Eerlijk gezegd, ik was geschokt toen ik gisteren een campagnefilmpje van de Amerikaanse presidentskandidaat Bernie Sanders zag. Op een campagnerally zei hij: “er is iets grondig mis wanneer de rijkste één tiende van één procent van de bevolking evenveel rijkdom bezit als de onderste negentig procent.” Lees die zin maar eens opnieuw, ik geloof dat u hem twee keer moet lezen om de volle draagwijdte ervan te beseffen. Inderdaad: in de VS bezit de rijkste 0,1% van de bevolking vandaag evenveel als de armste 90% (al kan men natuurlijk de vraag stellen of men nog kan spreken over “de armste” wanneer men het heeft over negen tienden van de bevolking!).

Ik geloofde dit niet. Ik dacht dat Bernie Sanders zich vergiste. Ik wist uit andere statistieken dat in de VS de rijkste één procent van de bevolking 43% van de rijkdom bezit. Sprak dit de cijfers van Bernie Sanders niet tegen?

Het antwoord vindt u hier: http://www.theguardian.com/business/2014/nov/13/us-wealth-inequality-top-01-worth-as-much-as-the-bottom-90. En het antwoord is dus neen. Bernie Sanders heeft gelijk. De rijkste 1% bezit 43% van de rijkdom, de rijkste 0,1% bezit 22% van de rijkdom. Dat betekent dus dat niet alleen bijna de helft van de rijkdom geconcentreerd zit bij de rijkste 1%, maar ook dat binnen die rijkste 1% de meeste rijkdom ook nog eens geconcentreerd zit bij de rijkste 0,1%. En geloof me: binnen die rijkste 0,1% zit ook nog eens de meeste rijkdom geconcentreerd bij de rijkste 0,01%, en ga zo maar door.

Aan de andere kant bezit 60% van de bevolking minder dan 2% van de rijkdom. En 90% bezit inderdaad ongeveer evenveel als de rijkste 0,1%. Wat betekent dit? Heel simpel: er is geen middenklasse meer in de VS. En een gelijkaardig fenomeen begint zich trouwens ook bij ons voor te doen.

De redenen hiervoor zijn, algemeen gezegd, de globalisering en de financiële crisis van 2009. Maar dat interesseert me zelfs niet echt, de vraag is wat eraan gedaan kan worden. Moeten we nu teruggrijpen naar de aloude linkse recepten van hogere belastingen, bestrijding van de fraude en hogere uitkeringen? Neen! Ons systeem van sociale zekerheid is door een door rot, het werkt gewoon niet meer en het sluit mensen op in de armoede. Bovendien is tegenwoordig bijna iedereen arm, zoals bovenstaande cijfers bewijzen. Ik ben dan ook een overtuigde voorstander van een basisinkomen voor iedereen. Gedaan met al de inefficiënte controlemechanismen die moeten controleren dat mensen niet werken (anders pakken we hun uitkering af!), gedaan met de tweedeling tussen de “profiteurs” en de werkenden, gedaan met goedbedoelde minimumlonen die de industrie wegjagen. Geef gewoon iedereen een basisinkomen en laat mensen daar bovenop verdienen wat ze willen.

Maar dit moet natuurlijk wel gefinancierd worden. En hogere belastingen voor de rijken, u mag rustig verder dromen maar dat werkt niet. Dat leidt tot een voortdurende wedren tussen de belastingdienst en de fiscale consulenten, waarbij de ene zal proberen om de “achterpoortjes” te sluiten en de andere zal proberen om er nieuwe te vinden. En alleen de rijksten of de grootste ondernemingen kunnen zich die consulten betalen, waardoor zij precies minder belastingen betalen en we dus eigenlijk een omgekeerde herverdeling krijgen. Grote ondernemingen betalen hun belastingen in Panama en hun auteursrechten in Nederland, maar verdienen hun geld bij ons. Iemand stelde ooit de vraag aan Ronald Reagan wat de grote Amerikaanse ondernemingen – General Electric, General Motors, American Express, enz... – met elkaar gemeen hebben. De President had natuurlijk geen idee. Maar het antwoord was dat ze geen belastingen betalen. “Uw secretaresse, mijnheer de President,” zo zei de man, “heeft in het afgelopen jaar meer belastingen betaald dan al deze grote ondernemingen samen.” En dat geldt ook vandaag nog: Google, Microsoft, Citigroup, ze betalen amper belastingen. En als men één van de achterpoortjes sluit, wordt er automatisch een ander geopend. Het is zo’n beetje als rechtstaan op een waterbed. Apple is ervoor gekend dat het nooit een dividend uitkeert want daarop moeten belastingen betaald worden. Als u uw winst wil incasseren, verkoop dan uw Apple-aandelen. De winkelier in uw dorp daarentegen, kan natuurlijk niet weigeren om een dividend uit te keren want dan heeft hij geen inkomen!

