijkje op www.greatadventures.com.au.
Het was er wel ferm. Eerst keken we droog naar de viskes en dan hebben
we maar rap ons omgekleed en snorkelgerief gepakt en het water
ingedoken, dat was een graad warmer dan de buitentemperatuur (24 - 23
graden). Amai zo schoon!!! Weet ge wie we tegenkwamen? Nemo!! Hij
speelde wel verstoppertje. Papegaaivissen zijn onze favoriet. Er was er
dan nog ene 10 keer zo groot, maar we weten zijne naam niet. We kregen
daar ook eten, hot and cold buffet, maar daar schrijven we maar niet
over naar huis. Dan zijn we nog met de witte submarine effkes
rondgevaren en toen zag ons Marijke een schildpad, waaaw! Dan hebben we
nog effkes verder gesnorkeld en toen was het weer tijd om terug te
varen. We werden dan ook thuis terug afgezet. En ons mama wilde gaan
wassen, maar daarvoor moest ze eerst naar de winkel. Het winkeltje
dichtbij was niet open en dus moest ze naar het shoppingcenter. Nog wat
eten gezocht, een stokbroodje met confituur en kaas smaakt wel. De was
is ondertussen gedaan. Sevens nog effkes het stad in, want morgen
trekken we verder. Spannend met den auto!! We wilden graag
foto's erop gezet hebben, maar den bak met de usbpoort staat
onder den bureau en we kunnen er niet aan, dus zal het nog even wachten
zijn. Aan de badmintonmeisjes, maak er een mooie avond van. Die van ons
kan niet meer stuk!
Ja zeg dat was ik nog vergeten te vertellen, op de
luchthaven bij de douane werden we nog even apart geroepen. Nog
iemand erbij en we mochten daar even gaan zitten, ik zeg tegen ons
Marijke waar is de camera want het is precies echt. Even later
kwam hij terug en het was net of er ging nog wat gebeuren maar hij gaf
onze paspoorten gewoon terug. Dat was efkes spannend! Vandaag
maandag, een lekker zonnetje en zo'n 25 word het. Perfect weer om
te gaan snorkelen, we worden om half 10 opgepikt. Van slapen
is er bij mij niet veel gekomen hoewel ik had gedacht dat dat geen
probleem zou zijn. We waren alle 2 licht in het hoofd, hebben de
stad wat verkend en gegeten. Om half 5 waren we terug op onze
kamer en toen we ons hoofd op het kussen legden vielen we bijna
onmiddellijk in slaap, dan maar ons nieuw ponnekes aan en tv af.... Ik
was alweer wakker om half 9! Daarna was het af en aan wakker en
slapen , ook nog effe tv, sudoku en dan maar weer terug proberen slapen
en dat lukte dan ook wel een paar keer. Om 6 uur opgestaan.
En lekker ontbijten met het ons vertrouwde fruitsap( het is echt
thuiskomen hoor) en Mini wheatjes (tante Hilde) wel aardbeien,
perzikken nog niet gevonden. We hebben ook al het holland nieuws
gezien bvn, toevallig omdat we zo vroeg wakker waren he, zal misschien
wel niet meer gebeuren... Straks meer over al die mooie visjes.
Leuk om al die berichtjes te lezen, blijven sturen hoor.
En je weet niet hoe het mogelijk is maar we waren
gewoon op schema hier. Nog eerst ne geweldige zonsopgang gezien,
als ons Marijke de fotoos erop zet zal je me gelijk geven. We
gaan daar eens voor moeten opstaan. Vanuit Singapore was het 4,5
uren naar Darwin vliegen, we hadden de luxe dat er een stoel vrij was
op ons rijtje en al goed want Marijkes benen zijn veel te lang.
