In 1521 arriveerde een Spaanse expeditie onder leiding van Magellaan op de Filipijnen. Aangezien hij onder Spaanse vlag voerde noemde hij het nieuw ontdekte land naar de koning van Spanje, Filips. Hij probeerde de lokale bevolking tot het christendom te bekeren, wat hem uiteindelijk tijdens een veldslag met Lapu-Lapu op het eiland Mactan vlakbij Cebu fataal werd.
Lapu-Lapu was een stamhoofd op het eiland Mactan voor de kust van Cebu eiland. Hij weigerde zich te laten bekeren tot het katholicisme en versloeg Magellaan en zijn manschappen tijdens de slag van Mactan op 27 april1521. Hierbij kwam Magellaan om het leven.
Als gevolg hiervan wordt Lapu-Lapu in de Filipijnen gezien als een nationale held. Er is een groot standbeeld ter ere van hem op Mactan eiland geplaatst. Dit standbeeld kijkt uit over het strand en de baai waar Magellaan zijn schip ankerde. Destijds was de baai aan de noordkant van het eiland Mactan nog diep genoeg, maar is met het verloop van de tijd verzand tot een ondiepe met planten begroeide lagune. Een kerk op het eiland is naar hem vernoemd en de stad Opon is hernoemd naar Lapu-Lapu City. Tevens wordt de Rode koraalbaars in de Filipijnen nu de Lapu-Lapu genoemd. Voorheen was Lapu-Lapu ook afgebeeld op de zowel ronde en later vierkante centavo. De centavo is door inflatie in onbruik geraakt.
In het nieuws hebben jullie ongetwijfeld de berichten gezien over tyfoon Saloa. Saloa (hier noemt men de tyfoon 'Gener') is momenteel Manila aan het teisteren met heel wat regenval. Zo is er in de laatste 24 uur evenveel regen gevallen als in een maand tijd. Rekening houdend met het feit dat het nu regenseizoen is, is dat heeeeeeeel wat water. Manila is echter een heel grote stad. Zo zijn er ook delen van Manila die niet onder water staan, zoals bv. de internationale luchthaven.
Het klinkt misschien vreemd, maar dankzij tyfoon Gener is het hier in het zuiden van de Filipijnen heel goed weer. De warme lucht wordt door de tyfoon naar het zuiden gestuurd. Resultaat: veel zon en heel warm (35 graden C) hier bij ons.
Een nadeel van Gener is dat het internet frequent uitvalt. De blog bijhouden, laat staan foto's uploaden is niet evident. Met enige vertraging zijn dan ook de foto's van de cable car & zipline en simply butterflies geupload (excuseer mij voor de schrijfwijze maar op een qwerty toetsenbord staat geen dubbele punt of trema of hoe men dat ook tegenwoordig heet).
Loboc River, Loboc ecotourism adventure park, Simply Butterflies
Na een paar luie dagen stonden er weer een aantal activiteiten op het programma. Een eerste activiteit situeerde zich in de omgeving van Loboc. In Loboc is vooral de Lobov River bekend, waar men de boot kan nemen en ondertussen kan eten ('floating restaurant'). In 2007 hadden we dit reeds gedaan, maar wat opvalt is dat het nu beter uitgebouwd is en touristisch wordt beheerd.
Na de Loboc River Volgde iets meer sportief: het Loboc Ecotourism Adventure Park. Hier kan je op een 'cable car' zitten boven de Loboc rivier. Op zich niet zo spannend zou je zeggen, maar dit wordt het wel als je plotseling tussen twee bergflanken hangt. Naast de cable car is er ook de 'zip line'. Dit is een echte aanrader. Ook hier ga je van de ene naar de andere bergflank, met dit verschil dat je in een soort van body suit zit waardoor je naar beneden kijkt. Om meer hier over te weten, zie de flickr pagina, set 'Loboc'. In de set zal je er ook de foto's zien van Simply Butterflies Conservation Center.
Het weekend zijn we begonnen en hebben we afgesloten in Anda. Anda is een plaats aan de kust waar je in het Anda de Boracay White sands resort in traditionele woningen kan logeren, vlak op het strand. Aangezien woorden meer zeggen dan beelden: Flickr, set 'Anda'.
Zaterdag 28 juli zijn we toegekomen bij het huis van de ouders van Ruth, in Dauis, Bohol. Het zal even een luie week worden. Sinds 22/07/20112 hebben we er 5 vluchten op zitten, so time to relax. De foto's van Dauis staan online in een nieuwe set.
Er staan nieuwe foto's online van de trip naar Palawan (eiland in het zuiden van de Filipijnen). Het toeval wil toen we er net een dag weg waren er een cycloon passeerde in de regio. Resultaat: alles onder water. Zaterdagnamiddag hebben we de vlucht genomen naar Tagbilaran, niet ver van waar Ruth's ouders wonen. De ouders wonen op het eiland Bohol, in de barangay Dauis. 'Barangay' kan je vergelijken met een soort van dorp. Iedere barangay heeft een 'Barangay Captain', te vergelijken met een burgemeester bij ons.