En wat als we nu eens proberen om de controlemechanismen overbodig te maken? Wat als we nu eens ook hier proberen om een systeem te verzinnen waarbij fraude niet meer mogelijk is? U zult dit utopisch vinden, maar ik meen werkelijk een oplossing gevonden te hebben waarbij fraude niet meer mogelijk is, achterpoortjes geen probleem meer zijn en controle bijna overbodig is. Laat de grote ondernemingen frauderen, laat ze hun winsten parkeren op de Kaaimaneilanden, laat ze weigeren om een dividend uit te keren. We zullen er hoe dan ook voor zorgen dat de gemeenschap zijn eerlijke deel van de koek krijgt.

Hoe? Eenvoudig: we schaffen de winstbelasting af. Geen winstbelasting meer, en dus ook geen aftrekposten of uitzonderingen meer, net zo min als al de controlemechanismen die dit moeten controleren. De winst is volledig voor de onderneming. Maar de gemeenschap krijgt automatisch een aandeel van vijf procent in elke onderneming. Eén twintigste. Van elke twintig aandelen die er gecreëerd worden, zij het door de oprichting van de onderneming, een kapitaalverhoging of een incentive voor het management, moet er één aandeel aan de overheid geschonken worden. En laat de overheid deze aandelen in een fonds storten. Dit fonds mag deze aandelen nooit verkopen (dat doen de miljardairs trouwens ook nooit) en mag nooit deelnemen aan een algemene vergadering of  een plaats opeisen in de Raad van Bestuur. Het is niet de bedoeling dat de overheid zich mengt in de normale werking van een onderneming. We zijn geen communisten. Maar als de onderneming een dividend uitkeert krijgt de gemeenschap haar deel, zoals alle aandeelhouders. Ook wanneer de koers van het aandeel stijgt profiteert de gemeenschap daarvan mee, net zoals wanneer de onderneming opgedoekt wordt en iedereen zijn deel krijgt, of wanneer een deel van de activa in geld omgezet wordt. Laat de onderneming dus gerust geld verdienen door op haar centen te blijven zitten, deze centen te parkeren in Monaco of door belastingen te ontduiken. We zullen er allemaal mee van profiteren.

Laat dit ook onze vermogensbelasting zijn. Want wat is tegenwoordig “vermogen”? Dat zijn aandelen! Als Bill Gates dit jaar vijf miljard dollar verdiend heeft, dan is dat niet doordat hij een tweede inkomen uit arbeid verdient, of doordat hij landerijen gekocht heeft. Dat was zo onder het Ancien Régime. Nu worden mensen rijker doordat de waarde van hun aandelen stijgt. Als de maatschappij haar deel van de aandelen krijgt, wordt dus meteen ook de rijkste 0,1% belast. Eindelijk!

Ik gruwel dan ook van de ouderwetse idee van een vermogensbelasting zoals die op dit moment gepromoot wordt: lijsten aanleggen van wat iedereen bezit, dure controlemechanismen opzetten om te controleren of de lijst wel klopt, samenwerken met andere landen waar de vermogenden hun vermogen zouden kunnen verstoppen, en ga zo maar door. Men heeft het allemaal lang geleden al eens geprobeerd en het heeft niet gewerkt. Stop met dingen te belasten! Geef de gemeenschap haar deel, laat “ons” aandeel mee profiteren van het harde werk van de ondernemers en laat die mensen voor de rest met rust! Gedaan met al die dure consultenten en hun tegenspelers bij de fiscus, boekhoudkundige trucjes en het sluiten van poortjes. Geef de maatschappij haar eerlijke aandeel en geef de onderneming opnieuw haar vrijheid.

Voor de onderneming hoeft dit systeem niet duurder uit te vallen aangezien dit systeem in de plaats zou komen van alle vormen van winstbelasting. Bovendien zijn we er op deze manier zeker van dat elke onderneming belast wordt en niet alleen de KMO’s die zich geen consulenten kunnen veroorloven. Voor de maatschappij heeft het het voordeel dat elke vorm van winst belast wordt (ook meerwaardes en winsten die in het buitenland gemaakt worden aangezien die ook de waarde van de aandelen doen stijgen). En voor beide heeft het het voordeel dat een hoop boekhoudkundig werk overbodig wordt.

Is dit utopisch? Misschien. Ik heb op internet gezocht naar economen die al met dit idee gekomen zijn maar ik heb ze niet gevonden. Nochtans kan ik mij moeilijk voorstellen dat ik de eerste zou zijn die hieraan denkt. Heb ik dan verkeerd gezocht? Of zit er een addertje onder het gras? Dat zou kunnen. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat dit strijdig is met het recht op eigendom. Dat het “opeisen” van één twintigste van de aandelen neerkomt op diefstal en dus verworpen zou worden door het Grondwettelijk Hof. Maar ik zou dit vreemd vinden, aangezien dan toch elke belasting zou neerkomen op diefstal. En zijn kapitaalsubsidies dan niet eveneens diefstal, maar dan omgekeerd, van de gemeenschap?

