De voorbije week was een week dat ik nooit meer vergeet. Een weekje
natuur! Tanzania is echt het mooiste land dat ik ooit gezien heb. We
begonnen onze safari aan de voet van de kilimanjaro met onze gids
oscar. 2 dagen hebben we geleefd zoals hem. traditioneel eten, drinken
en slapen. en wat was het leuke, hun drinken was uitsluitend bier
(bananenbier). eerst hebben we nog een rondleiding gekregen en dan zijn
we er ingevlogen. We namen plaats in een plaatselijke sportduif en zijn
daar niet meer weggegaan. (ze hebben daar 50 sportduiven/casino's voor
de 2000 mensen die daar leven. tegen 21u viel plots oscar zijne frank
dat zijn moeder 3 uur eerder voor het eten gezorgd had. Wij, met ons
drietjes redelijk goed geschoven (wat wil je na een paar bananebiertjes
van 10%), in den donker naar zijn huisje. Veel gepraat en gelachen met
de plaatselijke bevolking. Ook al verstonden wij hen niet en zij ons
niet.
De dag erna hebben we een prachtige natuurwandeling gemaakt door het
regenwoud naar watervallen van 89 meter hoog. Indrukwekkend! Als we
terugkwamen deed het regenwoud zijn naam alle eer aan en begon het goed
te regenen. Met Oscar in de buurt kon je nooit problemen hebben. Hij
wist altijd wel een natuurlijke oplossing (in dit geval een
olifantenblad blad zo groot als een paraplu.)
Het zalige aan deze mensen (chaka-people) is dat ze niets moeten kopen.
Ze gebruiken alles uit het woud. Ongelooflijk!!! En iedereen ziet er
een stuk opgewekter uit als in Belgie. (dit kan ook komen door het
bananenbier )
Wat er de rest van de week gebeurd is, vertel ik jullie een andere keer want onze tijd is hier op.
Om af te sluiten iets om over na te denken:
Waarom zegt iemand: jij bent mijn vriend? Je kan onmogelijk weten of
hij dat wel wil zijn. Zeg daarom in het vervolg: Ik ben je vriend. Dit
kan je zeker zijn (Chaka-people - wijsheid)
We zitten nu al in Mwanza en morgen mogen we ons nestelen in ons in ons
vrijwilligershuisje. Vanaf maandag begint dan het echte werk.
Ik schrijf jullie binnenkort de avonturen van de rest van de safari.
