Maar het leven gaat verder en Vincent Kompany moet het ontgelden, want Anderlecht heeft weer eens gewonnen, met 1-0 op het eigen veld. Niet dat Vincent het doelpunt heeft gemaakt, want zelf speelt hij niet meer, hij is de trainer van de ploeg, de man die zoals de beste stuurlui aan de wal staat, die tactische plannen uitwerkt en uitlegt hoe een doelpunt dient gemaakt te worden.

Een pragmatische zege? Mag ik dat misschien even verduidelijken? De overgrote meerderheid van de HLN-lezers, mensen die zich geen "kwaliteitskrant" wensen te permitteren, zullen wellicht enige moeite hebben met die pragmatische zege. Daarom duik ik nu even in de Dikke Van Dale. "Pragmatisch" betekent: leerzaam, didactisch, uitgaande van feitelijkheden, het pragmatisme aanhangend. En wat "pragmatisme" dan wel mag betekenen? Er is keuze tussen: 1° de filosofische leer die het kenmerk van de waarheid ziet in haar praktische toepasselijkheid, haar bruikbaarheid om leiding te geven aan het handelen en  2° de opvatting dat men zijn handelen niet moet laten bepalen door een ideologie maar door een zakelijke beoordeling van de feiten.

Ziezo, beste lezer, nu  weet u waarom die zege van Anderlecht zo bijzonder is en de lof die Kompany toegezwaaid krijgt helemaal terecht.

En in extremis wordt alles zo mogelijk nóg duidelijker: Vincent Kompany is zélf pragmatisch (HLN 3 november 2020).