Ik vind dit idee bijna te mooi om waar te zijn. Daarom ben ik heel geïnteresseerd om te weten wat uw bedenkingen zijn.

29-12-2015 om 17:16 geschreven door Pieter Servranckx  

Beste mijnheer Coulibaly,

Ik hoop dat u mij kunt horen van daarboven en dat u het niet te druk hebt met uw 72 maagden. Eerlijk gezegd denk ik van niet, want die hele idee van een leven na de dood lijkt mij sowieso nogal stupide. Denk eens even na; alle religies – ja, ook de mijne – vertellen ons dat de hemel of de hel voor de eeuwigheid zijn. De eeuwigheid. Hebt u er ooit bij stilgestaan hoe lang dat is? Dit Aardse leven duurt met wat geluk een goede negentig jaar. En als ik in die negentig jaar iets verkeerds doe, mag ik dus branden voor duizend, tienduizend, honderdduizend, zelfs een miljoen jaar. Beeld u in: een dinosaurus uit het Jura, die toen een dinosaurus besprongen heeft die niet zijn wettige echtgenote was, zit dus nu nog altijd te branden. Toen de eerste apen begonnen te lopen, brandde hij, toen uw profeet geboren werd brandde hij nog steeds, toen Amerika ontdekt werd nog steeds, en tijdens de Franse revolutie nog steeds. Herinnert u zich uw eerste schooldag nog? Wel, toen brandde die dinosaurus ook. Toen u vorige week een Joodse supermarkt binnenstormde brandde hij nog steeds. En lang nadat u uw 72 maagden allemaal al duizend keer genomen zult hebben, zal hij nog steeds branden. En dat allemaal omdat hij tijdens het Jura op de verkeerde dinosaurus gekropen is, misschien na het eten van wat hallucinogene bladeren. Om u maar te zeggen, ik vind heel die idee van een leven na de dood behoorlijk absurd.

Maar men weet natuurlijk nooit. Ik weet niet wat er na de dood komt, dus misschien heeft uw heilige boek wel gelijk. Maar zelfs in dat geval vrees ik dat het wel eens zou kunnen tegenvallen voor u. Om eerlijk te zijn: ik geloof niet dat ik al 72 vrouwen gehad heb tout court, en bovendien ben ik vergeten te vragen of ze allemaal nog maagd waren. Sorry daarvoor. Maar ik kan wel tellen. De hemel waar u nu zit, beste Amedi, is voor de eeuwigheid. Dus pakweg binnen 7200 jaar zult u daar nog steeds zitten. En dan zult u ze alle 72 al eens honderd jaar gehad hebben. Honderd jaar dezelfde! Lijkt u dat een prettig vooruitzicht? Natuurlijk, ik weet wat u gaat zeggen. U gaat ze niet allemaal voor honderd jaar nemen. U zult een beetje afwisselen, nietwaar? Vandaag Rachida, morgen, Lamia, overmorgen, Bouchra, of misschien Fathia, Aischa, Dunya en Farah tegelijk, dat is allemaal mogelijk. Maar zelfs dan, beste Amedi, dan hebt u ze na zevenduizend jaar allemaal echt wel gezien hoor. Wat gaat u dan doen? Zult u in het paradijs ook nog eens op zoek gaan naar een Joodse supermarkt, om er 72 nieuwe te krijgen? Dat zou ook wel eens kunnen tegenvallen want ik geloof dat uw profeet geen Joden toelaat in zijn paradijs. Of gaat u misschien een paar maagden pikken bij een collega-jihadist? Pas maar op! Als hij u betrapt en van kant maakt, zou het wel eens kunnen dat hij er 72 nieuwe krijgt, terwijl u op uw kin mag gaan kloppen in de hel. Al heeft dat natuurlijk het voordeel dat u daar misschien wel weer een Joodse supermarkt kunt vinden.

Nee, mijnheer Coulibaly. Ik vrees dat u echt niet goed nagedacht hebt toen u daar die supermarkt binnenstapte. En nu we er toch over bezig zijn: waarom pikken jullie er eigenlijk altijd de Joden uit? Is het botte jaloezie? De Joden zijn behoorlijk succesvol, nietwaar? Een derde van de Nobelprijzen gaat naar Joden, terwijl ze met een goeie 15 miljoen zijn op een wereldbevolking van 7 miljard. Dat is 0,21% als u kunt tellen. Als men mij vraagt om een Joodse componist op te noemen, dan lukt dat zonder problemen. Mendelssohn, bijvoorbeeld. En ik weet nochtans bitter weinig over klassieke muziek. Joodse miljardairs gaat al wat beter: Steven Spielberg, Mark Zuckerberg, George Soros... Joodse acteurs? Fysici? Chemici? De lijst is eindeloos. Maar probeer hetzelfde eens te doen met Moslims. Ik betwijfel of u het zelf kunt.

