Dit weekend voor de eerste maal in deze voorbereiding 30 km duurloop gedaan.Tempo en hartslag waren behoorlijk onder controle, maar toch redelijk afgezien Eerste klopje al na 20 km, en na 28 nog eens, maar uiteindelijk toch al bij al vlot uitgelopen... s avonds wel wat pijn in knieën, dat had ik niet vorige keer (of was ik alleszins al vergeten, dat kan ook).Ik kan mij dat alleen herinneren van na de marathon zelf Maar kom, een dagje later was dat volledig verdwenen en uit een rustige 10km-loop blijk ik toch goed gerecupereerd te zijn, dus dat valt best wel mee.Nu nog wat kortere trainingen en snellere duurlopen, en binnen 2 weekjes nog eens een goeie 30 (3 weken voor marathon), dan zullen we er wel klaar voor zijn.
Vandaag ook mijn inschrijvingsbewijs ontvangen met de post, zoals aangegeven startvak E (verwachte tijd 3u30-4u00). We kunnen dus stilaan beginnen aftellen...
Intussen ook nog af en toe eens minivoetballen, we staan op een tamelijk geruststellende 9de plaats (14 ploegen) maar kunnen best toch nog eens winnen willen we definitief uit degradatiegevaar zijn.Ik wou eigenlijk mijn enkels een beetje sparen en wat matchen overslaan, maar door blessures en skivakanties van andere spelers zit dat er niet echt in enfin, we slaan er ons wel door.
Intussen alweer 2 weken verder.Maar met een goed gevoel.Het lukt vrij aardig om het trainingsschema te volgen en 3x/week te lopen: 1 lange duurloop (+/- 2u), 1 korte duurloop (+/- 1u) en 1 tempo/intervaltraining.Voorlopig zonder al te veel last of overbelasting.De nieuwe steunzolen zullen daar ook wel voor iets tussen zitten, al heb ik toch wel een tiental dagen nodig gehad om te wennen aan dat gevoel.Niet onlogisch in feite, het voelde alsof er een dikke boomschors in mijn voetzool lag te priemen.Maar het went (gelukkig vrij snel), en ik lijk toch wel minder last te hebben van scheenbenen en toestanden, dus we zijn klaar voor de laatste rechte lijn richting rotterdam (10/04/11).
Nog (slechts) 5 weken Volgend weekend een eerste keer 30km gepland.Benieuwd wat dat gaat geven, dan gaan we al een idee hebben hoever we staan.Vorig weekend al eens 25 gelopen, rustig tempo, maar toch tamelijk afgezien, al kan dat ook deels aan motregen en wind gelegen hebben En koud dat het nog is tegenwoordig s morgens !Daarnaast ook al drie weken telkens 1 intervaltraining gedaan, dat lukt vrij goed en wordt vrij goed verteerd, dus het goeie gevoel komt stilaan terug.Nu focussen op de lange afstanden en stilaan beginnen toeleven naar de marathon, da s altijd leuk.Maken we er een weekendje van, hoe loopt het parcours, waar kunnen we iets eten/drinken,
Drie dagen na de marathon vertrekken we trouwens op reis naar Senegal, voor onze tiende huwelijksverjaardag.Tien dagen volledig eruit, andere cultuur,zonder kinderen, dat zal geweldig deugd doen.Binnenkort naar UZ voor inentingen (gele koorts, ) en ev. malariapillen e.d.Hopelijk geeft dat niet teveel bijwerkingen voor de marathon, wie weet wordt ik kortademig of begin ik wel te flippen of te zweven...Misschien toch maar eens vragen aan de dokter.Maar eerst dus eens 30 km proberen lopen dit weekend
Eerst MR-scan van rechterknie, zat blijkbaar met een blokkage (kon knie niet helemaal strekken). Vooral na het lopen voelde ik dat er iets was, maar de pijn was al bij al beperkt. Op scan uiteindelijk niets te zien, dus zal wel weer overwaaien Oef, vreesde al voor meniscus of vocht in knie of andere toestanden
Volgende stap was een ganganalyse. Zoals verwacht steunzolen voorgeschreven gekregen, hopelijk is blessuregevoeligheid (scheenbenen) hiermee ook wat verholpen Al hangt dat vermoedelijk ook wel samen met het te intensief trainen
Dus direct ook maar een inspanningstest gedaan om hartslagzones exact te bepalen en daarmee gerichter te kunnen trainen. Met zon mondmasker moeten lopen op verschillende snelheden, intussen volgeplakt met elektrodes, tja, als ge dan ook nog niet gewend zijt om op een loopband te lopen Enig gestuntel was mij niet vreemd, maar uiteindelijk toch test tot goed einde gebracht. Een weekje later nabespreking : de motor is goed (VO2 max 58 ml/min/kg, ) maar de basisconditie is in feite maar tamelijk zwak Ik teer dus eigenlijk op goeie genen en natuurlijke aanleg eerder dan op training, hmm, de wetenschap geeft mijn geheimen prijs
Maar het is wat het is, basisconditie dus vrij beperkt: aerobe drempel momenteel rond de 131, vrij laag (anaerobe drempel 164). Dus conclusie, zoals verwacht : meer trainen op lage hartslag, trager lopen bij de lange duurlopen ! Voor deze marathon is het wellicht al vrij laat om nog veel bij te sturen (nog een 7-tal weken), maar voor een volgende neem ik mezelf alvast voor om effectief eerst een 8-tal weken aan die basisconditie te werken met enkel zeer trage, lange duurlopen bij lage hartslag t is een dooddoener, ik wist het eigenlijk ook wel, maar wie past dit in praktijk goed toe ? willen we niet allemaal het gevoel hebben goed te trainen (en dus eens goed te zweten), dus veel te rap te lopen ?