We kregen lekker eten rijst met kip en boontjes Singapoorse wijze
zeker, met een slaatje van mie, sla paprika en champignons. Een
pudding die smaakte naar passievruchten en een broodje altijd ook nog
een broodje. In Darwin aangekomen moest iedereen van de vlieger en
alles meenemen om zo gauw iedereen eraf was terug in te schepen. Stom
he maar aan ons beentjes deed dat wel goed hoor want een olifant is er
niks tegen. Toen was er nog meer plaats op het vliegtuig maar al
gauw werden die plaatsen ingenomen door slapende mensen. Velen
hebben dus die KEISCHONE zonsopgang gemist. Terwijl ik dit typ
wandelt er hier zomaar een ekster de receptie binnen. Nonkel Gert
dat zou iets voor jou zijn he. Abnormaal vindt men dat niet
precies. We hebben in de luchthaven dan naar vervoer gezocht naar
hier, een busje en dat zat vol, maar dropte aan verschillende hotels
mensen af. Die chauffeur was Europees en van aan ons kanten denk
ik want hij had een cd met Boney M en wie zingt er van Paloma Blanka?
Hollanders toch he. We zijn dan al eens het centrum ingegaan want
onze kamer was nog niet klaar, een beetje benodigdheden geshopt,
tandenborstel en pasta, fruitsap, shampoo... Ook nog iets gegeten heb precies altijd honger maar ik sta nog op Belgische tijd denk ik. Ik ga sluiten want mijn tijd is weeral op, misschien nog tot staks
We moesten even stoppen met schrijven want we hebben
hier gratis internet, maar we hebben maar 15 min. per sessie. In
Brussel zouden we 3 euro moeten betalen. We hebben net lekker gedoucht
voor 18 singapore dollar. Wie wet er hoeveel da da is? Er zaten veel
Belgen op ons vlucht. Achter ons zat een koppel met een klein kindje
dat nogal is van zich liet horen, maar vroeger hadden we ook zo'n
kindjes. Dus we mochten ons niet te veel ergeren. 'T is hier buiten 30
graden, maar daar komen we ni. Dat was het voor nu.
We zijn al begonnen met te laat te vertrekken in
Brussel, we konden pas een uur later vertrekken. Razige honger
hadden we, gelukkig kregen we een lekkere chickenwrap. Hij was alleen
wa klein. De jongen naast ons is op dit moment aan het runescapen, Jan!
Maar het duurde niet lang of we landden alweer in Londen. De security
is er daar wel een beetje over. We moesten zelfs onze schoenen uitdoen.
Er waren heel wat zenuwachtige medepassagiers door het te laat
vertrekken in Brussel moesten zij zich haasten voor hun volgende
vlucht. We hadden echter tijd genoeg. We zaten al twee uur in het
vliegtuid eer het vertrok. We vetrokken met twee uur en tien minuten
vertraging. We kregen dan ons avondeten om half twee, we konden ni meer
kiezen en moesten lam eten. Eigenlijk waren we zo lui als de straat,
maar toch konden we ni slapen. Een beetje rusten lukte toch nog. Dit
was een vlucht van 12 uur en we kregen ook nog een ontbijt. Bonen in
tomatensaus, twee lapjes spek, patatjes, champignons, een broodje,
fruitsla, fruitsap, thee of koffie. Na dit alles verorberd te hebben,
spraken ze van landen in Singapore. maar daar kwam weer iets tussen,
naar aanleiding van de nationale feestdag ergens in juli, hielden ze
vandaag repetitie en was het luchtruim 20 min. gesloten. Dus vlogen we
nog maar een rondje extra. Zo kwam het dan dat we met een uur
vertraging in Singapore aankwamen. De piloten hebben toch goe gevlogen,
he!
Net ingestapt op Qantas vlucht QF10. We zijn vertrokken voor een heel lange vlucht. Hopelijk kunnen we een leuke film meepikken en een beetje slapen want het is nog ver !!!
Na alarmerende berichten op radio en tv betreffende de drukte vanwege de vakantieuittocht zijn we goed op tijd vertrokken naar Zaventem. Na toch wel wat file-leed kwamen we tijdig aan wat dan wel resulteerde in lang wachten voor het echte vertrek, temeer omdat onze eerste vlucht (BA399) reeds een uurtje vertraging had.
Marijke is geslaagd!!!!!!!
Nu kan onze vakantie niet meer stuk.
De valiezen hebben het middelpunt van de living ingenomen en ze worden stilaan gevuld.
Nu is het echt niet lang meer maar we zijn nog heel druk bezig. Werken, galabal, vergaderen, werken, ziekenbezoek, inschrijven in de nieuwe school, kot zoeken, rapport Jan, proclamatie Marijke en Hans moet zelf om zijn rapport gaan. We kunnen ons niet in 2 delen.