Daarom vind ik dat wij in Europa onze Joden moeten koesteren. Het doet me pijn dat u die mensen bang maakt en verplicht om te emigreren naar Israël. Dat is talent dat hier verloren gaat! En het ergste is dat er mensen zoals u voor in de plaats komen. Hebt u eigenlijk ooit gewerkt, mijnheer Coulibaly? Hebt u überhaupt ooit iets nuttigs gedaan tijdens uw Aardse leven? ’t Is maar een vraag. Misschien goed om eens over na te denken terwijl u ze daarboven allemaal druk aan het ontmaagden bent.

Wat mij ook pijn doet, is dat zowel u als uw twee collega’s die Charlie Hebdo overvallen hebben, naar een televisiezender hebt mogen bellen, en dat degene die u aan de lijn gekregen hebt zelfs geen kritische vragen gesteld heeft. Voor politici die geen vlieg kwaad doen zijn ze zo kritisch, maar een mensen zoals u laten ze vrolijk hun lesje opzeggen. “We doen het voor de profeet, vrede zij met hem.” Serieus? Het is een beetje jammer dat ik geen tekentalent heb. Anders zou ik wel weten hoe mijn cartoon eruit moet zien. Kunt u hem misschien even tekenen voor mij? ’t Is een makkie, als u kunt tekenen. Een jongetje kijkt naar boven en vraagt:

-          O, grote Allah! Hebt u echt een heel universum geschapen?

-          Ja, mijn zoon.

-          Met een quadriljoen sterren?

-          Zeker, mijn zoon. Met een quadriljoen sterren.

-          En hebt u ook al die dieren, planten, vogels, vissen en bacteriën op deze aardkloot geschapen?

-          Ja, mijn zoon, dat heb ik allemaal gedaan.

-          En ook die zeven miljard mensen rondom ons?

-          Ja, mijn zoon, ook die zeven miljard mensen.

-          En hebt u tijdens uw vrije tijd ook vier Joden omgelegd in een supermarkt?

-          Dat? Euh... dat was te moeilijk. Daarvoor heb ik een imbeciel moeten aanspreken.

Hahaha! Vindt u ze goed? Voor alle duidelijkheid: ik lach niet met uw slachtoffers, ik lach met u! Waarom heeft uw grote Allah die Joden trouwens eigenlijk geschapen, als hij ze toch liever kwijt dan rijk is? Me dunkt dat ze tegenwoordig zelfs geen verstandige goden meer maken.

Ik vrees ook, beste Amedi, dat uw profeet, vrede zij met hem, diep teleurgesteld is in u. U hebt ocharme vier Joden gedood, die niet eens gewapend waren. En dat voor een heilige strijder! Misschien zal uw profeet, vrede zij met hem, u daar wel eens op aanspreken. Weet u wat u dan moet zeggen? Beste profeet, vrede zij met u, doe het in het vervolg zelf! Veel kans dat hij u dan die 72 maagden afneemt, maar ja, binnen zevenduizend jaar zou u ze toch allemaal beu zijn, nietwaar? En nog een eeuwigheid te gaan!

12-01-2015 om 15:37 geschreven door Pieter Servranckx  

De Algemene Centrale van het ABVV heeft op zijn statutair congres in Blankenberge opgeroepen tot 'stakingen en acties tot de regering haar oren en ogen opent'.

Beste leden van het statutair congres van de Algemene Centrale van het ABVV, weet u hoe ze zoiets noemen? Chantage. Doe wat wij zeggen of wij staken het ganse land naar de verdoemenis. Gelukkig maakt u wel een kleine opening: als de regering een vermogensbelasting invoert, dan zult u stoppen met staken, nietwaar?

Beste vakbonden, ik ben tegen een vermogensbelasting. Omdat ze het laatste restje ondernemingslust uit dit land wegpest, omdat we allemaal al genoeg belastingen betalen, maar vooral ook: omdat ze niets opbrengt. In de landen waar men het geprobeerd heeft, is men ervan teruggekomen. In Frankrijk bracht ze veel minder op dan verwacht, maar kapitaalkrachtige Fransen zijn wel hun land ontvlucht. Gerard Dépardieu is nu zelfs een Rus! En in Nederland heeft de vermogensbelasting 2 miljard euro opgebracht, op een totale begroting van 150 miljard. Peanuts dus! U kunt daarover janken zoveel u wilt, maar vermogen valt gewoon niet te belasten. Als men het belast is het weg.

Maar mijn mening over een vermogensbelasting doet zelfs niet terzake. Waar het om gaat is dat u doodeenvoudig eens moet leren van u met uw eigen zaken te bemoeien. Uw zaken, dat zijn, grosso modo, onze arbeidsvoorwaarden en het loon dat wij krijgen. De manier waarop dat loon belast wordt, is een politieke beslissing. Dat is de job van onze politici, die gekozen worden bij verkiezingen. En het is blijkbaar nog altijd niet goed bij u doorgedrongen maar u hebt die verkiezingen verloren. De SP.a heeft 14 procent van de stemmen gehaald. In volle crisistijd! Weet u wat dat betekent? Dat betekent dat de meerderheid van de Vlamingen uw praatjes niet meer wil horen. Maar dat houdt u niet tegen om het nog altijd beter te weten, nietwaar? De kiezer heeft het weeral niet begrepen. Ik vraag me af waar u die arrogantie vandaan blijft halen. De kiezer heeft u zeer goed begrepen en heeft u een toek op uw smoel verkocht, dat is wat hij gedaan heeft!

