Ik vertrek dinsdag 30 juni van thuis uit (Oostende) met bepakte MTB naar het Bialowieza bos in Polen. Het is de bedoeling om eerst naar Den Haag te rijden waar de E11-Route start. Dit is een wandelroute zoals we de GR routes kennen hier in Belgie met rood-witte markering. De E11 loopt door Nederland via de Veluwe naar Duitsland, hier langs Osnabruck, het Harzgebergte, Berlijn,etc naar de grens met Polen. In Polen loopt de route door Poznan en Torun naar de Mazurische meren die naar het schijnt zeer mooi zijn; http://nl.wikipedia.org/wiki/Wandelroute_E11 Maar niet voor mij want vanaf Torun verlaat ik de route om naar Het Bialowieza bos te rijden (laatste halte). Dit is zowat het oudste en best bewaarde oerbos van Europa; http://nl.wikipedia.org/wiki/Woud_van_Bia%C5%82owie%C5%BCa Na hier enkele dagen rondgetrokken te hebben vertrek ik terug richting thuis. Normaal gezien is de weg 2200 km lang en ga ik 21 dagen rijden aan een gemiddelde van 110km per dag wat me wel haalbaar lijkt.
Ik probeer hieronder 1 keer per week mijn verhaal te schrijven.
Zondagochtend, om 9u 30 ben ik thuis aangekomen per fiets; Ik had een lange nacht achter de rug want, omdat mijn chaufeur moe begon te worden als we de grens Duitsland-Polen over waren, heb ik het stuur over genomen en zelf gereden tot in Schaarbeek. Stukken vroeger dan gepland dan van hieruit met de trein naar Oostende gekomen, naar het voorbeeld van "Spring". Mama, verrast door mijn vroegtijdige aankomst, was er toch in geslaagd om een ferm ontvangst comité te mobiliseren. Dat kon wel tellen als een leuke thuiskomst.
In het totaal heb ik iets meer dan 3100km gefietst en bijna 4 weken weg geweest. Deze reis was wel mijn eerste maar zeker niet mijn laatste, ik heb hiermee een fantastische levenservaring opgedaan! Ik ben blij dat ik mijn doel berijkt heb en zonder kleerscheuren maar met een grote (fiets)tas vol toffe herinneringen terug thuis ben gekomen. Ik wil ook iedereen bedanken omdat jullie me met zovelen, van zo dicht gevolgd en gesteund hebben, dit geeft ook zeer veel voldoening.
Gisteren zijn we naar de Mazurische meren gereden (met de auto deze keer) waar Pawel op scoutskamp is, hij zit in de zeescouts en we hebben een tourtje gedaan met een van hun zeilboten. Het was wel interresant om te zien hoe zij alles regelen qua tenten, water, koken, wassen, HUDO,... Ik heb er en paar leuke foto's van kunnen nemen me hun digitaal fototoestel want mijn 27 foto's op wegwerp-kodak zijn op( wegwerpen dus?). Vandaag hebben we hun vakantiehuisje bezocht bij de grens met Belarus, een prachtig houten huisje van 130 jaar oud dat vollop gerestaureerd wordt en met een grote boomgaard en moestuin aan, echt een sprookes-huisje! Ondertussen heb ik me ook wat nuttig kunnnen maken met gras maaien, kersen plukken en wat ander klein tuinwerk. Deze avond was er op het stadsplein hier een soort Volksdans festivalletje van verschillende landen en culturen; Pools, Russisch, Roemeens, Turks, Belarus, Litouwens, Joods,... Het was zeker de moeite. Na bijna 3 dagen bij die familie te gast geweest te te zijn vertrek ik morgen naar huis. Normaal gezien kom ik zondag avond aan in Oostende, ik kan bijna niet wachten om julie mijn verhalen te vertelen en fotos te tonen!
Nu ben ik in Bialystok bij familie van de kuisvrouw van papa en Birgitte, ik had van tevoren al contact genomen met hun zoon, Pawel die nu op scoutskamp is. Echt hele vriendelijke mensen en de moeder spreekt een beetje Duits, dus we kunnen onszelf wel verstaanbaar maken. Kan hier mijn kleren wassen, douchen, eten, slapen. internetten,... al wat ik maar kan verlangen en blijkbaar waren ze van plan om me morgen te rijden naar de Mazurische meren waar Pawel op kamp is.