En dan... is daar de vrijdag!
Hopelijk blijft de staking op de luchthaven bij de catering, ons Marijke vertelt net dat de staking voorbij is. Allemaal duimen.
Zaterdag om middernacht (Belgische tijd) landen we dan in Cairns.
Wordt vervolgd,
En dan uiteindelijk het laatste deel, van de Great Ocean Road naar Melbourne. In Melbourne blijven we ook nog een paar dagen en dan vertrekken we op 8 augustus weer naar huis.
Op vraag van ons mama is ze hier dan, onze reisroute.
We komen aan in Cairns op 1 juli. Daar blijven we enkele dagen en gaan we ook snorkelen. Dan vertrekken we naar Sydney, de exacte stopplaatsen zijn nog niet bepaald, maar dat zullen we in verdere berichten wel laten weten. Ziehier de kaartjes.
Na lang zoeken en ons ergeren aan de fouten bij het
invullen van het formulier is het eindelijk gelukt. We hebben onze
eigen blog en kunnen onze nieuwtjes meedelen uit Australië.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Eerst hebbben we afscheid genomen van ons rood autootje. We hebben dan de zelfwandel knop op gezet en zijn vertrokken. We waren
daar vlakbij het Daimaru center en daar zijn we eerst binnengegaan. Het
was er wel verandert veel drukker en andere winkels maar dat is normaal
he , de klok hing er nog. Vroeger vonden ons kindjes dat heel plezant,
nu vond ons Marijke er maar niks aan. de klok gaat van onder open en
speelt Waltzing Mathilda en er zitten kakatoes en gala's in ja veel is
het inderdaad niet hoor en nu heeft het helemaal geen effct nie meer.
Zo kun je helemaal shoppend verder wandelen tot aan het station, dat is
een eindje hoor. We hebben op een hoekje frieten gegeten op z'n
belgisch gebakken, maar ze moeten toch nog wat leren .
We hadden gedacht van een Neighbours toer te doen, maar het was een
beetje te duur, ik ben er trouwens al geweest.
Verder langs federation square, dat bestond 13 jaar geleden nog niet.
Naar Southgate dan, ook iets gegeten, dat had ik niet mogen doen.
Koppijn, meer moet ik niet vertellen zeker. Naar huis dan en in mijn
bed gekropen. Marijke heeft dan gewassen gedroogd en gestreken. Naar de
winkel geweest en ze heeft nog wat ingredienten gekocht voor mijn
verjaardag. Ballonnekes, taart(in de vorm van 2 donuts), eikes voor het
ontbijt. Ze had ook een kroon gemaakt en de tafel feestelijk gedekt.
Leuk om zo te ontwaken.
Jammer, maar nu heeft Marijke koppijn... We zullen wel zien waar we dan
vandaag uitkomen...
We hebben dagticketjes gekocht voor het openbaar vervoer we kunnen
rijden waar we maar willen.
DE ZON SCHIJNT. See ya
Nog 3 ...
Vanmorgen afscheid genomen van Lakes Entrance met een zonnetje. Richting Pinguinnekes gereden, we gingen dan van de highway af en volgden een andere route. Hoe dichter we kwamen des te meer wolken er waren... zelfs druppeltjes ,ja ik heb de ruitenwissers moeten gebruiken. Ons humeur daalde dus onder het nulpunt, stilte in de auto hoewel we dat wel meer hebben. We hebben in een leuk cafeetje gegeten, Marijke chicken souvlaki en ik ricotta en spinach canneloni. Het was lekker. We waren niet ver meer van ons eindpunt, nog 45 km.
Gisteren hadden we een motel met zwembad en spa,
daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, vooral Marijke anderhalf
uur. Toen moest ze eruit komen, want ze was helemaal verrimpeld. We
hadden ook een keukentje dus hebben we zelf eten gemaakt. Buiten een
prachtige kustlijn was er niet veel te zien in Eden. Jammer genoeg
scheen de zon niet, er zouden ook dikwijls walvissen te zien zijn.
Gisteren niet.
Marijke and me want to thank you again for the lovely time we had at your place.