En ik wil nog eens iets herhalen dat al zo vaak gezegd is, tot groot jolijt van velen, maar eerlijk gezegd: ik kan er niet genoeg van krijgen. Wat hebt u in de afgelopen 26 jaar in de regering eigenlijk gedaan, behalve zonnepanelen gesubsidieerd? Als die vermogensbelasting dan toch zo’n mooi toverstokje is, waarom hebt u ze dan niet lang geleden al ingevoerd? Nu plotseling, nu u niet meer in de regering zit, nu ziet u het licht. Hoe belachelijk is dat?

En waarover gaat het dan eigenlijk? Wat maakt u dan zo kwaad? Ten eerste één onnozele indexsprong die van de mensen gevraagd wordt, na decennia van loonstijgingen. En die wordt dan ook nog eens “sociaal gecorrigeerd”, zodat er bijna niks meer van overblijft. Ik ga niet akkoord met deze indexsprong. Ik vind dat ze er meteen een stuk of drie zouden moeten doen. Dat hebben ze in de jaren ’80 trouwens ook gedaan. En dat heeft ons toen geen windeieren gelegd.

En ten tweede de verhoging van de pensioenleeftijd naar 67 jaar. Ocharme toch! Hebt u eigenlijk kinderen, beste vakbondsleden? Ik heb er twee, en ik zie ze doodgraag. Ik hoop dat ik niet meer moet zeggen.

Als ik u zou vragen met wie u zich in Amerika het meest verwant voelt, zou u waarschijnlijk antwoorden: “Obama”, of “de Democratische Partij”. Maar dat is verkeerd. Weet u aan wie u mij het meest doet denken? Aan Fox News. Fox News heeft alleen bange, blanke, bejaarde aanhangers, net als u (het gemiddelde vakbondslid is een verschroeiende 54 jaar oud). De partij waar zij voor stemmen verliest verkiezing na verkiezing, maar dat accepteren ze gewoon niet. Ze zijn dogmatisch en onbuigzaam, en ze blijven merkwaardig sterk overtuigd van hun Grote Gelijk. Alles was Obama voorstelt wordt meteen afgebrand, voor ze het zelfs maar bekeken hebben. Hun kiescampagnes zijn een grote hoop leugens, bangmakerij en persoonlijke aanvallen. En ze schrikken er niet voor terug om het tot een “shutdown” te laten komen wanneer ze niet krijgen wat ze willen. Dat daarbij het hele land lamgelegd wordt, kan hen geen moer schelen... Weet u, beste vakbonden, u doet mij eigenlijk angstwekkend veel aan die mensen denken.

Waarschijnlijk zult u morgen komen vertellen dat de staking een overweldigend succes was omdat bijna niemand op zijn werk verschenen is. En weet u, ik ben zelf ook in dat geval. Ik werk namelijk van thuis uit, omdat ik door jullie blokkades toch niet op mijn werk geraak. Maar leid daar alstublieft niet uit af dat ik iets voel voor jullie acties. Ik vind jullie een bende bejaarde, kortzichtige egoïsten. En ik zou veel liever gewoon gaan werken.

14-12-2014 om 20:37 geschreven door Pieter Servranckx  

"Ieder voor zich, is dat de samenleving die we willen?" Dat is de veelzeggende titel van een pamflet dat gepubliceerd werd door “Hart boven hard”, een burgerinitiatief van 340 middenveldorganisaties dat zich verzet tegen de besparingspolitiek van de regering-Bourgeois. Daaronder vinden we Welzijnszorg, het ABVV, Vooruit, Kif Kif, CM, De Roma en nog een hele reeks anderen.

Eén van de ondertekenaars van dit pamflet zijn dus de Christelijke Mutualiteiten. Wel, ik ben daar lid van, en ik kan u met de hand op het hart vertellen dat mijn mening werd zelfs niet gevraagd werd. Kom dus vooral nooit zeggen dat u in mijn naam spreekt. En kom ook niet vertellen dat er naar u geluisterd moet worden omdat u zoveel leden telt. Ik heb op 25 mei bepaald wie mij mag vertegenwoordigen, bij democratische verkiezingen. En ik heb daar geen advies bij nodig, dank u. Ik betaal lidgeld aan u om een ziekteverzekering te hebben. Niet om in mijn plaats verstarde, conservatieve standpunten in te nemen. Als u in mijn naam wil spreken, moet ik inspraak krijgen in wat u er gezegd wordt. Als ik die niet krijg, mag er ook niets gezegd worden.