Onderweg naar Bialystok deze morgen kwam ik nog een paar Belgen tegen die zaterdag terug reden naar Brussel en ze hadden nog een plaatsje vrij n de auto! Met dat dit allemaal zo goed uit komt, blijf ik hier dus nog enkele dagen in Polen.
Vandaag heb ik eftjes de tourist uitgehangen in Bialystok en alle kerken, parken, marktplaasen en consoorten gaan bekijken. Voor het eerst in Polen heb ik hier aangelegde en onderhouden tuinen en parken gezien: Buxus haagjes geschoren in Versailles-stijl enzo.
Weet niet of ik de komende dagen op internet ga geraken dus,... we zien wel.
Na het typen van de vorige post kwam ik op straat een hele toffe familie tegen waarmee ik aan de praat raakte, ik kon in hun tuin blijven overnachten na het festival en mocht mee eten met hen (bbq). Het waren zoals de meeste Polen denk ik arme mensen, de man werkte als bosarbeider en verdiende daar mischien 500 euro mee per maand, ze verhuurden het gelijksvloers van hun houten huis dat al in slechte staat was om toch maar rond te komen en kweekten al hun groenten zelf. Ongelofelijk hoe die toch zo vriendelijk en gastvrij waren! Het festival zelf was ook tof, er waren verschillende Poolse en Wit-Russische rockgroepen die optraden, een beetje te vergelijken met Velorock in Oostende.
De volgende dag vertrokken richting Suwalki, waar veel Polen zelf ook op vakantie gaan, de weg ernaartoe kruiste verschillende andere nationale parken dus dat was ook mooi. Toevallig kwam ik hier nog een enthousiaste vakantiefietser tegen die ook ongeveer in de zelfde richting ging dus hebben we een eindje samen gereden. Die avond geslapen op een berg met zicht op een prachtig meer omringd door bossen. het was echt zo iets dat je alleen maar op postkaartjes tegenkomt.
Gisteren wilde ik naar Grutas Parkas gaan (met sculpturen van communistische figuren) in Litouwen maar dit bleek 120km omrijden. De grens met Litouwen is open doordat ze nu bij de Europese Unie zijn dus heb ik hier een tour gedaan door het landschap. Ik denk dat de mensen hier nog armer zijn want ik ben verschillende boeren tegegekomen die met hun paard en kar nog de koeien gingen melken. De taal lijkt ook aan geen kanten op het Pools, zelf zeggen ze dat het eerder lijkt op Italiaans, want Litouwen is blijkbaar een Baltische staat ipv Slavisch zoals Polen. S'avonds nog een gigantische regenvlaag gehad, die meren waarmee het landschap volgezaaid ligt moeten ook bijgevuld worden,... Gelukkig heb ik een groot zeil boven m'n hangmat dus heb ik nog confortabel kunnen koken en dergelijke. De streek hier is echt formidastisch om te fietsen! redelijk bergachtig, met veel bossen, velden, prachtige uitgestrekte meren, mooie dorpjes, wijdse vergezichten,....
Vanmorgen even de Russische grens overgegaan (lees; overgeklommen) maar na 10 meter teruggekeerd. Nu ben even aan het pauseren in Elk want het is zwaar wind tegen vandaag dus snelheid maken kost enorm veel energie, het is als vechten tegen de bierkaai. Morgen rijdt ik een heel stuk door nationaal park Biebrza en denk s'avonds aan te komen in Bialystok, van hieruit probeer ik dan de terugreis naar Belgie te regelen; liften denk ik.