Vandaag zijn we naar Paddington market geweest. Alec moest gaan voetballen aan de andere kant van 't stad, dicht bij Paddington en wij konden meerijden. Om iets voor de middag werden we en Reece dus afgezet in Paddington. We hebben dan over de markt gewandeld, waar ze heel veel mooie dingetjes hadden, voor vrouwen vooral. Reece ging maar naar de pub, want hij vond het niet echt iets voor hem. We hebben dan natuurlijk ook iets gekocht, een cadeautje voor Pauline, omdat ze ons zo goed ontvangen heeft en we hier twee weken mochten logeren. We hebben een blauw armbandje en blauwe oorbellen gekocht en ze vond ze prachtig. Na de markt zijn we dan nog langs Chatswood geweest om inkopen te doen voor vanavond. Daar hadden we ook nog koffie met Margi en John. Omdat het vandaag onze laatste avond is, hebben we ook al wat ingepakt. De grote valies zit al vol met voornamelijk souvenirtjes. Na het inpakken was het dan tijd om te beginnen aan het eten. De paprikasoep was al klaar, maar de guacamole en de voorbereidingen voor de mosselen moesten nog gebeuren. Om iets na 7 kwamen onze gasten, Linda, Debbie en Irene, we begonnen met een aperitiefje en guacamole, daarna de soep, die ze allemaal heel lekker vonden. De mosselen waren next, die vielen ook heel erg in de smaak en als afsluiter was er natuurlijk Belgische chocolat (cote d'or) en als verrassing (voor ons mama hare verjaardag) ... chocoladetaart met frambosencoulis met kaarsjes op en wat werd er gezongen... Happy Birthday.
Amai dat was een lekker ijsje, banana split, met chocolade saus en fudge saus, die vond ik lekkerder, banaan en nootjes.
Oiets na half elf zijn we in Paulines auto(lees taxI) gestapt en reed zij ons naar Palm beach(lees Summer Bay). Het was weer een prachtige dag, het zonnetje scheen en er was alleen mr blue sky. Eerst een wandeling over het strand, een foto bij de surf club. Er waren daar nog fans! Her was weeral een eind na de middag ondertussen dus tijd voor de lunch. Pauline at een kegelvormig rijst en groentjes ding met sla. Marijke en ik beef pie met sla. Lekker, maar nog plaats voor capucino en dessert. Marijke chocolate chip scone en ik een cakje met framboos. Pauline heeft van ons beider dessert geproefd. Alles was lekker.
Ja, ja, we hebben gehopt vandaag, eerst hop op de trein, hop op een andere om naar de haven te rijden. De volgende hop was naar de overkant, Kirribilli, daar woont de eerste minister. Daar waren 3 stops en dan terug naar Circular Quay. De volgende hop was naar Darling harbour. Het was fantastisch weer, het werd zelfs 21 graden. We hebben het gevoeld, gelukkig waren we al wat lichter gekleed want met momenten was het zelfs heet! De volgende hop was naar Watsons bay, die hopten we met de bus, we hadden eigenlijk een lunchdate met Linda. Die belde af want Lucy is ziek en heeft met momenten hoge koorts. Griep waarschijnlijk. Dan hebben we maar met z'n tweetjes fish en calamari en chips gegeten. Dan een snelle hop terug naar C Q, om vandaar naar Manly te varen. We hebben daar een ijsje gegeten en de bus naar Chatswood genomen. We gaan dat niet meer doen, je moet je voorstellen hier is er een bushalte om de 50 meter... De wegen zijn hier stijl en de bussen oud. Kan je er een tekeningske bijmaken? Voor de laatste hop hadden we de trein terug naar Roseville, dat was nog maar 1 stop.
Vandaag hadden we gepland om te gaan hoppen, je weet wel hop on the bus , hop of the bus. Marijkes hoofd had echter andere plannen, het deed namelijk zeer. Bij het ontbijt dan maar een pilleke gepakt, en dan ging ze terug op bed liggen. Na een uurtje of anderhalf was ze weeral genezen. Dan was het dus al middag, we hebben dan de trein genomen richting stad en zijn net voor de brug afgestapt, om erover te kunnen wandelen. Er was wel een nadeel, het was overtrokken, dus geen mooi blauw water... Onderweg hebben we dan ook 1 van de pilonen beklommen. 200 trappen naar boven en daar heb je ook wel een mooi uitzicht. We waren al 3 security mensen tegegekomen en daar boven stond er ook ene. Ik vroeg hem of hij daar altijd was en ja sinds 11 september is er altijd wacht, omdat het het kenmerk van Sydney is en met dan ook nog het Opera house ernaast.
