Ik merk hier vrij vaak dat Vlamingen en Nederlanders totaal andere woorden gebruiken voor dezelfde dingen. Daarom heb ik beslist om hier af en toe een lijstje te plaatsen met Vlaamse woorden en hun Nederlandse tegenhanger.
Vlaams >> Nederlands Croque-monsieur >> Tosti Fruitsap >> Jus d' Orange > zeg niet op z'n Frans maar sjudowranche Met creditcard be- talen of geld afhalen>> Pinnen(je hebt ook chippen maar ik nog niet uitgezocht wat het wilt zeggen) GSM >> Mobieltje Stappen >> Lopen(echt lopen is rennen) Verdorie >> Getver Rekening >> Giro Bitterbal >> Kroket(niet echt juist, maar het is een lange worst met de inhoud van een bitterbal, dus niet iets met puree)
Dat is het voor vandaag. Zodra ik weer meer opvang laat ik het direct weten!
Ja amai, hier in Amsterdam kennen ze er wat van. Nee, geen scheetjes ofzo maar echte harde beukende zeewind. Het maakt niet uit in welke richting je fietst, je hebt altijd...ja,echt altijd,...tegenwind. Doe daar nog een beetje regen bij en je hebt een idee van het weer hier. Dat is natuurlijk wat anders als bij ons in België.......................euhja...toch? Alles gaat momenteel goed hier. Het werk is nog steeds boeiend, alhoewel,daarstraks zo'n 200 enveloppes gevuld met uitnodigingen en dichtgeplakt, maar globaal genomen dik cava. De voorstellingen bij ons in de Brakke zijn ook super, allee, ni echt alles alles, maar toch de meeste. Het is natuurlijk handig om omringd te zitten door zoveel theater, cabarat en andere culturele uitspattingscentra, even fietsen en ik zit er middenin. M'n ZAP-werk gaat ook de goeie kant uit, vind ik. Vandaag naar Amsterdam American gegaan om de Dresden Dolls te interviewen. Een superkans die Filip(hoofdredacteur ZAP) me heeft gegeven en waar ik hem ook zeer dankbaar voor ben. Ze vielen echt heel erg goed mee, supervriendelijk en helemaal geen dikke nek ofzo, zoals je kan verwachten van sommige zogenaamde rocksterren Na het interview met Brian, de mannelijke helft van het duo mocht ik ook nog foto's nemen. Gelukkig kreeg ik assistentie van een andere fotografe daar aanwezig, die me een beetje hielp en haar studiolichten liet gebruiken. De foto's zien er dan ook echt geslaagd ik, vind ik persoonlijk. Vorige week ben ik voor ZAP naar Club 11 geweest, een interview met Sander, de directeur en een reportage gemaakt over het hele concept. Het is een soort van club/restaurant/kunstgallerij op de elfde verdieping van het voormalige postgebouw van Amsterdam, dichtbij het Centraal Station. Natuurlijk was het net volop aant sneeuwregenen en inderdaad...wind. Gevolg: ik heb de tram genomen en kwam rijkelijk te laat op de afpraak. Gelukkig weet Sander als geen ander dat het Amsterdams openbaar vervoer niet van de snelste op koude winterdagen. Ik merk hier net dat ik eigenlijk nog geen enkele foto op deze blog heb gezet. Vreemd eigenlijk, aangezien mijn gezonde interesse voor dit medium. Mrja, het komt nog wel hoor, misschien wanneer ik al terug thuis ben,maar misschien toch iets vroeger. Maar niet vanavond,er wacht nog een LOST-aflevering van seizoen 2 te wachten op mij...yes! Ik ben trouwens van plan om hier eens een lijstje te zetten van Nederlandse woorden versus Vlaamse...er is meer verschil dan op het eerste gezicht lijkt hoor, wees gerust.