En natuurlijk krijgen we hier weer een staaltje stemmingmakerij te lezen: alles wat de huidige regering voorstelt is hard, rechts, een kille samenleving, ieder voor zich. Wat links voorstelt daarentegen, is warm, open en sociaal. Lees de eerste zin van het pamflet: “Een welvarend land, met welzijn en geluk voor iedereen. Dat is waar regeringen en minister-presidenten voor gaan.” Ik word er helemaal warm van vanbinnen!

Zoals gezegd: er zijn in dit land verkiezingen die moeten bepalen wat voor samenleving wij willen. En daarin heeft de SP.a niet meer dan veertien procent gehaald. Dat is de realiteit. Maar dat is natuurlijk niet omdat de SP.a ongelijk heeft! Nee, de boodschap is alleen niet overgekomen. Ze hebben het gewoon slecht uitgelegd.

Denkt u nu echt dat wij dom zijn? Zou het dan echt niet kunnen dat de Vlamingen de boodschap van links zeer goed begrepen hebben, en dat ze geoordeeld hebben dat dit niet is wat we nodig hebben? Natuurlijk: dat zou betekenen dat de doorsnee-Vlaming wel voor zichzelf kan denken en dat u het niet altijd beter weet. Dat zou natuurlijk straf zijn, maar laten we – for argument’s sake – toch eens even uitgaan van deze veronderstelling.

Er is een tekort: 17 miljard bij de federale overheid en 1,2 miljard bij de Vlaamse. Je kunt blijven discussiëren over waarom dat zo is, maar de zaken zijn nu eenmaal zoals ze zijn. Dus zijn er twee mogelijkheden: ofwel bespaar je op de uitgaven, ofwel hef je nieuwe belastingen. En ja: ik weet wat u nu gaat voorstellen: de vermogensbelasting!  Dat is aan de linkerzijde altijd het wondermiddel;  ze levert miljarden op maar ze treft alleen de rijken en de modale werknemer voelt er niks van!

Gelooft u dat nu echt? In België bedraagt de belastingdruk nu al 45 procent van het BBP (http://trends.knack.be/economie/finance/belgie-kampt-met-tweede-hoogste-belastingdruk-oeso/article-normal-256257.html). In mensentaal betekent dat dat van alles wat wij gezamenlijk verdienen uiteindelijk bijna de helft bij de overheid terechtkomt. Ik vind het behoorlijk wereldvreemd om dan nog te durven pleiten voor nieuwe belastingen.

“Ja maar,” hoor ik u nu al zeggen, want ik ken het liedje, “wij willen helemaal geen nieuwe belastingen, wij willen een verschuiving van de belastingen.” Dezelfde belastingdruk dus, maar dan door vermogen te belasten in plaats van arbeid. Maar dan levert die vermogensbelasting natuurlijk geen nieuwe inkomsten op! Hoe gaat u daarmee de tekorten dan oplossen? Of maakt u mij iets wijs, in de hoop dat ik het niet zou snappen? Cut the crap, mensen: u wil wel nieuwe belastingen, en liefst zo veel mogelijk. Misschien begrijpt de burger uw boodschap wel beter dan u ze zelf begrijpt.

Als u niet anders meer kunt dan eerlijk toe te geven dat u wel degelijk nieuwe belastingen wil, gaat u natuurlijk komen zeggen dat die alleen “de rijken” mogen treffen. De “sterkste schouders”, nietwaar? Het valt om te beginnen wel op dat de leden van deze organisaties natuurlijk nooit deel uitmaken van die “sterkste schouders”. Belastingen verzinnen die alleen anderen treffen is gemakkelijk, nietwaar? En vooral: het is een mooie illustratie van net dat egoïsme dat u aan anderen verwijt. Bent u dan vergeten dat het net die “rijke ondernemers” zijn die in dit land de groei creëren? Winston Churchill heeft gezegd: als we een rijke samenleving willen, zullen we moeten leren leven met rijke mannen.

En ten tweede: een belasting die alleen de rijksten treft levert ook helemaal niks op! Er zijn in dit land namelijk bijna geen rijken meer. De rijkste Belg is Albert Frère, een oude mens die zijn geld bijna uitsluitend verdiend heeft door verstandig te beleggen. Dat is zo ongeveer het enige dat men hier nog durft: beleggen. En daar heeft hij dan ocharme 2 miljard euro mee verdiend. Ik vind dat eerlijk gezegd een beetje zielig. Waarom bestaat er geen Belgische Facebook, geen Belgische Google, zelfs geen Belgische autofabriek? Omdat ondernemen hier beschouwd wordt als iets vies. Ik ben het eerlijk gezegd een beetje beu om te horen hoe fantastisch ons “sociaal model” wel is. Ik zou nog wel eens graag een succesverhaal willen horen; een Belg die tien miljard verdient door één of andere munt in de dieperik te speculeren en daarmee dan een commerciële vlucht naar Mars organiseert, om maar iets te zeggen. Zou dat niet fantastisch zijn?