Bij ons is hij al bijna achter de rug, maar jullie kunnen nog lang genieten! We hebben hem op gepaste wijze gevierd, een etentje in een ''Belgisch restaurant''. Er hingen slingers in onze driekleur en ballonnen. Er werd door ons stoofvlees gegeten met frietjes of puree, videe en varkensvlees. Als dessert chocolademousse, dame blanche, luikse wafel, de eerste 2 heel lekker, de wafel absoluut niet. Ik heb nu precies wel een beetje last van de mousse. Al de porties waren enorm groot. We hebben dan ook nog een tripel gedeeld, maar die viel blijkbaar niet in de smaak. Het was wel ingericht met van alle atributen uit Belgie, zoals stoelen, fotoos, bierreclames, vanalles van de duivensport... De moeder van Tom was ook mee, zij is Duitse dus er kwam van alles boven. Zij kende onze Boudewijn uit de geschiedenisles. Probeerde alles te lezen, op de muur stond er ook in grote letters uitleg over Adolf Sax. De eigenaar is een Waal dus dat verklaart dat waarschijnlijk. Dit is dan ook een zeer bekende Belg. Eddy Merckx was er ook al geweest. Onze Philip en Matilleke hingen ook aan de muur.
Goeiemorgen, 
De madam van de ticketjes voor den trein zou ons al moeten kennen. Ik vertel haar elken dag waar dat we henne gaan, veel reactie volgt er ni. Dat is hier zowat het leven in de stad, de mensen kennen mekaar ni. We zijn altijd wel heel vriendelijk. De zoo dus. Je vaart er naartoe, door de prachtige haven. Je neemt eerst afscheid van het operagebouw en de Harbour Bridge, maar daar is dan al de zoo. Het tripje duurt maar een kwartier. Doordat het redelijk winderig was, gingen we niet met de kabellift naar de ingang, jammer anders hadden we al een prachtig zicht over de zoo en de city. We reden dan met de bus. De ingang is bovenaan, want ik was wel vergeten hoe heuvelig Sydney is!, en we werkten onze weg naar beneden. De koala's waren kei schattig. De kangoeroes lagen te slapen. De platypus was heel actief. De zeeleeuwen waren grappig. De indische olifanten hadden een zeer mooi verblijf. Dat was een mooi aangelegd aziatisch stuk van de zoo. Lunch met zicht op de stad. Hamburger met rode biet, snel verwijderd. Voor het eerst koud gehad tijdens de dag, dat lag wel aan de wind, want het zonnetje scheen mooi. Belgen gehoord en gezien. We moesten snel naar huis want we gingen voor het eten zorgen. Moesten dat ook nog gaan kopen. En de Maurice ging bellen!!!!!!! Dus terug op onze boot. Dan de trein 2 haltes terug in de stad, spurten naar de Woolworths, we liepen hem gewoon voorbij, zo bleek later. Terug de trein op naar huis. En dan wachten op het telefoontje. Was leuk ze alle drie te horen, Hans vertrok op kamp. Daarna aan de spagetti begonnen op de wijze van Harco, met veel ajuin en look. Nog een beetje gestreken en daar was Pauline terug en konden we eten. 
Geweldige buren wonen er in de Lammekensstraat, tof hoor.
Nog even vertellen welke soep we gegeten hebben, aspergesoep. Wel van groene asperges, was lekker.
We hebben redelijk goe geslapen en hier slapen we dus apart. Marijke moest een plasje doen zo rond de vieren, er was echter een probleem. Ze kreeg de deur niet open, ik dan maar uit bed. Ik kreeg ze echter ook niet open. Okee terug in ons bed, even later Marijke opnieuw, ze had een goei idee. Met een balpen kreeg ze de deur uit het slot en zo konden we ons alle 2 verlossen van het overbodige water.