Gisteren ben ik een dag of 3 voor op m'n schema aangekomen in het Bialowieza bos. Het doet enorm veel deugd om na al die inspanningen mijn doel berijkt te hebben! Het bos zelf is prachtig en uniek in zijn soort, moeder natuur krijgt er volledig carte blanche. Doordat het bos altijd beschermd geweest is resulteert dit in een fantastisch ecosysteem waar zelfs nog bizons in het wild leven. Ik heb hier eerst het dierenpark bezocht maar dit was eerder een zoo zoals je er overal hebt, hierna het bijhorende muzeum over de geschiedenis en bijzonderheden over het bos. Er liepen daar toevallig ook 2 sympatieke jonge vrouwen uit Belgie rond, hiermee ben ik meegegaan op een begidste tour in de "restricted area". Ik heb veel bijgeleerd want een van hen had een opleiding in bosbouw en kende er wel veel van, en natuurlijk ook van de gids die heel het bos en alles wat erin leeft kende (tot de Nederlandstalige naam); uitermate boeiend. Qua bomen heb ik wel een paar super exemplaren gezien, zoals lindes van 35 meter hoog, eiken van 6 meter stamomtrek, sparren van 47 meter hoog,... Voor de sport heb ik ook eventjes de grens met Belarus proberen over te steken maar heb snel gemerkt dat dat niet zo eenvoudig is. Ik zou een visum enzo nodig hebben enzo, ik mocht zelfs geen foto's nemen. S'nachts geslapen in het Oerbos, het is echt onbeschrijfelijk wat voor een rust deze geeft, je ziet of hoort geen enkel spoor van menselijke beschaving.
Vandaag heb ik een Poolse vakantiefietser ontmoet die me enorm veel kon vertellen over de streek en geschiedenis enzo. Met hem ben ik hier nu in Grudku (40 km v Bialystok), er is hier vanavond een gratis festival dus daar gaan we even van profiteren. Net zoal van het mooie weer dat we nu hebben! Ik heb een kaart van de streek hier gekocht en heb al een mooie route in gedachten om via andere nationale parken waaronder ook de Mazurische meren naar het noorden te rijden. Dus morgen begin ik daaraan, op het gemak denk ik dat het ongeveer een dag of 4 zal duren, dan heb ik nog genoeg tijd om mijn terugreis voor te bereiden.
Fijn om te zien dat jullie me van zo dicht volgen, sorry dat ik niet veel kan antwoorden op mails enzo, de internet tijd is meestal nogal krap,... Ook smssen lukt meestal niet, maar ontvangen wel.
Heb vorige 2 dagen samengereden met 2 Duitsers die op weg waren naar de Mazurische meren. Interesante gasten met zeer goeie benen; reden zowat de hele de tijd boven de 30 km/h! Beetje zoals in de Tour de France; elk op zn beurt een stuk op kop rijden om de wind te pakken zodat de rest energie kan sparen. En dat 180 km lang en met bagage. Ze hadden een gasvuurtje mee dus dat was wel luxe. We hebben ook een paar keer gaan zwemmen in de meren onderweg, voor de rest is het Poolse landschap nogal eentonig; heel de tijd veel velden met af en toe een beetje bos en groepjes bomen. Nu zit ik in een dorpje op 50 km van Bialozieza park dus dat zal voor morgen zijn. Ben er nog niet uit hoe ik alles ga regelen qua slaapplaats enzo, kga wel zien.
Zaterdag vertrokken uit Berlijn en tevergeefs verschillende bakkers afgezocht naar Boules des Berlin (waar halen ze het ook). Het heeft zeker 30 km geduurd voor ik zo een beetje het centrum uit was, na al dat uitkijken naar glasscherven in de stad heb ik in al mn enthousiasme te snel over een borduur gereden waardoor ik een platte band had. In Frankfurt aan de Oder dezelfde dag nog was er vanaf 13 uur geen Tourist-info kantoor meer open, dus naar het Politiebureau gereden. Hier hadden ze totaal geen informatie over Polen en eenmaal de grens/Oder over gereden te hebben sprak er niemand nog Duits of Engels. Om maar te zeggen hoe tastbaar die grens is,... De E11 die ik van daar verder had willen volgen bleek terug slecht aangeduid en klopte ook niet met de oude kaart die ik had. Mensen aanspreken om de weg te vragen is ook redelijk uitgesloten want zowat niemand spreekt hier iets anders dan Pool. Die nacht terug in het bos geslapen