Bedenk ook dat de SP.a hier in totaal 26 jaar aan de macht geweest is. 26 jaar! Als een vermogensbelasting dan toch alles oplost, waarom is ze er dan nog altijd niet? Ik zal het u zeggen: omdat men vermogen gewoon niet kan belasten. Als men het belast is het weg. Overal waar men het geprobeerd heeft (Nederland, Zweden,...) is men ervan teruggekomen. U kunt daarover janken zoveel u wilt, maar zo is het nu eenmaal. We leven in een geglobaliseerde wereld en een miljard is met één muisklik gemakkelijk naar Panama te verhuizen. Maar dat geldt natuurlijk niet voor het vermogen van de middenklasse. Albert Frère kan constructies opzetten om zijn vermogen ergens anders te parkeren, maar een hardwerkende mens die een appartementje verhuurt? Dus bij wie gaat u uiteindelijk terechtkomen met uw vermogensbelasting?

Weet u wat u bereikt met die belastingen die alleen “de rijken” moeten treffen? U pest het laatste restje ondernemingslust weg uit dit landje. Jaar in jaar uit zakt België weg op de internationale competitiviteitslijst (http://trends.knack.be/economie/bedrijven/belgie-blijft-zakken-op-hitlijst-competitiviteit/article-normal-219073.html). En uiteindelijk gaan wij daar de prijs voor betalen. De middenklasse dus. Degenen die u beweert te vertegenwoordigen. Hetzelfde geldt trouwens voor die verguisde indexsprong. U verzet zich daartegen, omdat dat de gewone man zou treffen. En als de ondernemingen hier wegtrekken, omdat wij te duur geworden zijn? Wie wordt daardoor getroffen, denkt u?

Als ik op één of andere manier toch moet betalen, heb ik liever dat men mij dat eerlijk zegt. Hou toch op met te denken dat ik dom ben! Dus ja: maak de kinderopvang maar wat duurder, maak de voetbalclub wat duurder, neem mij een indexaanpassing af, trek mijn pensioenleeftijd wat op, doe maar! Echt waar! Het enige dat ik vraag is: als u snijdt, snij dan diep genoeg. Geen halfbakken maatregelen à la Generatiepact. Snijden! “Sociaal zijn” betekent in de eerste plaats dat de rekeningen kloppen. Ik heb liever dat ik ze nu moet betalen dan dat mijn kinderen het binnen twintig jaar moeten doen.

Nu ik toch op dreef ben, ga ik er nog één ding bijnemen: de legeraankopen. De onderhandelaars van de “Zweedse” coalitie lijken een voorkeur te hebben voor de aankoop van F35’s om onze F16’s te vervangen. En Groen staat natuurlijk onmiddellijk op de achterste poten: wel investeren in peperdure vliegtuigen, maar niet in “de gezinnen”, hoe durven ze! Kijk, dit is nu wat je krijgt als je jarenlang investeert in “de gezinnen” en nooit in materiaal: bijna al onze gevangenissen dateren uit de negentiende eeuw. Het justitiepaleis in Brussel is vervallen en ligt vol duivendrek. Onze wegen zijn een maanlandschap (rij eens naar Nederland of Frankrijk en u ziet meteen het verschil). Onze scholen zijn vervallen en onze kinderen moeten les krijgen in containerklassen. Dat is iets dat ik zou verwachten in Oeganda, niet in België. En last but not least: ons leger schiet met materiaal dat tot op de draad versleten is. Defensie is jarenlang de melkkoe geweest. Want wie investeert er nu in wapens? Dat is des duivels! Maar mag ik u erop wijzen dat ons leger nog nooit zo actief geweest als nu? Overal ter wereld neemt het deel aan vredesoperaties. En op dit eigenste moment is onze luchtmacht bezig met het bombarderen van stellingen van de Islamitische Staat.

Natuurlijk: de F35 is een peperduur toestel. Maar het is wel onzichtbaar op radar. Ik hoef geen militair te zijn om te snappen dat zoiets een gigantisch tactisch voordeel oplevert. Onze soldaten worden goed betaald, maar hun leven wordt in gevaar gebracht doordat ze moeten werken met verouderd materiaal. Onze leerkrachten worden goed betaald, maar moeten lesgeven in containers. Letterlijk alles in dit land is oud en versleten. Dus ja: investeer alstublieft eindelijk eens wat minder in “de gezinnen” en wat meer in materiaal. Schaf u die F35’s gerust aan, we zijn een beschaafd land!

Beste leden van “Hart boven hard”, geloof me: ik heb niet gestemd voor een harde, een kille of een egoïstische samenleving. Ik heb gestemd voor een samenleving die bespaart in plaats van te belasten. Ik heb gestemd voor politici die mij de factuur durven presenteren in plaats van te zeggen dat “de rijken” ze wel zullen betalen. Ik heb gestemd voor een regering die ondernemen beloont in plaats van het weg te pesten. Daarvoor heb ik gestemd, bij democratische verkiezingen. Laat de politici die ik verkozen heb nu dus maar gewoon hun werk doen. U mag zich met uw eigen werk bemoeien. En kom alstublieft niet meer vertellen dat u in mijn naam spreekt, zonder mij daarover eerst te raadplegen.