De eerste foto's staan online. Als je op volgende link klikt www.flickr.com/photos/pilipinas2012 klikt, kan je de eerste foto's zien. In de toekomst klik je het best op 'set' omdat er verschillende sets, afhankelijk van het thema zullen worden opgemaakt.
aankomst mamala, papalo, Harold en Ed Chamuel - island hopping Honda Bay
Na onze aankomst in Manila was het tijd om mamala, papalo, Harold (jongste broer) en Ed Chamuel op te gaan pikken in de luchthaven. Vol spanning stonden Ruth, Mafel (oudste zus) en Aimee (jongste zus) tijdens het ontbijt scenario's te bedenken hoe ze hen zouden kunnen ontvangen. Tijdens de rit naar de luchthaven kregen we de telefoon van mamala dat ze reeds in het hotel waren (alhoewel anders was afgesproken, schoonmoeders.... ). In het hotel was de verassing groot toen ze ons zagen. Buiten alle verwachtingen stonden plotseling hun twee jongste dochters en oudste kleinkind voor hun neus.
De dag erna namen we het vliegtuig van Manila naar Palawan, een provincie in het zuiden van de Filipijnen. Het vliegtuig vertrok om 7u 25 's morgens, wat betekende dat we om 4u moesten opstaan. Gelukkig is Manila een 'city that never sleeps'. Het geluid en getoeter van de auto's verzacht de pil wat.
Na een klein uurtje vliegen kwamen we aan in Puerto Princesa, de hoofdstad van Palawan. Nadat we ons gerief in Ýsabella's Mansion hebben gedropt, vertrokken we voor onze eerste trip. Op de agenda stond island hopping in Honda Bay. Dit betekende dat we per boot van eiland naar eiland gaan om te zwemmen, snorkelen,..... Het begrip 'boot' houdt in dat je op een soort van schuit stapt die wordt ondersteund door twee bamboo takken aan de zijkant. Het ziet er krakkemikkig uit maar is in feite heel sterk.
Ik ga me nu bezig houden met de foto's up te loaden op flickr. De link wordt zo snel mogelijk meegedeeld.
De vlucht viel uiteen in twee delen. Het eerste deel bracht ons van Brussel (vertrek 16:00 naar Doha International Airport (aankomst 23:00, 22:00 in Belgie).
In Doha vertrokken we om 02:25 plaatselijke tijd naar Ninoy Aquino International Airport, waar we om 17:00 toe kwamen (11:00 in Belgie).
Als mijn aardrijkskunde me niet in de steek laat, vlogen we over volgende landen: Duitsland, Tsjechie, Hongarije, de Zwarte Zee, Oekraine, Perzische Golf, Dubai, een stuk water , Thailand).
De foto's die we reeds hebben gemaakt loaden niet op, maar we zullen een Flickr account aanmaken en de link met de foto's dan op de desbetreffende berichten zetten.
Jade heeft zich heel goed gedragen op de vlucht. Tijdens het eerste deel van de vlucht heeft ze niet geslapen (ze heeft veel filmpjes gekeken). Tijdens de transit in Doha is ze in slaap gevallen. Tijdens het opstijgen is ze niet wakker geworden.
Vandaag gaan we mamala papalo en Ed Chamuel gaan halen van de luchthaven. Mamala betekent oma, papalo betekent opa. Ed Chamuel is het jongste kleinkind. Mamala en papalo weten niet dat we reeds in de Filipijnen zijn. Surprise !
Welkom op de reisblog van Ruth, Herman en Jade De Wispelaere. Deze blog wil een overzicht geven van onze reis naar de Filipijnen (of 'Pilipinas' in de lokale taal). In de loop van de komende weken worden er foto's en dagervaringen neergeschreven voor de thuisblijvers. Maar vooraleer we verder gaan, eerst een woordje meer over de Filipijnen.
De Filipijnen (of Filippijnen[3]), officieel de Republiek der Filipijnen, zijn een republiek in Zuidoost-Azië. De archipel bestaat uit 7107 eilanden, waarvan de grootste twee Luzon en Mindanao zijn. Deze beide eilanden beslaan samen zo'n twee derde van de oppervlakte van het land, dat met ongeveer 300 000 km² ruim 7 maal zo groot is als Nederland en ruim 9 maal zo groot als België. De Filipijnen hadden bij de laatste census, in 2010, ruim 92,3 miljoen inwoners.
De Filipijnen waren ruim 300 jaar lang een Spaanse kolonie, tot de archipel in 1898 aan het eind van de Spaans-Amerikaanse Oorlog in Amerikaanse handen kwam. Hoewel de Filipijnse revolutionaire beweging onder leiding van Emilio Aguinaldo op 12 juni1898 de onafhankelijkheid uitriep, zou het nog tot 4 juli1946 duren voor het daadwerkelijk zover was. De Filipijnen hebben door de langdurige kolonisatie door Spanje en de Verenigde Staten veel westerse kenmerken. Zo is een groot deel van de bevolking katholiek.
De Filipijnen kennen een scherpe tegenstelling tussen arm en rijk. Er is sprake van een kleine, rijke elite en een groot arm deel van de bevolking dat veelal onder het bestaansminimum leeft. De elite heeft zowel op economisch als op politiek gebied de touwtjes in handen. In de jaren 70 werd het land op dictatoriale wijze geregeerd door president Ferdinand Marcos. Diens opvolger Corazon Aquino, de eerste vrouwelijke president van het land, bracht de democratie weer terug, maar economisch herstel bleef uit. Ook werden problemen, zoals de corruptie, de ongelijke verdeling van rijkdom en het grondbezit tijdens haar regeerperiode en die van haar opvolgers niet aangepakt. De huidige president is Benigno Aquino III. Hij werd in 2010 gekozen als opvolger van Gloria Macapagal-Arroyo, die net als haar voorganger Joseph Estrada werd beschuldigd van corruptie.
). In het hotel was de verassing groot toen ze ons zagen. Buiten alle verwachtingen stonden plotseling hun twee jongste dochters en oudste kleinkind voor hun neus. 
, Thailand).