Byron Bay dus. Een ferm appartement met alles op en aan d.w.z. een wasmachien en droogkast. We betaalden wel extra omdat het school holidays zijn. Maar we spaarden dan weer geld uit doordat we niet elke keer voor een machien was en een machie droog moesten betalen. Ik heb wel 4 wassen gedaan en 3 drogers gevuld. Je moet dat niet met een van onze machines vergelijken hoor. anyway een wandeling door het stadje gemaakt, nog eens machines gevuld en dan naar het strand gewandelt. We dachten naar de vuurtoren te gaan maar dat leek dan toch wat te ver.
Amai, ben ik blij dat we eerst in Cairns geland zijn en dat ik 2000 km had om gewend te geraken aan het rijden. Wat een verkeer rond Brisbane, precies de ring van Antwerpen. Het was ook wel maandag na 2 weken vakantie. We hebben de Big Pineapple bezocht en een zeer lekker sapje gedronken, ananas uiteraard. Het postkantoor opgezocht en er zullen weer enkele kaartjes arriveren binnenkort. En dan op zoek naar Debbie. 200 km te gaan. We kwamen dan langs alle themaparken, zoals Warner Brothers, Dreamworld, Seaworld, Waterworld, ... Het was overal betrekkelijk rustig omdat de vakantie voorbij is en omdat het gisteren redelijk fris was. Vandaag gaat het weeral beter. We hebben hen gevonden in het shopping center, waar we een lekker koffietje hebben gedronken. Debbie reed dan met ons mee naar het huis van haar ouders en wat een mooi huis dat was. We zouden er wel aan kunnen wennen, een zwenbad in de tuin en daarachter de rivier. You beauty (Australische uitdrukking, betekent waaw)! Lekkere tortillas gegeten en heerlike fruitsla met ijs. En genoten van de grappige verhalen van Peter, Paul was nog een beetje groggy van de jetlag. Stilaan tijd om ons motel op te zoeken en dankzij de goeie aanwijzingen van Peter en Noelene, reden we er recht naartoe. Dit was niet zo'n geweldig motel, we hoorden alle vliegtuigen, we lagen dan ook recht tegenover de luchthaven. En het brubbelbad was koud. Jammer!! Toch een goei punt, we zagen een advertentie voor Mac-computer internetcafé en hier zitten we dan. Het is er maar ene, maar meer hebben we ni nodig. En hebde gelle de foto's al gezien? Hier vliegen ze op het intenet. Onze trip gaat vandaag naar Byron Bay. Blijkbaar moeten we oppassen dat we niet te diep inademen ...
Na vanmorgen nog even naar Neil en Tim gekeken te hebben zijn we weer vertrokken. Deze keer maar een kort tripke... dachten we maar onderweg zagen we een bord "handfeed dolphins at Tin Can Bay'' Uiteraard draaien wij af want zoiets kunnen we toch niet voorbij laten gaan. Het was nog wel 50 km ver. Daar aangekomen stoppen we bij de I en daar zien we dat het op Fraser Island is en dat de boten om half 9 en om half 11 vertrekken. Het was wel half 2 ondertussen. Dus 50 km terug, ik vind dat wel misleidende reclame!
Ja, want in Bundaberg word er rum gemaakt. Uiteraard hebben wij daar niks van gezien. We zien wel overal van die suikerfabrieken of dat denk ik, toch dat het zijn. Die schouwen die zien we al van kms ver roken en die rook ziet er wel vuil uit. 'T is misschien maar een gedacht. We hebben daar de oceaan nog efkes opgezocht want we hadden ze al een paar dagen gemist. Ons Marijke vist hiernaast uit de computer 1 dollar die kunnen we direct terug gebruiken. Die van hiernaast was geblokkeerd hoor anders doet ze zoiets niet. Ons Hotelletje was weer heel goed, we hebben weer apart geslapen ik in het grote bed. We waren dus bij Sizzler gaan eten, het was best te pruimen. Alles in buffet vorm eten drinken, dessert. Daarna vlug naar huis want Neil kwam op tv!!!!! Marijke viel erbij in slaap, wil dat wat zeggen misschien?