Enfin, de onderzoeken zijn achter de rug, de steunzolen in de schoenen, laat ons nu maar een beetje gewoon trainen of we geraken er nooit. Al bij al best tevreden van sportdokter.
In januari vol goeie moed gestart met de trainingen voor de marathon van Rotterdam (10/04/11). Nog snel op internet wat trainingsschemas opgezocht en er een eigen schema uit gedistilleerd, weliswaar beperkt tot max. 3 trainingen/week omwille van mijn blessuregevoeligheid. Misschien moet ik toch maar eens bij een sportdokter langsgaan, als ik eens tijd heb
Intussen ook een tweetal kameraden kunnen overtuigen om mee te lopen in Rotterdam, dus normaal gezien kunnen we in groep afreizen, dat maakt het altijd nog wat leuker. Maar nu eerst nog wat rondjes lopen, vnl. aan de blaarmeersen en watersportbaan (Gent) en in de damvallei (Heusden) Met mijn hartslagmeter en foodpod loop ik meestal tamelijk gecontroleerd qua snelheid en afstand, maar de laatste tijd geniet ik toch meer van mijn MP3-speler. Heb het eigenlijk wat moeten leren om te lopen met muziek, maar eens je het gewend bent zeker voor lange afstanden
Intussen februari, dus we mogen de afstanden weer wat langer maken. Spijtig van dat slechte weer, 15-20km afmalen in de regen is toch niet altijd even plezant Dus de trainingen gebeuren niet altijd volgens schema, maar toch lukt het min of meer om een drietal keer per week te lopen. De laatste weken ook regelmatig last aan rechterknie, dus toch maar besloten om (eindelijk eens!) naar een sportdokter te gaan (UZGent). En we gaan meteen voor de hele rimram, loopanalyse, inspanningstest,
Het moet nu ongeveer 2 jaar geleden zijn. Januari 2009 of zo... Een gezellig weekendje met de minivoetbal (Racing Orval) in Bouillon, veel leute, veel orval en daags nadien zomaar eventjes mee gaan lopen met K. die zich op dat moment op een marathon aan het voorbereiden was. Anderhalf uur en 15km later waren de benen behoorlijk moe, maar was ook de houten kop verdwenen en vervangen door enige vorm van euforie : zomaar uit het niks 15km gaan lopen, en er nog van genoten ook ! zowaar een loper was geboren... 't was op dat moment dat ik ook besliste : ooit loop ik een marathon... maar laat ons maar beginnen met 20km of zo...
Een paar maand later, mei 2009, eerste wedstrijd gelopen, de overroepen 20km van brussel. Missie volbracht, 1u40, nog niet eens zo slecht voor een beginner... Het wedstrijdlopen was mij goed bevallen, al zal het toch vooral voor de sfeer en de afterparty in enkele leuke brusselse cafeetjes zijn dat ik daar nog terugkeer, want het lopen zelf is echt wel massa massa... maar de orvals smaken des te beter na zo'n inspanning... en in de roes van dergelijke momenten ontstaan de beste/zotste ideeën : moest ik nu eens een marathon lopen in het najaar ?
Het ijzer smeden als het heet is. Samen met K. ingeschreven voor de marathon van Amsterdam, 18/10/2009, ik vergeet het nooit, mijn eerste marathon... nog een viertal maanden te gaan, en nu trainen maar...
De zomer was eigenlijk nog wel een mooie periode om te trainen. Maar zoals te verwachten bij een beginnend loper zoals mezelf was een marathon eigenlijk vrij hoog gegrepen en begonnen de scheenbenen en achillespezen al snel overbelast te geraken... veel weken gehad van uiteindelijk slechts 1-2 keer lopen en zo'n 20-30 km/week, veel te weinig eigenlijk. Maar we zijn van het Gentse, nie pleuje, en daags voordien toch vol goeie moed afgezakt naar A'dam voor een citytripje en de allereerste marathon. 's avonds nog eens goed gaan eten bij de italiaan, een goeie risotto met een klein flesje wijn, en 's morgens vroeg op voor een paar pistoleetjes met confituur, het ontbijt van een winnaar (?)...
De marathon was - nu ik er zo op terugkijk - eigenlijk een geweldige ervaring. Leuk sfeertje, onze vrouwen op een viertal plaatsen langs het parcours, mooie omgeving en een paar grenzen verlegd, het verliep eigenlijk allemaal zoals in een droom. Niet echt de muur tegengekomen, maar toch serieus op tanden moeten bijten vanaf 33km om na 3u54 te arriveren in het olympisch stadium. YES.
Zo'n kick dat ik uiteindelijk een half jaar later ook de marathon van Antwerpen meegelopen heb (april 2010). De voorbereiding was opnieuw niet vlekkeloos, maar dat was ik al een beetje gewoon intussen. Spijtig dat alles daar in het teken staat van de 10 miles, nochtans toch zo'n 7000 marathonlopers ook... Super weertje, enigszins geforceerd om een goeie tijd te lopen en daardoor de laatste 10km echt wel zwaar afgezien, maar met 3u46 was ik dan ook zeer tevreden. Toch even een rustpauze inlassen nu.
Maar we kunnen niet lang stilzitten, en al snel kriebelt het voor een volgende uitdaging. Na een paar mislukte pogingen om in te schrijven voor een kwarttriathlon laten we dat plan even varen en schrijven we in voor een volgende marathon :
derde marathon : rotterdam, april 2011. De voorbereidingen hiervan beschrijf ik in volgende berichten op deze blog.