26-09-2014 om 15:11 geschreven door Pieter Servranckx  

Geachte Informateur, beste Bart De Wever

Ik ben geen politicus, ik ben een helpdesk medewerker, maar geloof me: een mens leert zo wel eens problemen oplossen op een manier waar politici niet altijd aan denken. Sta mij dus a.u.b. toe om u wat raad te geven die u hopelijk van pas zou kunnen komen bij uw moeilijke informatie-opdracht.

Wat ik in het leven al geleerd heb is: een probleem kan al voor drie vierden opgelost worden door het duidelijk te analyseren. Geloof mij: een duidelijke weergave van wat het probleem precies is, is vaak al een groot deel van de oplossing ervan. Vaak stelt men in zo’n geval zelfs vast dat er eigenlijk helemaal geen probleem is! En ik heb het gevoel dat dit hier ook zou kunnen helpen. Als we de zaken duidelijk op een rij zetten lijkt uw opdracht mij eigenlijk helemaal niet zo moeilijk als iedereen beweert. Wat zijn de gegevens?

Ten eerste is er een alternatief voor u: de klassieke tripartite. Iedereen zeurt daarover, iedereen spreekt over “het midden van het bed” en dergelijke, maar eigenlijk is het gewoon niet meer dan een simpel feit, dat u alleen maar moet accepteren. Gewoon iets eerlijk beseffen maakt het vaak al veel minder bedreigend. Three thousand bees buzzing in my head... I let the sun of awareness shine to set them free.

Tweede gegeven: u wilt geen regering met de PS. Dan komen we in ellenlange onderhandelingen terecht waarbij er weer op elke slak zout gelegd kan worden, en die u niet kunt winnen aangezien ze u toch niet echt nodig hebben (zie ons eerste gegeven). Vergeet die mogelijkheid gewoon.

Derde gegeven: wat blijft er dan over? Ofwel een coalitie met aan Vlaamse kant NVA, CD&V en VLD, en aan Franstalige kant alleen MR. Dat heeft federaal een meerderheid, echt waar! Niet aan Franstalige kant, maar dat is niet verplicht. Ofwel een coalitie met dezelfde samenstelling aan Vlaamse kant, en met aan Franstalige kant het CDH er nog bij. Dat heeft ook nog steeds geen meerderheid langs Franstalige kant maar is wel iets ruimer.

Zo simpel is het dus eigenlijk. Wat moet u dus doen? U stelt aan MR de vraag of ze in een coalitie stappen met henzelf als enige Franstalige partij. U biedt hen daarin het premierschap aan. En aangezien de wet voorschrijft dat een Belgische regering, behoudens de Eerste Minister, evenveel Franstalige als Nederlandstalige ministers moet tellen, kunnen zij in die formule op hun eentje bovendien ook de helft van de ministerposten leveren. Dat moet hen als muziek in de oren klinken, zelfs als dat betekent dat ze er op Waals en Brussels niveau niet bij zullen kunnen zijn. Vervolgens gaat u een dagje met de kinderen naar Plopsaland. Laat de Franstaligen nadenken, overleggen en een antwoord klaarmaken.

Zeggen ze dan “ja” op deze formule, dan kunt u zondag al naar de Koning gaan met de vraag om Didier Reynders als federaal formateur aan te stellen, en dan wordt u formateur voor de Vlaamse regering. Aangezien u normaal gesproken pas dinsdag een afspraak hebt met de Koning, zou u hiermee ook de boodschap geven dat u snel en efficiënt werkt, zelfs sneller dan het schema.

Zeggen ze toch “nee”, en willen ze per se het CDH erbij, dan stelt u de vraag aan het CDH: wilt u meestappen in een regering met NVA, CD&V, VLD, MR en CDH, met een Franstalige liberaal aan het hoofd? Aanvaard geen ontwijkende antwoorden à la “wij willen kijken naar de inhoud” of “wij zijn niet geïnteresseerd in de postjes”. Dat is quatch. Achter de schermen mag men eerlijk zijn. Eis dus een duidelijke “ja” of “nee”. En ook in dit scenario kunt u vervolgens een dagje naar Plopsaland, dat willen we u zeker niet onthouden.

Is het dan “ja”, dan kunt u eveneens zondag aan de Koning voorstellen om Reynders als federaal formateur aan te stellen.

Zegt het CDH op deze formule “nee”, dan kunt u niets meer doen. Dan gaat u zondag naar de Koning, maar dan om uw informatie-opdracht terug te geven. U zult dan in geen enkele regering zitten maar u zult nog steeds de boodschap geven dat u snel en efficiënt werkt, dat u eerlijk bent, en vooral: dat u uw best gedaan hebt. Niemand zal u in dat geval iets kwalijk nemen.

Ik wens u veel plezier in Plopsaland.

28-05-2014 om 00:00 geschreven door Pieter Servranckx