Ja, eindelijk dus Ik ben ondertussen 5 dagen bijna in Amsterdam en ik moet zeggen dat het goed meevalt. Gisteren eerste werkdag gehad. Natuurlijk heb ik weer een mooie dag uitgekozen om te beginnen, het was daar volop crisis. Reden: een negatief artikel over de Brakke Grond in Knack. Je zou denken dat een blad zoals Knack zich niet inlaat met achterhaalde verhalen nog maar een keertje te brengen en sensatie te zoeken, er zijn geen zekerheden meer in het leven. De mensen die hier reeds jaren werken, voelden zich dan ook persoonlijk gekrenkt daar insinuaties van incompetentie door een journalist die zich baseert op uitlatingen van een ex-directeur die met een erntige vorm van constipatie zit. Mensen die zich jarenlang keihard hebben ingezet, kregen een koude douche door dit artikel. Verder stonden er ook nog pertinente leugens is, bv dat de zalen van de Brakke Grond leeg zijn tijdens voorstellingen. Gisteren nog maar eens een vb gezien van het tegengestelde, een gezellige drukke bedoening tijdens Club Voyeur, waar animaties werdern getoond. Als de journalist de moeite had gedaan om cijfers op te vragen van de laatste jaren, had hij het met eigen ogen kunnen lezen, maarneen, liever negatief doen...het wordt een trend in sommige Vlaamse media. Ondanks deze start in mineur ben ik in de namiddag aan het werk gezet en moest ik een ontwerp maken voor het dagprogramma van een festival dat hier volgende week plaats vindt nl. something raw, waarbij verschillende choreografen hun ding komen doen. Ahja, ik ben ook de eerste keer met de fiets door Amsterdam gereden en...inderdaad, het begon heel hard te regenen en te waaien en ik was doornat toen ik aankwam in het centrum...mijn doop.
De examens zijn bijna afgelopen. Nog twee vakken...en die zijn niet echt moeilijk meer. Nog een kleine twee weken en ik vertrek naar mijn kamer in Amsterdam. Ik ben ondertussen eens zelf gaan kijken en het zag er echt gezellig uit. Nicole lijkt me echt een leuke madam, en haar zoontje Kai is ook een fijn meneertje, 7 jaar en nu al zo cool. De kamer zelf zag er mooi uit,ik moet wel nog enkele spulletjes zelf meenemen uit België, maar dat is niet zo moeilijk. Ook de rest van het appartement was heel tof, met leuke gekleurde doeken in de huiskamer en een knusse sfeer overal. Toen ik daar was, is ook een vriendin van Nicole binnengekomen met haar dochterje en zij waren ook al zo vriendelijk! Ik ben even haar naam kwijt, maar ik zal ze ongetwijfeld nog wel zien als ik daar ben.
Ik heb al een opdracht. Ik moet voor ZAP magazine 2 blz volkrijgen over 11, een hip restaurant/gallerij/club, dicht bij het centraal station in Amsterdam. Spannend! Het moet reeds klaar zijn voor 14 febr, dus ik mag al direct volop beginnen werken zodra ik er ben. En dan weet ik nog niet eens wat ik allemaal moet doen in De Brakke Grond...Ik denk dat het vooral zeer druk gaat worden...tot snel...
Ik ga naar Amsterdam! Na heel wat gedoe staat mijn stageplaats eindelijk vast. Vlaams Cultuurhuis, De Brakke Grond klinkt nogal chique en elitair, maar ik ben er zeker van dat er mij daar leuke dagen te wachten staan. Als alles normaal was verlopen zou ik begin februari naar Australië zijn vertrokken, maar wegens faillissement van de krant waar ik stage zou lopen, zijn de plannen 'lichtjes' gewijzigd. Nu nog een kamer zoeken.
Niet simpel, in Amsterdam staat iedereen namelijk te springen om er te wonen. Ik heb verschillende sites doorzocht en eindelijk is het dan gelukt. Niet door te reageren op een advertentie. Ik heb namelijk zelf een advertentie geplaatst dat ik een woonruimte zocht en daar heb ik reactie op gekregen van NIcole, een mevrouw die met haar zoontje in Amsterdam-Oost woont.
Na verschillende keren te e-mailen naar elkaar is Tine(ze woont en studeert in Amsterdam, heb haar mail via school gekregen), gaan kijken en ze was erg enthousiast over de kamer, de bewoners en de buurt. Gisteren heb ik Nicole na verschillende vruchteloze pogingen aan de telefoon te pakken gekregen. Ze klonk heel opgewekt en vriendelijk en ze deed me al gauw op m'n gemak voelen. De kamer is bevestigd.
Alles is dus geregeld, de stageplaats, woonruimte,... Het enige wat nog niet geregeld is, is het afscheid. Ik zal je missen, Eva...Je mooie ogen en lieve haren zitten in me opgeslagen als waren het digitale bestanden, klaar om geopend te worden als ik zonder je moet zijn. Zoen.