en de volgende dag terug de R1 opgepikt. Zondag; over de middag gepauzeert in een stadje met een veel te moeilijke naam ( Miedriezceck ofzo). Hier wat gepraat met 3 knappe meisjes waarvan er 1 Engels sprak,blijkbaar leren ze het allemaal op school maar hebben ze slechte leeraars en zijn ze naar eigen zeggen zelf te lui om te leren. Savonds heb ik een scouts tegengekomenuit Poznan die hier op kamp waren, velen van hen spraken Engels en waren extreem gastvrij. Ik ben daar blijven slapen en heb met hun gegeten, activiteiten gedaan, meegestaan in hun formatie,... Van the Big Chief daar een paar pins en een stevige scoutshanddruk gekregen en ook nog een das van een van die leidsters. Savonds bij het campvuur heb ik hen ook 'Billeklets' geleerd en met behulp van een tolk heel mjin verhaal gedaan. Voor mij waren dit zeer waardevolle 'scoutsmomenten', thuis vertel ik er wel nog meer over. Vandaag van dat kamp naar Poznan gereden ,hier zeer lekkere Pizza gegeten voor maar iets van 4 euro. Nu zit ik even in een hotel waar ik hun internet mag gebruiken. Ik probeer echt om wat Pools te leren maar dit lijkt zowat onmogelijk doordat er niets in hun taal lijkt op wat wij kennen (zoas bij het Duits wel het geval is) De mensen doen wel hun best om me te begrijpen al ik met handen en voeten iets probeer uit te leggen en zijn over het algemeen heel vriendelijk. Smssen gaat meestal niet hier, waarschijnlijk is er iets mis met het signaal of de roaming ofzo. dus thuis moeten julie zich geen zorgen beginnen maken als je 1 of 2 dagen niets hoort van me.
Ik ga nu nog een eindje rijden en inkoppen doen, zit nog steeds een dag voor op mn schema. Vanavond vier ik bescheiden de 3000ste km met mn fiets (waarvan ongeveer 1130 thuis gereden)
Gisteren avond terug in bos geslapen in hangmat en lekkere groentenragout klaargemaakt met couscous (lees opgewarmd). Heel de nacht heb ik gedacht dat het aan het regenen was maar ben dan opgestaan met stralende zon (t waren gewoon de druppels die van een vorige regenbui nog van de bladeren af vielen) dus voor niets zorgen gemaakt. Vanmorgen veel kilometers gereden langs de lange en rechte wegen die dwars door het bos, naar Berlijn gingen. Ik heb hier ook 6 herten en een vos tegengekomen. Vandaag zeker 4 keer compleet verrast geweest door regenbuien en onweders die ineens uit de lucht vielen. Slaap nu in Berlijn in een jeugdherberg, heb eens goed gedoucht, gegeten, kleren en fiets gewassen,... we kunnen er weer tegen voor een eindje. Berlijn zelf intereseert me minder: veel te druk en te groot. Tijdens het avond eten lang gebabbeld in het Duits met enorm vriendelijke en sympatieke Jehova-getuigen die voor een congres ofzo in Berlijn waren.
Nu men MTB terug in orde is en ik de R1wat gewend ben kan niets me nog tegenhouden, dat ze maar oppassen daar in Polen,... Die R1 valt super goed mee; gemakkelijk te fietsen, meestal goed aangeduid, prachtige route met goede maar toch avontuurlijke wegen. Gisteren door het Harz gebergte gereden en ik waande me in het parradijs; het parcours varrieerde zich tussen de beboste bergen en het dal met de weiden. Regelmatig kon ik genieten van de wijde vergezichten en het vele fruit (nu rijpe kersen en sommige appels) dat langs de veldwegen aangeplant waren (zoals wij knotwilgen zouden zetten). Daarnet 3 jonge gasten tegengekomen uit Nederland die ook de R1 volgden tot Berlijn, hiermee heb ik een tijdje samen gereden, toffe kerels. Met al dat wildcamperen begin ik ook al behoorlijk goed te kunnen koken; met honger als beste saus smaakt alles dan ook dubbel zo goed. Heb ook al een paar duitse bieren geproefd maar vind die niet zo goed als de onze,...
Vandaag veel wind, gelukkig in de rug zodat ik goed door kan rijden: aan dit tempo slaap ik morgen in Berlijn. Nu ik in het voormalig Oost-Duitsland ben vind ik ook dat de mensen stukken vriendelijker zijn. Strak eet ik nog wat op de markt (zit nu in bib. van Dessau) en rij ik nog een km of 50.
