 |
|
|
| Pieter en Ine in Tanzania |
|
|
| 07-02-2009 |
 Om stillekes van te worden |
|
Hoihoi,
Nog een klein beetje nieuws van de afrikaantjes.
Gisteren zijn we tot het besef gekomen dat de toestand hier eigenlijk zeer ernstig is. De kinderen hebben nog altijd dezelfde kleren aan als toen we toekwamen, ze dragen geen ondergoed, ze worden niet gewassen, krijgen bijna dagelijks hetzelfde eten (rice and beanes), krijgen niets van aandacht van een volwassen begeleider waardoor ze allemaal met een achterstand van 4 jaar zitten, en ze hebben voor het moment bijna allemaal malaria (70%).
Vandaag gaan we nieuwe kleren kopen (met dank aan iedereen die ons gesteund heeft) en morgen gaan we alle kleren eens wassen want het is echt degoutant. De pipi-kleren van de kleintjes worden gewoon terug in de kist gesmeten waar alle kleren in verzameld worden waardoor echt alle kinderen stinken. Vanaf maandag gaan we de kinderen ook zichzelf leren wassen want een goed voorbeeld hebben ze hier nooit gehad.
Ik probeer nog wat foto's bij te plaatsen maar weet niet of het zal lukken. (internet is hier niet zoals in ons Belgenlandje)
Mss op lukt het via facebook.
Tot binnenkort
Groetjes
Pieter en Ine
07-02-2009, 09:51 geschreven door Pieter en Ine 
|
|
|
|
|
| 04-02-2009 |
| safari en eerste dagen Mwanza |
Hallo liefste mensen,
waar was ik gebleven...
Na de twee prachtige dagen aan de Kilimanjaro vertrokken we met een bus naar Arusha waar een nieuwe gids ons opwachtte: Omi.
De volgende dagen reden we met een Jeep (met Omi, Ine, Mozes (de kok) en ik) door achtereenvolgens: Lake Manyara, Ngorongoro en Serengeti.We zagen: parende leeuwen, honderdduizenden zebras, gnoes en antilopen, 1 van de zeldzame luipaarden, cheetas naast onze auto, olifanten die vlak voor ons de weg overstaken, nijlpaarden, hyena's, kleine en grote herten (naam vergeten), giraffen (mijn favorieten), veel grote vogels (Maraboes, secretarisvogel, kraanvogel,...), wratteneverzwijnen, en nog andere dieren dat ik voor het moment vergeten ben.
En bijna al deze dieren hadden jongskes (superschattig om te zien)
Het enige dier dat we niet zagen waren neushoorns (er lopen er ook maar 7 meer rond in heel het gebied)
Zo'n safari is echt wel de moeite maar ik zou het geen 4 dagen meer doen omdat het meestal de zelfste dieren zijn die terug komen.
Maar ik heb genoten van de dieren en het uitzicht (wat een uitgestrektheid!!!).
Onze gids, Omi, wist wel zeer veel (hij heeft nog mogen gidsen voor discovery channel) maar was niet zo sociaal. Net als onze kok maar hij heeft wel superlekker gekookt. 's Avonds was er niet veel te doen zodat we meestal rond 20u30 gingen gaan slapen.
Dat deden we in tentenkampen. Altijd plezant als je weet dat je te midden van al die wilde dieren in een tentje ligt. De hyena's passeren 's nachts langs je tent (zelf gehoord) om eten te zoeken, als je opstaat staat een een maraboe voor je neus, je hoort een olifant trompetteren op nog geen 50 meter en de gids wist ons te zeggen dat hij een leeuw gehoord had op minder dan een kilometer.
Ine is intussen al gestoken door een tsetsevlieg maar blijkbaar begin je pas de slaapziekte te krijgen wanneer je honderd steken hebt.
Ik ben al een paar keer gestoken door muggen dus ik hoop dat het braafkes waren en geen stoute (malaria).
Zaterdag zijn we dan met de nodige problemen (we stonden aan een ander punt dan waar we hadden afgesproken) ingetrokken in ons huisje.
Niet veel meer dan een 2 slaapkamers, een badkamerke, een wc en een keuken en living. Soms hebben we electriciteit, soms niet. Water kan ook nog een probleem worden (ook al regend het hier meer dan genoeg).
We wonen samen met 2 meisjes van Amerika, 1 meisje van Australie en 1 meisje van Chili dus ons engels is met voorsprong het slechtst van de groep.
Zondag zijn we dan een snaar het weeshuis geweest om de kinderen te leren kennen. Langs straat (lees: modderig hobbelig pad) roepen alle kinderen ons aan: Wazungu, wazungu (blanke, blanke) en willen allemaal ons hand vasthouden. In het weeshuis zelf werden we onthaald als filmsterren. De kinderen kwamen van ver aangelopen om ons te begroeten. We hadden handen te kort want iedereen wilde je handje vasthouden.
De kindjes zijn echt superschattig!!!
Tot daar het toffe nieuws.
Er wordt van ons verwacht dat we 3 u per dag met de kinderen bezig zijn. Dat wil zeggen dat er nog 21 uren overschieten waarvan je er 8 slaapt. Dus dat zijn nog 13 uren dat je niets te doen hebt. Je kan eens een boekje lezen of een brief schrijven maar 13 uur per dag is lang. Ik eet hier hele dagen door gewoon uit verveling. Daarom zijn we stilletjes luidop aan het nadenken om ons avontuur met 2 maand in te korten. We geven ons nog een week bedenktijd en dan beslissen we.
We willen wel veel doen zoals het klaslokaaltje schilderen en zo maar het mag niet omdat het geld beter kan besteed worden aan eten.
Dus we zitten een beetje vast met onze ideeen.
Maar we zullen zien.
Het lesgeven verloopt vlotjes, ik heb 2 meisjes van 10 jaar en ine heeft er 2 van 6 jaar.
Maar de tijd zit er alweer op dus doe ik de volgende keer verder.
Hou jullie goed, geniet van de frisheid in Belgie (hier is het constant tegen de 30 graden) en tot de volgende...
Liefs en groetjes
Pieter en Ine
04-02-2009, 08:29 geschreven door Pieter en Ine
|
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