Onze toerenteller staat al over de 1200 km, dat is
al een eindje weg he. We voelen het ook aan de
buitentemperatuur. Het is merkelijk frisser, Toch heeft ons
Marijke daarnet gezwommen in ons "zwembad". Het is een beetje
verwarmd. Vanaf vandaag zitten we dus in budget motels, vroeger
gebruikten we die ook al en da van vandaag is heel proper en ook wel
ferm. We hebben er alles wat we nodig hebben. Mijne was is
weeral gedaan en straks eten we een steak op de bbc. Ons hotel
van gisteren sloeg wel wat tegen, maar het kan niet alle dagen even
goed zijn, we waren dan ook niet uitgeslapen. Vanmorgen was dat
heel wat beter ook vooral om dat ik Neil weeral zag. Crowded
house gaf hun eerste tv optreden in de breakfast show. Bleiten he
maar zo mor efkes zenne ons Marijke zou nogal lachen.
Morgen openen zij de live earth show. Hier word dat precies
wel niet uitgezonden op tv. Dan luisteren we maar naar de radio
he.
Sorry van de foto's gisteren moesten we stoppen want da sloot hier, de foto's waren aan't opladen maar it took a while.
Hebben we gevierd met een Australian ice cream, mmm dat ging er vlotjes in. We hebben al enkele cadeautjes gekocht!
We wilden juist gaan vertrekken en we kregen
telefoon. Onzen taxi was er al, alle een heel grote bus. Me 4
Amerikaanse meisjes erop. Na nog een paar Japkes opgeladen te hebben,
kwamen er nog 40 Amerikaanse jongens en meisjes bij op. Ze waren op
schoolreis! Eerst
Ja zeg dat was ik nog vergeten te vertellen, op de
luchthaven bij de douane werden we nog even apart geroepen. Nog
iemand erbij en we mochten daar even gaan zitten, ik zeg tegen ons
Marijke waar is de camera want het is precies echt. Even later
kwam hij terug en het was net of er ging nog wat gebeuren maar hij gaf
onze paspoorten gewoon terug. Dat was efkes spannend!
En je weet niet hoe het mogelijk is maar we waren
gewoon op schema hier. Nog eerst ne geweldige zonsopgang gezien,
als ons Marijke de fotoos erop zet zal je me gelijk geven. We
gaan daar eens voor moeten opstaan.
We moesten even stoppen met schrijven want we hebben
hier gratis internet, maar we hebben maar 15 min. per sessie. In
Brussel zouden we 3 euro moeten betalen. We hebben net lekker gedoucht
voor 18 singapore dollar. Wie wet er hoeveel da da is? Er zaten veel
Belgen op ons vlucht. Achter ons zat een koppel met een klein kindje
dat nogal is van zich liet horen, maar vroeger hadden we ook zo'n
kindjes. Dus we mochten ons niet te veel ergeren. 'T is hier buiten 30
graden, maar daar komen we ni. Dat was het voor nu.
Na alarmerende berichten op radio en tv betreffende de drukte vanwege de vakantieuittocht zijn we goed op tijd vertrokken naar Zaventem. Na toch wel wat file-leed kwamen we tijdig aan wat dan wel resulteerde in lang wachten voor het echte vertrek, temeer omdat onze eerste vlucht (BA399) reeds een uurtje vertraging had.
Marijke is geslaagd!!!!!!!
Nu kan onze vakantie niet meer stuk.
De valiezen hebben het middelpunt van de living ingenomen en ze worden stilaan gevuld.
Nu is het echt niet lang meer maar we zijn nog heel druk bezig. Werken, galabal, vergaderen, werken, ziekenbezoek, inschrijven in de nieuwe school, kot zoeken, rapport Jan, proclamatie Marijke en Hans moet zelf om zijn rapport gaan. We kunnen ons niet in 2 delen.
En dan... is daar de vrijdag!
Hopelijk blijft de staking op de luchthaven bij de catering, ons Marijke vertelt net dat de staking voorbij is. Allemaal duimen.
Zaterdag om middernacht (Belgische tijd) landen we dan in Cairns.
Wordt vervolgd,
Na lang zoeken en ons ergeren aan de fouten bij het
invullen van het formulier is het eindelijk gelukt. We hebben onze
eigen blog en kunnen onze nieuwtjes meedelen uit Australië.
